Η Σύμβαση για το δίκαιο της θάλασσας υπογράφτηκε στο Montego Bay της Τζαμάικα στις 10/12/1982 και μέχρι σήμερα έχει 161 συμβαλλόμενα μέρη μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα. (Βλέπε σχετικά εδώ)
Όπως φαίνεται και στο παρακάτω πρωτότυπο κείμενο όλα τα νησιά δικαιούνται των θαλάσσιων και υποθαλάσσιων ζωνών και ότι εξαίρεση αποτελούν οι βράχοι οι οποίοι δεν μπορούν να συντηρήσουν ανθρώπινη διαβίωση ή δική τους οικονομική ζωή. Προσέξτε δεν υπάρχει όρος το αν τα νησιά είναι κατοικημένα ή ακατοίκητα αλλά αν μπορούν να συντηρήσουν ανθρώπινη διαβίωση. Αυτό σημαίνει ότι πολλά ακατοίκητα νησιά της Ελλάδος έχουν ΑΟΖ.
PART VIII
REGIME OF ISLANDS
Article 121
Regime of islands
1. An island is a naturally formed area of land, surrounded by water,
which is above water at high tide.
2. Except as provided for in paragraph 3, the territorial sea, the
contiguous zone, the exclusive economic zone and the continental shelf of an
island are determined in accordance with the provisions of this Convention
applicable to other land territory.
3. Rocks which cannot sustain human habitation or economic life of
their own shall have no exclusive economic zone or continental shelf.
Επίσης κάθε κράτος έχει το δικαίωμα να επεκτείνει τα χωρικά του ύδατα έως και τα 12 ν.μ.
SECTION 2. LIMITS OF THE TERRITORIAL SEA
Article 3
Breadth of the territorial sea
Every State has the right to establish the breadth of its territorial sea up
to a limit not exceeding 12 nautical miles, measured from baselines
determined in accordance with this Convention.
Βλέπε σχετικά: Το δίκαιο της θαλάσσης σε pdf
Το αρ. 2 του νόμου 2321/1995, με τον οποίο η χώρα μας κύρωσε τη Διεθνή Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας, ορίζει ότι «η Ελλάδα έχει το αναφαίρετο δικαίωμα κατ’ εφαρμογή του αρ. 3 της κυρουμένης Συμβάσεως να επεκτείνει σε οποιονδήποτε χρόνο το εύρος της χωρικής της θάλασσας μέχρις αποστάσεως 12 ν.μ.». Η Τουρκία, με ομόφωνο ψήφισμα της Τουρκικής Εθνοσυνέλευσης (8/6/1995), απειλεί με πόλεμο την Ελλάδα σε περίπτωση επέκτασης της ελληνικής αιγιαλίτιδας ζώνης πέραν των 6 ν.μ. (causus belli). (Βλέπε σχετικά εδώ)
Η Ελλάδα με το νόμο Μανιάτη 4001/2011 κατοχυρώνει τα δικαιώματά της στη Δυτική Ελλάδα και νότια της Κρήτης. Όπως ειδικότερα επισημαίνει ο κ. Μανιάτης, στην παράγραφο 1 του άρθρου 156 του Ν. 4001/2011 αναφέρεται ότι: «ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφ΄ης κηρυχθεί), είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης (τόσο ηπειρωτικών όσο και νησιωτικών) από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης». (Βλέπε σχετικά εδώ)
Η τμηματική αύξηση των χωρικών υδάτων είναι για μας πλεονέκτημα και όχι μειονέκτημα. Όπως βλέπουμε και στον παρακάτω χάρτη ο χώρος του Αιγαίου οριοθετείται ευδιάκριτα και εντός αυτού εμπεριέχονται τα προς συζήτηση θέματα σε μια ενδεχόμενη προσφυγή στη Χάγη. Το τι όπλα θα περιλαμβάνει η φαρέτρα της Ελλάδος θα αναλυθεί παρακάτω.
