ΟΙ ΚΙΝΕΖΟΙ ΕΚΑΝΑΝ ΚΑΡΤΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΑΜΑΡΑ - ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ

Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011 | 0 αναγνώστες άφησαν σχόλιο


Καρτούν έγινε η ιστορία Σαμαρά Παπανδρέου
Σάλο έχει προκαλέσει στο ίντερνετ ένα μονόλεπτο βίντεο κινεζικής προέλευσης το οποίο χρησιμοποιώντας καρτούν παρουσιάζει την ιστορία των Παπανδρέου-Σαμαρά από τα φοιτητικά τους χρόνια μέχρι σήμερα που είναι αντίπαλοι ...;

Το βίντεο ξεκινά δείχνοντάς τους ως φοιτητές να διαβάζουν, να παίζουν κιθάρα, να τρώνε πίτσα και να καπνίζουν σαν δύο καλοί φίλοι ...;.

Ξαφνικά όμως το πλάνο κάνει zoom στα πρόσωπά τους που ο καθένας κρατώντας από μια ασπίδα που αναγράφει το όνομα των κομμάτων τους και κρατώντας ξίφη ...; πολεμούν μεταξύ τους, με φόντο την ελληνική σημαία.

Στην συνέχεια τους δείχνει να συζητούν και να τσακώνονται για την επιλογή του πρωθυπουργού της μεταβατικής κυβέρνησης, τον οποίο και το βίντεο παρομοιάζει με κούκλα που θα κάνει ότι της λένε.

Τέλος δεν θα μπορούσαν να μείνουν ασχολίαστα και τα όσα συμβαίνουν στην Ιταλία ...; Ο Παπανδρέου με έναν σάκο στον ώμο που έχει την ελληνική σημαία και μια κιθάρα περιμένει ταξί για να την «κάνει». Ενώ περιμένει συναντά τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι που και εκείνος έχει στον ώμο ένα σάκο που φέρει την ιταλική σημαία.

Δείτε το βίντεο..



πηγή
========================================================
 Σημείωση ιστολογίου : Μπορείτε ελεύθερα να αναδημοσιεύσετε όποιο κείμενο θέλετε . Απαραίτητη προϋπόθεση όμως για την αναδημοσίευση κειμένων του ιστολογίου ***ΜΑΚΕΔΩΝ*** , είναι η σαφής αναφορά σ΄αυτό μ΄ενεργό λινκ .

Ρε με τι λαμόγια , με τι καθάρματα μπλέξαμε ! Στην κρεμάλα !

| 0 αναγνώστες άφησαν σχόλιο

Για όλους υπάρχει σχοινί ...

 Η επιλογή Παπαδήμου δεν θεωρείται απο τον λαό αποδεκτή, αφού ήταν ο διοικητής της ΤτΕ την εποχή της φούσκας του χρηματιστηρίου επι κυβέρνησης Σημίτη (swaps with Goldman-Shachs) και επιπλέον πρώην αντιπρόεδρος της ΕΚΤ. Ενας τραπεζίτης - δορυφόρος της Τρόικα και μέλος της Τριμερούς Επιτροπής προωθείται για Πρωθυπουργός μιας χρεοκοπημένης χώρας! H επιλογή οιουδήποτε προσώπου ως Πρωθυπουργού μέσα απο μυστικές Λέσχες και οικονομικούς οργανισμούς είναι εκ προιμίου καταδικαστέα. Το λέω αυτό γιατί ακούστηκε και το όνομα του Ν. Διαμαντούρου, Συνηγόρου του Πολίτη, ως υποψήφιου Πρωθυπουργού, που υπήρξε μέλος της Λέσχης Bilderberg, το όνομα του Π. Μολυβιάτη, μέλους της Λέσχης Αθηνών, στην οποία συχνάζουν εκδότες και λοιποί συγγενείς αλλά και του Παν. Ρουμελιώτη αναπλ. εκτελεστικού διευθυντή του ΔΝΤ και κατηγορούμενου για εμπλοκή στο σκάνδαλο Κοσκωτά…

Σχόλιο κάποιου άγνωστου
========================================================
Σημείωση ιστολογίου : Μπορείτε ελεύθερα να αναδημοσιεύσετε όποιο κείμενο θέλετε . Απαραίτητη προϋπόθεση όμως για την αναδημοσίευση κειμένων του ιστολογίου ***ΜΑΚΕΔΩΝ*** , είναι η σαφής αναφορά σ΄αυτό μ΄ενεργό λινκ .

Εδώ πρωθυπουργός , εκεί πρωθυπουργός ... που είναι ο πρωθυπουργός ?

| 0 αναγνώστες άφησαν σχόλιο


Πλάκα μας κάνουν !  
Παίζουν τον παπά οι σαχλαμάρες !
Τόσες μέρες και δεν βρέθηκε ένας άξιος Έλληνας !
Άντε να χαθήτε ...

