ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ (Νο 3)

ΤΡΟΠΟΙ ΑΜΥΝΑΣ
Α. ΣΤΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ
Όταν σε μια πόλη εκτιμούνται ο πλούτος και οι πλούσιοι, η αρετή και οι χρη-
στοί άνθρωποι περιφρονούνται (Πλάτωνας, Πολιτεία)
Εκείνο που πείθει τους ακροατές είναι ο χαρακτήρας του ρήτορα και όχι ο λό-
γος του (Μενάνδρου)
Η δημαγωγία δεν ταιριάζει σε μορφωμένο άνθρωπο, αλλά σε αμαθή και κα-
κοήθη (Αριστοφάνη, Ιππής)
Υπάρχουν δυο τρόποι ρητορείας: ο ένας είναι η κολακεία και η αισχρή δημη-
γορία, ενώ ο άλλος είναι ο ωφέλιμος γιατί προετοιμάζει τις ψυχές των πολιτών
να γίνουν όσον το δυνατόν καλύτερες και αγωνίζεται να λέγει τα άριστα, είτε
αυτά θα είναι ευχάριστα, είτε δυσάρεστα στους ακροατές (Πλάτωνας, "Γοργί-
ας")
Δεν υπάρχουν διαφορετικές γνώμες μεταξύ των ανθρώπων για το πολίτευμα,
αλλά για τα ιδιωτικά συμφέροντα καθενός (Λυσίας)

Δεν είμαστε οπαδοί κανενός κόμματος. Γενικότερα δεν είμαστε οπαδοί κανε-
νός. Δεν φατριαζόμαστε, δεν υποστηρίζουμε με πάθος καμία θέση, γιατί σε
κάθε θέση υπάρχει αντίθεση και σε κάθε λόγο αντίλογος. Όποιος έχει γνώσεις
και είναι ιδιαίτερα ευφυής, μπορεί να υποστηρίξει εξίσου σθεναρά και τις δυο
θέσεις. Καμιά δεν είναι λογικά ισχυρότερη από την άλλη. Όλες οι λογικές στην
ύστατη ανάπτυξή τους ισοφαρίζουν, για να μην πούμε καλύτερα ότι ανακυ-
κλώνονται, αυτοαναιρούνται, ότι η δεξιά γίνεται αριστερά και η αριστερά δε-
ξιά. Η ίδια η λογική στην ύστατη ανάπτυξή της αυτοαναιρείται. Μόνο οι πολύ
λογικοί μπορούν να καταλάβουν τους περιορισμούς της λογικής τους: να φτά-
σουν μετά από πολύχρονες προσπάθειες στη κορυφή της και να κατρακυλή-
σουν μετά με χαμόγελο, γνώση και κατανόηση πάλι κάτω. Οι ιδεολογικές αντι-
παραθέσεις είναι απλώς ανόητες, δεν οδηγούν πουθενά και δεν αποδεικνύουν
τίποτα. Και αν τυχόν κάποια στιγμή μια ιδεολογία φαίνεται να αποδεικνύει κάτι
καλύτερο από μια άλλη, αυτό σημαίνει ότι ο υποστηρικτής της χειρότερης ή-
ταν απλώς χειρότερος ρήτορας από τον άλλον και όχι η ιδεολογία του χειρό-
τερη. Θα μπορούσε κάποιος καλύτερος ρήτορας απ' αυτόν να αποδείξει τελικά
σαν χειρότερη την προηγουμένως αποδειχθείσα καλύτερη ιδεολογία, και πάει
λέγοντας σε έναν ατέρμονα κύκλο που δεν οδηγεί πουθενά. Η λογική δεν α-
ποδεικνύει τίποτα, τουλάχιστον σε επίπεδο ιδεολογιών, και όσο πιο μορφωμέ-
νος και ευφυής είναι ένας άνθρωπος, τόσο βαθύτερα το καταλαβαίνει αυτό και
δεν πολεμάει πια, δεν αντιπαρατίθεται, αλλά χαμογελάει με κατανόηση, αν και
με κάποια δόση λύπης, μπροστά σε κάθε φατριασμό.
Αν η λογική δεν μπορεί να αποδείξει από μόνη της τίποτα στο επίπεδο των ι-
δεολογιών, τότε δε μένει παρά μονάχα η καρδιά, και η καρδιά χτυπά αριστερά!
και αυτό δεν είναι καμιά λογική απόδειξη, αλλά ένα βαθύ, μύχιο συναίσθημα
γι' αυτούς που μπορούν να αισθάνονται πέρα από τα στενά και ψυχρά όρια
ενός στείρου και αδιέξοδου εγωκεντρισμού. Λέγοντας ότι η καρδιά χτυπάει α-
ριστερά δεν εννοώ τη παραδοσιακή αριστερά με τις γνωστές πρακτικές και με-
θόδους της, αλλά τις αρχικές αγνές και άχραντες συλλήψεις της από τον κό-
σμο των ιδεών: την υπέρβαση της ατομικότητας και χωριστικότητας, την ατα-
ξικότητα, τη συλλογικότητα, την αδελφοσύνη, τη συντροφικότητα, το διεθνι-
σμό, τη πτώση των συνόρων, τη συνεννόηση και κατανόηση, την ανιδιοτέλεια,
το έλεος, την αλληλεγγύη. Με άλλα λόγια την εξισορρόπηση του ΕΓΩ με το
ΕΜΕΙΣ., τη πρόσθεση μιας ακόμα διάστασης στην άχαρη φιλαυτία. και εσω-
στρέφειά μας. Άλλο όμως οι συλλήψεις, άλλο η πρόσκαιρη επικοινωνία με τη
καρδιά και άλλο οι πρακτικές της αριστεράς. Η παραδοσιακή αριστερά εστιά-
στηκε, αγίασε τα χυδαία και "δεξιά" για τις συλλήψεις της μέσα και ξέχασε,
απομακρύνθηκε συλλήβδην από το σκοπό: δημοκρατικός συγκεντρωτισμός,
δικτατορία του προλεταριάτου, λαοκρατία, σοσιαλισμός σε μια μόνο χώρα, η
ειρήνη σαν τη συνέχιση του πολέμου με άλλα μέσα (ευφυολόγημα του Στάλιν)
και διάφορες άλλες ανόητες λογικές και ανίερα παντρολογήματα αριστερών
συλλήψεων με δεξιές μεθόδους. Οι φιλόσοφοί της αντικαταστάθηκαν από πο-
λεμοκάπηλους στρατηγούς που αναλύουν τον εχθρό, χαράσσουν τακτικές και
στρατηγικές, προτείνουν γραμμές, επιτίθενται, υποχωρούν, προπαγανδίζουν,
παρασέρνουν, ψεύδονται, παραπλανούν, όλα για ένα και μόνο σκοπό: την ε-
πανάσταση, τη τελική κατατρόπωση του εχθρού και την επιβολή της πολυπό-
θητους γι' αυτούς "δικτατορίας του προλεταριάτου" και στη πραγματικότητα
δικτατορίας των κομματαρχών και γραφειοκρατών τους.
Είναι γεγονός ότι έχουν μιάνει ανεπανόρθωτα τις αρχικές καθαρές ιδέες της
καρδιάς και δεν τους αξίζει καμιά εμπιστοσύνη. Το κίνητρο της αγάπης και της
στοργής, επικουρούμενο από αυτό της χαράς και απόλαυσης υπερφαλαγγίστη-
καν τα μέγιστα από το πρωτόγονο κίνητρο μιας στείρας πολεμικότητας και α-
ντιπαράθεσης με τον πολιτικό αντίπαλο. Αντί οι αρχικές αγνές ιδέες να διαχυ-
θούν από καρδιά σε καρδιά και να αγκαλιάσουν ολόκληρο το κόσμο και να
φέρουν από μόνες τους την ειρηνική επανάσταση και την πραγματική αλλαγή,
μηχανεύθηκαν πρακτικές βίαιης επιβολής τους πάνω στο σκεπτικό ότι ο ε-
χθρός θα αντιδράσει και δεν θα επιτρέψει την εξάπλωσή τους. Και βέβαια ο
εχθρός αντέδρασε όταν είδε τις πρακτικές τους, φοβούμενος για τη δική του
ασφάλεια, και θεώρησαν με αυτό ότι αυτοδικαιωνόντουσαν, ότι συνέβη αυτό
ακριβώς που είχαν προβλέψει και πάνω στο οποίο στήριζαν τη στρατηγική
τους: την αδυσώπητη αντίδραση και αντίσταση του εχθρού. Και συνέχισαν με
τις ίδιες πρακτικές, διαιωνίζοντας την άστοχη και άκαρπη αντιπαράθεση και δι-
αρκή σύγκρουση, ενώ θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιήσει πιο αποτελε-
σματικά και πιο έξυπνα όπλα για τη πραγματική αφύπνιση των ανθρώπων,
χωρίς να οδηγήσουν σε συσπείρωση και συνασπισμό τον αρχικά ιδεολογικά δι-
αιρεμένο "εχθρό" τους. Θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν για παράδειγμα
την ειρηνική, συνωμοτική, διείσδυση στα πόστα της εξουσίας σε παγκόσμιο ε-
πίπεδο και όχι σε μια μόνο χώρα, με καρτερία, μεθοδικότητα και οργάνωση,
χρησιμοποιώντας συνειδητοποιημένους επιλεγμένους ταλαντούχους αδελφούς
και συντρόφους σε μυστικές αποστολές κατάληψης όλων των βασικών πόστων
εξουσίας. Και μετά, όταν θα το είχαν επιτύχει αυτό, θα μπορούσαν να επιβάλ-
λουν τη "δικτατορία" της μόρφωσης και του πολιτισμού, ξέροντας ότι η "ε-
χθρική" ελίτ ευνουχισμένη δεν θα έχει πια τη δύναμη και τα μέσα να επηρεά-
σει κανέναν και με το καιρό θ' αναγκασθεί να αφομοιωθεί και αυτή στην πα-
νανθρώπινη οικογένεια.
Πολύ ουτοπική η λύση που μας προτείνεις, θα μου πείτε και θα συμφωνήσω εν
μέρει μαζί σας. Το πρόβλημα είναι ότι όλοι μας έχουμε ένα φασίστα και ένα
μπάτσο μέσα μας, όσα ωραία λόγια και να λέμε. Η μεγαλύτερη, δυσκολότερη
και πιο ωραία νίκη απ' όλες, όπως είχε πει ο Πλάτωνας, είναι το να νικήσεις
εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου, το να μπορέσεις πραγματικά να μην είσαι ένα κρυ-
φό, καχέκτυπο αντίγραφο του εχθρού σου, με μια επιφανειακή μόνο ωραία
περιβολή, αλλά η πλήρης και ζωντανή εκδήλωση των αρχών και των ιδεών
σου. Αν όλοι οι φασίστες, οι μπάτσοι, οι καταπιεστές, οι ωφελιμιστές, οι εγω-
κεντριστές δεν εξαφανιστούν από μέσα μας και από μια πραγματική λεγεώνα
δαιμόνων δε γίνουμε μία μοναδική, συμπαγής, αδαμάντινη προσωπικότητα,
δεν θα μπορούμε να προσφέρουμε τίποτα σε αυτό το έργο, σε αυτή τη μυστι-
κή αποστολή. Κάποια στιγμή ή θα συνεργαστούμε με τον εχθρό μας, ή θα γί-
νουμε σαν κι αυτόν. Υπάρχουν πολλοί "αριστεροί" που όταν κατάφεραν να
πάρουν εξουσία, πόστο ή χρήμα στα χέρια τους έγιναν δεξιοί, καπιταλιστές και
φασίστες. Ένας αριστερός οικοδόμος που έγινε πρόσφατα εργολάβος οικοδο-
μών, είναι πολλές φορές από τα χειρότερα αφεντικά τόσο σε σχέση με τους
εργάτες του, όσο και με τις κλεψιές και απάτες στα υλικά που κάνει. Βάλτε
μου το μεγαλύτερο επαναστάτη στο Τσαρικό θρόνο της Ρωσίας και δέστε μετά
τη κατάντια του, επεσήμανε ο Μπακούνιν. Το άρχειν φθείρει πάντας, αστούς
και προλετάριους. Η κοινωνία μας είναι ένας κατοπτρισμός του εαυτού μας, το
ίδιο και οι ηγέτες μας ("Το της πόλεως όλης ήθος ομοιούται τοις άρχουσιν",
είπε ο Ισοκράτης). Αν θες να δεις το επίπεδο ενός λαού, είπε ο Σωκράτης, δες
απλώς το επίπεδο των ηγετών του. Για πια επανάσταση λοιπόν μιλάμε; για
ποιου είδους δικτατορία, αφού συνήθως ο πρώην καταπιεσμένος γίνεται, όταν
του επιτραπεί, ο χειρότερος δυνάστης;
Ο ιδεολογικός λοιπόν εχθρός μας φωλιάζει μέσα μας. Ας τον νικήσουμε πρώτα
εκεί και μετά θα δούμε ότι δεν είναι και τόσο δύσκολο να νικήσουμε ειρηνικά
και την εξωτερική του αντανάκλαση. Αλλά για να μπορείς να διακρίνεις τον
"εχθρό" μέσα σου, θα πρέπει να διαθέτεις απόσταση και διάκριση, που συνή-
θως μας λείπουν. Θα πρέπει λοιπόν κάποιος άλλος που σέβεσαι, που αναγνω-
ρίζεις, που εκτιμάς να σου δείξει τα διάφορα πρόσωπα του "εχθρού" μέσα σου
και με τη πείρα του να σε νουθετήσει πώς να τα αντιμετωπίσεις. Για το σκοπό
όμως αυτό χρειάζεται μια εσωτερική σχολή κι ένας δάσκαλος, όπου θα μάθεις
σα μαθητής τον εαυτό σου και όπου θα μπορείς να εκπαιδευθείς συγχρόνως,
ανάλογα με τις ικανότητές σου, στη μυστική αποστολή που θα σου ανατεθεί
για να διεκδικήσεις τελικά ένα πόστο εξουσίας. Ναι χρειαζόμαστε ένα νέου εί-
δους τεκτονισμό, μια νέα υπερμυστική εταιρία, μια Νέα Στοά Μύησης των
Πρακτόρων της Συνείδησης και του Ελέους, που θα πολεμήσουν με νέους
τρόπους και μεθόδους την Ιδιοτέλεια της ελιτίστικης μειοψηφίας, που θα επι-
λέγονται με εξαιρετική σύνεση με γνώμονα τη καθαρότητα της καρδιάς και του
νου τους και οποίοι θα καλύπτονται από τους πλέον απαράβατους Όρκους
Μυστικότητας. Και ας επισημανθεί μια και για πάντα: ο δίκαιος και ενάρετος, ο
ανιδιοτελή πρωτεργάτης της Συνείδησης και του Ελέους δε θα είναι χριστιανι-
κής μορφής του τύπου "γυρίζω και το άλλο μάγουλο για το επόμενο σκαμπί-
λι", ή "σφάξε με πασά μου ν' αγιάσω", αλλά εξισορροπητικής, καβαλιστικής
μορφής: ισορροπώντας το έλεος με την αυστηρότητα και τη πραότητα με το
Σπαθί της Δικαιοσύνης. Δεν είμαστε χριστιανοί, δεν είμαστε οπαδοί κανενός,
είμαστε οι Επαναστάτες της Συνείδησης και του Ελέους, αλλά αυτούς δεν τους
διεκδικεί κανείς, παρά μονάχα η εσωτερική τους επίγνωση.
Αυτά ως προς την "ουτοπική" αλλαγή. Αλλά ας πούμε λίγα παραπάνω λόγια
πάνω στο θέμα του μυαλού και της καρδιάς. Το μυαλό αναπτυσσόμενο από
μόνο του χωρίς τη συνδρομή της καρδιάς γίνεται αυθάδες, άπληστο, κυριαρχι-
κό, υπερφίαλο, ιδιοτελές, με άλλα λόγια αυτό που οι "προοδευτικοί" χαρακτη-
ρίζουν σαν "δεξιά" νοοτροπία. Από την άλλη μεριά η καρδιά χωρίς τη συνδρο-
μή του μυαλού γίνεται ευήθης, εύπιστη, εύκολα παρασυρόμενη, παραπλανό-
μενη και πλανευόμενη, εκμεταλλεύσιμη, καθοδηγούμενη, ετεροκατευθυνόμε-
νη, ποδηγετούμενη, χειραγωγούμενη, ελεγχόμενη από μια μικρή πονηρή μει-
οψηφία, με λίγα λόγια Ανόητη. Χρειάζεται λοιπόν ένας σωστός συγκερασμός
νου και καρδιάς για να επέλθει ισορροπία. Πρέπει να μάθουμε να σκεπτόμαστε
και με τη καρδιά μας και να συναισθανόμαστε και με το μυαλό μας, για να εί-
μαστε πλήρεις. Πρέπει τελικά αυτά τα δυο βασικά κέντρα μας να επικοινωνή-
σουν αρμονικά, να ισορροπήσουν, να ανταλλάξουν γνώσεις και πληροφορίες,
να ανοίξουν καινούργιους δρόμους νοοαίσθησης, να καινοτομήσουν. Με τη
σωστή, ισορροπημένη συνεργασία νου και καρδιάς θα ανακαλυφθεί και η τε-
τάρτη διάσταση, το χωροχρονικό βάθος του "αυτοί" (οι άγνωστοι, οι μακρι-
νοί), στη μέχρι τώρα ελλιπή μονοδιάστατη (ΕΓΩ), διδιάστατη (Εγώ και εμείς) ή
τρισδιάστατη για τους ελάχιστους (εγώ, εμείς, εσείς) πραγματικότητά μας
Αλλά όπως είπαμε η καρδιά χτυπά αριστερά κι' επομένως δε θα υπάρχει τέλεια,
στατική ισορροπία, αλλά μια δυναμική ισορροπία, την οποία θα ελέγχει η καρ-
διά, το ανώτερο, αφυπνισθέν πια, συναισθηματικό κέντρο μας, που θα αποτε-
λεί και τη βάση του οικοδομήματος που θα έχει σαν κολώνες τη λογική. Επιτέ-
λους το Απολλώνιο και το Διονυσιακό στοιχείο σε πλήρη αρμονία. Γένοιτο!
Β. ΣΤΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ
Αρίστη δημοκρατία είναι εκείνη, που ενώ σε όλα τα άλλα επικρατεί ισότης, η
υπεροχή προσδιορίζεται με βάση την αρετή και η κατωτερότητα με βάση τη
κακία (Ανάχαρσις, Πλουτάρχου Ηθικά).
