Απολύμανση του νερού ονομάζεται η διαδικασία καταστροφής των μικροοργανισμών που βρίσκονται στο νερό σε τέτοιο βαθμό, ώστε να αποφεύγεται η πρόκληση ασθενειών από τη χρήση του. Τα απολυμαντικά που χρησιμοποιούνται σήμερα είναι το χλώριο, το διοξείδιο του χλωρίου, οι χλωραμίνες, το όζον και η υπεριώδης ακτινοβολία. Ακόμη και στις περιπτώσεις που η απολύμανση γίνεται με τη χρήση όζοντος ή υπεριώδους ακτινοβολίας, στο τέλος προστίθεται μικρή ποσότητα χλωρίου που ταξιδεύει στο δίκτυο ύδρευσης μέχρι τις βρύσες των καταναλωτών. Στόχος της προσθήκης του χλωρίου μετά την απολύμανση είναι η καταπολέμηση των μικροοργανισμών που βρίσκονται στα τοιχώματα των σωλήνων του δικτύου ύδρευσης.
Το χλώριο είναι μια χημική ουσία την οποία καταπίνουν καθημερινά δισεκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο με στόχο να αποφύγουν προβλήματα υγείας από πιθανή παρουσία επικίνδυνων μικροοργανισμών στο πόσιμο νερό. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι πρόκειται για προληπτικό φάρμακο που παίρνει κανείς σε όλη του τη ζωή για να αποφύγει μια πιθανή ασθένεια η οποία μπορεί και να μην εμφανιστεί ποτέ. Έχει επιβεβαιωθεί επιστημονικά ότι το χλώριο προκαλεί προβλήματα στον ανθρώπινο οργανισμό, ιδιαίτερα σε μεγάλες δόσεις. Παρά το γεγονός αυτό, χρησιμοποιείται ευρύτατα ως απολυμαντικό στο πόσιμο νερό, επειδή ο κίνδυνος από τους μικροοργανισμούς (μερικές φορές θάνατος) είναι μεγαλύτερος από τις παρενέργειες του χλωρίου (πρόκειται για τη θεωρία του μικρότερου κακού). Παρακάτω δίνονται δύο παραδείγματα πόλεων που δεν χλωριώνουν το πόσιμο νερό.
Το πόσιμο νερό του Μονάχου προέρχεται από πηγές που βρίσκονται στις κορυφές των Άλπεων και φτάνει στην πόλη με φυσική ροή. Είναι τόσο καλής ποιότητας (το δεύτερο καλύτερο στην Ευρώπη) που δεν υφίσταται καμία επεξεργασία, ούτε καν χλωρίωση. Η μέση ημερήσια κατανάλωση είναι 320.000 κ.μ. Το νερό του Βερολίνου προέρχεται από γεωτρήσεις και είναι εξαιρετικής ποιότητας. Υφίσταται μόνο αερισμό και ταχεία διύλιση χωρίς την προσθήκη καμίας χημικής ουσίας, ενώ δεν υφίσταται χλωρίωση.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η μέθοδος προστασίας των πηγών του Μονάχου. Η εταιρεία ύδρευσης της πόλης ξεκίνησε το 1992 ένα πρωτοποριακό πιλοτικό πρόγραμμα προστασίας των πηγών. Η εταιρεία υπέγραψε συμφωνία με τους αγρότες ώστε όλες οι δραστηριότητές τους στην περιοχή να είναι φιλικές προς το περιβάλλον. Έχει καθοριστεί μέγιστος αριθμός ζώων ανά νοικοκυριό και δεν επιτρέπεται η χρήση τεχνητών ζωοτροφών παρά μόνο φυσική τροφή της περιοχής. Επίσης δεν επιτρέπεται η χρήση φυτοφαρμάκων και λιπασμάτων στις καλλιέργειες, παρά μόνο κοπριά από τα ζώα της περιοχής. Τα παραγόμενα οικολογικά προϊόντα διακινούνται από το συνεταιρισμό των αγροτών που μετέχουν στο πρόγραμμα. Η εταιρεία ύδρευσης ενισχύει οικονομικά τους αγρότες και τα χρήματα αυτά προέρχονται από ειδικό τέλος που επιβάλλεται στους καταναλωτές του νερού. Το μέτρο είναι σωστό, επειδή η μη προστασία των πηγών θα οδηγούσε σε ρύπανση του νερού, το οποίο στη συνέχεια για να καταστεί πόσιμο θα έπρεπε να υποστεί πολύπλοκη επεξεργασία με τη χρήση χημικών ουσιών. Έτσι οι καταναλωτές θα πλήρωναν περισσότερα χρήματα και θα είχαν νερό χειρότερης ποιότητας από το σημερινό που είναι εξαιρετικό. Πρόκειται για ενδιαφέρον πρόγραμμα οικολογικής ανάπτυξης με ευρύτερες θετικές επιπτώσεις στην οικονομία και την ποιότητα ζωής της περιοχής.