 Εδώ πρωθυπουργός , εκεί πρωθυπουργός ... που είναι ο πρωθυπουργός ? 
  Εδώ πρωθυπουργός , εκεί πρωθυπουργός ... που είναι ο πρωθυπουργός ?

Απρόσωπη η τράπουλα !
Αύριο πάλι στις 10.00΄ 
Ρε δεν μας χέζεται ρε μαλάκες
 Νωρίς νωρίς βγήκε ο ΓΑΠ  ... εκθείασε το πολύκροτο έργο του γι΄αυτά τα δύο χρόνια ... είπε κάνα δυό παπαριές ... ανακάτεψε τα φύλλα ... και έφυγε για τσιλιαδόρος ... μόνο γι΄αυτό κάνει !!!

Ο Καρατζαφέρης την έκανε απ΄το προεδρικό  μέγαρο γιατί δεν τον έπαιζαν ... ούτε για αβανταδόρο δεν τον ήθελαν !!!

Βγήκε και ο πολύς Αντωνάκης  , είπε τις μαλακίες του  ... διάλεξε φύλλο ... έχασε και την έκανε κι αυτός ...

Και περάσαν αυτοί καλά κι εμείς ...

========================================================
Σημείωση ιστολογίου : Μπορείτε ελεύθερα να αναδημοσιεύσετε όποιο κείμενο θέλετε . Απαραίτητη προϋπόθεση όμως για την αναδημοσίευση κειμένων του ιστολογίου ***ΜΑΚΕΔΩΝ*** , είναι η σαφής αναφορά σ΄αυτό μ΄ενεργό λινκ .

Έχουμε μια δοτή κυβέρνηση μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει τους δανειστές και τις ξένες δυνάμεις στην Ελλάδα. Όποιος συνεργάζεται μ’ αυτή την κυβέρνηση, όποιος συμβάλει στη δημιουργία της ή την ανέχεται ακόμη και με την ψήφο του, είναι συνεργάτης δωσιλογισμού!

| 0 αναγνώστες άφησαν σχόλιο



Για συγκρότηση δωσιλογικής κυβέρνησης για τη διευθέτηση της επίσημης πτώχευσης της χώρας και το ξεπούλημά της μιλάει στοpallerios και στον Παύλο Γ. Σφέτσα ο οικονομολόγος – αναλυτής, μέλος της Πολιτικής Επιτροπής του ΕΠΑΜ, Δημήτρης Καζάκης. Για μια ακόμη φορά ξεκαθαρίζει πως η έκτη δόση προορίζεται για τοκοχρεωλύσια και όχι για μισθούς και συντάξεις, όπως επίσης και το ότι «μπορούμε να ζήσουμε με εθνικό νόμισμα αρκεί να ελέγξουμε την οικονομία μας και να αξιοποιήσουμε τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τους πόρους που έχει η οικονομία», μιας και «με το ευρώ ο Έλληνας μετατράπηκε σε τουρίστα στην ίδια του τη χώρα». Παράλληλα εξηγεί ότι με την συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου ο μισθός και η σύνταξη θα μετατραπούν σε επίδομα, η χώρα θα ξεπουληθεί σαν τεράστιο οικόπεδο, γι’ αυτό και δεν πρόκειται να αφήσουν στο λαό δημοκρατικά περιθώρια ώστε να εκφραστεί. Αναφέρει ακόμη ότι «αν καταρρεύσουν οι τράπεζες και τις χρεωκοπήσει μια εξουσία που προστατεύει τα συμφέροντα του λαού, τότε ο λαός μόνο οφέλη θα δει», και καλεί τον ελληνικό λαό σε συνέχιση και ένταση των κινητοποιήσεων.