Δεν ενδιαφέρονται όμως μόνον οι πολιτικοί για το "καλό" μας, ενδιαφέρονται
και τ' αδέλφια τους οι στρατιωτικοί, που και αυτοί διεκδικούν ένα μεγάλο πο-
σοστό από το μυαλό και τη συνείδησή μας. Αυτοί έχουν άλλες ωραίες "ιδέες"
(πατρίδα, έθνος, εχθρός, βωμοί και εστίες, "νυν υπέρ πάντων αγών), σύμβολα
(σημαία, επάρσεις και υποστολές της με συμβολικό νόημα), κραυγές (Αέραα-
αα....), ρυθμικούς τυμπανισμούς και μπάντες για να μας διεγείρουν τα "πατρι-
ωτικά μας αισθήματα, παρελάσεις, πατριωτικά τραγούδια (έχω μια αδελφή
κουκλίτσα αληθινή..., αεροπόρος θα γενώ...κι αν η μοίρα το θελήσει κάποια
μέρα να πεθάνω, θέλω του χάρου το φιλί μέσ' το αεροπλάνο!), στρατιωτικές
επιδείξεις και πάνω απ' όλα τη στρατιωτική μας θητεία, όπου θα μάθουμε τι θα
πει πειθαρχία και υπακοή στους ανωτέρους μας με τον τρόμο πάντα και την
απειλή της φυλάκισης, του πειθαρχείου και της αύξησης του χρόνου της θη-
τείας μας να κρέμονται σα δαμόκλειο σπάθη πάνω από το κεφάλι μας. Ή μή-
πως δεν είναι αυτά μέθοδοι πλύσεως εγκεφάλου; Τελικά με το φόβο και το
τρόμο πειθαρχούμε και μαθαίνουμε το στρατιωτικό κώδικα και το τρόπο του
"αναφέρεσθαι". Και κάποια ωραία πρωία, οι προύχοντες και οι αφέντες μας,
επειδή διακυβεύονται ζωτικά τους συμφέροντα, ή επειδή θέλουν να αυξήσουν
τα ήδη υπέρογκα κέρδη τους, αποφασίζουν με το έτσι θέλω, χωρίς να μας ρω-
τήσουν ότι πρέπει εμείς να πολεμήσουμε για τη πατρίδα μας, ή μάλλον καλύ-
τερα για τη τσέπη τους και τα συμφέροντά τους και αφού μας κάνουν τη δέ-
ουσα προπαγάνδα για το νέο "πατριωτικό πόλεμο", για την αγάπη της ελευθε-
ρίας, για το "ελευθερία ή θάνατος" και όλα τα σχετικά και ευλογήσουν οι πα-
πάδες και ο Θεός τα όπλα μας, μας στέλνουν σαν πρόβατα επί σφαγή, παρα-
μένοντες οι ίδιοι με τις οικογένειές τους στα μετόπισθεν. Κι' εμείς τι να κάνου-
με; μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα: μπροστά ο πιθανός θάνατός μας από τα
πυρά του εχθρού και πίσω μας το στρατοδικείο με την απειλή της άμεσης θα-
νατικής μας καταδίκης προς παραδειγματισμό. Πάμε λοιπόν στον πόλεμο, "για-
τί πού ξες, μπορεί εκεί στο τέλος να γλυτώσουμε".
Τι μπορούμε να κάνουμε για όλα αυτά;
Να οργανωθούμε, τι άλλο μπορούμε να κάνουμε; και να οργανωθούμε βέβαια
όχι κάτω από τη σημαία ενός οποιουδήποτε κόμματος, αλλά μέσω ενός κινή-
ματος συνειδητοποιημένων πολιτών. Κατεβάζουν τα κόμματα οπαδούς τους
στους δρόμους διεκδικώντας διάφορα πράγματα; το ίδιο μπορούμε να κάνου-
με κι εμείς, από μόνοι μας δε χρειάζεται να ανήκουμε σε αυτούς. Μας ενώνει η
κοινή συνειδητοποίησή μας. Και μπρος σε ένα μεγάλο μαζικό συλλαλητήριο
που απαιτεί συγκεκριμένη δράση, ποια κυβέρνηση μπορεί να το αγνοήσει. Μη
μείνουμε ένας ή δυο τρεις, που απομονωμένοι θυσιαζόμαστε άδικα, αλλά να
γίνουμε χιλιάδες δεκατρείς και να διεκδικήσουμε με ορμή, με πάθος, με δύνα-
μη τα δίκαιά μας. Η άποψή μου είναι ότι τα κόμματα πρέπει να ξεπεραστούν
από τα υπερκομματικά κινήματα πολιτών που επεμβαίνουν δυναμικά στη πο-
λιτική και αναχαιτίζουν την ασυδοσία των κάθε λογής αφεντάδων μας. Κινή-
ματα πλείστων μορφών: αντιπολεμικά και ειρηνικά, προστασίας του πολίτη
από τις διάφορες κρατικές αυθαιρεσίες και αδικίες, προώθησης πραγματικά δι-
καίων και αρραγών θεσμών, ελέγχου της εξουσίας σε μια διαρκή και δυναμική
βάση. Εξωκοινοβουλευτικά κινήματα κοινοβουλευτικού αντιαυταρχικού ελέγ-
χου, πάταξης και περιορισμού της ασυδοσίας και της υπέρβασης των τεθειμέ-
νων ορίων, έτσι ώστε οι πολιτικοί να κυβερνούν όχι απλά και μόνο από μια μη
αντιπροσωπευτική ψήφο μας, αλλά λόγω της πραγματικής συναίνεσης των κι-
νημάτων του λαού σε αυτά που κάνουν. Τώρα παίζουμε συνεχώς στο δικό
τους γήπεδο με τους δικούς τους κανόνες, το δίκτυο του ανεξέλεγκτου και
ασύδοτου αστικού κοινοβουλευτισμού. Και ας μη πιστεύουμε ότι δήθεν η ο-
ποιαδήποτε αντιπολίτευση ελέγχει πραγματικά τη κυβέρνηση. "Ούνα ράτσα,
ούνα φάτσα". Επιφανειακά είναι εναντίον της, στη βάση και στους θεσμούς
που υποστηρίζουν τη διαιώνιση της κοινοβουλευτικής ασυδοσίας, τη στηρίζει.
Άλλωστε και αυτή θέλει να έχει τα ίδια ατού, την ίδια ανεξέλεγκτη, υπερφίαλη
εξουσία όταν θα ξαναγίνει με τη σειρά της κυβέρνηση. Αν θέλουμε να δημι-
ουργήσουμε ένα νέο είδος "Δημοκρατίας" που δεν έχει υπάρξει μέχρι τώρα στο
πλανήτη μας, πρέπει να απαγορεύσουμε θεσμικά και δυναμικά σε οποιοδήποτε
άτομο, οργανισμό ή υπηρεσία να αποκτήσει μεγάλη δύναμη. Πρέπει οι επαγ-
γελματίες πολιτικοί να ελέγχονται καθημερινά από το λαό και όχι ανά τετραε-
τία, εκτός κι αν οι φιλόσοφοι βασιλεύσουν ή οι βασιλείς φιλοσοφήσουν, που
είπε και ο Πλάτωνας στην "Πολιτεία" του.
Αυτή είναι λοιπόν η λύση και για το στρατό: δυναμικά υπερκομματικά κινήμα-
τα συνειδητοποιημένων πολιτών που θα ελέγχουν σε καθημερινή βάση την ε-
ξουσία, πολιτική και στρατιωτική και δε θα της επιτρέψουν να αυθαιρετήσει ή
να απεμπολήσει τα λαϊκά και κοινωνικά συμφέροντα. Βέβαια τα κόμματα θα
προσπαθήσουν σίγουρα να ελέγξουν αυτά τα προτεινόμενα κινήματα πολιτών,
για να τα κάνουν να σιωπούν ή για να τα χρησιμοποιήσουν επίτηδες εναντίον
των άλλων κομμάτων. Γι' αυτό δε θα πρέπει αυτά να έχουν την αρχηγική ορ-
γάνωση των κομμάτων, αλλά να διοικούνται από μια ομάδα αντιπροσώπων
που θα ορίζει ο λαός και θα είναι πραγματικά τα εκλεκτότερα μέλη του και από
μια άλλη ομάδα επιτηρητών που θα επιβλέπουν τις αποφάσεις τους και τη κι-
νητικότητά τους. Για μια τέτοια δουλειά, για τέτοιες υπεύθυνες θέσεις χρειάζο-
νται συνειδητοποιημένοι πολίτες που να μπορούν να εξασφαλίζουν με κάποιον
άλλο τρόπο τα προς το ζην, ή που να αμείβονται και ελέγχονται κατευθείαν
από το λαό, ο οποίος τους προωθεί σε αυτές τις θέσεις.
Δε θα προχωρήσω όμως άλλο στη παρουσίαση μιας δικής μου ουτοπικής ίσως
με μιας πρώτη ματιά πολιτείας, αλλά θέλω να πιστεύω ότι τουλάχιστον γίνομαι
κατανοητός και αποδεκτός ότι αυτά τα κινήματα πολιτών δυναμικής πολιτικής
παρέμβασης χρειάζονται οπωσδήποτε στη κοινωνία μας. Το τι τώρα μπορούν
αυτά να επιτύχουν εξαρτάται πλήρως από μας και από το βαθμό της συνειδη-
τοποίησής μας και επομένως της οργάνωσης αυτών των κινημάτων ή της συμ-
μετοχής μας σε αυτά.
Θα πρέπει να τονισθεί ότι για μια δυναμική παρέμβαση στα ήθη και τα έθιμα
του στρατού δεν αρκεί μόνο ένα ντόπιο εθνικό κίνημα (π.χ. αντιπολεμικό) πο-
λιτών. Υπάρχουν περιπτώσεις που υπάρχει όντως μια επιτιθέμενη ξένη κυβέρ-
νηση, που επιζητεί από μέρους μας διάφορες ανεπίτρεπτες παραχωρήσεις. Σε
μια τέτοια ξεκαθαρισμένη πλήρως κατάσταση, δεν μπορούμε βέβαια να τους
καλοδεχθούμε, αλλά θα σύρουμε συνειδητά το ξίφος της άμυνας. Καλύτερο
όμως είναι να έχουμε φροντίσει να έχουμε ήδη ρθει σε επαφή με τους πολίτες
όλων των δυνητικά "εχθρικών" προς εμάς χωρών (αυτών βασικά με τους ο-
ποίους συνορεύουμε) και να έχουμε προωθήσει την αλληλεγγύη των λαών μας
μέσα από δικά τους κινήματα πολιτών, αντίστοιχα με τα δικά μας, τα οποία
τους προτρέπουμε να δημιουργήσουν, εμποδίζοντας έτσι τα σχέδια που απερ-
γάζονται οι αντιδραστικές τους κυβερνήσεις. Το ίδιο θα κάνουν και αυτοί με
τους άλλους γειτόνους τους, έτσι ώστε να δημιουργηθεί ένα παγκόσμιο δίκτυο
κινημάτων συνειδητοποιημένων πολιτών, που ευελπιστούμε ότι κάποια μέρα
θα μπορέσει να προωθήσει την ειρήνη και τη διάλυση όλων των στρατών. Ας
σημειωθεί ότι στις εθνικές και διεθνιστικές επικοινωνίες μας θα χρησιμοποιού-
με την πιο υψηλή τεχνολογία στην οποία θα έχουμε πρόσβαση, βοηθούμενοι σ
αυτό από τους συνειδητοποιημένους επιστήμονες - μέλη μας. Ένας από τους
σκοπούς μας με την αύξηση του αριθμού μας, όταν θα αποτελούμε μια πραγ-
ματικά μεγάλη δύναμη ελέγχου της εξουσίας, θα είναι να προωθήσουμε και
την ιδέα της "άμεσης ηλεκτρονικής δημοκρατίας", όπου οι πολίτες θα αποφα-
σίζουν (ψηφίζουν ηλεκτρονικά) άμεσα για κάθε τρέχον επείγον θέμα, τη θέ-
ληση των οποίων θα πρέπει μετά να ικανοποιούν οι εκλεγμένοι πολιτικοί. Με
αυτό το τρόπο θα ξεπεραστεί η τρομερή αντίφαση και το αβυσσαλέο χάσμα
ανάμεσα σε αυτό για το οποίο τον ψήφισες και σε αυτό που τελικά κάνει και
αποφασίζει για σένα ο πολιτικός. Συνήθως τον ψηφίζεις για πέντε - έξη πράγ-
ματα που σου υπόσχεται να διορθώσει ή να φέρει σε πέρας και αυτός αυθαιρε-
τώντας, όχι μόνο δε κάνει αυτά για τα οποία τον ψήφισες, αλλά χωρίς να ζη-
τήσει στο ελάχιστο τη γνώμη σου, κάνει μέσα από τις δυνατότητες που του
παρέχει η τελικά εν λευκώ εξουσία που του προσέφερες, χιλιάδες άλλα πράγ-
ματα τα περισσότερα των οποίων στρέφονται τελικά εναντίον σου. Κύριοι αυτή
είναι η "Δημοκρατία" μας.
Το τελικό συμπέρασμα και για το στρατό είναι ότι ένας φαντάρος ή προστάτης
των δικαιωμάτων ενός φαντάρου μόνος του δεν κάνει τίποτα, είναι καταδικα-
σμένος να ακολουθήσει τη περπατημένης οδό της υποταγής της συνείδησής
του από το φόβο των Ιουδαίων. Πολλοί όμως φαντάροι μαζί συνδικαλιζόμενοι
κι ένα κίνημα πολιτών που να τους υποστηρίζει μπορούν να κάνουν πολλά
πράγματα.

ΕΥΓΟΝΙΚΗ
Ξέρουμε ότι οι εκτροφείς ζώων έχουν αρκετή επιτυχία στις ελεγχόμενες δια-
σταυρώσεις ζώων με σκοπό τη βελτίωση της ράτσας τους και την απόκτηση
ειδικών χαρακτηριστικών, ωφέλιμων κατά κάποιο τρόπο στον άνθρωπο. Το
ίδιο επιτυγχάνουν οι καλλιεργητές φυτών ή ακόμα οι καλλιεργητές μικροοργα-
νισμών. Τίθεται έτσι το ερώτημα αν θα μπορούσε να γίνει το ίδιο με τον άν-
θρωπο, να κατευθυνθεί δηλαδή η εξέλιξή του προς κάποιους «καλούς» ή επι-
θυμητούς σκοπούς. Αυτό ακριβώς θέλει να κάνει η ευγονική, να βελτιώσει δη-
λαδή την ανθρώπινη φύση από γενετική άποψη. Το πρόβλημα είναι ότι ο κα-
θορισμός των «θετικών» ή επιθυμητών χαρακτηριστικών, όπως ιστορικά του-
λάχιστον έχει αποδειχθεί, γίνεται συνήθως με βάση τα συμφέροντα μιας εκλε-
κτικής ομάδας ή ελίτ, η οποία θέλει να επιβάλλει τις απόψεις της στις άλλες
ανθρώπινες ομάδες ή στη μείζονα ανθρωπότητα. Ένα άλλο επίσης πρόβλημα
είναι το γεγονός ότι η ευγονική έχει γενικά τη τάση να αγνοεί το ρόλο που
παίζει η επίδραση του περιβάλλοντος στη διαμόρφωση των ανθρώπινων χαρα-
κτηριστικών.
Οι παραδοσιακά πάντως εκφρασθέντες σκοποί της ευγονικής είναι δύο:1) Να
απομονώσει ή να εμποδίσει την αναπαραγωγή (με στείρωση) γενετικά ελαττω-
ματικών ατόμων και 2) Να ενθαρρύνει την αναπαραγωγή σωματικά και διανο-
ητικά αρτίων ατόμων. Ο πρώτος σκοπός έχει χαρακτηρισθεί από μερικούς σαν
αρνητική ευγονική, αλλά είναι βασικά κυρίαρχη θέση στις περισσότερες, αν
όχι σε όλες τις ευγονικές κινήσεις.
Η ιδέα για τη βελτίωση της ανθρώπινης ράτσας με βάση τη κληρονομικότητα
ανάγεται σε πολύ παλιές εποχές. Γνωρίζουμε την άποψη των αρχαίων Σπαρ-
τιατών για τα ελαττωματικά παιδιά, που τα έριχναν στον Καιάδα. Η «Πολιτεία»
επίσης του Πλάτωνα εξιδανικεύει μια κοινωνία στην οποία υπάρχει μια συνεχής
επιλογή για τη βελτίωση του ανθρωπίνου γένους. Ο Βρετανός οικονομολόγος
Τόμας Μάλθους επεσήμανε τον αγώνα για την επιβίωση, τον οποίο ο Δαρβίνος
τον είδε σαν ένα μέσο για την εξέλιξη. Η πρώτη σημαντική εργασία για την
ευγονική ήταν το βιβλίο «Η Κληρονομική Μεγαλοφυία» (1869) του Άγγλου
φυσιοδίφη και εξαδέλφου του Δαρβίνου, Φράνσις Γκάλτον (1822 - 1911), ό-
που αυτός παρουσίασε τα αποτελέσματα των μελετών του για τις οικογένειες
επιφανών ανθρώπων, σα μια απόδειξη της άποψής του ότι «θα ήταν πολύ
πρακτικό να δημιουργήσουμε μια πολύ προικισμένη ράτσα ανθρώπων με συ-
νετούς γάμους στη διάρκεια αρκετών συνεχόμενων γενεών». Το 1883 δημοσί-
ευσε το βιβλίο του «Έρευνες πάνω στην Ανθρώπινη Ικανότητα» στο οποίο ε-
πινόησε τον Αγγλικό όρο eugenics, δηλαδή ευγονική, τον οποίο παρήγαγε από
την Ελληνική λέξη ευγενής. Ο ορισμός που έδωσε σε αυτό για την ευγονική
είναι ο εξής:
«Έργο της ευγονικής είναι να εξετάζει τις πράξεις ή ενέργειες του κοινωνικού
συνόλου, οι οποίες ασκούν κάποια επίδραση στη βελτίωση ή χειροτέρευση των
σωματικών ή ψυχικών ιδιοτήτων των μελλοντικών γενεών μιας φυλής». Στο
βιβλίο του «Η Φυσική Κληρονομικότητα» (1889) πρωτοστάτησε στην ανάπτυ-
ξη και εφαρμογή προχωρημένων στατιστικών μεθόδων για τη μελέτη του αν-
θρώπου.
