Η απόλυτη ξεφτίλα του ιερατείου !!! Πήραν Τουρκική υπηκοότητα !!!

Όταν είδαμε το θέμα στην εφημερίδα «Πατρίς» της Κρήτης (το θέμα ανέδειξαν και κάποια ιστολόγια), ότι με ομόφωνη (!) απόφαση της Συνόδου της Εκκλησίας της Κρήτης, οι ιεράρχες του νησιού έγιναν... Τούρκοι υπήκοοι, οργιστήκαμε! Μάλιστα, οι αξιοθρήνητοι παπάδες αυτοί, πήγαν και μια βόλτα ως το Φανάρι, τον ιερό τόπο των απανταχού οικουμενιστών, ώστε να υπογράψουν τα απαραίτητα έγγραφα για την απόκτηση της τουρκικής υπηκοότητας. Ποιοι είναι αυτοί, για να ξέρετε σε ποιους να δείξετε την περιφρόνησή σας; Είναι οι μητροπολίτες Ιεραπύτνης και Σητείας Ευγένιος, Πέτρας και Χερσονήσου Νεκτάριος, Κίσσαμου και Σέλινου Αμφιλόχιος και Αρκαλοχωρίου, Καστελίου και Βιάννου Ανδρέας. Φυσικά, η στόχευση είναι να μπορούν οι παραπάνω να διεκδικήσουν τη διαδοχή στο Φανάρι.
Φιλοδοξίες έχουν οι άνθρωποι, να γίνουν... Οικουμενικοί πατριάρχες! Τα αξιώματα αλλοτριώνουν τους ανθρώπους! Όμως: εδώ υπήρξε συνεννόηση με την τουρκική κυβέρνηση, που συναίνεσε φυσικά με ενθουσιασμό! Άλλο πράμα να κυβερνά εμμέσως την Εκκλησία της Κρήτης, κινώντας τα νήματα και εκμεταλλευόμενη τις «φιλοδοξίες» των αρχιερέων! Τώρα: Σε δεύτερο χρόνο αναμένεται να βρεθούν για να πάρουν και αυτοί την υπηκοότητα στο Φανάρι και οι υπόλοιποι ιεράρχες του νησιού, οι οποίοι μετέχουν της Συνόδου. Αλήθεια, όλοι αυτοί αντιλαμβάνονται τις συνέπειες των πράξεών τους; Μήπως κάποιος να τους πάει μια βόλτα μέχρι το Αρκάδι και να τους πει τι έγινε εκεί; Είναι πραγματικά κανείς να ντρέπεται για λογαριασμό τους !

Για όσους δεν ξέρουν τι έγινε στο Αρκάδι  :  


Κρήτες επαναστάτες είχαν αρχίσει να συγκεντρώνονται στο Αρκάδι από τις 3 Μαρτίου του 1866 για να φθάσουν το Νοέμβριο να αριθμούν τους 259 πολεμιστές και 705 γυναικόπαιδα. Στις 24 Σεπτεμβρίου είχε αφιχθεί ο συνταγματάρχης του Ε.Σ. Π. Κορωναίος με λίγους εθελοντές και ανακηρύχθηκε αρχηγός. Ο Κορωναίος έκρινε ότι η τοποθεσία δεν ήταν κατάλληλη για άμυνα, όμως ο Ηγούμενος της Μονής Γαβριήλ δεν ήθελε να την εγκαταλείψει. Έτσι προχώρησε σε αμυντικές προπαρασκευές, εγκατέστησε ως φρούραρχο τον ανθυπολοχαγό Ι. Δημακόπουλο και μετέβη στις επαρχίες προς στρατολόγηση πολεμιστών.
Ο τουρκικός στρατός, αποτελούμενος από 6.000 πεζούς, 200 ιππείς, 1.200 Αλβανούς και υποστηριζόμενος από τριάντα κανόνια, υπό τον Μουσταφά Ναϊλή Πασά εξεστράτευσε εναντίον της Μονής. Παράλληλα ζήτησε από τον ηγούμενο Γαβριήλ να παραδοθεί. Η απάντηση ήταν αρνητική.
Η επίθεση ξεκίνησε στις 8 Νοεμβρίου. Στις μάχες διακρίθηκαν οι: Δημακόπουλος, Σπύρος Ολύμπιος, Κούβος, Δενιανάκης, Γαληνάκης. Τη δεύτερη όμως ημέρα η εξωτερική γραμμή άμυνας διασπάται, σκοτώνεται ο Ηγούμενος Γαβριήλ και οι Τούρκοι εισέρχονται στον περίβολο της Μονής. Εξαντλημένοι και με βέβαιη την αιχμαλωσία και όλα τα συνακόλουθα, ο Κωνσταντίνος Γιαμπουδάκης από το χωριό Άδελε του Ρεθύμνου κλείνεται μαζί με άλλους πολεμιστές και γυναικόπαιδα στην πυριτιδαποθήκη. Η πυροδότηση των βαρελιών με το μπαρούτι προκάλεσε την καταστροφή της Μονής και το θάνατο πολλών Ελλήνων αλλά και Τούρκων εισβολέων. Ο κρότος λέγεται ότι ακούστηκε μέχρι το Ηράκλειο. Μετά την ανατίναξη της πυριτιδαποθήκης ο Ι. Δημακόπουλος συνέχισε να μάχεται κατά των Τουρκαλβανών στον περίβολο της Μονής. Ο ίδιος την 9η Νοεμβρίου αποφάσισε να παραδοθεί στον τακτικό τουρκικό στρατό όταν έλαβε εγγυήσεις για την ζωή των τελευταίων υπερασπιστών που μάχονταν μέσα από τα ερείπια. Ωστόσο, την επομένη εκτελέστηκε με αποκεφαλισμό τόσο αυτός όσο και οι περισσότεροι αιχμάλωτοι.

πηγή