Καταρχάς θα ήθελα ένα σχόλιο για τις εξελίξεις στο πολιτικό, ή καλύτερα στο κομματικό σκηνικό…
Μετά την ανακοίνωση του δημοψηφίσματος αυτό που έγινε ήταν να ξεμασκαρευτούν πάρα πολλοί. Έπεσαν οι μάσκες για πάρα πολλούς γιατί τελικά η αντιμνημονιακή φιλολογία της Νέας Δημοκρατίας ήταν για τα μάτια του κόσμου. Στην ουσία για να πουλήσει δήθεν διαφορετικότητα, αλλά στην ουσία συμφωνούσε απόλυτα με τις κεντρικές κατευθύνσεις της κατάστασης. Δεύτερον αποκάλυψε ότι δεν ενδιαφέρεται για την τύχη του τόπου, αλλά για την υποταγή σε συγκεκριμένες εντολές που έρχονται απ’ έξω. Το ίδιο και το ΛΑΟΣ. Η πατριδοκαπηλία είχε όρια και αποδείχτηκε τελικά ότι το μόνο που κάνουνε είναι να υπακούουν σε έξωθεν και άνωθεν εντολές. Αυτό που παρατηρούμε σήμερα, για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι η συγκρότηση δωσιλογικής κυβέρνησης. Διότι πρόκειται για μια δωσιλογική κυβέρνηση κατ’ εντολή των Μέρκελ και Σαρκοζί, προκειμένου να μπορέσουν να διευθετήσουν –ερήμην του λαού και της χώρας- τη συμφωνία της 26ης Οκτωβρίου, που αποτελεί την επίσημη πτώχευση της χώρας.
Άρα πρόκειται για συγκυβέρνηση δωσιλογισμού ότι θα έχουμε πρωθυπουργό και κυβέρνηση εκλεγμένο από κόμματα και όχι απ’ το λαό…
Απόλυτα. Και μάλιστα κατά παράβαση και του τυπικού γράμματος του Συντάγματος, το οποίο δεν προβλέπει καμιά τέτοιου είδους διαδικασία.
Έτσι κι αλλιώς το Σύνταγμα το έχουν κάνει κουρελόχαρτο…
Αυτό ακριβώς. Από ‘κει και πέρα έχουμε μια δοτή κυβέρνηση μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει τους δανειστές και τις ξένες δυνάμεις στην Ελλάδα. Όποιος συνεργάζεται μ’ αυτή την κυβέρνηση, όποιος συμβάλει στη δημιουργία της ή την ανέχεται ακόμη και με την ψήφο του, είναι συνεργάτης δωσιλογισμού! Καθαρά πράγματα.
Το πρόβλημα του κόσμου αυτή τη στιγμή πρέπει να είναι οι τσακωμοί των πολιτικών αρχηγών για τη συναίνεση ή ο τρόπος που θα απαλλαχθεί από κάθε είδους εκβιασμό;
Στην πραγματικότητα είναι ότι πρέπει να ανακτήσουμε την κυριαρχία μας ως λαός και ως κράτος, δηλαδή να πάψουμε να είμαστε υπόδουλοι.
Με ποιο τρόπο μπορεί να γίνει αυτό;
Πρώτα και κύρια να πούμε στην κα Μέρκελ και στον κο Σαρκοζί«ευχαριστούμε πάρα πολύ, δεν πρόκειται να συνεχιστεί αυτό που γίνεται». Δεν χρειαζόμαστε την έκτη δόση τους και αν δεν την πάρουμε, αυτοί θα πάθουνε λαχτάρα. Γιατί η έκτη δόση προορίζεται για τοκοχρεωλύσια και όχι για μισθούς και συντάξεις.
Πάντως δεν δείχνει διατεθειμένος κανένας πολιτικός αρχηγός να το πει αυτό…
Γι’ αυτό χρειάζεται να τους σαρώσουμε! Αυτό το πολιτικό σύστημα, το δωσιλογικό, το σύνολο των πολιτικών κομμάτων -που αυτή τη στιγμή συνδράμουν στη Μέρκελ, τον Σαρκοζί και τους τραπεζίτες τον εξανδραποδισμό της χώρας- να σαρωθούν από προσώπου γης, προκειμένου να μπορέσουν να γεννηθούν νέα πολιτικά μορφώματα ή πολιτικές εκφράσεις του ίδιου του λαού, που θα μπορέσουν να αναλάβουν πραγματικά την έξοδο από την κρίση.
Πως εξηγείται το γεγονός σε μια χώρα που είναι χρεωμένη μέχρι το λαιμό, σε μια χώρα που κόβονται τα πάντα, να βρίσκονται 100 δις για τις τράπεζες;