Παρόλο που η προσέγγιση του Γκάλτον στην ευγονική ήταν βασικά θετική,
αυτός δεν μπόρεσε να ξεπεράσει μερικές από τις προκαταλήψεις ενός Άγγλου
τζέντλεμαν σε σχέση με τη κοινωνική τάξη και τη ράτσα. Έτσι στις μελέτες του
για τις οικογένειες των επιφανών ανθρώπων, αυτός υποτίμησε την εμφανή ε-
πίδραση ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος. Ο ίδιος ανέπτυξε και χρησιμοποίησε
πολλές από τις στατιστικές μεθόδους για τη μελέτη των πληθυσμών και ήταν ο
πρώτος που αναγνώρισε την αξία της μελέτης των διδύμων για την έρευνα της
κληρονομικότητας. Παρόλο που προσέδωσε μια θρησκευτική σχεδόν σημασία
στην ευγονική κίνηση, δεν τη σκεφτόταν με επαναστατικούς όρους, αλλά σα
μια παράλληλη δραστηριότητα μαζί με την παλιά συνήθεια της τυχαίας σμίξης
των ανθρώπων.
Ο Γκάλτον δώρισε το 1904 μια υποτροφία για έρευνα στην ευγονική και με τη
διαθήκη του προσέφερε κεφάλαια για τη δημιουργία μιας έδρας ευγονικής στο
University College του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Την υποτροφία και την
έδρα την πήρε τελικά ο μαθηματικός Καρλ Πήρσον, ο οποίος βοήθησε στη δη-
μιουργία της επιστήμης της Βιομετρίας, της στατιστικής δηλαδή πλευράς της
βιολογίας. Ο Πήρσον ήταν όμως ρατσιστής. Πίστευε ότι το περιβάλλον επηρέα-
ζε ελάχιστα στην ανάπτυξη των διανοητικών ή συναισθηματικών ιδιοτήτων, ότι
ο υψηλός δείκτης γεννήσεων των πτωχών ήταν μια απειλή για το πολιτισμό
και ότι οι «ανώτερες» φυλές θα πρέπει να αντικαταστήσουν τις «κατώτερες».
Οι απόψεις του έδωσαν έκφραση σε αυτούς που πίστευαν στη φυλετική και τη
ταξική ανωτερότητα. Καλώς λοιπόν κατηγορήθηκε μαζί με την ευγονική κίνη-
ση των ΗΠΑ για την τρομακτική κατάχρησή της ευγονικής στη Χιτλερική Γερ-
μανία. Η Αγγλική Εταιρία της Ευγονικής που ιδρύθηκε το 1907 από το Γκάλ-
τον, αντιτίθετο στις απόψεις του Πήρσον, αλλά και η ίδια ήταν αρκετά αργή
στην απόρριψη των προκαταλήψεων που επικρατούσαν εκείνη την εποχή.
Η Αμερικανική Ευγονική Εταιρία ιδρύθηκε το 1926 από ανθρώπους που πί-
στευαν «ότι η λευκή φυλή ήταν ανώτερη από τις άλλες φυλές και επιπλέον ότι
η «Βόρειοι» λευκοί ήσαν ανώτεροι από τους άλλους λευκούς». Αυτοί θεωρού-
σαν τις φυλές σαν αμιγείς ομάδες, αρκετά διαχωρισμένες μεταξύ τους. Δεν ή-
ξεραν ότι όλες οι φυλές είναι μίξεις πολλών τύπων, ότι η κατανομή των γονι-
δίων μεταβάλλεται σε αυτές αναλογικά και όχι σε είδος, όπως αποδεικνύεται
από τη κατανομή των διάφορων ομάδων αίματος σε όλες τις φυλές. Δεν συ-
νειδητοποίησαν ότι το περιβάλλον είναι τόσο ανεξέλεγκτο, που οι επιστήμονες
δεν μπορούν λογικά να προτείνουν απόψεις για να αποδώσουν γενετικές δια-
φορές στις διάφορες φυλές. Επιπλέον, αυτοί πίστευαν ότι οι ανώτερες τάξεις
είχαν ανώτερες γενετικές ιδιότητες, που δικαιολογούσαν το γεγονός ότι ήσαν
η τάξη του πλούτου και της εξουσίας.
Η επιστήμη εκείνης της εποχής υποστήριξε διάφορες ακραίες απόψεις για την
«ανοησία» και για τους «εγκληματικούς τύπους». Τα τεστ ευφυίας, που εισή-
χθησαν στις αρχές της δεκαετίας του 1900 από το Γάλλο ψυχολόγο Άλφρεντ
Μπίνετ, θεωρήθηκαν, σε αντίθεση με τις απόψεις του ίδιου του Μπίνετ, ότι ή-
σαν δείκτες της έμφυτης, γενετικής ευφυίας του ατόμου. Η εγκληματικότητα
εθεωρείτο γενικά σαν ένα επακόλουθο της ανοησίας. Έγιναν μελέτες πάνω σε
εκφυλισμένες οικογενειακές γενεαλογίες για να αποδείξουν ότι εκατοντάδες
άτομα σε κάθε μια από αυτές ήσαν ανόητοι ή εγκληματικοί τύποι, λόγω της
κληρονομικότητα που δέχθηκαν από ένα μοναδικό πρόγονο, πριν από πέντε ή
έξη γενεές. Πολλοί ισχυρίστηκαν ότι οι μετανάστες από τη νότια (Ιταλοί και
Έλληνες) και την ανατολική Ευρώπη, εκτός από το να είναι κοινωνικά κατώτε-
ροι, περιελάμβαναν εγκληματικά και ελαττωματικά γένη. Υπήρχαν πολλά
πράγματα στη διανοητική ατμόσφαιρα των ΗΠΑ εκείνη την εποχή που καλ-
λιέργησαν μια ακραία ρατσιστική άποψη με βάση της θεωρία της κληρονομικό-
τητας.
Ακόμα οι ευγονιστές προσπάθησαν ιδιαιτέρως να περιορίσουν τη μετανάστευ-
ση. Τα επιχειρήματά τους μαζί με αυτά άλλων ομάδων που υπερασπιζόντουσαν
τους περιορισμούς για διαφορετικούς λόγους, κορυφώθηκαν με τη ψήφιση της
Νομοθετικής Πράξης για τη Μετανάστευση το 1924, η οποία περιόρισε τον α-
ριθμό των μεταναστών στους 150.000 ετησίως, με όχι περισσότερο από 2%
για κάθε εθνικότητα. Αργότερα έγινε σαφές ότι το υλικό που είχαν παρουσιά-
σει οι οπαδοί της ευγονικής στις ακροάσεις του Κογκρέσου είχε πολύ μικρή ε-
πιστημονική αξία.
Οι ευγονιστές αυτό το καιρό έδιναν μεγάλη έμφαση στη στείρωση των ελατ-
τωματικών ατόμων. Κατά το 1931 είχαν θεσπιστεί νόμοι στείρωσης σε 27 πο-
λιτείες των ΗΠΑ και κατά το 1935 αυτοί οι νόμοι είχαν περάσει στη Δανία, την
Ελβετία, τη Γερμανία, τη Νορβηγία και τη Σουηδία. Οι περισσότεροι από αυ-
τούς τους νόμους προέβλεπαν την εκούσια ή υποχρεωτική στείρωση ορισμέ-
νων ομάδων ανθρώπων που εθεωρούντο παρανοϊκοί, με νοητική ανεπάρκεια ή
επιληπτικοί. Μερικοί εφαρμόζοντο εξίσου στους κατ’ έξιν εγκληματίες και
στους παρεκκλίνοντες σεξουαλικά. Στις περισσότερες περιπτώσεις ο σκοπός
ήταν καθαρά ευγονικός, αν και μερικοί νόμοι επέτρεπαν σιωπηρά την στείρω-
ση για κοινωνικούς περισσότερο παρά για γενετικούς λόγους. Στις ΗΠΑ οι πε-
ρισσότερες πολιτείες δεν εφήρμοσαν ευρέως αυτά τα ακραία μέτρα και ο αριθ-
μός των στειρώσεων σπάνια ξεπερνούσε τους 100 το χρόνο. Η εξαίρεση ήταν
η Καλιφόρνια, όπου ο μέσος όρος των στειρώσεων ήταν περισσότεροι από 350
το χρόνο με ένα σύνολο 9.931 κατά το 1935, και μερικές από τις πολιτείες του
Νότου, που είχαν αρκετά υψηλά ποσοστά στείρωσης σχετικά με τους πληθυ-
σμούς τους.
Οι υποθέσεις των ευγονιστών υπέστησαν οξεία κριτική τη δεκαετία του ’30 και
δυσφημίστηκαν μετά τη μεγαλύτερη κατάχρηση αυτής της ιδέας από τη Χιτλε-
ρική Γερμανία, όπου με την αιτιολογία της δημιουργίας μιας «υπερφυλής», οι
Ναζί δολοφόνησαν εκατομμύρια ανθρώπων που θεωρήθηκαν ότι είχαν κατώ-
τερα γονίδια (Εβραίοι, Τσιγγάνοι, παράφρονες και ομοφυλόφιλοι). Το γεγονός
πάντως είναι ότι ο Χίτλερ έκλεψε τις περισσότερες ιδέες του για την ευγονική
από τις ΗΠΑ. Η δημοτικότητα της ευγονικής και του κοινωνικού Δαρβινισμού
συνεχίσθηκε στις ΗΠΑ και στη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.
Μεμονωμένα παραδείγματα ακούσιας στείρωσης ελαττωματικών ατόμων συνε-
χίστηκαν στις ΗΠΑ ακόμα και στη δεκαετία του 1970.
Σαν αποτέλεσμα αυτών των καταχρήσεων, η σύγχρονη κοινωνία είναι απρό-
θυμη να δεχθεί σήμερα οποιαδήποτε εγκυρότητα των ευγονικών ιδεών. Πά-
ντως η πρακτική της σύγχρονης συμβουλευτικής γενετικής είναι ένα είδος ευ-
γονικής, στο ότι προσπαθεί να εμποδίσει τη σύλληψη ή γέννηση ατόμων με
πολύ σοβαρά γενετικά προβλήματα, που θα ήταν ένα μεγάλο βάρος για τον
εαυτό τους και για την οικογένειά τους. Επειδή ορισμένες ασθένειες (π.χ. η αι-
μοφιλία και η φαινυλοκετονουρία) είναι γνωστές τώρα ότι μεταδίδονται γενε-
τικά, πολλά ζευγάρια διαλέγουν να κάνουν γενετική εξέταση, στην οποία μα-
θαίνουν τις πιθανότητες τα παιδιά τους να επηρεαστούν από κάποιο πιθανό
αρνητικό συνδυασμό των γονιδίων τους. Τα ζευγάρια που υπάρχει κίνδυνος να
μεταδώσουν γενετικές ανωμαλίες μπορεί να επιλέξουν μόνα τους, χωρίς κοι-
νωνική πίεση, αν θα γεννήσουν παιδιά, ή αν θα υιοθετήσουν παιδιά. Επιπλέ-
ον, είναι τώρα δυνατόν να διαγνώσουμε ορισμένες γενετικές ανωμαλίες στο
έμβρυο. Πολλά ζευγάρια επιλέγουν να τερματίσουν μια εγκυμοσύνη που περι-
λαμβάνει ένα γενετικά ελαττωματικό παιδί. Αυτές οι εξελίξεις έχουν ενισχύσει
τον ευγονικό σκοπό της αναγνώρισης και εξάλειψης του ανεπιθύμητου γενετι-
κού υλικού. Αντισταθμίζοντας πάντως αυτή τη τάση, η πρόοδος στην ιατρική
βοηθά τα θύματα πολλών γενετικών ασθενειών να ζήσουν μια αρκετά κανονι-
κή ζωή. Μελετάται επίσης η γενετική χειρουργική, στην οποία τα βλαβερά γο-
νίδια θα μπορούν να απομακρύνονται με άμεση επέμβαση. Αν αυτή τελειοποι-
ηθεί, θα μπορούσε να εξαλείψει τα ευγονικά επιχειρήματα για τον περιορισμό
της αναπαραγωγής σε αυτούς που φέρουν ελαττωματικά γονίδια. Αυτές οι α-
ντικρουόμενες καινοτομίες έχουν περιπλέξει την αντιφατικότητα γενικά της ι-
δέας της ευγονικής. Επιπλέον, οι προτάσεις για επέκταση των ευγονικών προ-
γραμμάτων, οι οποίες κυμαίνονται από τη δημιουργία τραπεζών σπέρματος για
τους γενετικά ανώτερους, μέχρι τη πιθανή κλωνοποίηση ανθρώπινων όντων,
έχουν αντιμετωπίσει τη σθεναρή αντίσταση του κοινού, το οποίο βλέπει συνή-
θως αυτά τα προγράμματα σα μια αθέμιτη παρέμβαση στη φύση, ή σαν ευκαι-
ρίες κατάχρησης από το καθεστώς της εξουσίας.
ΚΛΩΝΟΠΟΙΗΣΗ
"Είναι φωτογενής, αινιγματική και το πιο διάσημο πρόβατο στην ιστορία του
κόσμου. Είναι η Ντόλλυ, ο πρώτος κλώνος ενός ενήλικου θηλαστικού. Η ζωή
της είναι σαν ενός ήρωα της ροκ. Το πουλόβερ που πλέχτηκε με το μαλλί της
φυλάσσεται σα θησαυρός σε ένα μουσείο. Οι εφημερίδες ενδιαφέρονται για τα
πάντα σε σχέση με αυτήν, για όλες της λεπτομέρειες της σεξουαλικής της
ζωής, για τις παράνομες σχέσεις της. Έχει ένα παιδί τη Μπόνυ, αλλά ποιος εί-
ναι ο μπαμπάς της; Τελικά για να ηρεμήσουν τα νεύρα της και να προστατευ-
θεί, έχει κρατηθεί μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας".
ΚΛΩΝΟΣ
Κλώνο ονομάζουμε ένα πληθυσμό γενετικά όμοιων κυττάρων ή οργανισμών
που παράγονται από ένα μόνο αρχικό κύτταρο, ή οργανισμό, με μη σεξουαλι-
κές μεθόδους. Η κλωνοποίηση είναι θεμελιώδης στα περισσότερα ζωντανά ό-
ντα, αφού τα σωματικά κύτταρα των φυτών και των ζώων είναι τελικά κλώνοι
που παράγονται από τη μίτωση ενός μόνο γονιμοποιημένου ωαρίου. Πιο στε-
νά, ένας κλώνος μπορεί να ορισθεί σαν ένας ατομικός οργανισμός που ανα-
πτύχθηκε από ένα μόνο σωματικό κύτταρο του γονέα του και που είναι γενετι-
κά ταυτόσημος με αυτόν.
Τα φυτά που μπορούν να πολλαπλασιαστούν αγενώς, παράγουν γενετικά ταυ-
τόσημα φυτά, που είναι κλώνοι τους. Ο κλωνοποίηση ήταν μια κοινοτυπία
στην κηπουρική από τα αρχαία χρόνια. Πολλές ποικιλίες φυτών κλωνοποιού-
νται παίρνοντας απλώς μοσχεύματα των φύλλων τους, στελεχών ή ριζών τους
και μεταφυτεύοντάς τα. Μια τεράστια ποικιλία καρποφόρων δένδρων και ανα-
ρίθμητα διακοσμητικά φυτά είναι κλώνοι. Επίσης με κλωνοποίηση αναπαράγο-
νται τα βακτηρίδια και οι ζυμομύκητες, αλλά και μεγαλύτεροι οργανισμοί όπως
μερικά φίδια και οι γαρίδες. Επειδή όμως στη φύση η σεξουαλική αναπαραγω-
γή είναι ο μόνος τρόπος για τη βελτίωση του γενετικού υλικού ενός είδους, τα
περισσότερα αγενή είδη τείνουν να εκλείψουν. Τουλάχιστον όμως ένα, μια
μαρίδα που ονομάζεται Artemia perthenogenetica, έχει επιβιώσει για τουλάχι-
στον 30 εκατομμύρια χρόνια. Πολύ περισσότερα είδη, μαζί με τη ψείρα των
φυτών, αναπαράγονται με κλωνοποίηση το περισσότερο χρόνο, και αναπαρά-
γονται σεξουαλικά μόνο κάθε μερικές γενεές. Ίσως κάποια μέρα και το αν-
θρώπινο είδος να ακολουθήσει το παράδειγμά τους.
Τα σωματικά κύτταρα των ενήλικων ζώων και ανθρώπων μπορούν στερεότυπα
να κλωνοποιηθούν στο εργαστήριο. Ενήλικα κύτταρα διαφόρων ιστών, όπως
μυϊκά κύτταρα, που απομακρύνονται από το ζώο δότη και διατηρούνται σε ένα
μέσον καλλιέργειας, ενώ δέχονται θρεπτικές ουσίες, καταφέρνουν όχι μόνο να
επιζήσουν, αλλά να συνεχίσουν να διαιρούνται δημιουργώντας αποικίες ταυ-
τόσημων απογόνων. Από τη δεκαετία του 1950 οι επιστήμονες μπορούσαν να
κλωνοποιήσουν βατράχους, παράγοντας ταυτόσημα άτομα που φέρουν τα γε-
νετικά χαρακτηριστικά ενός μόνο γονέα. Η τεχνική που χρησιμοποιείται στη
κλωνοποίηση βατράχων αποτελείται από τη μεταμόσχευση του DNA ενός βα-
τράχου που περιέχεται στον πυρήνα ενός σωματικού κυττάρου, μέσα σε ένα
ωάριο από το οποίο έχει αφαιρεθεί προηγουμένως το γενετικό υλικό. Τα συ-
ντηκόμενα κύτταρα αρχίζουν μετά να αναπτύσσονται και να διαιρούνται, όπως
ακριβώς ένα κανονικό γονιμοποιημένο ωάριο, για να σχηματίσουν τελικά ένα
έμβρυο.
Τα ποντίκια κλωνοποιήθηκαν για πρώτη φορά επιτυχώς στη δεκαετία του
1980, χρησιμοποιώντας μια διαδικασία κατά την οποία απομακρύνεται ο πυρή-
νας από ένα σωματικό κύτταρο ενός εμβρύου ποντικιού από τη μήτρα μιας ε-
γκύου ποντικίνας και μεταμοσχεύεται σε ένα πρόσφατα γονιμοποιημένο ωάριο
(από ένα άλλο ποντίκι), από το οποίο έχει απομακρυνθεί ο πυρήνας. Το κύτ-
ταρο καλλιεργείται μετά τεχνητά, μέχρι να διαιρεθεί και να γίνει ένα έμβρυο.