Στις δύο παραπάνω πόλεις δεν είναι απαραίτητη η χλωρίωση, επειδή και τα δίκτυα διανομής του νερού είναι σε άριστη κατάσταση. Στο Βερολίνο π.χ. όλα τα εξαρτήματα του δικτύου ύδρευσης ελέγχονται κάθε χρόνο και γίνεται συστηματικός έλεγχος διαρροών (χρησιμοποιούνται και ειδικές κάμερες). Η συχνότητα ελέγχου των διαρροών στους κύριους αγωγούς είναι κάθε τέσσερα χρόνια. Τα παραπάνω μέτρα έχουν ως αποτέλεσμα οι διαρροές του δικτύου να βρίσκονται στο 5%. Το ποσοστό αυτό είναι το μικρότερο δυνατό που μπορεί να επιτευχθεί σε δίκτυο ύδρευσης.
Συμπέρασμα. Για την απαλλαγή του πόσιμου νερού από το χλώριο απαιτούνται δύο προϋποθέσεις. Η πρώτη είναι η δημιουργία ζώνης προστασίας γύρω από την υδροληψία και ο αυστηρός έλεγχος όλων των δραστηριοτήτων μέσα σ΄ αυτήν για την αποφυγή της ρύπανσης. Η δεύτερη προϋπόθεση είναι η διατήρηση του δικτύου ύδρευσης σε άριστη κατάσταση. Προσοχή όμως. Αν και οι δύο παραπάνω προϋποθέσεις δεν ικανοποιούνται απόλυτα, η χλωρίωση είναι άκρως απαραίτητη. Θα υπάρξει άραγε ανάλογο παράδειγμα στη χώρα μας, που θα εξασφαλίσει στους πολίτες νερό καλής ποιότητας και απαλλαγμένο από το χλώριο;
(Του Αστέριου Παντοκράτορα αναπληρωτή καθηγητή της Πολυτεχνικής Σχολής Ξάνθης)
Μέσα από 10 ανθρώπους οι 7 πίνουν χλωριωμένο νερό, η ασφάλεια τους λοιπόν, θα είναι αβέβαιη μακροπρόθεσμα".
"Πίνοντας χλωριωμένο νερό μπορεί να διπλασιαστεί ο κίνδυνος του καρκίνου, ο οποίος χτυπάει 40.000 ανθρώπους το χρόνο".
U.S. News & World Report-July 29,1991
Is Your Water Safe-The Dangerous State of Your Water
------------------------------------------------------------------------------------------
"Διανύοντας τα μέσα της δεκαετίας του '70 επιμελής προσπάθειες ξεκίνησαν για να αναγνωρίσουν πλατιά διαδεδομένες τοξικές μολύνσεις στα εθνικά δίκτυα ποσίμου νερού. Επιδημικές μελέτες άρχισαν να αποκαλύπτουν ένα κρίκο μεταξύ επαφής τοξικών χημικών απ' το νερό και σε αυξημένους σε καρκίνο, αριθμό θανατηφόρων κινδύνων. Εφόσον αυτές οι μελέτες ολοκληρώθηκαν, μια ποικιλία επιπρόσθετων, μελετών είχε δυναμώσει την στατιστική σύνδεση, μεταξύ της κατανάλωσης τοξινών στο νερό και της αύξησης των κινδύνων του καρκίνου. Επιπλέον, αυτό το βασικό ενδιαφέρον μεγιστοποιήθηκε από άλλες διερευνητικές ανακαλύψεις".
