Ο Ν. Κοτζιάς έπειτα από ομιλία του στην Οξφόρδη, σε έναν αποκαλυπτικό διάλογο, «χρησιμοποίησε» πολλές ιστορικές ανακρίβειες όσον αφορά στη Συνθήκη των Πρεσπών και γενικότερα στα Σκόπια.

Την προηγούμενη Τετάρτη 15.5 βρέθηκα σε μία ομιλία του Ν. Κοτζιά στην Οξφόρδη σε ακαδημαϊκό κύκλο και συνομίλησα αρκετή ώρα μαζί του, μετά το πέρας της ομιλίας. Κάναμε και οι δύο από ένα λάθος. Εγώ από υπερβάλλοντα ζήλο έγραψα στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης ότι «θα τον φάω σαν στιφάδο με κρεμμυδάκια». Του έδωσα έτσι την ευκαιρία να με «διαβάσει» και να με περιμένει. Αυτός έκανε το λάθος να νομίζει ότι επρόκειτο να κάνω φασαρία επί τόπου. Δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος. Δουλεύω με τη σκέψη. Τον κάνω με τα κρεμμυδάκια αποκαλύπτοντας τις ανακρίβειες που εξεστόμισε. Του τις ανέφερα κατά πρόσωπο και του τις έδωσα και γραπτώς για να τις θυμάται.

Είπε την ανακρίβεια ότι η «Οθωμανική Αυτοκρατορία είχε περιοχή με το όνομα Μακεδονία». Οι Οθωμανοί είχαν βιλαέτια και σαντζάκια. Δεν υπάρχει ούτε ένα Οθωμανικό έγγραφο 1385-1913 με τον όρο «Μακεδονία».

Είπε την ανακρίβεια ότι οι Οθωμανοί έχασαν την Μακεδονία από τους Ρώσους το 1878 και έτσι την έδωσαν στη (Μεγάλη) Βουλγαρία. Η τελευταία μάχη έγινε στο Πλέβεν, στο βορειότερο άκρο της Βουλγαρίας.

Είπε την ανακρίβεια ότι η Συνθήκη Βουκουρεστίου μοίρασε τη Μακεδονία σε τέσσερα κράτη, και μάλιστα επανέλαβε τα ποσοστά. Έχω τη Συνθήκη και αναφορά του όρου Μακεδονία δεν βρίσκω. Είτε είμαι τυφλός, είτε είναι ψεύτης.

Με αυτές τις τρεις ανακρίβειες προσπαθεί εδώ και 15 μήνες να μας πείσει ότι δικαιούνται κι αυτοί λίγη Μακεδονία. Ε δεν δικαιούνται.
Στον διάλογό μας ξεκίνησα αναφορά 12 σημείων των ελληνικών θέσεων πριν αναλάβει, στα οποία υποχώρησε ολοσχερώς. Σε όλα.

  1. Αμετάφραστο: είπε ψευδώς ότι ήταν δική του πρόταση ενώ ήδη υφίστατο από τη δεκαετία του 1990. Είπε ότι απερρίφθη από τον Νίμιτς παρόλο που ο ίδιος ο Κοτζιάς βρήκε 58 χώρες με αμετάφραστο όνομα. «Τότε», μου είπε, «έβγαλα εκτός τον Νίμιτς από τη διαπραγμάτευση»! Δηλαδή, δέχθηκε την απόρριψή του (ενώ διαπραγματευόταν με τον Δημητρώφ) και τον έβγαλε εκτός από κει και πέρα, όπως έβγαλε εκτός και «όλους τους άλλους διεθνείς παράγοντες». Ούτε 6χρονα δεν πείθει.
  1. Σύνθετο όνομα. Στην επισήμανση ότι σύνθετο σημαίνει μία λέξη και όχι δύο επιστράτευσε την αυθεντία του «εγώ ξέρω καλύτερα, μια που δεν έχω σπουδάσει μαθηματικά όπως εσύ»!
  1. Η εθνικότητα να συμβαδίζει με το όνομα. Αφού έπαιξε την κασέτα με την «υπηκοότητα», του απήντησα ότι ναι, η Ιστορία και όχι τα κράτη αναγνωρίζουν εθνότητες. Όμως το 1918 ιδρύθηκε το βασίλειο των «Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων». Χωρίς «Μακεδόνες». Το 1921 στην απογραφή δεν βρέθηκε ούτε ένας να μιλάει «μακεδονική». Επίσης, το 1918 το ουδέτερο National Geographic στην αναφορά των εθνών των Βαλκανίων επίσης παραλείπει τους «Μακεδόνες».
  1. Η γλώσσα θα συμβαδίζει με το όνομα. Εδώ έπαιξε την κασέτα του 1977. Γνωστή πομφόλυγα. Από τη μία λέει ότι τα κράτη δεν αναγνωρίζουν έθνη σε συμφωνίες, κι από την άλλη ότι μία επεξεργασία επιστημόνων για το πώς θα γραφτούν στο λατινικό αλφάβητο ορισμένα τοπωνύμια, συνιστά αναγνώριση γλώσσας από κράτη! Άβυσσος το σκεπτικό του ανθρώπου. Θα προσθέσω ότι συνέχεια ρωτούσε αν «μιλάω μακεδονικά», λες και είναι διακριτή γλώσσα.
  1. Τα σύμβολα θα συμβαδίζουν με το όνομα. Δεν θα είναι σκέτα ΜΚ και MKD. Η απάντηση ήταν ότι φταίει το ΠΑΣΟΚ που το 1994 δεν απάντησε σε μία επιστολή του ISO.
  1. Θα υπάρχει αναφορά σε «Μακεδόνες» για τους Έλληνες, διότι βάσει του άρθρου 7(2) και 7(4) οι Μακεδόνες είμαστε απλώς «πληθυσμός της βόρειας περιοχής» της Ελλάδας.
  1. Παύση του αλυτρωτισμού. Παραδέχθηκε την παραπομπή στη διακήρυξη της ΑΣΝΟΜ το 1944 στο Προοίμιο του Συντάγματος των Σκοπίων, όμως μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα μετακινήθηκε από την θέση «αυτό είναι ιστορικό τους κείμενο και άλλωστε όλοι έγραφαν τέτοια πράγματα εκείνη την εποχή» στη θέση «δεν είναι αλυτρωτικό το κείμενο, δεν το έχετε διαβάσει, σας το έχουν πει τρίτοι».
Εδώ θα προσθέσω ότι το κραυγαλέα πατερναλιστικό του ύφος έσπαζε κόκκαλα. Εκτός από στοιχεία του βιογραφικού μου που μου πετούσε συνέχεια (τι σπούδασα, από πού κατάγομαι κλπ), σε κάποια στιγμή είπε και το κορυφαίο «εσείς δεν είστε υποψήφιος ευρωβουλευτής με την Ελεύθερη Πατρίδα; γιατί δεν είστε στον λαό σας και έρχεστε σε δική μου ομιλία;»!