Το έμβρυο, που αποτελείται αποκλειστικά από κύτταρα που παρήχθησαν από
το μοναδικό μεταμοσχευμένο πυρήνα, μεταμοσχεύεται ύστερα τεχνητά μέσα
στη μήτρα μια άλλης ποντικίνας μέχρι το τέλος της εγκυμοσύνης.
Η κλωνοποίηση ενός νέου ζώου από τα κύτταρα ενός ενήλικου είναι όμως ση-
μαντικά πιο δύσκολη. Όλα σχεδόν τα κύτταρα ενός ζώου περιέχουν τις γενετι-
κές πληροφορίες για να αναπαράγουν ένα αντίγραφο του οργανισμού. Αλλά
καθώς αυτά διαφοροποιούνται στους διάφορους ιστούς και όργανα του ανα-
πτυσσόμενου ζώου, εκφράζουν μόνο εκείνες τις γενετικές πληροφορίες που
χρειάζονται για να αναπαράγουν το δικό τους κυτταρικό τύπο. Αυτό περιόριζε
τη κλωνοποίηση των ζώων μόνο στη χρησιμοποίηση εμβρυακών κυττάρων,
που δεν έχουν ακόμα διαφοροποιηθεί σε αιμοσφαίρια, επιθηλιακά κύτταρα,
κύτταρα των οστών, ή σε άλλα εξειδικευμένα κύτταρα, και τα οποία μπορούν
έτσι να παρακινηθούν πιο εύκολα να αναπτυχθούν σε έναν ολόκληρο οργανι-
σμό.
Η πρώτη επιτυχία στη κλωνοποίηση ενός ενήλικου θηλαστικού επετεύχθη από
μια ομάδα Βρετανών ερευνητών με τη καθοδήγηση του Γιαν Γουίλμουτ στο
Ινστιτούτο Ρόζλιν του Εδιμβούργου στη Σκωτία το 1996. Αφού αυτοί είχαν
ήδη παράγει κλώνους από έμβρυα προβάτου, μπόρεσαν τελικά να παραγάγουν
ένα αρνί χρησιμοποιώντας DNA από ένα ενήλικο πρόβατο. Έτσι γεννήθηκε η
Ντόλλυ. Στη διαδικασία τους, ο πυρήνας ενός κυττάρου από τον θηλαστικό
αδένα ενός ενήλικου προβάτου εμφυτεύτηκε στο αγονιμοποίητο ωάριο ενός
άλλου προβάτου του οποίου είχε απομακρυνθεί ο πυρήνας. Το κλειδί στη νέα
διαδικασία είναι ο συγχρονισμός του κυτταρικού κύκλου του κυττάρου του
θηλαστικού αδένα με αυτό του ωαρίου. Για να το πετύχουν αυτό, πριν την εμ-
φύτευση το κύτταρο του θηλαστικού αδένα αποστερείται από θρεπτικά υλικά.
Αυτό σταματά το κυτταρικό του κύκλο, εμποδίζοντας έτσι τη διαίρεσή του. Ο
πυρήνας μετά εμφυτεύεται μέσα στο ωάριο δέκτη και συγχωνεύεται με αυτό,
ενώ εφαρμόζεται ηλεκτρικό ρεύμα για να εξομοιώσει την ενεργειακή έκρηξη
που συμβαίνει στη διάρκεια της γονιμοποίησης. Το ωάριο αρχίζει να διαιρείται
κανονικά και γίνεται ένα έμβρυο, το οποίο εμφυτεύεται στη μήτρα μιας άλλης
προβατίνας. Το αρνί που γεννιέται τελικά είναι ένας κλώνος του δότη του αρ-
χικού κυττάρου του θηλαστικού αδένα. Έτσι γεννήθηκε μετά από πέντε μήνες
η Ντόλλυ, ένας κλώνος της μητέρας της και χωρίς ένα βιολογικό πατέρα.
Οι πρακτικές εφαρμογές της κλωνοποίησης είναι οικονομικά ελπιδοφόρες, αλ-
λά φιλοσοφικά ανησυχητικές. Οι εκτροφείς ζώων θα καλωσόριζαν τη δυνατό-
τητα να κλωνοποιήσουν ζώα υψηλής ποιότητας. Θα μπορούσαν να κλωνοποι-
ηθούν γενετικά μεγάλοι αριθμοί ζώων για να αυξήσουν τη παραγωγή φαρμά-
κων ή ανθρώπινων πρωτεϊνών, που είναι χρήσιμες για τη καταπολέμηση δια-
φόρων ασθενειών. Οι κλώνοι είναι πολύ χρήσιμοι επίσης στη βιολογική έρευνα
λόγω της γενετικής τους ομοιομορφίας.
Η κλωνοποίηση ανθρώπων είναι ένα θέμα βεβαρημένο με ηθική αντιφατικότη-
τα. Αν η κλωνοποίηση μπορεί να εξασφαλίσει την άπειρη αναπαραγωγή ειδι-
κών γενετικών χαρακτηριστικών, θα πρέπει να ληφθεί απόφαση ως προς το
ποια χαρακτηριστικά είναι επιθυμητά κι επομένως άξια να διαιωνιστούν. Τα ε-
ξουσιοδοτημένα άτομα για τη λήψη μιας τέτοιας απόφασης θα μπορούσαν να
αλλάξουν τη πορεία της ανθρώπινης εξέλιξης.
Μπορούμε να σκεφθούμε άπειρες δυνατότητες. Οι εγωιστές θα μπορούσαν να
κλωνοποιήσουν τους εαυτούς τους και να τους δώσουν την ανατροφή που
πάντα πίστευαν ότι άξιζαν. Οι πλούσιοι και ισχυροί θα μπορούσαν να ιδρύ-
σουν δυναστείες, όπου στο θάνατό τους θα μεταβίβαζαν όλο το πλούτο τους
σε μια γενετικά ταυτόσημη, αλλά νεαρότερη απόδοση του εαυτού τους.
Όσοι θα ήθελαν να αναβάλλουν το θάνατό τους, θα μπορούσαν να δημιουρ-
γήσουν ένα πλήρες σωματικό τους αντίγραφο, εκτός από την εγκεφαλική λει-
τουργία, από το οποίο θα μπορούσαν να παίρνουν τέλεια όργανα για μεταμό-
σχευση καθώς θα εφθείροντο τα δικά τους. Όποιος επίσης αντιμετώπιζε την
απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, θα μπορούσε να προσπαθήσει να ξανα-
δημιουργήσει αυτό το άτομο από κύτταρα που λήφθησαν πριν το θάνατό του.
Οι οπαδοί των διάσημων προσώπων θα μπορούσαν να τους ξαναφέρουν στη
ζωή. Υπάρχουν π.χ. πολλοί Αμερικάνοι που θα ήθελαν τον Έλβις Πρίσλεϋ ξανά
ζωντανό. Αρκεί να υπήρχε κάπου ένα κομμάτι ιστού του, για να τον δημιουρ-
γήσουν απ’ αυτό. Θα μπορούσε ακόμα κάποιος να κλωνοποιήσει εμάς, χωρίς
καν να το ξέρουμε. Οι περισσότεροι από μας δε συνειδητοποιούμε ότι αφή-
νουμε συνεχώς ιστούς γύρω μας. Αν έχουμε δώσει ποτέ αίμα, αν έχουμε κάνει
μια βιοψία ή εγχείρηση, τότε μπορεί ένα κομμάτι μας να βρίσκεται ακόμα σε
κάποιο ψυγείο. Σε πολλές χώρες παίρνουν στερεότυπα αίμα από τα νεογέννη-
τα για μια γενετική εξέταση και μερικές φορές αυτό μένει αποθηκευμένο για
δεκαετίες.
Το Ινστιτούτο Παθολογίας των Ενόπλων Δυνάμεων στην Ουάσιγκτον των ΗΠΑ
έχει 92 εκατομμύρια κομμάτια ιστού πολιτών και στρατιωτικού προσωπικού,
ενώ εκατομμύρια άλλα προστίθενται κάθε χρόνο. Καθώς αυξάνουν αυτά τα
δείγματα, μερικά δίνονται ή πουλιούνται στις ακαδημαϊκές σχολές και στις ε-
ταιρίες βιοτεχνολογίας για γενετική έρευνα.
Από την άλλη μεριά, αν οι επίδοξοι κλωνοποιοί μας δεν μπορούσαν να βρουν
κύτταρά μας σε κάποιο ίδρυμα, θα μπορούσαν να προσπαθήσουν να σπογγί-
σουν κρυφά το ποτήρι μας, ή να αποσπάσουν μερικές τρίχες από τα μαλλιά
μας, τα οποία θα τους έδιναν αρκετά κύτταρα για να παράγουν ένα κλώνο.
Όταν όμως προσπαθήσει κάποιος να κλωνοποιήσει τον Έλβις Πρίσλεϋ ή εμάς,
γρήγορα θα απογοητευθεί. Μπορεί να είναι δυνατόν να δημιουργήσουμε ένα
ταυτόσημο γενετικά άνθρωπο, αλλά χωρίς την ιδιαίτερη ανατροφή που αυτός
είχε, ο κλώνος δε θα ήταν ούτε ο Έλβις, ούτε εμείς. Δε θα ήταν ούτε καν ένας
πραγματικός δίδυμος, γιατί δε θα είχε ζήσει στο ίδιο περιβάλλον με αυτόν στη
μήτρα.
Παρόμοια θα μπορούσε κάποιος παρανοϊκός να κλωνοποιήσει το Χίτλερ, αν
έβρισκε κάπου ένα κομμάτι διατηρημένου ιστού του, αλλά δε θα χρειαζόταν να
φοβόμαστε γι' αυτό. Εξ' αιτίας των διαφορών στο περιβάλλον της μήτρας και
στην ανατροφή, οι κλώνοι του Χίτλερ δε θα δρούσαν, σκεπτόντουσαν, ή ακό-
μα αναγκαστικά έμοιαζαν σαν τον αρχικό.
Πιθανά επίσης να μπορούσαν να αναπτυχθούν στο μέλλον ζωτικά όργανα χω-
ρίς το υπόλοιπο σώμα, ιδανικά για μεταμοσχεύσεις. Θα μπορούσαμε ίσως κά-
ποια μέρα να αναπρογραμματίσουμε τα σωματικά κύτταρα ή τα αιμοσφαίρια,
ώστε να αναπτυχθούν σε ειδικά κομμάτια ιστών και οργάνων και όχι σε ολό-
κληρους οργανισμούς. Πάντως τα τεχνικά εμπόδια θα είναι τεράστια.
Θα μπορούσε επίσης ίσως η κλωνοποίηση να βοηθήσει και στη δημιουργία
σούπερ πολεμιστών ή σούπερ ευφυών ανθρώπων, ή μπορεί ακόμα και "υπε-
ρανθρώπων", παρόλο που προς το παρόν δε γνωρίζουμε αρκετά πράγματα για
την ανθρώπινη γενετική, για να μπορούμε να κάνουμε αρκετή "βελτίωση" των
ανθρώπων. Μέχρι τώρα, λόγω ηθικών ενδιαφερόντων, οι γενετιστές συγκε-
ντρώνονται στην ανακάλυψη των αιτιών των γενετικών ασθενειών και μετά
στη θεραπεία τους
ΜΕΤΑ ΤΗ ΝΤΟΛΛΥ
Ο Ρυούζο Γιαναγκιμάτσι του Πανεπιστημίου της Χαβάης έχει βεβαιώσει ότι έχει
κλωνοποιήσει ένα τρωκτικό. Σύμφωνα με αναφορές από μια διάσκεψη στο
Φαλμάουθ της Μασαχουσέτης, αυτός μετέδωσε ένα σλάιντ της Ντόλλυ και α-
νήγγειλε ότι τώρα "δεν είναι μόνη της".
Ερευνητές στη Δανία και την Αυστραλία έχουν υιοθετήσει τη τεχνική του Ιν-
στιτούτου Ρόζλιν του Εδιμβούργου για να κλωνοποιήσουν αγελάδες. Το αντι-
φατικό στοιχείο είναι ότι η Δανέζικη ομάδα χρησιμοποιεί γενετικό υλικό από
νεκρά βόδια, που έχουν σφαχτεί μισή ώρα πριν πάρουν τα κύτταρα, πράγμα
που υποδεικνύει την ενοχλητική πιθανότητα εφαρμογής αυτής της τεχνικής
και σε νεκρούς ανθρώπους.
Δυο πρόωρα μοσχαράκια κλωνοποιημένα από την ίδια ενήλικη αγελάδα έχουν
γεννηθεί στην Ιαπωνία στο Ερευνητικό Κέντρο Ζώων της Επαρχίας Ισικάουα.
Όπως ανέφερε ο New Scientist ήσαν και τα δυο υγιή, αλλά η μητέρα τους πέ-
θανε μετά τη γέννα.
Ο Ρίτσαρντ Σήιντ, ο γιατρός του Σικάγου που εξέπληξε το κόσμο λέγοντας ότι
θα άνοιγε μια κλινική κλωνοποίησης, ήταν μάλλον ένας φαφλατάς και είναι α-
πίθανο να κλωνοποιήσει κανένα άτομο στο άμεσο μέλλον. Η ομάδα του Ρόζλιν
εξέφρασε σοβαρές αντιρρήσεις στα λεγόμενά του. Ο Χίλαρυ Γκρίφιν, ο βοηθός
διευθυντής του ινστιτούτου είπε ότι για τη δημιουργία της Ντόλλυ εμφυτεύθη-
καν 227 κλωνοποιημένα κύτταρα σε προσωρινές μητέρες, για να αναγνωρί-
σουν αυτά που άρχισαν να αναπτύσσονται κανονικά. Μόνο τα 29 απ' αυτά το
έκαναν και αυτά μεταμοσχεύτηκαν μετά σε περισσότερες από μια ντουζίνα
προβατίνες. Η Ντόλλυ ήταν το μοναδικό από αυτά τα έμβρυα που επέζησε στη
κυοφορία, ή που δεν πέθανε σύντομα μετά τη γέννησή της από καρδιαγγεια-
κές, ή άλλες αναπτυξιακές ανωμαλίες. "Αυτό είναι το είδος της πληροφόρησης
που οι άνθρωποι σαν τον Ρίτσαρντ Σήιντ δε φαίνονται να διαβάζουν", τόνισε ο
Γκρίφιν.
Αλλά η τεχνολογία της πυρηνικής μεταφοράς προχωρά ραγδαίως και καθώς το
κάνει οι ανεπιθύμητοι κίνδυνοι που σκιαγράφησε ο Γκρίφιν θα ελαττωθούν. O
Ντον Γουλφ του Περιφερειακού Ερευνητικού Κέντρου του Όρεγκον για τα
Πρωτεύοντα Θηλαστικά, στο Μπήβερτον, που εργάζεται πάνω στη κλωνοποίη-
ση των πρωτευόντων θηλαστικών για την έρευνα του AIDS, λέει ότι η κλωνο-
ποίηση των ανθρώπων μπορεί να επιτευχθεί μέσα σε πέντε χρόνια. Ο Γουλφ
και ο συνάδελφοί του στο Όρεγκον και στο Τέξας έχουν αναγγείλει ότι έχουν
κλωνοποιήσει δύο πιθήκους ρέζους, μετά από 166 προσπάθειες, χρησιμοποι-
ώντας σα δότες εμβρυακά κύτταρα.
Από τη στιγμή που πραγματοποιήθηκε η κλωνοποίηση των ζώων, οι ερευνητές
σκέφθηκαν ότι η ίδια τεχνολογία θα μπορούσε να βοηθήσει και στον πολλα-
πλασιασμό ειδών που είναι υπό εξαφάνιση (π.χ. των πάντα). Το πρόβλημα εί-
ναι ότι όσο σπανιότερο είναι το ζώο, τόσο λιγότερα ωάρια είναι διαθέσιμα για
να χρησιμοποιηθούν σα δότες για το κλωνοποιημένο γενετικό υλικό.
ΗΘΙΚΑ ΚΑΙ ΝΟΜΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΗΣ ΚΛΩΝΟΠΟΙΗΣΗΣ
Μπορείτε να απαγορεύσετε τη κλωνοποίηση, αλλά νομίζω ότι οι άνθρωποι θα
τη δοκιμάσουν οπωσδήποτε. Θα το κάνουν, γιατί άμα το κάνουν, δε θα ξεχα-
στούν ποτέ (Τζων Γκόρντον του Νοσοκομείου Mount Sinai της Νέας Υόρκης).
Η κλωνοποίηση ανθρώπων προς το παρόν απαγορεύεται μόνο σε μερικές ελά-
χιστες χώρες, όπως η Βρετανία. Δεν απαγορεύεται στις περισσότερες πολιτείες
των ΗΠΑ και στην Αυστραλία. Επίσης δεν υπάρχει κανένας νόμος που να μας
επιτρέπει να ορίζουμε τους ιστούς μας άπαξ και αυτοί είναι έξω από το σώμα
μας. Π.χ. όταν ο Τζων Μουρ ανακάλυψε το 1980 ότι οι ερευνητές είχαν χρη-
σιμοποιήσει ένα δείγμα από τη σπλήνα του για να κατασκευάσουν ένα και-
νούργιο φάρμακο που άξιζε δισεκατομμύρια δολάρια, το Ανώτατο Δικαστήριο
της Καλιφόρνιας, που εκδίκασε τη προσφυγή του, απεφάνθη ότι δεν είχε κα-
νένα νομικό δικαίωμα να διεκδικήσει ένα ποσοστό από τα κέρδη.
Ακόμα και το δικαίωμά μας να αναλάβουμε τη πατρότητα του κλωνοποιημένου
παιδιού μας θα ήταν αμφίβολο. Στις περισσότερες Ευρωπαϊκές χώρες, ο νόμος
ορίζει τη μητέρα ενός παιδιού σαν τη γυναίκα που ήταν έγκυος με αυτό, ενώ ο
πατέρας ορίζεται ποικιλοτρόπως: σαν ο σύντροφος της μητέρας που κυοφορεί
το παιδί, ή σαν ο χορηγός του σπέρματος. Σε μερικές χώρες η πατρότητα και η
μητρότητα σε περιπτώσεις αμφιβολιών ορίζεται με βάση γενετικά τεστ.
Αλλά αν το παιδί κλωνοποιήθηκε μυστικά, ας πούμε από το αίμα μας, δε θα
έχουμε συνεισφέρει ούτε σπερματοζωάριο, ούτε ωάρια, και δε θα έχουμε ε-
μπλακεί στη κυοφορία. Το γενετικό τεστ μητρότητας ή πατρότητας θα αύξανε
μόνο τη σύγχυση, δείχνοντας ότι ήμασταν γενετικά πολύ όμοιοι για να ήμα-
σταν ο πατέρας, και στη πραγματικότητα ήμασταν ένας δίδυμος αδελφός του
παιδιού.