The Nader Report-Trouble Waters On Tap
Center For Study of Resposive Law
------------------------------------------------------------------------------------------
Η αιτία αρτηριοσκλήρωσης και τα αποτελέσματα καρδιακής κρίσης και εμφραγμάτων, δεν είναι τίποτε άλλο από το πανταχού παρόν χλώριο μέσα στο νερό που πίνουμε".
Coroneries/Cholesterol/Chlorine
Dr. J. M. Price, M.D.
------------------------------------------------------------------------------------------
Χλωριούχο αέριο είχε χρησιμοποιηθεί στην διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Όταν ο πόλεμος τελείωσε, η χρήση χλωρίου παροχετεύτηκε για να δηλητηριάσει τα μικρόβια που υπήρχαν στο νερό μας. Όλες οι παροχές νερού κατά μήκος όλης της χώρας ήταν χλωριωμένες. Ο συνδυασμός του χλωρίου (όταν πίναμε νερό) και των ζωικών λιπών είχε ως αποτέλεσμα την αρτηριοσκλήρωση, καρδιακές κρίσεις και τον θάνατο".
Water Can Undermine Your health
Dr. N.M. Walker, DS
------------------------------------------------------------------------------------------
"Το χλώριο είναι ο μεγαλύτερος παράγων αναπηρίας και θανάτου των τελευταίων χρόνων. Καθώς απότρεπε επιδημίες μιας ασθένειας, δημιουργούσε μια άλλη. Δύο δεκαετίες πριν, μετά την έναρξη της χλωρίωσης του νερού μας στα 1904. Η παρούσα επιδημία, των καρδιακών προβλημάτων, του καρκίνου και της γεροντικής άνοιας, άρχισε".
Saginaw Hospital
Dr. J.M. price, M.D.
------------------------------------------------------------------------------------------
"O κίνδυνος για καρκίνο, μεταξύ των ανθρώπων που πίνουν χλωριωμένο νερό, είναι 93% υψηλότερος από αυτών που το νερό τους δεν περιέχει χλώριο".
U.S. Council of Environment Quality
------------------------------------------------------------------------------------------
"Πίνοντας νερό βρύσης που περιέχει χλώριο είναι επικίνδυνο, αν όχι θανατηφόρο".
Health Water For Longer Life.
Dr. Martin Fox
------------------------------------------------------------------------------------------
"Γνωστό ότι καρκινογενείς παράγοντες βρέθηκαν στο πόσιμο νερό, ως άμεση συνέπεια της εφαρμογής χλωρίου. Μια μακροχρόνια ανακάλυψη της δημόσιας υγιεινής εφαρμογής για την απολύμανση του πόσιμου νερού".
