Υπερδιαστημική προώθηση

Η υπερδιαστημική προώθηση αποτελούσε ανέκαθεν ένα από τα κλασικότερα όνειρα της επιστημονικής φαντασίας: κινητήρες που επιτρέπουν ταχύτητες που θα ξεφεύγουν από τα όρια που θέτει η σημερινή τεχνολογία, ανοίγοντας έτσι το δρόμο για την κατάκτηση του σύμπαντος. Όπως ελπίζουν κάποιοι, η υπερδιαστημική προώθηση ενδεχομένως να βρίσκεται πολύ πιο κοντά από ότι πιστεύουμε, χάρη στην επιστημονική δουλειά που προκύπτει από τη λειτουργία του Μεγάλου Επιταχυντή Αδρονίων (LHC).



 Το 1924, ο Γερμανός μαθηματικός Ντέηβιντ Χίλμπερτ είχε δημοσιεύσει μία έρευνα του επάνω σε ένα πολύ ενδιαφέρον τμήμα της θεωρίας της σχετικότητας του Αϊνστάιν: ένα σωματίδιο το οποίο κινείται με ταχύτητα λίγο μεγαλύτερη από αυτήν του μισού της ταχύτητας του φωτός θα εκτρεπόταν από την πορεία του μετά από συνάντηση με στατική μάζα. Με την έρευνα αυτή καταπιάστηκε ο Φράνκλιν Φέλμπερ, Αμερικανός φυσικός, σύμφωνα με τη θεωρία του οποίου το σωματίδιο αυτό με τη σειρά του θα απωθούσε την ποσότητα στατικής μάζας- για την ακρίβεια, η ποσότητα αυτή απωθείται με ταχύτητα ακόμα μεγαλύτερη από αυτήν του σωματιδίου. Επομένως, ο Φέλμπερ, με τη σειρά του αναρωτιέται αν θα μπορούσε η συγκεκριμένη μάζα να είναι ένα διαστημόπλοιο. Ο Φέλμπερ θέλει να αποδείξει την θεωρία του στα τούνελ του LHC, ο οποίος έχει τη δυνατότητα να επιταχύνει σωματίδια στις ταχύτητες που προϋποτίθενται από τη θεωρία του. Αν αυτή η θεωρία αποδειχθεί σωστή, τότε οι δυνατότητες που ανοίγονται για το μέλλον της διαστημικής τεχνολογίας είναι εκπληκτικές.

πηγή

Αρχική σελίδα