120 σύμφωνα με τον Βενιζέλο κι αυτή τη στιγμή προορίζονται να τους δώσουν άλλα 60 δις. 30 ως εγγυήσεις και 30 για ρευστότητα από το νέο πακέτο μέτρων που υποσχέθηκε η ευρωζώνη, που βέβαια πάνε στις τράπεζες. Τα υπόλοιπα 70 απ’ τα 130 δις, που υποτίθεται ότι θα δώσουν, θα πάνε σε πληρωμή τοκοχρεωλυσίων. Το αποτέλεσμα δεν θα είναι μείωση ή απομείωση του χρέους, όπως λένε επίσημα, αλλά η τρομακτική αύξησή του. Με πρόχειρες εκτιμήσεις, στο τέλος του 2014 αν όλα πάνε ρολόι -όπως υπόσχονται-, εμείς θα βρισκόμαστε με δημόσιο χρέος 464 δις από 360. Σήμερα, αν υποθέσουμε ότι είναι 360, δηλαδή κοντά στο 260% του ΑΕΠ. Αυτό ετοιμάζουν προκειμένου να μας δέσουν χειροπόδαρα με μεγαλύτερο χρέος, μόνο και μόνο για να μπορέσουν να ξεπουλήσουν τη χώρα, και να υποδουλώσουν το λαό μετατρέποντάς τον σε δουλοπάροικο.
Άρα αυτό που αποφασίστηκε είναι χρεωκοπία…
Επίσημη χρεωκοπία.
Τι σημαίνει αυτό για την καθημερινότητα του πολίτη;
Αυτό σημαίνει ότι στην πραγματικότητα δεν μπορεί να αισθάνεται ασφαλής πλέον ούτε για το ελάχιστο μεροκάματο που μπορεί να παίρνει αυτή τη στιγμή. Όχι μόνο για τις καταθέσεις και τη δουλειά του, ούτε καν για το μεροκάματό του. Η όλη φιλοσοφία που έχουν συμφωνήσει να περάσουν από την σημερινή δοτή βουλή είναι να μετατραπεί ο μισθός και η σύνταξη σε επίδομα, με κατάργηση του ασφαλιστικού συστήματος έστω και τυπικά, και μετατροπή ολόκληρης της χώρας σε ένα τεράστιο οικόπεδο που θα τεμαχιστεί και θα πουληθεί σε ξένα επενδυτικά συμφέροντα. Αυτή είναι η περίφημη συμφωνία, γι’ αυτό δεν θέλουν να την ανακοινώσουν στο λαό, ούτε να τον αφήσουν να έχει άποψη.
Τελικά ο λαός εκφράζεται μόνο με εκλογές, όχι με δημοψήφισμα; Και γιατί όχι και τα δύο μαζί;
Έπρεπε πρώτα και κύρια να γίνει δημοψήφισμα. Αργά βέβαια, αλλά έστω και τώρα έπρεπε να γίνει. Και μη νομίζεις ότι θα πάμε για εκλογές…
Θα «τραβήξει» δηλαδή αυτή η κυβέρνηση;
Βεβαίως. Στις γραπτές εγγυήσεις που ζήτησαν Ρεν και Γιούνκερ και λοιποί στην ευρωζώνη, ανάμεσά τους είναι και η απαίτηση, η κυβέρνηση που θα γεννηθεί να είναι αορίστου χρόνου. Εδώ δεν ετέθη το δημοψήφισμα, θα επιτρέψουν εκλογές;
Τόσο πολύ φοβούνται οι «δημοκράτες» το λαό στη δημοκρατία;
Βέβαια. Δεν επιτρέπουν να τεθεί υπό αμφισβήτηση η μεθοδευμένη καταστροφή της χώρας! Γιατί γνωρίζουν ότι σ’ αυτή την περίπτωση ο ελληνικός λαός θα ανατρέψει όλα τα δεδομένα. Δεν πρόκειται να του αφήσουν δημοκρατικά περιθώρια ώστε να εκφραστεί. Αυτό είναι το δράμα της ιστορίας. Ο μόνος τρόπος για να πάμε σε δημοψήφισμα και εκλογές είναι να το επιβάλει ο λαός. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Και το επιβάλει ο λαός αν δεν επιτρέψει οποιοδήποτε κυβερνητικό εξάμβλωμα βγει σήμερα το βράδυ ή αύριο να κυβερνήσει. Αυτό είναι το θέμα. Δεν πρέπει να το αφήσουμε να κυβερνήσει. Ό,τι και να περάσει στη βουλή, ό,τι και ψηφίσουν, το ανατρέπουμε ανά πάσα στιγμή.
Τι μπορεί να κάνει ο λαός; Πως μπορεί να ανατρέψει αυτή την κυβέρνηση;
Καταρχήν να συνεχιστούν οι κινητοποιήσεις του λαού, να συνεχιστούν οι καταλήψεις των υπουργείων και των δημοσίων υπηρεσιών και να συνεχιστεί η ογκούμενη δυσαρέσκεια και κοινωνική οργή, ώστε να μπορέσουμε να οδηγήσουμε σε κατάρρευση το ταχύτερο δυνατό αυτή τη βουλή και την όποια κυβέρνηση παραχθεί. Στο κάτω κάτω της γραφής ότι κατέρρευσε η κυβέρνηση Παπανδρέου οφείλεται πρώτα και κύρια στην κοινωνική αντίδραση. Είναι επιτυχία του λαού αυτή.
Εννοείς τις κινητοποιήσεις στις 28 Οκτωβρίου;
