Το πλαίσιο της Χωρικής θάλασσας είναι ξεκάθαρο κι όμως υπάρχει μια τάση ραγιαδισμού που όχι μόνο αλλοιώνει τα πράγματα αλλά προωθεί στον δικό μας χώρο το Casus Belli. Η μελέτη των δεδομένων επαρκεί για να απορρίψει αυτήν την τάση και να δείξει το πεδίο δράσης.
Η Ελλάδα έχει καθορίσει το εύρος των 6 ΝΜ για τη χωρική θάλασσα με το Νόμο 230/17 Σεπτ.-13 Οκτ. 1936 (ΦΕΚ Α΄ 450/1936), ο οποίος επιβεβαιώνεται με τον νεώτερο Νόμο 187/20 Σεπτ. 1973, (ΦΕΚ Α΄ 261/1973). Στη συνέχεια κύρωσε την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας με το Νόμο 2321/1995 (ΦΕΚ 136 Α΄ από 23 Ιουν. 1995) η οποία καθορίζει το εύρος των 12 ΝΜ για τη Χωρική θάλασσα. Η Τουρκία έχει ορίσει εύρος 12 ΝΜ στην Μαύρη θάλασσα και στην Μεσόγειο με την υπ’ αριθμ. 8/4672 απόφαση του Υπουργικού της Συμβουλίου.
Καταλαβαίνουμε τώρα ότι σε όλο αυτό το πλαίσιο, το οποίο είναι φυσιολογικό, ότι η γενική κατάσταση είναι ότι τα 12 ΝΜ είναι μια παγκόσμια σταθερά για το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας. Ενώ η Τουρκία και ο ραγιαδισμός μαζί της προσπαθεί να μας πείσει ότι δεν είναι σωστό να επιβάλουμε τα 12 ΝΜ στο Αιγαίο. Πολλοί από τους δικούς μας δεν ξέρουν και ότι η Τουρκία έχει συμφωνήσει για τα 12 ΝΜ και στην Μαύρη θάλασσα και στην Μεσόγειο και τους δημιουργείται η εντύπωση ότι έχει άλλη άποψη για όλο το θέμα. Κι όσον αφορά στο ραγιαδισμό, εκείνος μας εξηγεί ότι το Αιγαίο δεν είναι δίκαιο.
Ξεχνά βέβαια τις γενοκτονίες που διέπραξε η Τουρκία κατά τους Ασσυροχαλδαίους, τους Πόντιους, τους Εβραίους και τους Αρμένιους για να μην υπάρχει μη τουρκικό στοιχείο στην Τουρκία κι ότι αφάνισε τον Ελληνισμό από τις ακτές της και μας παρουσιάζει τα νησιά του Αιγαίου ως μία αδικία. Και δεν τους φοβίζει το γελοίο της υπόθεσης. Ακόμα κι αν δεν είχαν γίνει όλες αυτές οι γενοκτονίες, τις οποίες δεν αναγνωρίζει η Τουρκία, η δικαιοσύνη θα ήταν η ίδια για τα νησιά του Αιγαίου.
Όλα τα νησιά που βρίσκονται πέρα από 3 ΝΜ της ακτής της Τουρκίας, ανήκουν στην Ελλάδα καθώς είναι ρητά γραμμένο και στην απόφαση των Έξι δυνάμεων και στη Συνθήκη της Λωζάνης. Και δεν υπάρχει κανένα σοβαρό επιχείρημα εναντίον της Ελλάδας.
Τώρα ότι η Ελλάδα στο άρθρο 2 του υπόψη κυρωτικού νόμου αναφέρει ότι επιφυλάσσεται όποτε κρίνει να επεκτείνει με Νόμο τη Χωρική θάλασσά της έως 12 ΝΜ, δεν είναι θέμα δικαιοσύνης αλλά απλής πολιτικής βούλησης. Εδώ ο ραγιαδισμός παίζει το ρόλο του και έχει πεδίο δράσης, διότι ο καθένας, όταν δεν μπορεί να σταθεί, βρίσκει δικαιολογίες. Όμως ο λαός δεν ξεχνά το ρητό του Ρίτσου: «Για να σε γονατίσουν πρέπει να γονατίσεις». Το εύρος της Χωρικής θάλασσας δεν μετριέται σε μήκος αλλά σε ύψος.
