Κ.Ζουράρις: «Τα παιδιά στο σχολείο διδάσκονται απίστευτες ηλιθιότητες από λογοτέχνες με εθνική κυτταρίτιδα και χρήση 66 λέξεων»
Σχετικά με την εντεινόμενη προκλητικότητα στη ρητορική των Τούρκων εσχάτως, ο κ. Ζουράρις είναι της άποψης ότι «οι πολιτισμοί έχουν συνέχεια. Υπάρχει π.χ. η τουρκική λέξη “αρπαλίκιον” (προϊόν βίαιης κατάκτησης), η οποία είναι επίσημος θεσμικός όρος. Για τους Τούρκους αυτό είναι ζήτημα συνέχειας του πολιτισμού τους. Οχι μόνο δεν αρνούνται ότι είναι απόγονοι κατακτητών, αλλά και επαίρονται γι’ αυτό». Ο νέος υφυπουργός Παιδείας, Κώστας Ζουράρις, μιλώντας εφ' όλης της ύλης σε εφημερίδα, εστίασε κυρίως στα θέματα της παιδείας. Όπως ο ίδιος τόνισε «είναι απαράδεκτο τα παιδιά στο σχολείο να διδάσκονται απίστευτες ηλιθιότητες από λογοτέχνες μετά την εμμηνόπαυση, με εθνική κυτταρίτιδα και χρήση 66 λέξεων».
Με μία και μόνη φράση ο υφυπουργός καταρχήν καταδικάζει τους πειραματισμούς με δήθεν εκσυγχρονιστική προσέγγιση που έχει υιοθετηθεί τα τελευταία χρόνια για τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στο Δημοτικό, το Γυμνάσιο και το Λύκειο. Και περαιτέρω ο κ. Ζουράρις αναλύει την άποψή του ότι «υπάρχει μια απαράβατη τεχνική για τη διδασκαλία των ελληνικών: η γλώσσα διδάσκεται με καλά λογοτεχνικά κείμενα, στρωτά, ώστε να εμπλουτίζονται το λεξιλόγιο και οι γλωσσικές δεξιότητες του μαθητή. Πριν από 10 χρόνια αντικαταστάθηκαν 44 δημοτικά τραγούδια στα σχολικά βιβλία. Αφαιρέθηκαν κείμενα-υποδείγματα της νεοελληνικής γλώσσας, επιλεγμένα μέσα από την παράδοση των τεσσάρων τελευταίων αιώνων. Στη θέση τους περιλήφθηκαν αποσπάσματα από τις Μικρές Αγγελίες, τη μαγειρική και την αστρολογία του κ. Λεφάκη».
Ο κ. Ζουράρις προκρίνει τη διδασκαλία δημοτικών τραγουδιών και έργων της Ρέας Γαλανάκη και της Μάρως Δούκα στο Λύκειο. Για το Δημοτικό προτείνει την «Αναφορά στον Γκρέκο» του Νίκου Καζαντζάκη ώστε να δουν τα παιδιά μια αληθινή έκρηξη της ελληνικής γλώσσας. Απαραίτητη κατά τον υφυπουργό είναι και η ποίηση του Γιώργου Σεφέρη και του Οδυσσέα Ελύτη.
«Αυτό ήταν ένα από τα καλύτερα πράγματα που έκανε ο πρωθυπουργός. Ο Κάστρο είναι σύγχρονος Κολοκοτρώνης και Καραϊσκάκης. Η Ελλάδα κέρδισε την αγάπη εκατομμυρίων Λατινοαμερικανών»
Σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση προς την απελθούσα ηγεσία του υπουργείου Παιδείας υπό τον τέως υπουργό Νίκο Φίλη, ο κ. Ζουράρις τάσσεται αναφανδόν υπέρ της ενίσχυσης της παρουσίας των Αρχαίων Ελληνικών στο σχολικό πρόγραμμα. Μολονότι η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση δεν υπάγεται στον τομέα ευθύνης του, ο υφυπουργός έχει ήδη έρθει σε επαφή με τους εκπαιδευτικούς Γυμνασίου και Λυκείου, ζητώντας τους προτάσεις για την αλλαγή της διδασκαλίας στο μάθημα της Γλώσσας. Επίσης, σε συνεργασία με τον κ. Ιωάννη Καζάζη, πρόεδρο του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας, εισηγείται τη διδασκαλία Αρχαίων Ελληνικών σε εθελοντική βάση και για δύο ώρες την εβδομάδα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, σε χρονικό ορίζοντα 20 ετών θα έχει δημιουργηθεί μια δεξαμενή 100.000 μαθητών, οι οποίοι θα έχουν μάθει άριστα αρχαία ελληνικά.