Ακριβώς. Ήταν η κορύφωση των κινητοποιήσεων. Έχουμε καταλήψεις υπουργείων, περιφερειών και το αποκορύφωμα είναι αυτό το πράγμα, όπου εκεί δεν φοβήθηκαν μόνο τη μαζικότητα των λαϊκών αντιδράσεων, αλλά και το γεγονός ότι για πρώτη φορά οι ένοπλες δυνάμεις του έθνους στάθηκαν στο πλευρό του λαού. Εξ ου και οι καρατομήσεις στις ένοπλες δυνάμεις, εξ ου και το γεγονός ότι ο πρώην ή και νυν –δεν ξέρουμε- υπό παραίτηση πρωθυπουργός της χώρας, κ. Παπανδρέου, πήγε στο εξωτερικό να διαβάλει το λαό και τη χώρα λέγοντας ότι ετοιμάζεται πραξικόπημα, ενώ στην πραγματικότητα το μόνο πραξικόπημα που ζούμε εδώ και δύο χρόνια είναι το πραξικόπημα αυτής της κυβέρνησης.
Ακούμε πάλι ότι θα πεινάσει ο κόσμος, κάτι που συμβαίνει όμως ήδη με το ευρώ. Πάλι ακούμε για τις συντάξεις και τους μισθούς. Πως το σχολιάζεις;
Κοίταξε να δεις το ζήτημα με τη δραχμή είναι καθαρά πολιτικό. Προσπαθούν να πείσουν τον κόσμο ότι δεν μπορεί να σταθεί στα πόδια του και να προχωρήσει με τις δικές του δυνάμεις. Ότι σώνει και καλά χρειάζεται πατερίτσες και προστάτες. Η απάντηση που έχει δώσει ο ελληνικός λαός σ’ αυτό το ερώτημα είναι ξεκάθαρο από την εποχή του 1821. Αν ακολουθούσαμε αυτή τη λογική, θα ‘μασταν ακόμα υπόδουλοι στους Οθωμανούς. Η δραχμή ή το εθνικό νόμισμα σωστότερα δεν έχει να κάνει με την οικονομία ή όχι, αλλά με τη δυνατότητα ενός λαού να ελέγχει την οικονομία και την κοινωνία του, να χρησιμοποιήσει την οικονομία και τους πλουτοπαραγωγικούς του πόρους προς όφελος δικό του και να μην το δίνει χαράμι σε ξένους επενδυτές λαμόγια, τραπεζίτες και χρηματιστές. Αυτό είναι το θέμα.
Άρα η Ελλάδα μπορεί να ζήσει μόνη της, έχει αυτή την αυτάρκεια…
Βεβαίως. Εμείς μπορούμε να ζήσουμε με εθνικό νόμισμα αρκεί να ελέγξουμε την οικονομία μας και να αξιοποιήσουμε τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και τους πόρους που έχει η οικονομία. Είναι ευλογημένος αυτός ο τόπος. Αυτή που δεν θα μπορεί να επιβιώσει χωρίς την Ελλάδα είναι η ευρωζώνη.
Υπάρχει σχέδιο παραγωγικότητας σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο από τις υπάρχουσες κομματικές δυνάμεις;
Όχι, γι’ αυτό άλλωστε επειδή έχουνε πουλήσει τη χώρα, και την έχουνε πουλήσει με τις υπογραφές τους την εποχή που μας βάλανε στο ευρώ, λένε ότι δεν θέλουν να θέσουν με κανένα τρόπο αυτό το δίλημμα στο λαό να αποφασίσει ο ίδιος. Έχουν εκχωρήσει τόσο την κυριαρχία της χώρας, όσο και τον ορυκτό και τον φυσικό της πλούτο, αλλά και το εργατικό δυναμικό που υπάρχει εδώ στους επικυρίαρχους της ευρωζώνης. Το ‘χουν εκχωρήσει με υπογραφή τους από την εποχή της εισόδου της χώρας στο ευρώ. Γι’ αυτό δεν θέλουν και μιλάνε για κεκτημένο. Τι κεκτημένο; Το μόνο κεκτημένο που είδε ο λαός στο ευρώ είναι η φτώχεια, η ανεργία και τώρα η χρεωκοπία. Και φυσικά τα δάνεια. Ο υπερδανεισμός και η χρεωκοπία των νοικοκυριών. Ποιο χαΐρι και προκοπή; Με το ευρώ ο Έλληνας μετατράπηκε σε τουρίστα στην ίδια του τη χώρα. Αυτή τη στιγμή θέλουν να μας μετατρέψουν από μετανάστη ή τουρίστα σε δουλοπάροικο. Αυτή είναι η επιλογή μας. Έως πότε αυτό;
Οι πολιτικοί βλέπουμε να προτιμούν τη χρεωκοπία των νοικοκυριών για τη διασφάλιση, όπως λένε, του τραπεζικού συστήματος. Τι θα σήμαινε μια χρεωκοπία του τραπεζικού συστήματος; Τι θα συμβεί αν καταρρεύσουν οι τράπεζες;