Όπως λοιπόν η Τουρκία έχει επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ν.μ. στον Εύξεινο Πόντο και ανατολικά του 29ου μεσημβρινού στην Μεσόγειο και έχει αφήσει τα 6 ν.μ. στην ακτογραμμή της στο Αιγαίο, ομοίως και εμείς θα επεκτείνουμε τα χωρικά μας ύδατα σε όλες τις προβολές των ηπειρωτικών και νησιωτικών εδαφών μας προς το Ιόνιο, το νότιο κρητικό πέλαγος και προς την ανατολική Μεσόγειο. Είναι απαραίτητο βήμα προτού οριοθετήσουμε την ΑΟΖ μας με την Αλβανία, την Ιταλία, την Λιβύη και την Αίγυπτο. Με την Αλβανία θα μπει ως απαράβατος όρος προκειμένου η γείτονα χώρα να εισέλθει στην ΕΕ. Με την Ιταλία θα εξαλείψει τις αντιδράσεις των Ιταλών ψαράδων, μιας και οι περιοχές αλιείας τους είναι εντός των 12 ν.μ. από τις ελληνικές ακτές (βλέπε σχετικά εδώ). Ως εκ τούτου οι αντιδράσεις τους καθίστανται άνευ αντικειμένου. Με την Λιβύη, όταν λήξει ο εμφύλιος, θα καθίσουμε στο τραπέζι των συζητήσεων με κατοχυρωμένα τα 12 ν.μ. στη νότια Κρήτη και στα νησιά της και με απαίτηση την μέση γραμμή και την πλήρη επήρεια της Γαύδου, με αντάλλαγμα την αποδοχή του κλεισίματος του κόλπου της Σύρτης, μιας και έχει το δικαίωμα η Λιβύη, βάσει του δικαίου της θάλασσας, άρθρο 10 παράγραφος 6. (6. The foregoing provisions do not apply to so-called “historic” bays, or in any case where the system of straight baselines provided for in article 7is applied) περί ιστορικών κόλπων. Εξάλλου λόγω του γεγονότος της ύπαρξης του Ιονίου πελάγους απέναντι από τον κόλπο της Σύρτης, η μέση γραμμή δεν επηρεάζει την ελληνική ΑΟΖ. Αν απέναντι από τον κόλπο της Σύρτης υπήρχε π.χ. η Κρήτη θα επηρέαζε την μέση γραμμή, τώρα όμως όχι, επομένως μας συμφέρει αυτή η «αλληλοϋποχώρηση». Όσον αφορά την Αίγυπτο, είναι γνωστή η άρνησή της να αποδώσει πλήρη επήρεια στο σύμπλεγμα της Μεγίστης. Εδώ ας σταθούμε λίγο και ας αναλογιστούμε ποιο είναι το συμφέρον μας. Αν παγιωθεί η υφιστάμενη κατάσταση, το λεγόμενο «τουρκολιβυκό μνημόνιο» αν και δεν έχει νομική ισχύ αποκτάει εθιμική ισχύ και παγιώνεται. Οι Τούρκοι θα το επικαλούνται και έχοντας καταθέσει τις συντεταγμένες στον ΟΗΕ θα προχωρήσουν σε γεωτρήσεις χωρίς εμείς να μπορέσουμε να αντιδράσουμε. Όταν το κάνουμε θα μας πουν όλοι: Τι γυρεύετε εσείς εκεί; Αυτή είναι τουρκολιβυκή περιοχή, γιατί δεν αντιδράσατε όταν έπρεπε; Και θα κλαίμε πάνω από την καρδάρα με το χυμένο γάλα. Για να μην φτάσουμε λοιπόν εκεί πρέπει να αναλάβουμε πρωτοβουλίες τώρα. Αυτό που προτείνω είναι να καθίσουμε στο τραπέζι των συζητήσεων με την Αίγυπτο και να τους πούμε: Δεν αναγνωρίζετε πλήρη επήρεια στο σύμπλεγμα της Μεγίστης. Ωραία λοιπόν ας οριοθετήσουμε μερικώς τις ΑΟΖ μας, αναγνωρίζοντας την μέση γραμμή από τις προβολές της ανατολικής Κρήτης, της Κάσου, της Καρπάθου και της Ρόδου και ας παραπέμψουμε την διαφορά μας για την ΑΟΖ του συμπλέγματος της Μεγίστης στη Χάγη. Τι πετυχαίνουμε με αυτό; Στέλνουμε στον κάλαθο των αχρήστων το «τουρκολιβυκό μνημόνιο», κατοχυρώνουμε το μεγαλύτερο μέρος της ΑΟΖ μας, πετάμε εκ των πραγμάτων της Τουρκία έξω από την Λιβύη και κάνουμε την Τουρκία να τρέχει να κατοχυρώσει τα όποια δικαιώματα της στην περιοχή προς διευθέτηση. Βάσει του διεθνούς δικαίου και με βάση υφιστάμενες οριοθετήσεις πιθανόν να κερδίσει κάτι η Τουρκία, θα είναι όμως μέσα από