Ελληνικά με όρους... καφετιέρας
Για τον κ. Ζουράρι είναι τελείως ανήκουστο και απαράδεκτο το γεγονός ότι οι μαθητές της Ε’ Δημοτικού διδάσκονται την προστακτική από τις οδηγίες χρήσης... καφετιέρας και όχι από τους μύθους του Αισώπου, όπως εκείνον με τους οδοιπόρους και το χρυσό τσεκούρι, την αλληγορία δηλαδή για την πλεονεξία και τον ατομισμό.
Σε ό,τι αφορά το μάθημα των Θρησκευτικών, αναφέρει αυτό που του συνέστησε ο φίλος του Χρήστος Γιανναράς. Σύμφωνα με τον γνωστό φιλόσοφο, θεολόγο, διανοούμενο και συγγραφέα: ως υφυπουργός, ο κ. Ζουράρις θα πρέπει να λέει παντού ότι «το μάθημα των Θρησκευτικών δεν μπορεί να είναι κατηχητικό. Δεν νοείται παιδιά που σπουδάζουν στην Ελλάδα, ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας κ.λπ., να μη διδάσκονται τη μεταφυσική με την οποίαν είναι συνδεδεμένοι ο Παρθενώνας και η Αγια-Σοφιά ή τη φιλοκαλία που γέννησε τον Ακάθιστο Υμνο».
Παρ’ όλα αυτά, ο κ. Ζουράρις, αποκλείει ένα θερμό επεισόδιο, καθώς κρίνει ότι οι Τούρκοι έχουν ανοιχτά πολλά εσωτερικά μέτωπα, συγκρούσεις, εν εξελίξει πολεμικές επιχειρήσεις στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής κ.ά. Οπότε, υπό την οπτική του υφυπουργού, οι όποιοι λεονταρισμοί εκφέρονται από τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και τα κυβερνητικά στελέχη προορίζονται κυρίως για εσωτερική κατανάλωση στην απέναντι ακτή του Αιγαίου.
Σε συνάφεια με τα Ελληνοτουρκικά, ο κ. Ζουράρις περιφρονεί τις απόψεις του καθηγητή Αντώνη Λιάκου, στον οποίον η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε αναθέσει την προεδρία στην Επιτροπή Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία, αλλά και της Μαρίας Ρεπούση με τον περιβόητο «συνωστισμό». Ο υφυπουργός Παιδείας χαρακτηρίζει τις ιδέες των προαναφερθέντων «αρλούμπες νεο-εποχήτικες» και τονίζει ότι «πρόκειται περί αίσχους και προσπάθειας διαμόρφωσης κλίματος, στο πλαίσιο απόπειρας συμφιλίωσης των λαών μέσα από ψέματα».
Περί Κούβας και 1821
Οπως έχει αποδειχθεί από την αρχή των δημόσιων παρεμβάσεών του, είτε υπό την ιδιότητά του ως διανοουμένου, είτε και ως βουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων, ο λόγος του Κώστα Ζουράρι αποτελεί κάτι ως εγγύηση για το ξέσπασμα θύελλας συζητήσεων και σφοδρών αντιπαραθέσεων. Αυτό συμβαίνει όταν μιλά είτε για θέματα πολιτικά ή κοινωνικά, όπως η πρόσφατη αναφορά του στη θεσμική δόμηση της Κούβας, είτε για το περιεχόμενο και τον χαρακτήρα της εκπαίδευσης, των Αρχαίων Ελληνικών, των Θρησκευτικών στα σχολεία κ.λπ. Η αντισυμβατική φρασεολογία αλλά και η παρρησία με την οποία υποστηρίζει τις απόψεις του φέρνουν τον κ. Ζουράρι τακτικά στο επίκεντρο των επικοινωνιακών κυκλώνων που ο ίδιος προκαλεί, πιθανώς διότι αδιαφορεί πλήρως για τις συνέπειες ορισμένων δηλώσεών του. Τις τελευταίες ημέρες, μάλιστα, προσέλκυσε για άλλη μία φορά τα φώτα της δημοσιότητας με ένα αναπάντεχο λεκτικό χτύπημα: αποκάλεσε «μαλ...» όσους αμφισβητούν τα επιτεύγματα της άμεσης δημοκρατίας που κατά τη δική του ανάγνωση είχε εγκαθιδρύσει ο Φιντέλ Κάστρο στην Κούβα.