Οι νομοθέτες είναι απίθανο να βιαστούν για να αντιμετωπίσουν τα διλήμματα
της ανθρώπινης κλωνοποίησης, από το φόβο μήπως σιωπηρά συγχωρέσουν
κάποια αντιφατική ιδέα. Τελικά όμως ο νόμος θα χρειαστεί να αντιμετωπίσει τη
νέα πραγματικότητα και να προστατεύσει τα δικαιώματα των ανθρώπων. Θα
πρέπει έτσι να επανεξετάσει πώς βλέπουμε το σώμα μας και τους συγγενείς
μας: τη μητέρα, το πατέρα, τον αδελφό και την αδελφή μας.
Δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι είναι όλοι οι άνθρωποι εναντίον της κλωνοποί-
ησης και ότι θα ήθελαν την απαγόρευσή της. Εκτός από τους επιστήμονες ε-
ρευνητές που κυνηγούν τη δόξα, υπάρχουν πολλοί άλλοι άνθρωποι που θα
έβλεπαν με θετικό μάτι τη δημιουργία ενός κλώνου τους. Για παράδειγμα μια
γυναίκα που έχασε το παιδί της και δεν μπορεί να αποκτήσει άλλο. Ποιος μπο-
ρεί να της απαγορεύσει να έχει ένα δικό της παιδί; Μετά είναι οι άνθρωποι με
θανατηφόρες ασθένειες που ψάχνουν απεγνωσμένα για ένα όργανο, το οποίο
θα μπορούσαν ίσως να βρουν με μια διαδικασία κλωνοποίησής τους και μάλι-
στα λόγω της γενετικής ταυτότητας με τον κλώνο τους, θα υπήρχε ελάχιστη
πιθανότητα αποβολής αυτού του οργάνου από το σώμα τους. Βέβαια σε μια
τέτοια περίπτωση εγείρονται άλλα σοβαρά ηθικά προβλήματα, γιατί ο κλώνος
μας θα είναι ένας άνθρωπος σαν εμάς κι επομένως θα πρέπει να συναινέσει
στην απώλεια αυτού του ζωτικού του οργάνου για να το δωρίσει σ' εμάς,
πράγμα που θα μπορούσε να του κοστίσει την ίδια του τη ζωή, ή τουλάχιστον
να του δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα στην υγεία. Και ως προς το θεολογι-
κής τώρα φύσεως ερώτημα αν έχουν και οι κλώνοι ψυχή, η μόνη λογική απά-
ντηση είναι, πως αν έχουμε εμείς, τότε σίγουρα θα έχουν και αυτοί, Με μια τέ-
τοια έννοια λοιπόν η ακούσια απόσπαση ενός ζωτικού οργάνου από τον κλώνο
μας, για δική μας ωφέλεια, θα αποτελούσε ένα έγκλημα και θα έπρεπε να τι-
μωρηθεί αναλόγως.
Μένει μόνον η περίπτωση της δημιουργίας με κλωνοποίηση εξειδικευμένων
οργάνων και όχι πλήρων οργανισμών. Σε μια τέτοια περίπτωση οι ηθικές α-
ντιρρήσεις θα ήσαν πολύ πιο ασθενικές και θα μπορούσε ίσως η κοινωνία να
το δεχθεί σχετικά εύκολα. Η τελική πάντως αποδοχή από το κοινό της εξωσω-
ματικής γονιμοποίησης, παρά τις αρχικές αντιδράσεις, δείχνει ότι μια νέα τε-
χνολογία μπορεί τελικά να γίνει αποδεκτή, αν ικανοποιήσει, έστω και σε μικρό
ποσοστό, το δικαίωμα των ανθρώπων να έχουν ένα παιδί. Έτσι οι δυνατότητες
που προσφέρει η κλωνοποίηση των ανθρώπων δεν θα απορριφθούν τόσο εύ-
κολα. Οι επιστήμονες πάντως δεν θα πρέπει να παρουσιάζουν στο κοινό ευχά-
ριστες μόνον υποθέσεις και εφαρμογές, αλλά να επισημάνουν συγχρόνως τους
κινδύνους που εγκυμονεί η ίδια η μέθοδος και τα ηθικά διλήμματα που εγείρει
η λαθεμένη χρησιμοποίησή της.
Στο site "Human Cloning Foundation" του Ίντερνετ, το οποίο κάνει προπαγάν-
δα υπέρ της κλωνοποίησης, αναφέρεται η εξής ιστορία:
"Ένα παιδί (του οποίου δεν αναφέρεται το όνομα) αποφοιτώντας από το Λύ-
κειο στην ηλικία των 18 χρόνων, πήγε σε ένα πάρτι με πισίνα για να το δια-
σκεδάσει. Μπέρδεψε εκεί το βαθύ με το ρηχό και βουτώντας με το κεφάλι έ-
σπασε το λαιμό του κι έγινε τετραπληγικός. Σε ηλικία 19 χρόνων είχε τη πρώ-
τη μόλυνση στο ουροποιητικό του σύστημα, λόγω ενός μόνιμου καθετήρα που
χρησιμοποιούσε για την ούρηση. Συνέχιζε να υποφέρει απ' αυτές στην υπό-
λοιπη ζωή του. Στα 20 του έπαθε έρπη ζωστήρος. Υπέφερε συνεχώς από χρό-
νιους, ανυπόφορους πόνους. Στα 21 του κληρονόμησε ένα ποσό 10 εκατομ-
μυρίων δολαρίων. Στα 40 του άκουσε για τη Ντόλλυ και άλλαξε τη διαθήκη
του αποθηκεύοντας το DNA του για μια μελλοντική κλωνοποίησή του. Η μελ-
λοντική μητέρα του θα ανταμειφθεί με το ποσό του ενός εκατομμυρίου δολα-
ρίων για να τον γεννήσει και να τον αναθρέψει. Ο DNA κλώνος του θα κληρο-
νομήσει ένα σεβαστό ποσόν. Άφησε επίσης πέντε εκατομμύρια δολάρια για την
επιστημονική έρευνα στη σπονδυλική στήλη. Πέθανε αισθανόμενος ότι παρόλο
που στερήθηκε τη κανονική ζωή, ο δίδυμος κλώνος του θα ζήσει μια καλύτερη
ζωή".
Σε μια συζήτηση πάντως που έχουν κάνει ειδικοί της βιο-ηθικής, δικηγόροι, ε-
πιστήμονες και θρησκευτικοί αρχηγοί πάνω στα σωστά και τα λάθη της κλω-
νοποίησης των ανθρώπων, αυτοί συμφώνησαν ότι για λόγους ασφάλειας θα
πρέπει προς το παρόν αυτή να απαγορευθεί. Η βασική ανησυχία είναι ο μεγά-
λος κίνδυνος για τη δημιουργία παραμορφωμένων ή θνησιγενών παιδιών. Υ-
πάρχει επίσης ανησυχία ότι θα κληρονομούνταν στο δότη οι μεταλλάξεις που
προκαλούν καρκίνο που υπάρχουν στα κύτταρα ενός ενήλικου ανθρώπου. Μια
άλλη ανησυχία είναι ότι οι κλώνοι μπορεί να γεράσουν πρόωρα.
Η Μάργκαρετ Μπράζιερ, καθηγήτρια νομικής στο Πανεπιστήμιο του Μάντσε-
στερ, έχει την άποψη ότι η τωρινή απαγόρευση της κλωνοποίησης ανθρώπων
στη Μεγάλη Βρετανία πρέπει να συνεχιστεί, γιατί "αν εδημιουργούντο κλώνοι
με νεκρό εγκέφαλο και χρησιμοποιούντο σαν τράπεζες οργάνων, αυτό θα άλ-
λαζε ριζικά τη φύση αυτού που πρέπει να είναι ανθρώπινο".
ΓΕΝΕΤΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ
Είτε μας αρέσει, είτε όχι, σε μερικά χρόνια θα έχουμε την ικανότητα να ελέγ-
χουμε την εξέλιξή μας (Ρόμπερτ Τέιλορ)
Ο όρος γενετική μηχανική ήταν στην αρχή πιο ευρύς και περιελάμβανε όλες
τις μεθόδους τεχνητής επιλογής και τις βιοϊατρικές μεθόδους όπως η τεχνητή
γονιμοποίηση, η εξωσωματική γονιμοποίηση, οι τράπεζες σπέρματος, η κλω-
νοποίηση και η "γονιδιακή εγχείρηση". Τώρα όμως ο όρος αυτός χρησιμοποιεί-
ται μόνο για τη τεχνολογία του ανασυνδεόμενου DNA, ή γονιδιακή κλωνοποί-
ηση, στην οποία τα μόρια του DNA από μια ή περισσότερες πηγές συνδυάζο-
νται μέσα σε κύτταρα ή εξωσωματικά και μετά εισάγονται σε οργανισμούς δέ-
κτες (ξενιστές), όπου μπορούν να πολλαπλασιαστούν. Η γονιδιακή κλωνοποί-
ηση χρησιμοποιείται για τη παραγωγή νέων γενετικών συνδυασμών που είναι
χρήσιμοι στην επιστήμη, την ιατρική, τη γεωργία ή τη βιομηχανία.
Το DNA είναι ο φορέας των γενετικών πληροφοριών κι επιτυγχάνει τα αποτε-
λέσματά του κατευθύνοντας τη σύνθεση των πρωτεϊνών. Το μεγαλύτερο μέ-
ρος της τεχνολογίας του ανασυνδεόμενου DNA περιλαμβάνει την εισαγωγή ξέ-
νων γονιδίων μέσα στα πλασμίδια των συνήθων εργαστηριακών γενών (μι-
κροβιακών στελεχών, κληρονομικών χαρακτήρων) των βακτηριδίων. Τα πλα-
σμίδια είναι μικροί δακτύλιοι DNA, που δεν είναι μέρος του χρωμοσώματος του
βακτηριδίου. Παρ' όλα αυτά μπορούν να κατευθύνουν τη σύνθεση της πρωτεΐ-
νης και όπως το χρωμοσωματικό DNA αναπαράγονται και μεταβιβάζονται
στους απογόνους του βακτηριδίου. Έτσι, ενσωματώνοντας ένα ξένο DNA (π.χ.
ένα γονίδιο του θηλαστικού αδένος) μέσα σε ένα βακτηρίδιο, οι ερευνητές
μπορούν να αποκτήσουν ένα σχεδόν απεριόριστο αριθμό αντιγράφων του ει-
σαχθέντος γονιδίου. Επιπλέον, αν το εισαχθέν γονίδιο είναι λειτουργικό (δη-
λαδή, εάν κατευθύνει τη σύνθεση μιας πρωτεΐνης), το τροποποιημένο βακτη-
ρίδιο θα παράγει τη πρωτεΐνη που καθορίζεται από το ξένο DNA.
Η γενετική μηχανική έχει προοδεύσει στη κατανόηση πολλών θεωρητικών και
πρακτικών απόψεων της λειτουργίας και οργάνωσης των γονιδίων. Με τις τε-
χνικές του ανασυνδεόμενου DNA, έχουν δημιουργηθεί βακτηρίδια που μπο-
ρούν να συνθέτουν ανθρώπινη ινσουλίνη, ανθρώπινη αυξητική ορμόνη, άλφα
ιντερφερόνη, εμβόλια εναντίον της ηπατίτιδας Β και άλλες ιατρικώς χρήσιμες
ουσίες. Τα φυτά μπορούν να προσαρμοστούν γενετικά, για να τα βοηθήσουμε
να παρασκευάσουν άζωτο, και οι γενετικές ασθένειες μπορούν πιθανά να δι-
ορθωθούν με την αντικατάσταση των "κακών" γονιδίων από "σωστά" γονίδια.
Παρόλα αυτά υπάρχουν ανησυχίες γι' αυτές τις επιτεύξεις μήπως και προκαλέ-
σουν την εισαγωγή επικίνδυνων χαρακτηριστικών μέσα στους μικροοργανι-
σμούς, τα οποία δεν υπήρχαν προηγουμένως, όπως π.χ. μια αντίσταση στα
αντιβιοτικά, τη παραγωγή τοξινών, ή μια τάση για τη πρόκληση ασθενειών.
Οι "νέοι" μικροοργανισμοί που δημιουργήθηκαν από την έρευνα με το ανα-
συνδεόμενο DNA πατενταρίστηκαν το 1980, ενώ το 1986 το Υπουργείο Γεωρ-
γίας των ΗΠΑ επιδοκίμασε τη πώληση του πρώτου ζωντανού γενετικά μεταλ-
λαγμένου οργανισμού, ενός ιού, που χρησιμοποιείται σαν εμβόλιο εναντίον
της ψευδολύσσας, από το οποίο είχε κοπεί ένα μοναδικό γονίδιο. Από τότε έ-
χουν δοθεί εκατοντάδες πατέντες για μεταλλαγμένα βακτηρίδια και φυτά.
Η έρευνα της κλωνοποίησης προχωράει σιωπηλά καθώς οι ερευνητές προσπα-
θούν να προστατεύσουν εμπορικά τις ανακαλύψεις τους και να αποφύγουν τα
περίεργα και εξεταστικά μάτια των ΜΜΕ. Για παράδειγμα είναι βέβαιο ότι έχουν
κλωνοποιηθεί ήδη και αγελάδες, αλλά το κρατάνε μυστικό οι εταιρίες βιοτε-
χνολογίας.
Η γενετική μηχανική πριν από πολύ καιρό είχε υποσχεθεί μια επανάσταση στην
ιατρική και στη γεωργία. Ποντίκια και κατοικίδια ζώα γενετικά επεξεργασμένα
υπάρχουν ήδη από καιρό και χρησιμοποιούνται για τα πάντα, από τη βασική
έρευνα μέχρι τις προσπάθειες δημιουργίας "ανθρωποποιημένων" οργάνων ζώ-
ων για μεταμοσχεύσεις. Πρόβατα και αγελάδες έχουν επίσης ήδη χρησιμοποιη-
θεί για να παράγουν στο γάλα τους ανθρώπινες πρωτεΐνες. Υπάρχει ακόμα η
σκέψη να αλλαχθούν τα γονίδια ορισμένων ζώων, ώστε αυτά να αναπτύξουν
ανθρώπινες γενετικές ασθένειες, ή ακόμα καρδιοπάθειες. Ακούγεται ανατρι-
χιαστικό, αλλά οι "επιστήμονες" πιστεύουν ότι τα πλεονεκτήματα ξεπερνούν σε
βαρύτητα το πόνο των ζώων(!). Θα τα αρρωστήσουμε και μετά θα κάνουμε
δεκάδες πειράματα για να δούμε πώς θεραπεύονται....
Μια πιο μακρινή πιθανότητα είναι ότι η γενετική μηχανική θα μπορούσε να πα-
ράγει ζώα με όργανα που φαίνονται ανθρώπινα, μιλώντας ανοσολογικά, παρέ-
χοντας έτσι μια ατέλειωτη παρακαταθήκη οργάνων για μεταμοσχεύσεις. Η ιδέα
είναι όμως κάπως αντιφατική, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος μετάδοσης ασθενειών
από τα ζώα στους ανθρώπους. Από την άποψη της κτηνοτροφίας οι αγελάδες
θα κάνουνε πολύ γάλα, χωρίς να υποφέρουν από μαστίτιδα, ή θα παίρνουμε
κατευθείαν από αυτές άπαχο γάλα και από τα άλλα ζώα άπαχο κρέας.
ΣΥΣΤΟΙΧΙΕΣ ΓΟΝΙΔΙΩΝ
Οι γενετιστές επιστήμονες εργάζονται μέχρι τώρα σιωπηλά και αποφεύγουν να
αναφέρουν ανοιχτά ότι ενδιαφέρονται για την κλωνοποίηση των ανθρώπων. Η
μόνη εξαίρεση είναι ο ιδιόρρυθμος γιατρός από το Σικάγο Ρίτσαρντ Σήιντ, που
ανήγγειλε δημόσια ότι θα ανοίξει μια κλινική για κλωνοποίηση ανθρώπων. Η
"γονιδιακή χειρουργική" αναπτύσσεται με ταχύ ρυθμό, αλλά εκείνο βασικά που
μπορεί να κάνει προς το παρόν, είτε συνδυαστεί με τη τεχνολογία της κλωνο-
ποίησης είτε όχι, είναι να παίρνει ένα γονίδιο από εδώ, ή να βάζει ένα γονίδιο
εκεί. Σύνθετα όμως ανθρώπινα χαρακτηριστικά, όπως π.χ. η ευφυία, ή η αντί-
σταση στις ασθένειες, ελέγχονται από πάρα πολλά γονίδια και θα χρειαζόταν
επομένως η ύπαρξη μιας αναπτυσσόμενης τεχνολογίας που θα ανακάλυπτε τις
σειρές των γονιδίων που δημιουργούν αυτά τα χαρακτηριστικά και θα πρόσθε-
τε μετά τις απαιτούμενες συστοιχίες γονιδίων στα ανθρώπινα κύτταρα.
Ο μοριακός βιολόγος Χάντιγκτον Γουίλαρντ της Ιατρικής Σχολής Case
Western Reserve στο Κλήβελαντ του Οχάιο και οι συνάδελφοί δημιούργησαν
τεχνητά χρωματοσώματα σε καλλιεργημένα ανθρώπινα κύτταρα, που αναπα-
ράγονταν κάθε φορά που εδιαιρούντο τα κύτταρα. Τα καλλιέργησαν για έξη
μήνες και φαινόντουσαν σαν τελείως κανονικά χρωματοσώματα. Τα τεχνητά
αυτά ανθρώπινα χρωμοσώματα (HACs) υπόσχονται πάρα πολλά στη γενετική
μηχανική και μόλις τελειοποιηθούν, θα δώσουν στους γενετιστές μηχανικούς
τη δυνατότητα να μεταφέρουν κατά παραγγελία σύνθετα γενετικά προγράμ-
ματα μέσα στα ανθρώπινα εμβρυακά κύτταρα. Το κάθε γονίδιο θα μπορούσε
να έχει διακόπτες ελέγχου που θα ρυθμίζονται, έτσι ώστε αυτό να ενεργοποιεί-
ται μόνο σε ειδικούς ιστούς, ή όταν ο ασθενής παίρνει ένα ιδιαίτερο φάρμακο.
Ο Τζων Κάμπελ, μοριακός βιολόγος του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας στο
Λος Άντζελες, επινόησε το εξής παράδειγμα: Έστω ότι οι άνδρες στην οικογέ-
νειά σας έχουν τη τάση να παθαίνουν καρκίνο του προστάτη σε μικρή ηλικία.