Τίποτα απολύτως δεν θα συμβεί αν έχει ο λαός την εξουσία. Αν καταρρεύσουν οι τράπεζες και τις χρεωκοπήσει μια εξουσία που προστατεύει τα συμφέροντα του λαού, τότε ο λαός μόνο οφέλη θα δει. Θα δει τα δάνειά του να διαγράφονται, θα δει επιτέλους τις καταθέσεις του να αναπληρώνονται γιατί τις έχουνε «φάει» οι τραπεζίτες, θα δει επιτέλους οι τράπεζες να ανοικοδομούνται σε καινούρια βάση που δεν θα είναι μηχανισμοί τοκογλυφίας και σαράφικης συμπεριφοράς απέναντι σε νοικοκυριά και επιχειρήσεις και θα αναταχθεί ένα τραπεζικό σύστημα το οποίο θα βοηθάει την οικονομία, δεν θα τη λιντσάρει όπως γίνεται σήμερα. Το πρόβλημά τους είναι ότι αυτή τη στιγμή οι τραπεζίτες έχουν «φάει» 20 φορές το μέγεθος των καταθέσεων των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων που υπάρχουν στις τράπεζες. Γι’ αυτό νοιάζεται το πολιτικό προσωπικό των τραπεζιτών, για να προστατεύσουν τους τραπεζίτες γιατί κανονικά αυτοί πρέπει να καθίσουν στο σκαμνί για τη λεηλασία των καταθέσεων των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Και φυσικά τη λεηλασία όλης της ελληνικής οικονομίας μέσω τοκογλυφικών επιτοκίων και τοκογλυφικών όρων δανεισμού. Αυτό πάει να προστατεύσει το πολιτικό προσωπικό.
Με ποιο τρόπο θα έρθει ο λαός στην εξουσία, επαναστατικά με τα όπλα ή με δημοκρατικές διαδικασίες;
Δημοκρατικά. Ο λαός είναι ο εγγυητής της νομιμότητας και της συνταγματικής έννομης τάξης της χώρας.
Δεν υπάρχει κάποιο κόμμα ωστόσο που να εκφράζει αυτές τις απόψεις. Δηλαδή και το ΕΠΑΜ που δημιούργησες δεν είναι κόμμα ώστε να εφαρμόσει αυτές τις πολιτικές…
Το θέμα για μας δεν είναι το θέμα του κόμματος. Ποια είναι η διαφορά του κόμματος απ’ την πολιτική κίνηση που κάναμε; Το ΕΠΑΜ είναι κάτι πολύ ευρύτερο από ένα κόμμα, με την έννοια ότι εντάσσονται δυνάμεις και άνθρωποι με διαφορετικά πολιτικά πιστεύω στον κοινό στόχο, την απελευθέρωση της χώρας. Αυτό που κάνουμε είναι να διεκδικούμε την εξουσία με κάθε μέσο. Με πρώτο και κύριο μέσο βέβαια την οργάνωση του λαού στον τόπο που δουλεύει ή κατοικεί. Και δεν το κάνουμε κόμμα, γιατί αν το κάνουμε, αυτόματα περιορίζουμε το εύρος αναφοράς του. Το περιορίζουμε μόνο σε μία μερίδα του λαού που θα πιστεύει στην ιδεολογία και την πολιτική αυτού του κόμματος. Εμείς θέλουμε όλοι μαζί, από όλες τις πολιτικές παρατάξεις, από όλες τις ιδεολογικές συνιστώσες του ελληνικού λαού να μπορούν να επικεντρώσουν στο γενικό καθήκον, που είναι να απελευθερώσουμε αυτόν τον τόπο.
Κλείνοντας θα ήθελα δυο λόγια για τις οργανώσεις του ΕΠΑΜ σε όλη την Ελλάδα…
Αυτή τη στιγμή η οργάνωση του ΕΠΑΜ καλπάζει κυριολεκτικά! Το μεγάλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε στο Μέτωπο αυτή τη στιγμή είναι ότι έχουμε πολύ μεγαλύτερη συμμετοχή απλού κόσμου από τις δυνατότητές μας να το οργανώσουμε. Επειδή οι περισσότεροι από εμάς είμαστε αρχάριοι στην πολιτική, κανένας μας δεν είναι επαγγελματίας στην πολιτική, γι’ αυτό και καθυστερούμε, έχουμε προβλήματα οργάνωσης, αλλά είναι φυσιολογικό πράγμα. Αυτό αποδεικνύει την αυθεντικότητα του Ενιαίου Μετώπου, δηλαδή ότι είναι πραγματικά Παλλαϊκό, ότι αφορά τον ίδιο το λαό. Ο ίδιος ο λαός το οικοδομεί και όχι κάποιοι που έχουν αναλάβει να φτιάξουνε μια νέα στρούγκα για να μας χώσουν όλους σαν πρόβατα μέσα.
Πως θα ήθελες να κλείσουμε αυτή τη συνέντευξη;
Με το ότι δεν πρέπει να φοβόμαστε. Το ότι παραπαίει το πολιτικό σύστημα και έχει πανικοβληθεί η ευρωζώνη είναι επιτυχία του ελληνικού λαού, είναι κατάκτησή του. Δεν πρέπει να φοβόμαστε, ούτε να κάνουμε πίσω. Τώρα είναι που πρέπει να κάνουμε αντεπίθεση, που λέει κι η κα Παπαρήγα αλλά δεν το εννοεί.
Στο δρόμο λοιπόν που χάραξε η 28η Οκτωβρίου 2011;
Μπράβο, αυτό ακριβώς.
 πηγή