Με την αμίμητη «ακαδημαϊκή» αθυροστομία του, ένα στυλ έκφρασης που ο ίδιος έχει αποδείξει πολλάκις ότι χειρίζεται αριστοτεχνικά, άλλοτε χρησιμοποιώντας ομηρικές φράσεις και άλλοτε την κοινότατη λέξη με τα τρία άλφα της νεοελληνικής αργκό, ο υφυπουργός έγινε και πάλι πρωταγωνιστής της επικαιρότητας. Ο κ. Ζουράρις επαινεί τον κ. Αλέξη Τσίπρα για την επίσκεψή του στην Κούβα επ’ ευκαιρία των εκδηλώσεων πένθους για την απώλεια του Φιντέλ Κάστρο. Οπως λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος, «αυτό ήταν ένα από τα καλύτερα πράγματα που έκανε ο πρωθυπουργός. Ο Κάστρο είναι σύγχρονος Κολοκοτρώνης και Καραϊσκάκης. Η Ελλάδα κέρδισε την αγάπη εκατομμυρίων Λατινοαμερικανών». Μάλιστα, ο κ. Ζουράρις προσθέτει επίσης ότι ο πρωθυπουργός πρέπει να επισκεφθεί και άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής προκειμένου να συναντήσει αρχηγούς κινημάτων και πρόεδρους κυβερνήσεων που πρωτοστάτησαν σε απελευθερωτικές επαναστάσεις.
Τέλος, σε ό,τι αφορά τα πρόσφατα σχόλιά του για τον κ. Σταύρο Θεοδωράκη, ο οποίος κρίνει ανάρμοστη τη συμπεριφορά του, ο υφυπουργός αντεπιτίθεται επιστρέφοντας την πρόκληση: «Αν θέλει ο κ. Θεοδωράκης να καταθέσει πρόταση μομφής κατά του προσώπου μου, ας το κάνει. Πού θα βρει 43 βουλευτές; Και στη συζήτηση επί τρεις ημέρες θα τον πολτοποιήσω. Γιατί εγώ είμαι σοφός άνθρωπος. Πρώτα σκέφτομαι και κατόπιν μιλώ. Σε αυτό συμφωνούν και οι Πατέρες της Εκκλησίας αλλά και ο Θουκυδίδης».
Σχετικά με την εντεινόμενη προκλητικότητα στη ρητορική των Τούρκων εσχάτως, ο κ. Ζουράρις είναι της άποψης ότι «οι πολιτισμοί έχουν συνέχεια. Υπάρχει π.χ. η τουρκική λέξη “αρπαλίκιον” (προϊόν βίαιης κατάκτησης), η οποία είναι επίσημος θεσμικός όρος. Για τους Τούρκους αυτό είναι ζήτημα συνέχειας του πολιτισμού τους. Οχι μόνο δεν αρνούνται ότι είναι απόγονοι κατακτητών, αλλά και επαίρονται γι’ αυτό». Ο νέος υφυπουργός Παιδείας, Κώστας Ζουράρις, μιλώντας εφ' όλης της ύλης σε εφημερίδα, εστίασε κυρίως στα θέματα της παιδείας. Όπως ο ίδιος τόνισε «είναι απαράδεκτο τα παιδιά στο σχολείο να διδάσκονται απίστευτες ηλιθιότητες από λογοτέχνες μετά την εμμηνόπαυση, με εθνική κυτταρίτιδα και χρήση 66 λέξεων».
Με μία και μόνη φράση ο υφυπουργός καταρχήν καταδικάζει τους πειραματισμούς με δήθεν εκσυγχρονιστική προσέγγιση που έχει υιοθετηθεί τα τελευταία χρόνια για τη διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας στο Δημοτικό, το Γυμνάσιο και το Λύκειο. Και περαιτέρω ο κ. Ζουράρις αναλύει την άποψή του ότι «υπάρχει μια απαράβατη τεχνική για τη διδασκαλία των ελληνικών: η γλώσσα διδάσκεται με καλά λογοτεχνικά κείμενα, στρωτά, ώστε να εμπλουτίζονται το λεξιλόγιο και οι γλωσσικές δεξιότητες του μαθητή. Πριν από 10 χρόνια αντικαταστάθηκαν 44 δημοτικά τραγούδια στα σχολικά βιβλία. Αφαιρέθηκαν κείμενα-υποδείγματα της νεοελληνικής γλώσσας, επιλεγμένα μέσα από την παράδοση των τεσσάρων τελευταίων αιώνων. Στη θέση τους περιλήφθηκαν αποσπάσματα από τις Μικρές Αγγελίες, τη μαγειρική και την αστρολογία του κ. Λεφάκη».
