Εισβολή στον Έβρο σχεδίαζαν Τούρκοι αξιωματικοί

Εισβολή στον Έβρο και «μικρής εμβέλειας συγκρούσεις με την Ελλάδα» φέρεται να προέβλεπαν τα επί μέρους σχέδια του «Σχεδίου Βαριοπούλα», που κατέστρωσε πριν από λίγα χρόνια ομάδα ανώτερων και ανώτατων Τούρκων αξιωματικών, έχοντας ως στόχο την τεχνητή δημιουργία έντασης με τη χώρα μας και τη διαμόρφωση συνθηκών ανωμαλίας στην Τουρκία, προκειμένου να ανατραπεί έτσι η κυβέρνηση Ερντογάν. Αυτό τουλάχιστον αναφέρει χθεσινό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας «Ταράφ», που έφερε όλο το θέμα στη δημοσιότητα πριν από λίγες μέρες.
Παράλληλα, η ίδια εφημερίδα δημοσίευσε και την παρουσίαση που έκανε ένας Τούρκος συνταγματάρχης στο πλαίσιο του σχεδιασμού της «Βαριοπούλας», κατά την οποία αναφέρεται πώς εξαναγκάστηκαν πριν από δεκαετίες σε φυγή οι Έλληνες της Ίμβρου.

Η «Ταράφ» συνεχίζει να αποκαλύπτει λεπτομέρειες του σχεδίου που είχε ετοιμαστεί το Μάρτιο του 2003. Η εφημερίδα κάνοντας λόγο για «δεύτερη κρίση τύπου Ιμίων», σημειώνει ότι ο τότε διοικητής της Α΄ Ταξιαρχίας Τεθωρακισμένων, ταξίαρχος Γιουρνταέρ Ολτζάν πρότεινε «μικρής εμβέλειας συγκρούσεις» με την Ελλάδα με σκοπό την «τόνωση του εθνικού αισθήματος».
Η «Ταράφ» σημειώνει ότι αυτά προκύπτουν από την 175 σελίδων καταγραφή της απομαγνητοφώνησης ομιλιών σχετικά με το Σχέδιο. Στο εν λόγω κείμενο, ο Τούρκος ταξίαρχος, φέρεται να λέει, τα εξής: «Παρότι σκεφτόμαστε ότι η εσωτερική απειλή είναι απειλή που πρέπει να αντιμετωπιστεί σε πρώτη προτεραιότητα, ωστόσο, προκειμένου να αυξηθεί το αίσθημα ενότητας και συμπαράστασης μεταξύ των πολιτών, σκέφτομαι ότι θα ήταν κατάλληλο, με σκοπό τη διασφάλιση της ψυχολογικής υποστήριξης, να υπάρξουν μικρής εμβέλειας συγκρούσεις με την Ελλάδα. Η επίλυση του θέματος των μιλίων είναι δύσκολο ζήτημα και προϋποθέτει μεγάλης εμβέλειας επιχείρηση και πολιτική προεργασία. Για το λόγο αυτό, σκέφτομαι ότι θα προσέφεραν όφελος επεισόδια μικρής εμβέλειας από την Πολεμική Αεροπορία και το Ναυτικό, ή ακόμη και στα σύνορα, στην ανάγκη χρησιμοποιώντας και τον Τύπο».
Σύμφωνα με την εφημερίδα, κατά την τρίτη μέρα του σεμιναρίου, που πραγματοποιήθηκε στις 3 – 5 Μαρτίου 2003 στην Α΄ Στρατιά, ο τότε διοικητής της τελευταίας, στρατηγός Τσετίν Ντογάν, προτείνει εισβολή στον Έβρο. Η «Ταράφ» αναφέρει ότι «η πρόταση του Ντογάν είναι η εισβολή του τουρκικού στρατού σε ένα τμήμα του Έβρου και η πρόκληση τεχνητής έντασης», και παραθέτει τμήμα από την ομιλία του στρατηγού Ντογάν: «Αλλος ένας τρόπος επιχείρησης είναι, με την παροχή αναγκαίας αεροπορικής δύναμης εκ μέρους της Πολεμικής Αεροπορίας, να καταλάβουμε την περιοχή που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε Βόρειος Έβρος και κατ’ επέκταση να εφαρμόσουμε και τους δύο τρόπους επιχείρησης, δηλαδή αυτήν που αφορά την εσωτερική ασφάλεια, αλλά και αυτό. Υπήρξαν σκέψεις ότι ο επιχειρησιακός αυτός τρόπος θα είναι επιχείρηση ταυτόχρονα στο εσωτερικό και το εξωτερικό και κατ’ επέκταση θα συμβάλει στη διασφάλιση της εθνικής ενότητας».
Πώς εκδιώχθηκαν οι Έλληνες από την Ίμβρο
Η «Ταράφ» σημειώνει επίσης ότι «η παρουσίαση που έκανε στο ίδιο σεμινάριο ο συνταγματάρχης Τουντζάϊ που εμφανίζεται ως διευθυντής της Διεύθυνσης Επιχειρησιακού Σχεδιασμού, δείχνει με ποιον τρόπο εξαναγκάστηκαν οι Έλληνες να εγκαταλείψουν την Ίμβρο, στο πλαίσιο ενός συστηματικού σχεδίου». Η εφημερίδα αναφέρει ότι «τα λόγια του συνταγματάρχη επιβεβαιώνουν τους ισχυρισμούς ότι οι Έλληνες εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την Ίμβρο ως αποτέλεσμα των παρενοχλήσεων των υπόδικων των ανοιχτών φυλακών που δημιουργήθηκαν το 1965 στο νησί» και δημοσιεύει μέρος της παρουσίασης του συνταγματάρχη.
Σύμφωνα με την εφημερίδα, ο συνταγματάρχης ανέφερε: «Τώρα εδώ θα συζητήσουμε και κάποια απόρρητα πράγματα. Εξάλλου αυτός είναι ο βασικός σκοπός της εργασίας σχετικά με το σχέδιο. Σε πρώτη φάση, προκειμένου να αναγκάσουμε σε φυγή τους Έλληνες από την Ίμβρο, στείλαμε μονάδα κομάντος της στρατοχωροφυλακής. Φτιάξαμε στην περιοχή ανοιχτές φυλακές. Ως προς το αποτέλεσμα που υπήρξε στην περιοχή, υπήρξε μετανάστευση σε σημαντικό βαθμό. Βήμα-βήμα, έγιναν διάφορα πράγματα στην περιοχή και στις ανοιχτές φυλακές, όπως καλλιέργειες. Τώρα είναι αδύνατον να γίνει κάτι τέτοιο, αλλά στο πλαίσιο των Τουρκοελληνικών σχέσεων της εποχής, προέκυψε η ανάγκη να γίνει αυτό, εναντίον αυτών που γινόταν στη Δυτική Θράκη. Αργότερα, όταν αποσύραμε τη δύναμη, εγκαταστήσαμε στην περιοχή τη μονάδα κομάντος»

πηγή