Η Ελλάδα έχει καθορίσει το εύρος των 6 ΝΜ για τη χωρική θάλασσα με το Νόμο 230/17 Σεπτ.-13 Οκτ. 1936 (ΦΕΚ Α΄ 450/1936), ο οποίος επιβεβαιώνεται με τον νεώτερο Νόμο 187/20 Σεπτ. 1973, (ΦΕΚ Α΄ 261/1973). Στη συνέχεια κύρωσε την Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας με το Νόμο 2321/1995 (ΦΕΚ 136 Α΄ από 23 Ιουν. 1995) η οποία καθορίζει το εύρος των 12 ΝΜ για τη Χωρική θάλασσα. Η Τουρκία έχει ορίσει εύρος 12 ΝΜ στην Μαύρη θάλασσα και στην Μεσόγειο με την υπ’ αριθμ. 8/4672 απόφαση του Υπουργικού της Συμβουλίου.
Καταλαβαίνουμε τώρα ότι σε όλο αυτό το πλαίσιο, το οποίο είναι φυσιολογικό, ότι η γενική κατάσταση είναι ότι τα 12 ΝΜ είναι μια παγκόσμια σταθερά για το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας. Ενώ η Τουρκία και ο ραγιαδισμός μαζί της προσπαθεί να μας πείσει ότι δεν είναι σωστό να επιβάλουμε τα 12 ΝΜ στο Αιγαίο. Πολλοί από τους δικούς μας δεν ξέρουν και ότι η Τουρκία έχει συμφωνήσει για τα 12 ΝΜ και στην Μαύρη θάλασσα και στην Μεσόγειο και τους δημιουργείται η εντύπωση ότι έχει άλλη άποψη για όλο το θέμα. Κι όσον αφορά στο ραγιαδισμό, εκείνος μας εξηγεί ότι το Αιγαίο δεν είναι δίκαιο.
Ξεχνά βέβαια τις γενοκτονίες που διέπραξε η Τουρκία κατά τους Ασσυροχαλδαίους, τους Πόντιους, τους Εβραίους και τους Αρμένιους για να μην υπάρχει μη τουρκικό στοιχείο στην Τουρκία κι ότι αφάνισε τον Ελληνισμό από τις ακτές της και μας παρουσιάζει τα νησιά του Αιγαίου ως μία αδικία. Και δεν τους φοβίζει το γελοίο της υπόθεσης. Ακόμα κι αν δεν είχαν γίνει όλες αυτές οι γενοκτονίες, τις οποίες δεν αναγνωρίζει η Τουρκία, η δικαιοσύνη θα ήταν η ίδια για τα νησιά του Αιγαίου.
Όλα τα νησιά που βρίσκονται πέρα από 3 ΝΜ της ακτής της Τουρκίας, ανήκουν στην Ελλάδα καθώς είναι ρητά γραμμένο και στην απόφαση των Έξι δυνάμεων και στη Συνθήκη της Λωζάνης. Και δεν υπάρχει κανένα σοβαρό επιχείρημα εναντίον της Ελλάδας.
Τώρα ότι η Ελλάδα στο άρθρο 2 του υπόψη κυρωτικού νόμου αναφέρει ότι επιφυλάσσεται όποτε κρίνει να επεκτείνει με Νόμο τη Χωρική θάλασσά της έως 12 ΝΜ, δεν είναι θέμα δικαιοσύνης αλλά απλής πολιτικής βούλησης. Εδώ ο ραγιαδισμός παίζει το ρόλο του και έχει πεδίο δράσης, διότι ο καθένας, όταν δεν μπορεί να σταθεί, βρίσκει δικαιολογίες. Όμως ο λαός δεν ξεχνά το ρητό του Ρίτσου: «Για να σε γονατίσουν πρέπει να γονατίσεις». Το εύρος της Χωρικής θάλασσας δεν μετριέται σε μήκος αλλά σε ύψος.
===============================================
Σημείωση ιστολογίου : Μπορείτε ελεύθερα να αναδημοσιεύσετε όποιο κείμενο θέλετε . Απαραίτητη προϋπόθεση όμως για την αναδημοσίευση κειμένων του ιστολογίου ***ΜΑΚΕΔΩΝ*** , είναι η σαφής αναφορά σ΄αυτό μ΄ενεργό λινκ .
0 αναγνώστες άφησαν σχόλιο:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας την γνώμη σας για την ανάρτηση αυτή .