Εισάγετε μέσα στο γονιμοποιημένο σας ωάριο ένα HAC που περιέχει ένα γονί-
διο για μια τοξίνη που σκοτώνει κάθε κύτταρο που την κατασκευάζει, και δυο
διακόπτες γι αυτό το γονίδιο: ένα που ενεργοποιείται μόνο από τα κύτταρα
του προστάτη κι έναν άλλο από την εκδυσόνη, μια ορμόνη των εντόμων, που
δεν μπορούν να κατασκευάσουν οι άνθρωποι. Μετά από εννέα μήνες έχετε ένα
χοροπηδηχτό μωρό. Μετά από πενήντα χρόνια αυτό παθαίνει καρκίνο του
προστάτη. Παίρνει τότε εκδυσόνη, η οποία ενεργοποιεί το δηλητήριο του προ-
στάτη, σκοτώνοντας κάθε προστατικό κύτταρο στο σώμα του. Ακόμα και καρ-
κινικά κύτταρα που έχουν εξαπλωθεί σε άλλα μέρη του σώματος θα πρέπει να
εξαλειφθούν.
Η τεχνική αυτή της γονιδιακής μηχανικής θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για
να κάνει τους ανθρώπους ανθεκτικούς στο AIDS, ή σε ορισμένα είδη καρκί-
νων, ή θα μπορούσε ίσως να τους κάνει να ζήσουν περισσότερο. Ο Γουίλαρντ
συμφωνεί ότι το σχήμα των προστατικών κυττάρων, ή άλλα σαν κι αυτό, μπο-
ρεί κάποια μέρα να δουλέψει. Τώρα η ομάδα του προσπαθεί να κατασκευάσει
HACs που περιέχουν ειδικά ανθρώπινα γονίδια, ώστε να μπορούν να ελέγξουν
ότι τα γονίδια λειτουργούν κανονικά στις κυτταρικές καλλιέργειες. Σύμφωνα
με αυτόν, όλοι θέλουν να χρησιμοποιήσουν τεχνητά χρωμοσώματα σε ποντίκι-
α, αλλά είμαστε ακόμα μακριά από το να σκεφθούμε να βάλλουμε HACs σε
ανθρώπους.
Οι πρώτοι υποψήφιοι για την εφαρμογή της γενετικής μηχανικής στους αν-
θρώπους είναι πιθανόν παιδιά που θα μπορούσαν να κληρονομήσουν μια α-
σθένεια που σκοτώνει τα άτομα σε νεαρή ηλικία, είναι προς το παρόν ανίατη
και προκαλείται από ένα σχετικά απλό ελάττωμα. Μια τέτοια αρρώστια είναι η
ασθένεια των Tay-Sachs, η οποία προκαλεί εκφυλισμό του εγκεφάλου στα
πρώτα παιδικά χρόνια. Αν διορθώσουμε το γονίδιο που την προκαλεί, θα στα-
ματήσουμε την αρρώστια, τόσο σε αυτό το παιδί, όσο και στους απογόνους
του.
Όπως υποστηρίζεται, αν λυθούν τα ζητήματα ασφάλειας, η ιδέα εξάλειψης τέ-
τοιων ασθενειών θα μπορούσε να επηρεάσει τη γνώμη του κοινού στο να δε-
χθεί τελικά την εφαρμογή της γενετικής μηχανικής στους ανθρώπους.
Για χρόνια οι γενετιστές μηχανικοί έχουν μεταλλάξει εκτρεφόμενα ζώα εγχέο-
ντας γονίδια μέσα σε γονιμοποιημένα ωάρια και μετά τοποθετώντας τα στη μή-
τρα ενός ζώου. Αλλά η τεχνική αυτή είναι πολύ αναξιόπιστη για να χρησιμο-
ποιηθεί σε ανθρώπους. Από τα 100.000 ωάρια, τρία μετά βίας κατάφεραν να
ενηλικιωθούν με το γονίδιο να λειτουργεί όπως σχεδιάσθηκε. Επιπλέον μπο-
ρούμε να προσθέσουμε μόνο ολόκληρα γονίδια και όχι να ρυθμίσουμε σωστά
τα υπάρχοντα.
ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Η εξέλιξη εκτοπίζεται από τη τεχνολογία, και η χρονική κλίμακα θα είναι πολύ
πιο ταχεία. Οι άνθρωποι αρχίζουν να γίνονται αντικείμενο συνειδητούς σχεδία-
σης...Δεν υπάρχει τρόπος να αποφύγουμε αυτή τη τεχνολογία. Η γνώση έρχε-
ται πολύ γρήγορα και οι δυνατότητες είναι πάρα πολύ συναρπαστικές (Γκρέ-
κορυ Στοκ, βιοφυσικός).
Οι γενετιστές και οι βιολόγοι μιλούν για γενετικά επεξεργασμένα ανθρώπινα
έμβρυα, έτσι ώστε αυτά και τα παιδιά τους και τα παιδιά των παιδιών τους να
μην έχουν πια προβλήματα υγείας. Για παιδιά ελεύθερα πια από τη νόσο του
Αλτσχάιμερ, το καρκίνο, τη κυστική ινωμάτωση, τη δρεπανοειδή αναιμία, τη
καρδιοπάθεια και το διαβήτη. Μιλούν για τη θεραπεία θανατηφόρων ασθε-
νειών, ή ακόμα για τη δημιουργία παιδιών που θα είναι δυνατότερα, εξυπνότε-
ρα ή πιο ανθεκτικά στις μολύνσεις. Οι άνθρωποι δε θα χρειάζεται να έχουν πια
επικίνδυνους συνδυασμούς των γονιδίων των γονέων τους. Οι γενετιστές μη-
χανικοί θα μπορούσαν να εξαλείψουν τα ελαττωματικά αυτά γονίδια, να αλλά-
ξουν τα υπάρχοντα, ή ακόμα να προσθέσουν μερικά επιπλέον. Η ανθρωπότητα
θα έπαιρνε πραγματικά στα χέρια της τον έλεγχο της εξέλιξής της.
Πολλά από τα βασικά βήματα του σκοπού αυτού που έχουν θέσει οι γενετιστές
μηχανικοί έχουν σιωπηρά πραγματοποιηθεί. Αυτοί ανακαλύπτουν σιγά - σιγά
όχι μόνο τι κάνουν τα γονίδιά μας, αλλά και το πώς να κάνουν ακριβείς αλλα-
γές σε αυτά. Και παρόλο που το ανθρώπινο γονιδίωμα δεν έχει ακόμα αναλυ-
θεί πλήρως, οι βάσεις δεδομένων περιέχουν ήδη λεπτομέρειες χιλιάδων γονι-
δίων και χιλιάδων παραλλαγών μέσα τους, μαζί με πληροφορίες για το πώς
αυτές οι παραλλαγές επηρεάζουν τα σωματικά και τα συναισθηματικά μας
γνωρίσματα. Έχει ειπωθεί ότι το πολύ μέσα σε δυο δεκαετίες οι γενετιστές θα
"σχεδιάζουν" παιδιά.
Παρόλο που αυτή η ιδέα της σχεδίασης παιδιών μπορεί να ακούγεται πολύ α-
πωθητική, οι επιστήμονες έχουν τους τρόπους τους να πείθουν τελικά το κοι-
νό. Όταν αναπτύχθηκε η εξωσωματική γονιμοποίηση στη δεκαετία του 1970,
τόσο οι γιατροί όσο και οι άνθρωποι θεώρησαν αρχικά την ιδέα άτοπη και α-
πωθητική. Τώρα όμως, παρόλο που ο βαθμός επιτυχίας της μεθόδου είναι α-
κόμα χαμηλός, η εξωσωματική γονιμοποίηση δημιούργησε μια τέτοια ζήτηση
μεταξύ των ζευγαριών με προβλήματα γονιμότητας, που έχει γίνει πια ευρέως
αποδεκτή. Οι γονείς λοιπόν και τώρα θα δώσουν το προβάδισμα στην αποδοχή
των μεθόδων της γενετικής μηχανικής από το κοινό.
Ήδη γίνονται σφυγμομετρήσεις μετά από σφυγμομετρήσεις για να πεισθούν οι
γονείς ότι δεν υπάρχει τίποτα το κακό με τη γενετική μετάλλαξη των παιδιών
τους για λόγους υγείας, ή ακόμα για να τα σταματήσουν να είναι ομοφυλόφιλα
(!). Αναφέρεται ήδη ότι το 20% των γονέων συμφωνούν με μια τέτοια προο-
πτική. Οι επιστήμονες όμως που προπαγανδίζουν τις ιδέες της γενετικής μηχα-
νικής παρουσιάζουν μόνο τη θετική της όψη, αποκρύβοντας ή αποσιωπώντας
σκόπιμα τους κινδύνους της και τις αρνητικές δυνατόν εφαρμογές της. Το τέ-
χνασμα άλλωστε είναι από παλιά γνωστό. Δε λένε για παράδειγμα ότι δε συμ-
φωνούν όλοι οι επιστήμονες με αυτή τη νέα τεχνολογία. ότι εκτός από αυτούς
που τη βρίσκουν "ακαταμάχητη", υπάρχουν και αυτοί που τη θεωρούν "ηθικά
αμφισβητήσιμη", ή ακόμα "επικίνδυνη".
Δεν αναφέρουν επίσης τις απρόβλεπτες, τρομακτικές συνέπειες που μπορεί να
έχει μερικές φορές η εφαρμογή αυτής της νέας υψηλής τεχνολογίας. Μια τέ-
τοια τερατώδης συνέπεια είναι και το άτυχο "γουρούνι του Μπέλστβιλ". Αυτό
υπέστη γενετική επεξεργασία από επιστήμονες του Υπουργείου Γεωργίας των
ΗΠΑ για να παράγει ανθρώπινη αυξητική ορμόνη, που θα το έκανε να μεγα-
λώσει γρηγορότερα και να είναι πιο άπαχο. Οι μηχανικοί πρόσθεσαν και ένα
γενετικό διακόπτη που θα ενεργοποιούσε το γονίδιο της αυξητικής ορμόνης
μόνον όταν το γουρούνι έτρωγε τροφή καρυκευμένη με ψευδάργυρο. Ο δια-
κόπτης όμως απέτυχε. Η επιπλέον αυξητική ορμόνη έκανε το γουρούνι να με-
γαλώνει γρηγορότερα απ' ό,τι του επέτρεπε ο σκελετός του. Το αποτέλεσμα
ήταν να υποφέρει από φοβερά προβλήματα στα κόκαλα και στις αρθρώσεις και
να μην μπορεί να κινηθεί. Βέβαια σε μια τέτοια περίπτωση, μια και πρόκειται
για ένα "ζώο", οι γενετιστές μηχανικοί ξεμπερδεύουν εύκολα με την αποτυχία
τους, σφάζοντας το ζώο. Τι θα γινόταν όμως αν επρόκειτο για έναν άνθρωπο;.
Τι γίνεται επίσης όταν τα γονίδια της "ασθένειας" σε συνδυασμό με άλλα γονί-
δια, ή με ανθρώπους που είναι μόνο φορείς, βοηθούν επίσης στη δημιουργία
άυλων αγαθών όπως η καλλιτεχνική δημιουργικότητα ή ένα οξυδερκές πνεύ-
μα; Θα διώξουμε το γονίδιο και θα διακινδυνεύσουμε να χάσουμε και αυτά τα
γνωρίσματα μαζί του;. Παρόλο επίσης που δε θα θέλαμε να έχει κανείς μας
κανένα είδος ψυχικής διαταραχής, μήπως η κοινωνία μας θα γινόταν πτωχότε-
ρη, χωρίς την εφευρετικότητα, η οποία, όπως λένε πολλοί ψυχολόγοι, συνο-
δεύει αυτές τις διαταραχές; Ο βιολόγος του Πανεπιστημίου του Πρίνστον, Λη
Σίλβερ αναφέρει στο βιβλίο του "Αναδημιουργώντας την Εδέμ" ότι σ' ένα ή
δυο αιώνες εκτεταμένης χρήσης της γενετικής μηχανικής μπορεί να δημιουρ-
γήσουμε ακόμα και ένα νέο είδος ανθρώπου, απρόθυμοι πια ή ανίκανοι να
ζευγαρώσουμε με τις "πτωχές γονιδιακά" σχέσεις μας.
Σύμφωνα επίσης με τον Λιέμπε Καβαλιέρι, μοριακό βιολόγο στο Πανεπιστήμιο
Στέιτ της Νέας Υόρκης "η δυνητική δύναμη της γενετικής μηχανικής είναι πολύ
μεγαλύτερη από αυτή της διάσπασης του ατόμου και θα μπορούσε να είναι σε
κάθε μπιτ της το ίδιο επικίνδυνη για τη κοινωνία". Πάντως ο Καβαλιέρι νομίζει
ότι είναι απίθανο η άσχημη πλευρά της γενετικής μηχανικής να σταματήσει την
ανάπτυξη της τεχνολογίας. "Είναι ουσιαστικά αναπόφευκτο ότι θα χρησιμοποι-
ηθεί και για τους πιο μπανάλ λόγους, όπως για να κερδίσουν κάποιοι χρήματα,
ή για να ικανοποιήσουν τους δεξιοτέχνες επιστήμονες που δημιούργησαν τη
τεχνολογία".
Η άποψη του Νέλσον Γουίβελ, πληρεξούσιου διευθυντή του Ινστιτούτο για τη
Γονιδιακή Θεραπεία των Ανθρώπων στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβανίας, είναι
ότι "υπάρχει ένας πραγματικός κίνδυνος για μερικά αόρατα και απρόβλεπτα
προβλήματα. Στη γονιδιακή θεραπεία, τα γονίδια τοποθετούνται μέσα στα κύτ-
ταρα με μεταλλαγμένους ιούς ή άλλα μέσα. Αυτό είναι μια επικίνδυνη δουλειά,
γιατί τα γονίδια μπορεί να μπουν σε λάθος θέση στο γονιδίωμα, σκοτώνοντας
εντελώς το κύτταρο ή, κάτι πολύ χειρότερο, να προκαλέσουν καρκίνο".
Και για να θυμηθούμε λίγο τους θεάρεστους σκοπούς της Μυστικής Κυβέρνη-
σης της Νέας Τάξης Πραγμάτων και τα σχέδιά της για την εξαφάνιση των «ά-
χρηστων καταναλωτών» των πολύτιμων πόρων του πλανήτη μας, σύμφωνα
με το βιβλίο Emerging Viruses: AIDS And Ebola του Δρ. Leonard Horowitz,
τόσο ο ιός του AIDS, όσο και του Έμπολα, μαζί με άλλες θανατηφόρες ασθέ-
νειες, δημιουργήθηκαν με γενετική μηχανική στα Αμερικανικά Ερευνητικά Ερ-
γαστήρια, κυρίως τα Cold Spring Harbor Labs στο Λονγκ Άιλαντ. Η τάση για
την αρνητική χρησιμοποίηση της γενετικής μηχανικής από τους φορείς της
μυστικής εξουσίας είναι λοιπόν δεδηλωμένη, αλλά μπορούμε να τη σταματή-
σουμε γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο;
Προς το παρόν μπορούμε να πούμε ότι η επέμβαση στο ανθρώπινο έμβρυο για
τη δημιουργία αλλαγών που μπορούν να μεταβιβαστούν από τη μια γενεά
στην άλλη, είναι ακόμα λίγο-πολύ απαγορευμένη, αφού 23 χώρες έχουν υπο-
γράψει μία σύμβαση στο Συμβούλιο της Ευρώπης που την απαγορεύει.
Θα είναι άραγε οι γενετιστές τόσο προσεκτικοί, ώστε να ξεπεράσουν όλους
τους σκοπέλους και τα προβλήματα και να μην επιδεινώσουν με τα πειράματά
τους τον ήδη βεβαρημένο ανθρώπινο πόνο; Μας το υπόσχονται:
"Προτού γίνει πραγματικότητα η γενετική μηχανική στους ανθρώπους, κάθε
υποψήφιο γονίδιο και οι διακόπτες του θα πρέπει να μελετηθούν εκτεταμένως
πρώτα στα ζώα, και οποιεσδήποτε αλλαγές θα πρέπει να γίνουν με μια χει-
ρουργική ακρίβεια που θα ελαττώσει στο ελάχιστο τις πιθανότητες για έναν
"άνθρωπο του Μπέλτσβιλ". Τα τελευταία χρόνια οι μοριακοί γενετιστές ανα-
πτύσσουν τα εργαλεία για να κάνουν αυτό ακριβώς το είδος της γενετικής χει-
ρουργικής".
Μπορούμε να πούμε απλά ότι δεν τους πολυπιστεύουμε 1) γιατί είναι εντελώς
ανηλεείς και άσπλαχνοι με το βασίλειο των ζώων, 2) γιατί είναι υπέρμετρα φι-
λόδοξοι και εγωπαθείς και 3) γιατί είναι γενικά άτομα ανισόρροπα, έχοντας
αναπτύξει υπέρμετρα τη διάνοιά τους εις βάρος της συναισθηματικής τους έκ-
φρασης. Είναι με άλλα λόγια άτομα με σοβαρά ψυχολογικά και πνευματικά
ελαττώματα. Μήπως λοιπόν θα έπρεπε να αρχίσουν καλύτερα από τα δικά τους
ελαττωματικά γονίδια και να εφαρμόσουν κατευθείαν εκεί πρώτα τη γενετική
ευγονική τους;. Θα τους ήμασταν υπόχρεοι. Το ίδιο και τα ζώα.
Η ΣΥΝΩΜΟΣΙΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΚΛΩΝΟΠΟΙΗΣΗΣ
Οι τρέχουσες συνωμοσιολογικές ιστορίες για τη κλωνοποίηση αναφέρουν τα
εξής:
1) Γνωρίζουμε ότι έχουν βρεθεί σε πολλά μέρη ακρωτηριασμένα ζώα, ο ακρω-
τηριασμός των οποίων αποδίδεται συνήθως στην Αμερικανική κυβέρνηση (μυ-
στικές υπηρεσίες) και στους εξωγήινους που κυκλοφορούν στη γη (Γκρίζους).