========================================================
Σημείωση ιστολογίου : Μπορείτε ελεύθερα να αναδημοσιεύσετε όποιο κείμενο θέλετε . Απαραίτητη προϋπόθεση όμως για την αναδημοσίευση κειμένων του ιστολογίου ***ΜΑΚΕΔΩΝ*** , είναι η σαφής αναφορά σ΄αυτό μ΄ενεργό λινκ .

taxalia : το μπλόκ της κωλοτούμπας !

| 2 αναγνώστες άφησαν σχόλιο


Οφείλουμε να ενημερώσουμε τους αναγνώστες μας για το Νο1 μπλοκ της Μακεδονίας (τρομάρα τους !!! )  : taxalia.blogspot.com , ως τους μεγαλύτερους κωλοτούμπες στην μπλοκόσφαιρα ... οι οποίοι ειρήσθω εν παρώδο , μιλάν για κωλοτούμπες !!!

Είχαν μία ανάρτηση σήμερα με τίτλο : "Αντώνη Σαμαρά κάντα όλα πουτάνα !!!"
όπου ούτε λίγο ούτε πολύ παρουσίαζαν τον Σαμαρά θύμα πιέσεων κλπ

Έκανα λοιπόν το πρωί ένα καυστικό σχόλιο τόσο για την Ν. Δ. όσο και για τον Σαμαρά , το οποίο  μέχρι  τώρα (στις 15.30΄) δεν έχει δημοσιευθεί ... με λογοκρίνανε τα δεξιά κομματόσκυλα του taxalia αλλά δεν πειράζει . Δείχνουν έτσι το ήθος και το ύφος που απαιτούν απ΄τον κομματάρχη τους Σαμαρά ... ως γνήσιοι "σπουδαρχίδες" (όπως είπε ο αρχικωλοτούμπας ) ...

Δεν μ΄ενόχλησε αυτό όμως ... τους διάβαζα κάπου κάπου , τώρα δεν θα τους ξαναδιαβάσω ... άλλωστε δεν αξίζουν ποιοτικά και πολλά πραγματα ... μου προκάλεσε εντύπωση όμως που άλλαξαν τον τίτλο της ανάρτησής τους σε : "Αντώνη Σαμαρά, όχι άλλο σκύψιμο !" Τί έγινε ρε μάγκες ! Σας μάλωσε ο Αντωνάκης που τον παρουσιάσατε ως ταραχοποιό στοιχείο  ή σας την είπαν οι πουτάνες για την απαξίωση τους ... και στην τελική τι μας λέτε ρε ... ότι ο Σαμαράς τον έπαιρνε σκυφτός και πρέπει να σταματήσει να τον παίρνει ;;; Σαν δεν ντρέπεστε ...

Α ! Να μην το ξεχάσω ! Βγάλτε ρε χαζομαλάκες τον Ρήγα Φεραίο απ΄την ανάρτηση  ... για να μοιάσει ο Αντωνάκης αυτόν τον γίγαντα πρέπει να ζήσει και να πεθάνει εκατό φορές ... Βάλτε αυτήν την εικόνα εκεί :
 Άντε γειά ρε λαμόγια ...
========================================================
Σημείωση ιστολογίου : Μπορείτε ελεύθερα να αναδημοσιεύσετε όποιο κείμενο θέλετε . Απαραίτητη προϋπόθεση όμως για την αναδημοσίευση κειμένων του ιστολογίου ***ΜΑΚΕΔΩΝ*** , είναι η σαφής αναφορά σ΄αυτό μ΄ενεργό λινκ .

Πανεπιστημιακή ... τρομοκρατία !

| 0 αναγνώστες άφησαν σχόλιο



Η συνέντευξη δόθηκε στην κυρία Άννα Δοντά :

Ένα αρκετά μεγάλο και ουσιαστικό κομμάτι αυτού του «έμψυχου υλικού» συγκροτήθηκε επί των ημερών και κατά τη διάρκεια απουσίας εκτός Ελλάδος τού τότε κοσμήτορος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και Συγκλητι κού, κ. Εμμανουήλ Μικρογιαννάκη, ο οποίος μιλάει στο ΗΝ γι' αυτή τη λαθροχειρία διακοσίων «διδακτοροποιηθέντων», όπως και για το πώς λειτουργεί το σύστημα των ΑΕΙ.
Hellenic NEXUS: Γα τελευταία χρόνια η Ελλάδα βάλλεται από παντού. Ωστόσο, ιδιαίτερα σημαντικές είναι οι βολές εκ των έσω. Αρχίζοντας με τη μείωση βασικών μαθημάτων (όπως τα Αρχαία Ελληνικά), την απάλειψη του προσδιορισμού «εθνική», περνώντας στην αλλοίωση κειμένων, κυρίως στα βιβλία της Ιστορίας, και καταλήγοντας στην ουσιαστική κατάργηση της, κάνοντας τη μάθημα επιλογής! Πώς τα ερμηνεύετε όλα αυτά εσείς, που έχετε διά βίου υπηρετήσει την Ελληνική Παιδεία και, μάλιστα, από την έδρα της Ιστορίας;
Εμμανουήλ Μικρογιαννάκης: Σήμερα, πράγματι, μας απασχολεί μία κατάστασις, η οποία είναι ανυπόφορη! Πολλαπλά πλήγματα και κίνδυνοι που υπάρχουν για το Έθνος μας. Ποιο είναι αυτό το Έθνος; Μήπως αυτή η έννοια έχει παραμεληθεί και παραγκωνισθεί, ώσπου να την εγκαταλείψουμε; Πολλά με το όνομα «εθνικόν» έλειψαν. Μένει ακόμη «εθνικός κήπος», «εθνικό θέατρο», «εθνική άμυνα». Επί του παρόντος μένουν. Μήπως είναι ένας διωγμός του Έθνους;