Ο κ. Ζουράρις προκρίνει τη διδασκαλία δημοτικών τραγουδιών και έργων της Ρέας Γαλανάκη και της Μάρως Δούκα στο Λύκειο. Για το Δημοτικό προτείνει την «Αναφορά στον Γκρέκο» του Νίκου Καζαντζάκη ώστε να δουν τα παιδιά μια αληθινή έκρηξη της ελληνικής γλώσσας. Απαραίτητη κατά τον υφυπουργό είναι και η ποίηση του Γιώργου Σεφέρη και του Οδυσσέα Ελύτη.
«Αυτό ήταν ένα από τα καλύτερα πράγματα που έκανε ο πρωθυπουργός. Ο Κάστρο είναι σύγχρονος Κολοκοτρώνης και Καραϊσκάκης. Η Ελλάδα κέρδισε την αγάπη εκατομμυρίων Λατινοαμερικανών»
Σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση προς την απελθούσα ηγεσία του υπουργείου Παιδείας υπό τον τέως υπουργό Νίκο Φίλη, ο κ. Ζουράρις τάσσεται αναφανδόν υπέρ της ενίσχυσης της παρουσίας των Αρχαίων Ελληνικών στο σχολικό πρόγραμμα. Μολονότι η Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση δεν υπάγεται στον τομέα ευθύνης του, ο υφυπουργός έχει ήδη έρθει σε επαφή με τους εκπαιδευτικούς Γυμνασίου και Λυκείου, ζητώντας τους προτάσεις για την αλλαγή της διδασκαλίας στο μάθημα της Γλώσσας. Επίσης, σε συνεργασία με τον κ. Ιωάννη Καζάζη, πρόεδρο του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας, εισηγείται τη διδασκαλία Αρχαίων Ελληνικών σε εθελοντική βάση και για δύο ώρες την εβδομάδα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, σε χρονικό ορίζοντα 20 ετών θα έχει δημιουργηθεί μια δεξαμενή 100.000 μαθητών, οι οποίοι θα έχουν μάθει άριστα αρχαία ελληνικά.
Ελληνικά με όρους... καφετιέρας
Για τον κ. Ζουράρι είναι τελείως ανήκουστο και απαράδεκτο το γεγονός ότι οι μαθητές της Ε’ Δημοτικού διδάσκονται την προστακτική από τις οδηγίες χρήσης... καφετιέρας και όχι από τους μύθους του Αισώπου, όπως εκείνον με τους οδοιπόρους και το χρυσό τσεκούρι, την αλληγορία δηλαδή για την πλεονεξία και τον ατομισμό.
Σε ό,τι αφορά το μάθημα των Θρησκευτικών, αναφέρει αυτό που του συνέστησε ο φίλος του Χρήστος Γιανναράς. Σύμφωνα με τον γνωστό φιλόσοφο, θεολόγο, διανοούμενο και συγγραφέα: ως υφυπουργός, ο κ. Ζουράρις θα πρέπει να λέει παντού ότι «το μάθημα των Θρησκευτικών δεν μπορεί να είναι κατηχητικό. Δεν νοείται παιδιά που σπουδάζουν στην Ελλάδα, ανεξαρτήτως χρώματος, θρησκείας κ.λπ., να μη διδάσκονται τη μεταφυσική με την οποίαν είναι συνδεδεμένοι ο Παρθενώνας και η Αγια-Σοφιά ή τη φιλοκαλία που γέννησε τον Ακάθιστο Υμνο».
Παρ’ όλα αυτά, ο κ. Ζουράρις, αποκλείει ένα θερμό επεισόδιο, καθώς κρίνει ότι οι Τούρκοι έχουν ανοιχτά πολλά εσωτερικά μέτωπα, συγκρούσεις, εν εξελίξει πολεμικές επιχειρήσεις στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής κ.ά. Οπότε, υπό την οπτική του υφυπουργού, οι όποιοι λεονταρισμοί εκφέρονται από τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και τα κυβερνητικά στελέχη προορίζονται κυρίως για εσωτερική κατανάλωση στην απέναντι ακτή του Αιγαίου.
