Ἡ Σαπφώ, ὅπως ἀπεικονίζεται σὲ ἀγγειογραφία ἐπὶ ὑδρίας
τοῦ 5ου π.Χ. αἰ.(Ἐθνικὸ Ἀρχαιολογικὸ Μουσεῖο Ἀθηνῶν.)
Σαπφὼ ἡ παντοτινή.
Ἡ θρυλικὴ μορφὴ ποὺ μὲ τὴν ποίησή της καὶ κυρίως μὲ τὴν προσωπικότητά της γοήτευσε τὸν ἀρχαῖο κόσμο, ποὺ δικαίως ὁ Πλάτων τὴν ὠνόμασε δέκατη Μοῦσα. Ἀδιαφορῶντας γιὰ τὶς ἐπιταγὲς τῆς ἐποχῆς της πρωτοστάτησε στὴ δημιουργία ἑνὸς γυναικείου προτύπου μὲ τὴ δυναμική της, τὶς ἀπόψεις της, τὴν ἴδια της τὴν ζωή. Μία τέτοια μορφὴ, τῆς ὁποίας «τὰ λόγια ἦταν ἀνακατεμένα μὲ φλόγες», ὅπως λέει ὁ Πλούταρχος, δὲν θὰ μποροῦσε νὰ μείνῃ ἀλώβητη ἀπὸ ἐκείνους ποὺ στεροῦνταν πνευματικῆς καλλιέργειας καὶ γνώσης, μὴ μπορῶντας ἔτσι νὰ κατανοήσουν, ἀλλὰ καὶ νὰ συναγωνιστοῦν τὸ ἔργο της,μὰ κυρίως ἀπὸ χριστιανοκρατικὲς ἀντιλήψεις τοῦ τύπου «Ἡ δὲ γυνὴ νὰ φοβῆται τὸν ἄνδρα», πλάθοντας σενάρια περὶ ὁμοφυλοφιλικῆς ζωῆς.
Ἡ Σαπφὼ εἶναι γνωστό, ὅτι ἔχαιρε πανελλήνιας αἴγλης γιὰ πολλοὺς αἰῶνες, ἀλλὰ ἀργότερα συκοφαντήθηκε γιὰ τὶς ἐρωτικές της προτιμήσεις, παρόλο ποὺ αὐτοκτόνησε ἀπὸ τὸν ἔρωτά της γιὰ τὸν πλοίαρχο Φάωνα. Ἡ δυσφήμηση διαιωνίστηκε ἀπὸ τὸν Χριστιανισμὸ καὶ μεταδόθηκε παγκοσμίως, ταυτίζοντας δυστυχῶς ἀτεκμηρίωτα τὸ ὄνομα ἀλλὰ καὶ τὴ γενέτειρα τῆς μεγάλης ποιήτριας, τὴν Ἐρεσὸ τῆς Λέσβου, μὲ τὴν ὁμοφυλοφιλία!