Υποτίθεται τώρα ότι Αμερικανοί επιστήμονες κάνουν πειράματα μακροζωίας
χρησιμοποιώντας αδρεναλίνη και έχοντας αναπτύξει συγχρόνως ουσίες όπως
η κορντραζίνη, η κορτροπινεξίνη, η φορμαζίνη και η χιροναλιξίνη, που όλες
τους έχουν σα βάση την αδρεναλίνη. Ο μόνος τρόπος όμως για να πάρουν την
αδρεναλίνη είναι από τα ζώα κι έτσι εξηγείται η κυβερνητική ανάμιξη των ΗΠΑ
στους ακρωτηριασμούς των ζώων. Όσο για τους εξωγήινους, που επίσης ενέ-
χονται σε αυτές τις αποτρόπαιες πράξεις, αυτοί χρησιμοποιούν επίσης τα ζώα
σαν πρώτες ύλες για βιολογικά υλικά που χρειάζονται. Τα υλικά αυτά τα χρη-
σιμοποιούν στο πρόγραμμα διασταύρωσής τους με ανθρώπους καθώς επίσης
στη κατασκευή κλωνοποιημένων ατόμων.
2) Θεωρείται ότι η κλωνοποίηση ανθρώπων έχει ήδη επιτευχθεί από το 1977
στο Πανεπιστήμιο του Ούταχ στις ΗΠΑ. Το είχαν μεταδώσει μάλιστα στη τη-
λεόραση δείχνοντας έναν υποτιθέμενο ανθρώπινο κλώνο από τον οποίον έ-
παιρναν συνέντευξη. Αυτός δε μιλούσε πολύ καλά. Έδειξαν και τον αρχικό άν-
θρωπο. Ο κλώνος τελικά δεν ήταν τόσο επιτυχής. Λέγεται ότι χρειάστηκαν 14
ημέρες για να δημιουργήσουν έναν πλήρως ενήλικο ανθρώπινο κλώνο μέσα σε
μια δεξαμενή. Η τηλεοπτική σειρά είχε δύο μέρη. Το δεύτερο μέρος δε μετα-
δόθηκε βέβαια ποτέ.
Λέγεται ότι η Αμερικανική κυβέρνηση έχει μια εγκατάσταση για κλώνους στην
περιοχή του Μάουντ Χουντ, εξήντα περίπου μίλια ανατολικά του Πόρτλαντ στο
Όρεγκον. Έχουν ακόμα και άλλες εγκαταστάσεις σε άλλες τοποθεσίες. Οι το-
ποθεσίες αυτές διαλέγονται ώστε να έχουν σταθερά γεωμαγνητικά πεδία και
άλλα ειδικά χαρακτηριστικά, διαφορετικά δε θα λειτουργήσει σωστά η διαδικα-
σία της κλωνοποίησης. Σήμερα η διαδικασία της αντιγραφής είναι πολύ γρή-
γορη.
Θεωρείται ότι έχουν κατασκευαστεί ήδη κλώνοι όλων των βασικών κυβερνητι-
κών στελεχών των ΗΠΑ. Ο ένας λόγος είναι η ασφάλεια αυτών των προσώ-
πων. Όπου υπάρχει κίνδυνος σε δημόσιες εμφανίσεις τους, παρουσιάζουν αντί
γι' αυτούς τους κλώνους τους και κανείς δεν καταλαβαίνει τη διαφορά. Ο άλ-
λος λόγος είναι για να τους βγάζουν από τη μέση, όταν αρχίσουν να μην υπα-
κούουν στις εντολές της μυστικής κυβέρνησης. Σε μια τέτοια περίπτωση σκο-
τώνουν το πρωτότυπο και το αντικαθιστούν με τον κλώνο του. Κυκλοφορούν
μάλιστα φήμες ότι οι πρόεδροι Κάρτερ και Ρέιγκαν είχαν αντικατασταθεί από
τους κλώνους τους. Σα μια ένδειξη γι' αυτό αναφέρεται η φαιδρή γενικά πα-
ρουσίαση του Ρέιγκαν μετά την απόπειρα δολοφονίας του (αταίριαστη για ένα
πρόεδρο των ΗΠΑ) και ιδιαίτερα μετά τον έξοδό του από το νοσοκομείο.
Σε σχέση τώρα με την περιοχή του Πόρτλαντ, όπου υπάρχει η εγκατάσταση
κλωνοποίησης ανθρώπων, το περίεργο είναι ότι στις δεκαετίες του '60 και του
'70 υπήρχαν αρκετές αναφορές ανθρώπων από διάφορους ανθρώπους που ι-
σχυρίζονταν ότι είχαν δει σε αυτή τη περιοχή το Χίτλερ φτυστό. Ήταν όμως ο
ίδιος ο Χίτλερ, ή μήπως ένας σωσίας του, κάποιος που του έμοιαζε τυχαία πά-
ρα πολύ; Ή μήπως ήταν ένας κλώνος του και σε αυτή τη περίπτωση η αρχή
της κλωνοποίησης ανθρώπων θα πρέπει να πάει αρκετά πιο πίσω; Υπάρχουν
πάντως φήμες ότι ο Χίτλερ δεν αυτοκτόνησε, όπως τον θέλει η ιστορία, αλλά
πρόλαβε και εγκατέλειψε το Βερολίνο πριν μπουν οι σύμμαχοι. Μερικοί λένε
ότι πήγε σε κάποια Λατινοαμερικάνικη χώρα, όπως πολλοί άλλοι Ναζί. Μια ό-
μως άλλη φήμη λέει ότι υπήρξε ανώτερος διευθυντής του περίφημου προ-
γράμματος ΦΟΙΝΙΞ, για το οποίο θα μιλήσουμε αργότερα. Οι περισσότεροι
όμως δεν το πιστεύουν αυτό. Αντίθετα, ο Άιχμαν φαίνεται να είχε λάβει μέρος
σε αυτό το πρόγραμμα, μέχρι που τον βρήκαν οι Ισραηλινοί. Στο ίδιο πρό-
γραμμα ήταν επίσης μπλεγμένοι πολλοί Ναζί επιστήμονες ανώτερου επιπέδου,
οι οποίοι είχαν μάλιστα υψηλές διευθυντικές θέσεις. Τέλος αρκετοί από τους
Ναζί επιστήμονες συνεργάζονταν με τους Γκρίζους και έπαιρναν μέρος στις δι-
αδικασίες κλωνοποίησης.
ΟΙ ΘΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΓΟΝΙΚΗ, ΤΗΝ ΚΛΩΝΟΠΟΙΗΣΗ
ΚΑΙ ΤΗ ΓΕΝΕΤΙΚΗ ΜΗΧΑΝΙΚΗ
Η Φύση αβοήθητη Αποτυγχάνει (Αλχημιστικό Ρητό)
Εδώ το ζήτημα δεν είναι τόσο απλό για να πάρουμε μια ξεκάθαρη άμεση θέση.
Σίγουρα ένας ευσχήμων και νοήμων άνθρωπος δεν μπορεί να είναι ρατσιστής,
ούτε και φασίστας, να θέλει να επιβάλλει δηλαδή τη δικές του εκτιμήσεις για
το ανώτερο είδος ανθρώπου ή ακόμα "υπερανθρώπου". Από την άλλη μεριά η
φύση, όσο και να τη δοξάζουμε, να τη θεοποιούμε ή να ορκιζόμαστε στη σο-
φία της, είναι στη πραγματικότητα ατελής, πολύ ατελής θα έλεγα και η άμεση
απόδειξη είναι η ύπαρξη του βαρέος φορτίου της ανθρώπινης δυστυχίας, που
δεν οφείλεται πάντα στη πνευματική άγνοια, στα πάθη ή στη ψυχολογική ανι-
σορροπία και ανολοκλήρωση, αλλά και σε εγγενείς αδυναμίες της ανθρώπινης
φύσης και ιδιαίτερα του ανθρωπίνου σώματος. Το πνεύμα καλείται τις περισ-
σότερες φορές να αποδεχθεί στωικά τις αδυναμίες του σώματος στη προσπά-
θειά του να το εξυψώσει: "ο νους πάντα πρόθυμος, αλλά η σάρκα αδύνατη".
Δεν είναι ότι πρέπει να αφήνουμε πάντα τη φύση μόνη της να επιτελεί, μετά
από εκατομμύρια αποτυχημένες προσπάθειες και τεράστια χρονικά διαστήμα-
τα, το έργο της. Αν έχουμε τη γνώση, τη τέχνη να επιταχύνουμε τις προσπά-
θειές της, θα το κάνουμε. Οι αλχημιστές του Μεσαίωνα δεν περίμεναν πότε η
φύση θα δημιουργήσει μόνη της χρυσό από τα βασικά μέταλλα, αλλά ανέπτυ-
ξαν μια τέχνη, την Αλχημεία, με την οποία επιτάχυναν τις διαδικασίες της φύ-
σης.
Δεν είναι ότι κάποιο παγκόσμιο Πνεύμα έθεσε τους Νόμους της Φύσης και από
εκεί και πέρα αποτραβήχτηκε, αφήνοντάς την να επιτελέσει από μόνη της διη-
νεκώς και αενάως το έργο της. Όχι, οι νόμοι της φύσης δεν είναι ποτέ στατι-
κοί, αλλά πάντα δυναμικοί. Όπως και οι νόμοι της κοινωνίας, που γίνονται κά-
ποτε αναχρονιστικοί και αντιδραστικοί, έτσι και οι νόμοι της φύσης πρέπει κά-
ποια στιγμή ή να καταργηθούν, ή να αναπροσαρμοστούν κι εκσυγχρονιστούν.
Το "Πνεύμα" λοιπόν πρέπει να επεμβαίνει που και που δυναμικά και να ανα-
προσαρμόζει τη κατάσταση, να βοηθάει τη φύση να αναπτυχθεί, να προχωρή-
σει, εκεί που φαίνεται να βραδυπορεί, να λιμνάζει, να εκφυλίζεται. Πουθενά
δεν υπάρχει μια στατική Τελειότητα. Η τελειότητα είναι πάντα δυναμική, είναι
μια ανελισσόμενη τελειότητα. Η φύση από μόνη της αβοήθητη, φτάνει κάποτε
να αποτύχει στις προσπάθειές της. Δοκίμασε όλους τους προσφερόμενους από
το αρχικό σχέδιο συνδυασμούς και οδηγήθηκε τελικά σε αδιέξοδο. Για δυναμι-
κές δομές, σαν τη ζωή, πρέπει και τα σχέδια να είναι δυναμικά. Το στατικό Τέ-
λειο Σχέδιο του Τέλειου Δημιουργού είναι μια ιδεαλιστική ουτοπία. Τέλειο σχέ-
διο σημαίνει επίτευξη του σχεδίου και μετά θάνατος, στατικότητα, ακινησία.
Όχι, για να είναι η ζωή αιώνια πρέπει να κινείται διαρκώς, να μη σταματά ποτέ.
Πρέπει ο Δημιουργός, ο Αρχιτέκτονας να είναι ατελής, ή τουλάχιστον να φτιά-
χνει συνειδητά ένα ατελές σχέδιο, για να το αναπροσαρμόσει και βελτιώσει στο
μέλλον, ανάλογα με τις νέες συνθήκες που θα παρουσιαστούν. Δεν μπορεί να
τα προβλέψει όλα εξ' αρχής Δεν είναι Τέλειος εξ' αρχής. Εξελίσσεται και αυτός
μέσα από το διαρκώς ανανεούμενο και αναπροσαρμοζόμενο σχέδιό του.
Πρέπει να βοηθήσουμε λοιπόν τη φύση να σηκωθεί, να προχωρήσει. Το πρό-
βλημα είναι ότι ο άνθρωπος έχει πολλές φορές μέχρι τώρα επέμβει στη φύση
εγωιστικά και ωφελιμιστικά. Όχι με σεβασμό και νοημοσύνη και μακρόπνοο
σχεδιασμό, αλλά με αλαζονεία, αρπακτικότητα και απληστία για άμεσα οφέλη.
Έτσι συνήθως βλάπτει, παρά ωφελεί. Η ιατρική μόνο θα μπορούσαμε να πούμε
ότι έχει βοηθήσει αρκετές φορές τη φύση να μην αποτύχει με τον άνθρωπο.
Έχει αυξήσει το μέσο χρόνο ζωής του ανθρώπου κι έχει περιορίσει στο ελάχι-
στο τη θνησιμότητα των βρεφών. Έχει καταπολεμήσει εκατοντάδες ασθένειες,
παρόλο που έχει δημιουργήσει μερικά δευτερεύοντα προβλήματα με την υ-
περβολική χρήση των φαρμάκων και με την αήθη άνετη χορήγησή τους από
επίορκους ιατρούς, συμβεβλημένους με ποσοστά κέρδους με μεγάλες φαρμα-
κοβιομηχανίες. Ο μακροπρόθεσμος σκοπός της ιατρικής είναι η πανάκεια, η
ανακούφιση και θεραπεία του ανθρώπου από κάθε φυσικό πόνο και ασθένεια
και αυτός ο σκοπός είναι έντιμος και αξιοσέβαστος. Ο άνθρωπος όμως, παρό-
λες τις μεγάλες προόδους της ιατρικής, συνεχίζει να έχει ένα πολύ ατελές σώ-
μα, επιρρεπές σε πλήθος ακόμα ασθενειών και διαταραχών. Το φορτίο του αν-
θρώπινου πόνου που προέρχεται απλά και μόνο από τις αδυναμίες του ανθρω-
πίνου σώματος, παρόλο που ελαφρύνθηκε αρκετά από την ιατρική, εξακολου-
θεί να είναι δυσβάσταχτο. Με ποια λογική λοιπόν θα εναντιωνόμαστε στην ο-
ποιαδήποτε προσπάθεια της ιατρικής να μας απαλλάξει από αυτή τη δυστυχία;
Μπορεί να είμαστε αντιρατσιστές και αντιφασίστες, ας μην είμαστε όμως και
φανατικοί, παρωπιδισμένοι αριστεροί ή θρησκόληπτοι ηθικολόγοι. Μπορεί η
ευγονική να έχει συλληφθεί και χρησιμοποιηθεί μέχρι τώρα κατά το πλείστον
αρνητικά, φασιστικά και ταξικά για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα μιας ορι-
σμένης τάξεως ή φυλής, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορεί να χρησιμοποι-
ηθεί και θετικά. Από το αγκάθι της ευγονικής μπορεί να βγει ίσως το ρόδο της
πανάκειας και ίσως πολύ αργότερα της αθανασίας. Δεν μπορούμε να είμαστε
εκ προοιμίου πεισματικά εναντίον της. Δεν είναι αυτό μια ανοικτόμυαλη προ-
σέγγιση. Επιφυλακτικοί ναι, να είμαστε και να ζητούμε διαρκώς εγγυήσεις και
επιβεβαιώσεις από τους επιστήμονες για τη σωστή χρησιμοποίηση των μεθό-
δων τους. Και όχι απλά και μεμονωμένα, αλλά οργανωμένα μέσα από τις ομά-
δες και τα κινήματα συνειδητοποιημένων πολιτών που έχουμε ήδη αναφέρει.
Να χρησιμοποιήσουμε τη μελλοντική μαζικότητά τους για να εξασκήσουμε δι-
αρκείς ελεγκτικές πιέσεις για το σωστό και νουνεχή τρόπο εφαρμογής των με-
θόδων τους.
Με αυτή τη λογική είμαστε υπέρ της θετικής ευγονικής και της θετικής γενετι-
κής μηχανικής, εφόσον είναι άμεσα ελεγχόμενες και περιορισμένες πλήρως
στο επιστημονικό τους πλαίσιο. Δεν είναι ανάγκη να βεβαιώσουμε για μια ακό-
μη φορά ότι είμαστε εναντίον οποιασδήποτε μορφής εκκαθαριστικής ευγονικής
που εφαρμόζεται από μια οποιαδήποτε τάξη, φυλή ή πολιτεία, για να μην πού-
με ακόμα και από έναν πλανήτη προς τα όντα οποιωνδήποτε άλλων πλανητών.
Δε σταματάμε όμως μόνο σε αυτό. Είμαστε καθολικά εναντίον της βάρβαρης,
ασύδοτης και χωρίς μέτρο χρησιμοποίησης των ζώων σαν άψυχα αντικείμενα
για πειραματικούς σκοπούς και ιδιαίτερα των ανώτερων θηλαστικών. Θα πρέ-
πει οπωσδήποτε να υπογραφεί ένας αυστηρός κανόνας δεοντολογίας απ' όλες
τις χώρες πάνω στη χρησιμοποίηση των ζώων γι' αυτούς τους σκοπούς, επι-
βάλλοντας ισχυρά πρόστιμα και ηθική κι επαγγελματική δυσφήμηση στους πα-
ρεκτρεπόμενους, για να μην αναφέρουμε ακόμα και τη φυλάκισή τους σε πε-
ριπτώσεις ιδιαιτέρως ειδεχθών βασανισμών των ζώων. Ο άνθρωπος μπορεί να
κυριαρχεί με το νου στα βασίλεια της φύσης, αλλά αυτό δεν του δίνει κανένα
δικαίωμα να φέρεται με αυτό τον αναίσχυντο και άσπλαχνο τρόπο στα κατώ-
τερα όντα, διαφορετικά είναι ο χειρότερος των τυράννων και των δικτατόρων,
εναντίον των οποίων υποτίθεται ότι πλειοψηφικά αντιτάσσεται. Τα ζώα δεν έ-
χουν τη δύναμη ή το λόγο για να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους και αυτό
θα πρέπει να μας κάνει ακόμα πιο σπλαχνικούς και ελεήμονες απέναντί τους.
Ο πραγματικά ευφυής επιστήμονας και ψυχικά ισορροπημένος έχει συμπόνια
προς όλα τα αισθανόμενα όντα και όχι μόνο για το στενό του περίγυρο, ή έ-
στω το είδος του. Γι αυτό το λόγο χρησιμοποιεί τη νοημοσύνη του και επινοεί
ευφυείς μεθόδους πειραματισμού και εφαρμογής και δεν βολεύεται με την εύ-
κολη λύση του ανεύθυνου και τυχαίου πειραματισμού με την ηλίθια για το κύ-
ρος του μέθοδο της δοκιμής και του λάθους, που αφήνει εκατοντάδες πτώμα-
τα πίσω της. Χρειαζόμαστε πιο ηθικούς και πιο νοήμονες επιστήμονες από τα
αρνητικά παραδείγματα της άμετρης φιλοδοξίας, μεγαλομανίας, ασυδοσίας και
αλαζονείας με τα οποία είμαστε ως επί το πλείστον εξοικειωμένοι. Ο επιστήμο-
νας δεν μπορεί και δεν πρέπει να αφεθεί ελέω θεού στον πειραματισμό του.
Πρέπει να του μπουν σαφή όρια και να τα ακολουθήσει με σοβαρότητα και συ-
νέπεια. Εμείς είμαστε αυτοί που οργανωνόμενοι σε αντίστοιχες κοινωνικές ο-
μάδες θα του επιβάλλουμε αυτά τα όρια. Πρέπει επιτέλους να μπει ένας φραγ-
μός στην ασύδοτη, άπληστη, γαργαντουική νοοτροπία των μεγάλων εταιριών
και ιδρυμάτων που χρηματοδοτούν ως επί το πλείστον αυτές τις έρευνες.