Σε συνάφεια με τα Ελληνοτουρκικά, ο κ. Ζουράρις περιφρονεί τις απόψεις του καθηγητή Αντώνη Λιάκου, στον οποίον η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ είχε αναθέσει την προεδρία στην Επιτροπή Εθνικού Διαλόγου για την Παιδεία, αλλά και της Μαρίας Ρεπούση με τον περιβόητο «συνωστισμό». Ο υφυπουργός Παιδείας χαρακτηρίζει τις ιδέες των προαναφερθέντων «αρλούμπες νεο-εποχήτικες» και τονίζει ότι «πρόκειται περί αίσχους και προσπάθειας διαμόρφωσης κλίματος, στο πλαίσιο απόπειρας συμφιλίωσης των λαών μέσα από ψέματα».
Περί Κούβας και 1821
Οπως έχει αποδειχθεί από την αρχή των δημόσιων παρεμβάσεών του, είτε υπό την ιδιότητά του ως διανοουμένου, είτε και ως βουλευτή των Ανεξάρτητων Ελλήνων, ο λόγος του Κώστα Ζουράρι αποτελεί κάτι ως εγγύηση για το ξέσπασμα θύελλας συζητήσεων και σφοδρών αντιπαραθέσεων. Αυτό συμβαίνει όταν μιλά είτε για θέματα πολιτικά ή κοινωνικά, όπως η πρόσφατη αναφορά του στη θεσμική δόμηση της Κούβας, είτε για το περιεχόμενο και τον χαρακτήρα της εκπαίδευσης, των Αρχαίων Ελληνικών, των Θρησκευτικών στα σχολεία κ.λπ. Η αντισυμβατική φρασεολογία αλλά και η παρρησία με την οποία υποστηρίζει τις απόψεις του φέρνουν τον κ. Ζουράρι τακτικά στο επίκεντρο των επικοινωνιακών κυκλώνων που ο ίδιος προκαλεί, πιθανώς διότι αδιαφορεί πλήρως για τις συνέπειες ορισμένων δηλώσεών του. Τις τελευταίες ημέρες, μάλιστα, προσέλκυσε για άλλη μία φορά τα φώτα της δημοσιότητας με ένα αναπάντεχο λεκτικό χτύπημα: αποκάλεσε «μαλ...» όσους αμφισβητούν τα επιτεύγματα της άμεσης δημοκρατίας που κατά τη δική του ανάγνωση είχε εγκαθιδρύσει ο Φιντέλ Κάστρο στην Κούβα.
Με την αμίμητη «ακαδημαϊκή» αθυροστομία του, ένα στυλ έκφρασης που ο ίδιος έχει αποδείξει πολλάκις ότι χειρίζεται αριστοτεχνικά, άλλοτε χρησιμοποιώντας ομηρικές φράσεις και άλλοτε την κοινότατη λέξη με τα τρία άλφα της νεοελληνικής αργκό, ο υφυπουργός έγινε και πάλι πρωταγωνιστής της επικαιρότητας. Ο κ. Ζουράρις επαινεί τον κ. Αλέξη Τσίπρα για την επίσκεψή του στην Κούβα επ’ ευκαιρία των εκδηλώσεων πένθους για την απώλεια του Φιντέλ Κάστρο. Οπως λέει χαρακτηριστικά ο ίδιος, «αυτό ήταν ένα από τα καλύτερα πράγματα που έκανε ο πρωθυπουργός. Ο Κάστρο είναι σύγχρονος Κολοκοτρώνης και Καραϊσκάκης. Η Ελλάδα κέρδισε την αγάπη εκατομμυρίων Λατινοαμερικανών». Μάλιστα, ο κ. Ζουράρις προσθέτει επίσης ότι ο πρωθυπουργός πρέπει να επισκεφθεί και άλλες χώρες της Λατινικής Αμερικής προκειμένου να συναντήσει αρχηγούς κινημάτων και πρόεδρους κυβερνήσεων που πρωτοστάτησαν σε απελευθερωτικές επαναστάσεις.
Τέλος, σε ό,τι αφορά τα πρόσφατα σχόλιά του για τον κ. Σταύρο Θεοδωράκη, ο οποίος κρίνει ανάρμοστη τη συμπεριφορά του, ο υφυπουργός αντεπιτίθεται επιστρέφοντας την πρόκληση: «Αν θέλει ο κ. Θεοδωράκης να καταθέσει πρόταση μομφής κατά του προσώπου μου, ας το κάνει. Πού θα βρει 43 βουλευτές; Και στη συζήτηση επί τρεις ημέρες θα τον πολτοποιήσω. Γιατί εγώ είμαι σοφός άνθρωπος. Πρώτα σκέφτομαι και κατόπιν μιλώ. Σε αυτό συμφωνούν και οι Πατέρες της Εκκλησίας αλλά και ο Θουκυδίδης».