  1. Ρητή αναφορά ότι οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν Έλληνες.  Το σημείο αυτό δεν έχει προσεχθεί. Η Συμφωνία γράφει στο άρθρο 7(3) απλώς ότι η Ιστορία και κληρονομιά τους είναι «διακριτά διαφορετική» από τη δική μας. Δεν μας αρκεί. Έπρεπε να λέει σαφώς ότι οι Αρχαίοι Μακεδόνες ήταν Έλληνες. Τι πάει να πει «διαφορετική». Αυτό δεν λένε και οι Σκοπιανοί τόσα χρόνια;
Τα υπόλοιπα 4 σημεία δεν κατάφερα να τα φέρω στην συζήτηση. Του τα έδωσα όμως γραπτώς.

Αξιοσημείωτη η αναφορά του στον Γκρουέφσκι, στον οποίον απέδωσε όλα τα κακά του μακεδονισμού, λες και πριν ήταν αθώες περιστερές. Στο ερώτημά μου «μα γιατί τότε επί Γκρουέφσκι ήταν που στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ πήγαιναν στα Σκόπια και έλεγαν ότι για κείνους είναι σκέτο Μακεδονία», η απάντηση ήταν ότι ο ίδιος ο Νίκος Κοτζιάς δεν έχει καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ. «Με μένα μιλάτε τώρα, δεν είμαι ΣΥΡΙΖΑ εγώ, ούτε ποτέ ήμουν»! Ασχολίαστο.

Τέλος, με τα οφέλη της Συμφωνίας. Ενώ στην ομιλία μας έλεγε ότι δικαιούνται το όνομα Μακεδονία «γεωγραφικά», ως όφελος για εκείνους επεσήμανε ότι έτσι αποκτούν «ασφαλή ταυτότητα», εθνική ταυτότητα. Παραδέχεται λοιπόν ότι τους αναγνωρίζουμε εθνική «μακεδονική» ταυτότητα.

Αυτό όμως που κυρίως αποκόμισα από την συνάντηση αυτή ήταν τα ελατήριά του για να βρει λύση. Δύο πτυχές ως προς αυτό.
Πρώτον ότι με την ανάληψη του υπουργείου του επισκέφθηκε τα Σκόπια και ξεκίνησε τις επαφές του με σκοπό τη λύση, πράγμα που σημαίνει ότι μάλλον τα κίνητρά του ήταν ιδεολογικά εν πολλοίς: τώρα που πήραμε την εξουσία, να πάμε να το λύσουμε το θέμα.
Και δεύτερον μία βαθιά ατομική επιθυμία να καταγραφεί στην Ιστορία ως πολιτικός που λύνει προβλήματα αντί να διαιωνίζει. Δυστυχώς όμως μία κακή λύση είναι χειρότερη από τη μη λύση.

Το αίσχος των Πρεσπών δεν είναι βιώσιμο και αυτό είναι προφανές. Ας το παραδεχτούν όλοι να το βουλιάξουμε στο πάτο της λίμνης το γρηγορότερο δυνατόν.