Municipal Environmental Recearch Laboratory
Franciw T. Mayo, Director
------------------------------------------------------------------------------------------
"Το χλώριο χρησιμοποιείται σχεδόν παγκοσμίως στην "θεραπεία" του δημόσιου πόσιμου νερού, λόγω της τοξικής του επίδρασης στα βλαβερά βακτηρίδια και στις άλλες μολύνσεις, που προέρχονται από το νερό, οργανισμούς, δηλ., που προκαλούν ασθένειες. Αλλά υπάρχει ένα αναπτυσσόμενο σώμα επιστημονικών στοιχείων, που δείχνουν ότι το χλώριο στο πόσιμο νερό, μπορεί πραγματικά να "ποζάρει" ώς ο μεγαλύτερος κίνδυνος μακράς περιόδου. Αυτές οι επιδράσεις του χλωρίου, μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα, είτε εισχώρηση, είτε απορρόφηση μέσω του δέρματος. Επιστημονικές μελέτες έχουν συνδέσει το χλώριο και την χλωρίωση βάσιμα προϊόντα για την δημιουργία του καρκίνου του αίματος, του στομάχου, του συκωτιού, του πρωκτού και του εντέρου, τόσο όσο και η καρδιακή πάθηση, η αρτηριοσκλήρωσης (σκλήρυνση των αρθρώσεων), η αναιμία, η υψηλή πίεση του αίματος και αλλεργικές αντιδράσεις. Υπάρχει στοιχείο που δείχνει ότι το χλώριο μπορεί να καταστρέψει την πρωτεΐνη στο σώμα μας και να προκαλέσει δυσμενείς επιδράσεις στο δέρμα και τα μαλλιά.
Η παρουσία του χλωρίου στο νερό μπορεί επίσης να συμβάλλει στην μορφοποίηση της χλωραμίνης στο νερό, η οποία μπορεί να προκαλέσει γευστικά και οσφρητικά προβλήματα".
------------------------------------------------------------------------------------------
Κάνοντας μακροχρονα ζεστά ντους είναι ένα ρίσκο για την υγεία, σύμφωνα με έρευνα που παρουσιάστηκε την περασμένη εβδομάδα στο Αναχείμ της Καλιφόρνια, σε ένα συμβούλιο της Αμερικανικής "Χημικής" Κοινωνίας. Τα ντους και σε μικρότερη έκταση αφρόλουτρα-οδηγούν σε μια μεγαλύτερη έκθεση σε τοξικά χημικά που υπάρχουν στις παροχές νερού, απ' ότι το να πιεις νερό. Τα χημικά εξατμίζονται από το νερό και εισπνέονται. Μπορούν επίσης να απλωθούν μέσα στο σπίτι και να εισπνευθούν από τους άλλους. Οι κάτοικοι των σπιτιών μπορούν να δεχθούν 6 έως 100 φορές περισσότερο το χημικό, εισπνέοντας τον αέρα τριγύρω από τα ντους αφρόλουτρο και τα αφρόλουτρα, από το να πίνανε το νερό."
New Scientist 18 Septembre 1986.
Ian Anderson.
------------------------------------------------------------------------------------------
"Μελέτες αποκαλύπτουν την υποψία ότι τα χημικά μπορούν να εισπνευθούν και να απορροφηθούν μέσα στο δέρμα κατά την διάρκεια ενός ντους ή ενός αφρόλουτρου".
"Η ειρωνεία είναι ότι ακόμα και το χλώριο που ευρύτατα χρησιμοποιείται για να απολυμαίνει το νερό, παράγει καρκινογόνα στοιχεία".
"Ένα μακρύχρονο ζεστό ντους μπορεί να είναι επικίνδυνο. Τα τοξικά χημικά εισπνέονται σε μεγάλο βαθμό".
Bottom Line/August '87
Dr. John Andelman, Ph.D.
------------------------------------------------------------------------------------------
"Από την μια μεριά, η χλωρίωση έχει απελευθερώσει τον πολιτισμό από τον συνεχή κίνδυνο μεταδιδομένων από το νερό επιδημιών. Από την άλλη μεριά στα μέσα του '70 επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η χλωρίωση μπορεί να προκαλέσει καρκινώματα στο νερό".
"Το 80% του πληθυσμού πίνει χλωριωμένο νερό".
"Υπάρχει μια υψηλή επίπτωση καρκίνου του οισοφάγου, του πρωκτού, του μαστού, και του λάρυγγα και της ασθένειας Χόντκινς μεταξύ εκείνων που πίνουν χλωριωμένο νερό".
"Βιοοργανισμοί μπορούν να εξατμιστούν από το νερό στα ντους ή στο μπάνιο".