νόμιμες διαδικασίες και όχι με την διπλωματία των κανονιοφόρων. Εμείς αυτό που θα πρέπει να απαιτήσουμε ώστε να χρησιμοποιηθεί και μελλοντικά στη διευθέτηση για τις ΑΟΖ του Αιγαίου είναι να υπάρχει θαλάσσια συνέχεια του συμπλέγματος της Μεγίστης με τα υπόλοιπα Δωδεκάνησα μιας και είναι μέρος τους, όπως και αργότερα να απαιτηθεί να υπάρχει θαλάσσια συνέχεια όλων των νησιών μας με την ηπειρωτική χώρα για λόγους εθνικής ασφαλείας. Δεν μπορεί να νοηθεί ελληνική κυβέρνηση που θα δεχτεί να υπάρχει τουρκική κυριαρχία δυτικά των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου. Όταν έρθει η ώρα της Χάγης, εκτός του ότι πρέπει να είμαστε ισχυρότεροι στρατιωτικά σε σχέση με τώρα, για να έχει ισχύ και ο λόγος μας, πρέπει να έχουμε και εμείς την φαρέτρα μας γεμάτη με διεκδικήσεις. Αν πάμε και διεκδικεί μόνο η Τουρκία πάμε για να χάσουμε. Πρέπει να πάμε στη Χάγη με ψηφισμένα τα 12 ν.μ. σε όλο το Αιγαίο έστω και το προηγούμενο βράδυ και να έχουμε έτοιμο τον κατάλογο με τις διεκδικήσεις μας. Ποιες είναι αυτές; Σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λωζάνης άρθρο 14, τα δύο αυτά νησιά θα ήταν αυτοδιοικούμενα από τον ντόπιο ελληνικό πληθυσμό. Αντ΄αυτού οι Τούρκοι το έκαναν ανοικτή φυλακή και ξερίζωσαν τον ελληνισμό με σφαγές, βιασμούς και βίαιους εκτοπισμούς.
Επίσης όπως αναφέρει ο καθηγητής του Διεθνούς Δικαίου και της Εξωτερικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Άγγελος Συρίγος, «γκρίζες ζώνες» έχει και η Τουρκία.
Όπως λέει ο κύριος καθηγητής ακόμη και τα Πριγκηπονήσια θα μπορούσαν να μπουν στη φαρέτρα των ελληνικών διεκδικήσεων, πράγμα αδιανόητο για τους Τούρκους. Μόνο έτσι όμως θα τους καταστήσουμε σαφές ότι είναι αδιανόητη και για εμάς οποιαδήποτε υποχώρηση πέραν της δίκαιης, βάσει του δικαίου της θάλασσας, οριοθέτησης των ΑΟΖ των δυο κρατών στο Αιγαίο πέλαγος. (Βλέπε σχετικά εδώ)
Αυτές οι κινήσεις πρέπει να γίνουν άμεσα διότι έχει αρχίσει να υλοποιείται το σχέδιο της Τουρκίας, η οποία όσο μας βλέπει υποχωρητικούς γίνεται πιο επεκτατική. Αρχικά παρουσιάστηκε το σχέδιο του ναυάρχου Μποστάνογλου όπως φαίνεται στον παρακάτω χάρτη.
Ακολούθως βλέποντας αδράνεια και ανοχή από την πλευρά μας άρχισε να διεκδικεί περισσότερες περιοχές και ανατολικά στην κυπριακή ΑΟΖ και δυτικά στην δυνητική ελληνική ΑΟΖ.
Παρουσίασε λοιπόν το σχέδιο της «Γαλάζιας Πατρίδας» που στην ουσία είναι η δική μας Γαλάζια Πατρίδα κλεμμένη από την κόκκινη πατρίδα του αίματος και των γενοκτονιών.
Στον παραπάνω χάρτη φαίνεται ποιο είναι το σχέδιο της Άγκυρας. Πρώτα να κατοχυρώσει την κλεψιά στην κυπριακή ΑΟΖ, ακολούθως να κατοχυρώσει την περιοχή που καλύπτει το τουρκολυβικό ψευτομνημόνιο, μετά να προχωρήσει σε γεωτρήσεις σ’ αυτήν την περιοχή, κατά το παράδειγμα της κυπριακής ΑΟΖ και όταν θα έχει κυριαρχήσει πλήρως στη Λιβύη, θα κάνει γεωτρήσεις, με τη σύμφωνη γνώμη του υποτακτικού του Σάρατζ, μέχρι τα 6 ν.μ. από τις ακτές της νότιας Κρήτης ή αν δείξει μεγαλοψυχία, μέχρι τη μέση γραμμή μεταξύ των νότιων ακτών της Πελοποννήσου και της Λιβύης, με την προϋπόθεση ότι θα δεχθεί ότι η Πελοπόννησος είναι ηπειρωτική περιοχή και όχι νησί. Είμαι σίγουρος ότι δεν θα του βγει στη Λιβύη και θα φάει τα μούτρα του αλλά καταγράφουμε τα σχέδια που υπάρχουν στο άρρωστο μυαλό του.
