ΠΩΛΟΣ
Γιατί τι άλλο μπορούμε να πούμε, Σωκράτη;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Για να απολογείται, λοιπόν, κάποιος για την αδικία τη δική του ή των γονέων ή
των φίλων η των παιδιών ή της πατρίδας, όταν αυτή διαπραχθεί, η ρητορική,
Πώλε, δεν είναι καθόλου χρήσιμη, εκτός αν κάποιος θεωρήσει το αντίθετο, ότι
πρέπει να κατηγορεί προπάντων τον εαυτό του, έπειτα τους συγγενείς και τους
υπόλοιπους, όποιος από τους φίλους του τυχαίνει να αδικήσει, και να μην κρύβει
Πλάτωνας «Γοργίας»
55
αλλά να φανερώνει το αδίκημα, για να τιμωρηθεί και να γιατρευτεί, και να
αναγκάζει τον εαυτό του και τους άλλους να μη δειλιάζουν, αλλά να τους
προσφέρει με κλειστά τα μάτια και με γενναιότητα, όπως προσφέρει τον εαυτό
του στο γιατρό να του κάνει εγχείρηση και να τον καυτηριάσει, επιδιώκοντας το
ωραίο και το καλό, δίχως να υπολογίζει τον πόνο* αν έχει διαπράξει αδικίες άξιες
μαστιγώματος, να προσφέρεται να τον μαστιγώσουν, αν άξιες φυλάκισης, να
φυλακίζεται, αν άξιες χρηματικής ποινής, να πληρώνει, αν άξιες εξορίας, να
εξορίζεται, αν άξιες θανατικής ποινής, να θανατώνεται, όντας ο ίδιος πρώτος
κατήγορος και του εαυτού του και των υπόλοιπων συγγενών του και
χρησιμοποιώντας τη ρητορική γι' αυτόν το λόγο, για να απαλλάσσονται, αφού
αποκαλυφθούν τα αδικήματα, από το μεγαλύτερο κακό, την αδικία. Να τα
αποδεχτούμε αυτά, Πώλε, ή όχι;
Γιατί τι άλλο μπορούμε να πούμε, Σωκράτη;
ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Για να απολογείται, λοιπόν, κάποιος για την αδικία τη δική του ή των γονέων ή
των φίλων η των παιδιών ή της πατρίδας, όταν αυτή διαπραχθεί, η ρητορική,
Πώλε, δεν είναι καθόλου χρήσιμη, εκτός αν κάποιος θεωρήσει το αντίθετο, ότι
πρέπει να κατηγορεί προπάντων τον εαυτό του, έπειτα τους συγγενείς και τους
υπόλοιπους, όποιος από τους φίλους του τυχαίνει να αδικήσει, και να μην κρύβει
Πλάτωνας «Γοργίας»
55
αλλά να φανερώνει το αδίκημα, για να τιμωρηθεί και να γιατρευτεί, και να
αναγκάζει τον εαυτό του και τους άλλους να μη δειλιάζουν, αλλά να τους
προσφέρει με κλειστά τα μάτια και με γενναιότητα, όπως προσφέρει τον εαυτό
του στο γιατρό να του κάνει εγχείρηση και να τον καυτηριάσει, επιδιώκοντας το
ωραίο και το καλό, δίχως να υπολογίζει τον πόνο* αν έχει διαπράξει αδικίες άξιες
μαστιγώματος, να προσφέρεται να τον μαστιγώσουν, αν άξιες φυλάκισης, να
φυλακίζεται, αν άξιες χρηματικής ποινής, να πληρώνει, αν άξιες εξορίας, να
εξορίζεται, αν άξιες θανατικής ποινής, να θανατώνεται, όντας ο ίδιος πρώτος
κατήγορος και του εαυτού του και των υπόλοιπων συγγενών του και
χρησιμοποιώντας τη ρητορική γι' αυτόν το λόγο, για να απαλλάσσονται, αφού
αποκαλυφθούν τα αδικήματα, από το μεγαλύτερο κακό, την αδικία. Να τα
αποδεχτούμε αυτά, Πώλε, ή όχι;