Ως προς τη κλωνοποίηση τώρα, είμαστε πιο επιφυλακτικοί, αλλά όχι πάλι τε-
λείως αντίθετοι. Η ανθρωπότητα, όπως και όλα τα είδη ξεκίνησε κάποτε από
την αγενή ή ασεξουαλική αναπαραγωγή (οι εσωτερικές επιστήμες μιλούν για
την εποχή του Θείου Ερμαφρόδιτου). Στη συνέχεια στη διάρκεια της εξέλιξης
επινόησε το διαχωρισμό των φύλων, τη λεγόμενη "Πτώση" στη γέννηση, και
την εμφάνιση της σεξουαλικής αναπαραγωγής, η οποία της έδωσε νέες δυνα-
τότητες βελτίωσης. Φθάνοντας στη κορύφωση αυτού του δρόμου, επανακά-
μπτει, σε ένα ανώτερο τώρα τόξο, και πορεύεται προς την επίτευξη μιας νέας
ανώτερης τελειότητας, με την επιστροφή της πάλι στον αγενή πολλαπλασια-
σμό. Δεν αποκλείεται από εκεί να "ξαναπέσει" αργότερα και να χάσει για μια
ακόμη φορά την παραδείσια ανεμελιά και ευτυχία της τελευταίας επιτευχθείσας
τελειότητας, έτσι ώστε η νέα ανισορροπία να την οδηγήσει τελικά, αλλά όχι
οριστικά, προς την επόμενη νέα τελειότητα πάνω στην ανελισσόμενη άπειρη
καμπύλη της σπειροειδούς της εξέλιξης.
Η κλωνοποίηση λοιπόν είναι το πρώτο σοβαρό βήμα προς τον μελλοντικό αγε-
νή πολλαπλασιασμό και την επιστροφή της ανθρωπότητας, σε ένα ανώτερο
τώρα τόξο, στον αρχέγονο θείο ερμαφρόδιτο, στη πραγματική ολοκλήρωση,
στο ξανασμίξιμο στην ίδια ψυχή του άνιμους και της άνιμα, της αρσενικής και
της θηλυκής μας όψης, στη δημιουργία του τέλειου Ανδρόγυνου. Είναι λογικό
έτσι που η προσπάθεια για τη βελτίωση του είδους μέσω της γενετικής μηχανι-
κής, συνοδεύεται και από τα πρώτα δειλά βήματα προς τον αγενή πολλαπλα-
σιασμό, με άλλα λόγια τη κλωνοποίηση. Αυτές οι δυο τεχνολογίες αναμένεται
να προχωρήσουν μαζί στο μέλλον και να αλληλοεπηρεάζονται. Όταν θα έχει
επιτευχθεί η βέλτιστη απόδοση του είδους, τότε η "βοηθούμενη" από τη νοή-
μονα ανθρωπότητα φύση θα είναι έτοιμη και για τον αγενή πολλαπλασιασμό.
Γενικά λοιπόν είμαστε υπέρ της κλωνοποίησης των ανθρώπων και ακόμα πιο
πέρα, όταν για την αναπαραγωγή δε θα χρειάζεται πια η μήτρα, και αυτή με τα
χρόνια λόγω αχρησίας θα εκλείψει, μαζί με την εξάλειψη των σεξουαλικών α-
δένων. Μπορεί να τρομάζει ή ίσως να σοκάρει κάποιους αυτό το όραμα, όντας
ταυτισμένοι τόσο πολύ με τον έρωτα και το ερωτικό παιχνίδι, αλλά ο συνειδη-
τός παρατηρητής και ο ταγμένος στο δρόμο της απελευθέρωσης άνθρωπος, το
σημειώνει σαν ένα πολύ θετικό βήμα. Ο άνθρωπος για πρώτη φορά τότε θα
απελευθερωθεί από τη τρομακτική πίεση που του ασκεί το σεξουαλικό ένστικτο
και θα κληθεί να δημιουργήσει έναν άλλου είδους ανώτερο πολιτισμό. Θα μέ-
νει να αντιμετωπισθεί τότε το δεύτερο μεγάλο αφεντικό του, που τον παρακι-
νεί με το μαστίγιο συνεχώς για δράση: το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, το
οποίο όμως ίσως ξεπεραστεί την ίδια χρονική περίοδο με το ξεπέρασμα της σε-
ξουαλικότητας. Και τα δυο άλλωστε προχωρούν πάντα μαζί, οπότε λογικό είναι
να μας αφήσουν και μαζί. Και μετά τι θα μείνει; Ό,τι είμαστε μέχρι τώρα είναι
στη πραγματικότητα τα δυο αυτά ένστικτα. Αν αυτά εξαφανιστούν τι θα μείνει;
Μήπως θα εξαφανισθούμε κι εμείς μαζί τους;
Θα μείνει ο πραγματικός, ο ελεύθερος άνθρωπος, ο άνθρωπος της βούλησης
και όχι των ενστίκτων, θα μείνει ο συνειδητός άνθρωπος της πραγματικής Δη-
μιουργίας. Δε χρειάζεται να εξαφανισθούμε τώρα που είμαστε για πρώτη φορά
ολοκληρωμένοι, για πρώτη φορά ελεύθεροι. Απλώς θα πανηγυρίζουμε, θα το
γιορτάζουμε με το άνοιγμα και την ανάπτυξη του ανώτερου συναισθηματικού
κέντρου μέσου μας, που προς το παρόν παραμένει κλειστό και αδρανές. Και η
προτροπή για κίνηση δε θα εξαφανιστεί και αυτή, αλλά θα βρει λεπτότερους
τρόπους έκφρασης, ωθώντας μας προς την επόμενη τελειότητα.
Είμαστε λοιπόν και υπέρ της κλωνοποίησης, αλλά όχι έτσι ασύδοτα, όπως την
προπαγανδίζουν συνήθως οι υποστηρικτές της. Το πρόβλημα είναι ότι αυτή η
τεχνολογία μπορεί να γίνει αντικείμενο κατάχρησης περισσότερο από τις άλ-
λες. Ήδη αναφέραμε μερικά παραδείγματα, ακόμα και για τη δημιουργία ελεγ-
χόμενων αντιγράφων που θα αντικαθιστούν τα δολοφονούμενα πρωτότυπα, ή
οτιδήποτε άλλο ευφάνταστο και συνωμοσιολογικό θα μπορούσαμε να σκεφ-
θούμε. Να σταματήσουμε την εξέλιξη δεν μπορούμε, ούτε ίσως μας επιτρέπε-
ται, αλλά να ελέγξουμε την ασυδοσία και την παρεκτροπή από τα οροθετημένα
κάθε φορά πλαίσια εργασίας και χρησιμοποίησης των αντίστοιχων τεχνολο-
γιών, αυτό μπορούμε να το κάνουμε. Η απάντηση είναι πάλι μία και μοναδική:
κινήματα, οργανώσεις, ομάδες και επιτροπές συνειδητών πολιτών που παρεμ-
βαίνουν σε κάθε βαθμίδα της πολιτικής ζωής και στις μορφές άσκησης της ε-
ξουσίας. Η "δημοκρατία", έτσι όπως ασκείται, είναι από τα πιο ολιγαρχικά μη-
αριστοκρατικά πολιτεύματα: ανεβάζει πάντα στην εξουσία όχι τους άριστους,
τους καλύτερους και επαΐοντες, αλλά τους δόλιους, πονηρούς αμοραλιστές
που εποφθαλμιούν, εκτός από την απόκτηση δόξας και δύναμης, τον πιο στυ-
γνό έλεγχό μας, για να συνεχίσουν να διατηρούν την εξουσία τους.
Η μοναδική απάντηση στα εξυφαινόμενα ολιγαρχικά σχέδια της λεγόμενης
"μαύρης αριστοκρατίας" για μια παγκόσμια ολιγαρχική κυβέρνηση, η οποία θα
διατηρείται εσαεί μέσω ενός διαρκούς τεχνοτρονικού ελέγχου των πολιτών
της, που θα υπερβαίνει ακόμα και τη φαντασία του Όργουελ, είναι η σθεναρή
αντίδραση των πολιτών μέσα από τις προσεχείς μαζικές υπερκομματικές οργα-
νώσεις και κινήματά τους. Αν δεν το κάνουν, ας αναμένουν τα χειρότερα!

Άλλα θέματα που μπορείτε να διαβάσετε στο βιβλίο του Δημήτρη Ευαγγελόπουλου
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΝ είναι τα εξης :


ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ
ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΟΣ ΟΡΙΣΜΟΣ
ΠΕΡΙΓΡΑΦΙΚΟΣ ΟΡΙΣΜΟΣ
ΕΙΔΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗΣ
ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ
ΜΕΡΙΚΑ ΑΝΑΦΕΡΘΕΝΤΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
ΣΩΜΑΤΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ
ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΑΝΙΧΝΕΥΣΙΜΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
ΠΙΟ ΑΝΙΧΝΕΥΣΙΜΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ
ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ
Η ΜΑΓΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ
Η ΤΕΛΕΤΗ ΓΑΜΟΥ
Η ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΟΥ ΜΕΤΑΤΡΑΥΜΑΤΙΚΟΥ ΣΤΡΕΣ
Ο ΣΑΤΑΝΙΣΜΟΣ
ΟΜΑΔΕΣ ΤΑΥΤΙΣΜΕΝΕΣ ΜΕ ΤΟ ΣΑΤΑΝΙΣΜΟ
ΝΟΗΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ
ΑΛΛΕΣ ΜΗ ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΚΗΣ ΦΥΣΗΣ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΠΑΙΔΙΩΝ
Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΛΑΠΛΩΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΩΝ
Η ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΣΚΟΤΩΝΕΙ
Η ΛΟΒΟΤΟΜΙΑ
ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΙΣ
ΔΙΑΦΟΡΑ ΕΙΔΗ ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΩΝ
Ι) ΑΚΟΥΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΙΣ.
ΙΙ) ΟΠΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΙΣΘΓΣΕΙΣ
ΙΙΙ) ΠΑΡΑΙΣΙΗΣΕΙΣ ΒΑΡΟΥΣ
ΙV) ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΑΦΗΣ
ΤΑ ΚΑΤΩΦΛΙΑ ΜΙΑΣ ΑΙΣΘΗΣΗΣ
V) Η ΕΝΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΣΜΗΣ
VI) Η ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΙΑ
VII) ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΙς ΨΥΧOΛΟΓΙΚΗΣ ΣΗΜΑΣΙΑΣ
ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ
Η ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑΚΗ ΕΙΣΟΔΟΣ
ΤΡΟΠΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΗΣ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΩΝ
1) ΜΕ ΑΜΕΣΗ ΔΙΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ
2) ΥΠΝΑΓΩΓΙΚΕΣ ΚΑΙ ΥΠΝΟΠΟΜΠΩΔΕΙΣ ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΙΣ.
3) ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ
4) Η ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗ ΔΙΕΓΕΡΣΗ
5) Η ΑΙΣΘΗΤΗΡΙΑΚΗ ΑΠΟΜΟΝΩΣΗ
6) Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΥΠΝΟΥ.
7) Η ΥΠΝΩΣΗ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΣΤΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ
8) ΑΤΕΛΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΑΙΣΘΗΣΗ
9) ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ
10) ΧΗΜΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ
ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ
I) ΤΑ ΟΠΙΟΥΧΑ
II) ΤΑ ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΙΟΓΟΝΑ
III) Η ΚΟΚΑΪΝΗ
IV) Η ΚΑΝΝΑΒΗ
V) ΟΙ ΑΜΦΕΤΑΜΙΝΕΣ
VI) ΤΑ ΒΑΡΒΙΤΟΥΡΙΚΑ.
VII) ΤΑ ΗΡΕΜΙΣΤΙΚΑ
VIII) ΤΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΑ
ΘΡΗΣΚΕΙΕΣ ΚΑΙ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΝΕΟΛΑΙΑ
ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΤΩΝ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ
Η ΕΤΑΙΡΙΑ ΤΩΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΩΝ ΙΝΔΙΩΝ
Η ΚΟΚΑΪΝΗ
ΟΙ ΦΑΡΜΑΚΟΒΙΟΜΗΧΑΝΙΕΣ:
ΟΙ ΝΟΜΙΜΟΙ ΕΜΠΟΡΟΙ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ
ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΥΠΟΚΑΤΑΣΤΑΤΑ ΤΗΣ ΗΡΩΙΝΗΣ
Ο ΚΑΠΝΟΣ
Ο ΚΑΦΕΣ
ΤΟ ΑΛΚΟΟΛ
ΤΑ ΝΕΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
Η CIA ΚΑΙ ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ ΝΑΡΚΩΤΙΚΩΝ
ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΤΗΣ CIA ΜΕ ΤΑ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ
Η ΜΠΟΥΡΑΝΤΑΝΓΚΑ
Η ΠΕΡΙΒΟΗΤΗ ΠΕΑ (ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ ΕΞ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΣ)
ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΚΩΔΙΚΕΣ ΚΑΙ ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΙΣ ΠΟΥ ΔΙΕΠΟΥΝ ΤΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ
ΤΟ ΑΕΡΙΟ ΜΟΥΣΤΑΡΔΑΣ ΚΑΙ Ο ΛΟΥΙΣΙΤΗΣ
ΟΙ ΧΙΛΙΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΗΣ ΜΕΡΑΣ
ΤΟ ΝΤΑΓΚΓΟΥΕΪ ΠΡΟΥΒΙΝ ΓΚΡΑΟΥΝΤ
ΕΚΘΕΣΗ ΣΕ ΡΑΔΙΕΝΕΡΓΕΙΑ
ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΙΟΓΟΝΑ
ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
ΑΠΑΓΩΓΕΣ ΑΠΟ UFO Η ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ
Η ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ
ΜΙΚΡΟΟΡΑΣΗ Η ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΟΘΟΝΗ ΑΜΦΙΒΛΗΣΤΡΟΕΙΔΟΥΣ
ΕΙΚΟΝΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΜΙΚΡΟΚΥΜΑΤΙΚΗ ΑΚΟΗ
Η ΔΙΕΓΕΡΣΗ ΤΩΝ ΚΡΟΤΑΦΙΚΩΝ ΛΟΒΩΝ
Η ΥΓΡΗ ΑΝΑΠΝΟΗ
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ
ΕΜΦΥΤΕΥΜΑΤΑ
ΤΑ ΕΜΦΥΤΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΔΡ. ΧΟΣΕ ΝΤΕΛΓΚΑΝΤΟ
ΑΛΛΟΙ "ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ" ΕΜΦΥΤΕΥΜΑΤΩΝ
ΕΜΦΥΤΕΥΣΙΜΑ - ΕΝΕΣΙΜΑ ΜΙΚΡΟΤΣΙΠ
ΟΔΟΝΤΙΚΑ ΕΜΦΥΤΕΥΜΑΤΑ
"ΘΕΤΙΚΑ" ΕΜΦΥΤΕΥΜΑΤΑ
ΤΟ ΔΙΑΒΟΗΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ HAARP
ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΝΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ
OΙ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΕΡΕΥΝΗΤΗ ΤΖΩΝ Α. ΚΟΥΙΝ ΓΙΑ ΤΟ HAARP
ΤΟ "EL HAARPO"
ΤΑ ΘΗΡΙΩΔΗ ΜΑΖΙΚΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΝΕΑΡΩΝ ΑΤΟΜΩΝ
Η ΕΝΔΕΙΞΗ ΤΩΝ ΡΑΝΤΑΡ
Η ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΣΕΙΣΜΩΝ
ΤΟ ΕΧΕΛΟΝ (EXHELLON)
ΤΟ ΞΕΣΚΕΠΑΣΜΑ ΤΟΥ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗΣ
ΜΙΚΡΟΚΥΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ
ΚΑΙ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΝΟΗΤΙΚΟΥ ΕΛΕΓΧΟΥ
ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΕΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ
ΧΙΛΙΟΣΤΟΜΕΤΡΙΚΑ ΚΥΜΑΤΑ
ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΥΠΝΩΤΙΣΜΟ
ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΝΟΥ ΜΕ ΡΑΔΙΟΚΥΜΑΤΑ
Η ELF Ή Η ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΩΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΧΑΜΗΛΩΝ ΣΥΧΝΟΤΗΤΩΝ
ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΩΝ ΜΙΚΡΟΚΥΜΑΤΩΝ
ΣΤΟ ΝΟΥ ΚΑΙ ΣΤΟ ΣΩΜΑ
ΜΑΓΝΗΤΟΕΓΚΕΦΑΛΟΓΡΑΦΙΑ
ΚΑΙ ΜΑΓΝΗΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΕΓΚΕΦΑΛΟΥ
ΜΙΚΡΟΚΥΜΑΤΙΚΗ ΑΚΟΗ Η ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΤΗΛΕΠΑΘΕΙΑ
Η ΜΗΧΑΝΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΤΟΥ ΝΟΥ
ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΑ ΟΠΛΑ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΝΟΥ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΤΡΥΠΟΚΑΡΥΔΟ
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΟΝΤΑΟΥΚ (MONTAUK)
ΤΟ ΠΕΙΡΑΜΑ ΤΗΣ ΦΙΛΑΔΕΛΦΕΙΑΣ Η ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΡΕΙΝΜΠΟΟΥ
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΦΟΙΝΙΞ
Η ΓΕΝΝΗΤΡΙΑ ΜΗΔΕΝΙΚΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Ο ΒΙΛΧΕΜ ΡΑΙΧ ΚΑΙ ΟΙ ΡΑΔΙΟΒΟΛΙΔΕΣ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΩΝ
Η ΚΑΡΕΚΛΑ ΤΟΥ ΜΟΝΤΑΟΥΚ
ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΕΚ ΤΩΝ ΕΝΔΟΝ ΣΤΟ ΜΟΝΤΑΟΥΚ
ΝΟΗΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΣΤΟ ΜΟΝΤΑΟΥΚ
Η ΠΡΙΟΝΟΚΟΡΔΕΛΑ
ΤΡΟΠΟΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΜΑΓΝΗΤΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ
Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΟ ΣΕΝΑΡΙΟ ΤΩΝ ΕΞΩΓΗΙΝΩΝ
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΔΕΛΦΟΣ
Η ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ
Ο ΦΟΒΟΣ ΚΑΙ Η ΕΛΠΙΔΑ