Ακολούθως μας «έκανε τη χάρη» και καταθέτοντας τις συντεταγμένες στον ΟΗΕ άφησε απ’ έξω την θάλασσα του νοτίου Λασιθίου ανοικτά της Ιεράπετρας.
Όμως και πάλι κάτι δεν τους πήγαινε καλά και ένοιωσαν ότι είναι πολλά τα 6 ν.μ. για τους μικρούς Έλληνες. Τρία και πολλά τους είναι ανεφώνησε ο μέγιστος αντιναύαρχος Τζιχάτ (όνομα και πράμα) Γιαϊτζι, «αρχιτέκτονας» της ψευτοσυμφωνίας Τουρκίας – Λιβύης. (Βλέπε σχετικά εδώ).
Ένα ακόμη παράδειγμα ότι οι Τούρκοι όσο μας βλέπουν υποχωρητικούς θα απαιτούν περισσότερα. Δεν ενδείκνυνται για την περίπτωσή τους οι κινήσεις καλής θέλησης, η στρατηγική ψυχραιμία και τα λοιπά κουραφέξαλα. Τα εκλαμβάνουν ως αδυναμία και ζητάνε περισσότερα. Αυτοί καταλαβαίνουν και σέβονται μόνο την ισχύ.
Όταν λοιπόν τα έχει καταφέρει όλα αυτά και έχει μεγαλώσει την Οθωμανική του Αυτοκρατορία θα ακολουθήσει το επιδόρπιο του Αιγαίου όπου με μια χαψιά θα φάει το μισό Αιγαίο χωνεύοντας εντός του στομαχιού της αυτοκρατορίας του και τα κακόμοιρα νησιά του ανατολικού Αιγαίου που είχαν την ατυχία να βρίσκονται στη λάθος πλευρά της Γεωγραφίας.
Πάντα επίκαιρος ο μέγας εθνάρχης του ελληνισμού Θεόδωρος Κολοκοτρώνης που έλεγε ότι: «όταν στον Τούρκο του δείξεις τα πισίνα σου, σου δείχνει τα μπροστινά του, ενώ όταν του δείξεις τα μπροστινά σου, εκείνος σου… δείχνει τα πισινά του». Ο Τσάρος Νικόλαος Ι, σε συνομιλία του το 1844 με τον Δούκα Ουέλλιγκτον είχε πει: «οι Τούρκοι ότι πετυχαίνουν το πετυχαίνουν με την υπομονή και όχι με την παλικαριά».
Ο Βίκτωρ Ουγκώ είχε πει: «μελετώντας την ιδιοσυγκρασία του Τούρκου, μπορώ να πω ότι είναι αντιμετωπίσιμος, αρκεί να του κόψεις τα δάχτυλα μόλις πάει να σε αγγίξει. Δεν θα το ξανατολμήσει ποτέ». Ο δε Τζώρτζ Χόρτον, ο Αμερικανός Πρόξενος στην Σμύρνη, είχε πει: «ο Τούρκος έχει μια πρωτόγνωρη θρασύτητα. Όταν έχει έναν δυνατό μπροστά του είναι όλο τεμενάδες, όταν έχει έναν αδύναμο και ανυπεράσπιστο βγάζει το μαχαίρι». (Βλέπε εδώ)
πηγή
Ο Βίκτωρ Ουγκώ είχε πει: «μελετώντας την ιδιοσυγκρασία του Τούρκου, μπορώ να πω ότι είναι αντιμετωπίσιμος, αρκεί να του κόψεις τα δάχτυλα μόλις πάει να σε αγγίξει. Δεν θα το ξανατολμήσει ποτέ». Ο δε Τζώρτζ Χόρτον, ο Αμερικανός Πρόξενος στην Σμύρνη, είχε πει: «ο Τούρκος έχει μια πρωτόγνωρη θρασύτητα. Όταν έχει έναν δυνατό μπροστά του είναι όλο τεμενάδες, όταν έχει έναν αδύναμο και ανυπεράσπιστο βγάζει το μαχαίρι». (Βλέπε εδώ)
πηγή
0 αναγνώστες άφησαν σχόλιο:
Δημοσίευση σχολίου
Πείτε μας την γνώμη σας για την ανάρτηση αυτή .