"Συμπεριλαμβανομένου των μετρήσεων που αποκαλύπτουν ότι η εισπνοή τοξικών μπορεί να είναι τόσο σημαντική, όσο επίσης και το να πιει νερό. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος μπορεί να εκτεθεί τόσο από την εισπνοή κατά την διάρκεια ενός ντους, όσο και από το να πιει 2 λίτρα νερό την μέρα".
"Άνθρωποι που κάνουν ντους συχνά μπορούν να εκτεθούν μέσω της αναπνοής και /ή της δερματικής απορρόφησης".
Is Your Water Safe to Drink?
Consumer Reports Books
------------------------------------------------------------------------------------------
"Η δερματική απορρόφηση της μόλυνσης έχει υποτιμηθεί και η επαφή μπορεί να μην αποτελεί το μοναδικό ή το πρωταρχικό μέσο της έκθεσης".
American Journal Of Public Health
Dr. Halina Brown
------------------------------------------------------------------------------------------
Το ντους είναι ύποπτο ως η βασική αιτία που μπορεί να προκαλέσει αύξηση των επιπέδων χλωροφορμίου κατά προσέγγιση σε κάθε σπίτι, λόγω του χλωρίου στο νερό.
Environmental Protection Agency
Dr. Lance Wallac
------------------------------------------------------------------------------------------
Ένας καθηγητής της Υδροχημείας στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουρκ ισχυρίζεται ότι η έκθεση σε εξατμιζόμενα χημικά την παροχή νερού, μέσω ντους, αφρόλουτρων και εισπνοών, είναι 100 φορές μεγαλύτερη από το να πιει νερό".
"Ενώ το χλώριο βοηθάει στο να σκοτώνονται παθογενής μικροοργανισμοί, η υψηλή αντίδραση του χλωρίου συνδέει τα λιπαρά οξέα και τα κομμάτια του άνθρακα, δημιουργώντας μια φόρμα ποικίλων τοξικών ενώσεων, οι οποίες αποτελούν το 30% των παραγώγων χλωρίου".
"Η Εθνική Ακαδημία Επιστημών εκτίμησε ότι 200 έως 1000 άνθρωποι πεθαίνουν στις Η.Π.Α., κάθε χρόνο από καρκινικά αίτια, από ingestion των μικροβίων στο νερό. Η μεγάλη απειλή για την υγεία που "ποζάρει" με αυτούς τους παράγοντες μόλυνσης, είναι μακροπρόθεσμα, πολύ πιθανό να προέλθει μέσω της εισπνοής, ως μόλυνση από τον αέρα. Ο λόγος που οι εκπομπές είναι υψηλές είναι γιατί οι στάλες νερού που διασκορπίζονται από την βροχή έχουν μεγαλύτερη επιφάνεια για να αξιοποιήσουν ράδιο, από ότι οι ατμοί μέσα στο μπάνιο".
Science News, Vol.130
Janet Raloff
------------------------------------------------------------------------------------------
"Στην απέραντη πλειοψηφία των περιπτώσεων, όπου μικροβιολογικά ελεύθερο νερό ζητήθηκε είτε για δημόσια παροχή, είτε για πισίνα, η διαδικασία της απολύμανσης θα συμπεριλαμβάνει την χρήση χλωρίου στην μια ή την άλλη μορφή του".
Chemistry and Control of Modern Chlorination
Τι μπορείτε να κάνετε; Σαν πρώτη εύκολη λύση να προμηθευτείτε φίλτρα ενεργού άνθρακα τα οποία κατακρατούν απολύτως το χλώριο . Αν δεν έχετε την δυνατότητα γεμίστε μια κανάτα γυάλινη ανοιχτή (όχι πλαστική) και μετά από δύο -τρεις ώρες μπορείτε να πιείτε , αλλά σε κάθε περίπτωση συμβουλευτείτε κάποιον ειδικό για να λύσετε το όποιο προβλημα .
0 αναγνώστες άφησαν σχόλιο:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας την γνώμη σας για την ανάρτηση αυτή .