Η άνανδρη δολοφονια του Οδυσσέα Ανδρούτσου . Μετὰ ἀπὸ ὧρες κακοποίησης, κι ἐνῷ οἱ ἄλλοι τὸν ἀκινητοποίησαν, ὁ ἀνελέητος παπᾶς ἐφάρμοσε τὴν μέθοδο τοῦ στριψίματος τῶν ὄρχεων

Ὁ Μπάμπης Ἄννινος στὸ βιβλίο του («Ἱστορικὰ Σημειώματα», σελ. 5, Ἀθήνα 1925) μᾶς

περιγράφει τὴν πραγματικὴ εἰκόνα τοῦ Ὀδυσσέα Ἀνδρούτσου, ποὺ τὸν δείχνει ὡς εὔσωμο,

ξανθό, μὲ μακρυὰ πυκνὰ ξανθὰ μαλλιὰ καὶ λεπτὸ μουστάκι. Τὸ βλέμμα του, μελαγχολικό,

σκυθρωπὸ καὶ εὐγενικὸ καὶ μὲ ἥσυχη μορφή, ἔδειχνε ἄνθρωπο μὲ ἀποφασιστικὸ χαρακτῆ-

ρα, τολμηρὸ καὶ ἔξυπνο: «Ἡ παροῦσα εἰκὼν (σ.σ. ἀριστερά), ληφθεῖσα ἐκ διασῳζομένης

ἰχνογραφίας, ἥτις ἐσχεδιάσθη ἀπ’ εὐθείας παρ’ Ἄγγλου φιλέλληνος κατὰ τὴν ἐποχὴν τοῦ

Ἀγῶνος, ἀποδίδει πιστῶς τὴν φυσιογνωμίαν τοῦ Ὀδυσσέως. Ἡ ἄλλη δέ, ἡ συνήθης, ἥτις

ἀναπαριστᾷ αὐτὸν μὲ παχὺν καὶ εὐθὺν μύστακα καὶ βλέμμα ἀγριωπόν, εἶναι φανταστικὴ

(σ.σ. δεξιά)». Παρομοίως συμφωνεῖ καὶ ὁ Τ. Λάππας στὸ ἔργο του («Ὀδυσσέας Ἀνδροῦτσος»,

σελ. 42). Ἡ ψεύτικη κι ἀγριωπὴ αὐτὴ εἰκόνα, στὴν ὁποία ὁ Ὀδυσσέας ὁμοιάζει μὲ θηρίο,

ἐμφανίστηκε γιὰ πρώτη φορὰ τὸ 1873, μὲ σκοπὸ νὰ παρουσιάσῃ τὸν ἥρωα ὡς ἀγροῖκο

Ὁ Ὀδυσσέας Ἀνδροῦτσος ἦταν γυιὸς τοῦ Ἀνδρέα Βερούση,τοῦ κλέφτη-θρύλου τῆς Ρούμελης, ποὺ ἀφιέρωσε τὴν ζωή του στὸν πόλεμο ἐναντίον τῶν Τούρκων ἀλλὰ καὶ τῶν πλουσίων κοτζαμπάσηδων.Ὑπῆρξε καρδιακὸς φίλος τοῦ Ἀλῆ πασᾶ .Γεννήθηκε στὴν Ἰθάκη περὶ τὸ 1790. Ἡ μητέρα του Ἀκριβῆ Τσαρλαμπᾶ ἦρθεμὲ τὸν γυιό της στὰ Γιάννενα, μὲ σκοπὸ νὰ τοῦ δώσῃ τὴν ἀνάλογη μόρφωση.Ἐκεῖ τὸν ἔγραψε στὸ τάγμα τῶν μπεκτασήδων δερβίσηδων. Οἱ μπεκτασῆδες ἀποτελοῦσαν ἕνα ἀνεξίθρησκο τάγμα, ὅπου ὁ καθεὶς μποροῦσε νὰ μαθητεύσῃ μαζί τους,χωρὶς νὰ εἶναι ἀναγκασμένος νὰ προσηλυτιστῇ στὸν Μωαμεθανισμό.Αὐτὸ ὑπῆρξε μία ἀφορμὴ γιὰ τοὺς μετέπειτα ἱστορικοὺς τῆς Ρωμιοσύνης νὰ κατηγορήσουν τὸν Ὀδυσσέα γιὰ τουρκισμό. Τὸ 1803 βρέθηκε στὴν αὐλὴ τοῦ Ἀλῆ Πασᾶ.Ἐκείνη τὴν ἐποχὴ τὸ σαράι του ἀποτελοῦσε τὸ κέντρο τῆς ζωῆς στὰ Γιάννενα. Ἀπὸ ἐκεῖ βγαίνανε οἱ εὐνοούμενοί του καὶ οἱ μεγάλοι καπεταναῖοι ,ἀφοῦ ἀποτελοῦσε σχολὴ πολιτικῆς καὶ στρατιωτικῆς παιδείας. Ὁ Ὀδυσσέας καλλιέργησε τὰ Ἑλληνικά του καὶ ἔμαθε ἀκόμα πολὺ καλὰ τὰ Ἀρβανίτικα καὶ τὰ Ἰταλικά. Διδάσκαλός του ὑπῆρξε ὁ διάσημος Ψαλλίδας, ποὺ τὸν ἔκανεν’ ἀποκτήσῃ φωτισμένη συνείδηση τοῦ Ἑλληνισμοῦ.