--Για να επιτευχθεί η σημερινή άλωση της Παιδείας, έπρεπε να υπάρξει το «έμψυχο υλικό» που θα την πραγματοποιούσε: που θα τολμούσε να σβήσει τη λέξη «Εθνική» που καθόριζε την Ελληνική Παιδεία, να εξωραϊσει τα 400 χρόνια υποδούλωσης στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, να συρρικνώσει σε 4 σελίδες την Επανάσταση και σε 8 σειρές την Άλωση, να αλλοιώσει νεώτερα ιστορικά γεγονότα, όπως εκείνο των Ιμίων, και να φτάσει στο τελευταίο βήμα του σχεδίου: να κάνει την ιστορία «μάθημα επιλογής»...--

Η.Ν.: Τι ακριβώς συνιστά αυτό που αποκαλούμε «Εθνος»;

Ε.Μ.: Ο χώρος και ο χρόνος. Πρώτον είναι ο χώρος. Χρόνος είναι όλη μας η Ιστορία. Το Έθνος γίνεται μέρος της εθνικής μας υποστάσεως. Δηλαδή, το Έθνος είναι η ίδια η ψυχή μας. Χρονικότητα και εθνικότητα σχεδόν συμπίπτουν.
Το Έθνος, δε, για να υπάρχει μία αφετηρία, έχει ένα παρελθόν.Έχει ένα πόθεν. Και βέβαια έχει το νυν, αλλά οπωσδήποτε και μια προσδοκία, ένα όραμα. Αν δεν έχει όραμα, δεν ζεσταίνεται η ψυχή του ανθρώπου, δεν τείνει κάπου. Και όταν δεν τείνει κάπου, λέει: «Καλά είμαι εδώ, επαναπαύομαι και βολεύομαι επί του παρόντος». Ζει μόνο για το παρόν. Αλλά το Έθνος πρέπει να έχει κάποιο όραμα, στο οποίο να τείνει. Ετσι μόνο ζωοποιείται ο άνθρωπος.

Η.Ν.: Μήπως ο στόχος είναι να μην έχουμε μέλλον;

Ε.Μ.: Να μην έχουμε Εθνος! Όσο κάποιος τοξεύει στο μέλλον και έχει ένα όραμα, τόσο ζητεί βαθύτερες ρίζες στο παρελθόν. Όλα τα Έθνη της Γης ζητούν το «ριζοβολείν», δηλαδή να βάλουν ρίζα βαθιά και, αν δεν έχουν, να βρουν. Διότι, όπως συμβαίνει και με το φυτό, αυτό δεν μπορεί να αναπτυχθεί αν δεν ριζώσει καλά. Το ίδιο κάνουν και τα ζώα, το ίδιο κάνουν και οι άνθρωποι.
Αν, λοιπόν, το Έθνος μας δεν έχει ρίζα, δεν έχει και μέλλον. Έχει, δε, αποδειχθεί ότι έθνη που είχαν μικρή προοπτική, είχαν και μικρό παρελθόν. Και πολλές φορές κατασκευάζουν παρελθόν από τα λίγα στοιχεία που έχουν, κάνοντας και κάποια μυθοποίηση αυτού του παρελθόντος. Αυτό το έκαναν οι Ρωμαίοι. Όταν εξελίχθησαν, έσκυψαν βαθιά να βρουν ρίζες και, μάλιστα, βρήκαν ελληνικές! Αναφέρθηκαν στα Τρωικά για να κάνουν μεγάλο παρελθόν. Αυτό κάνουν και οι Αμερικανοί. Αν τους πεις σήμερα «Οι ερυθρόδερμοι είναι το παρελθόν σας», θα πουν «Όχι, δεν είναι αυτοί το παρελθόν μας. Είναι η Ευρώπη».
Άρα, όταν έχουμε τέτοιο παρελθόν, πρέπει να το προσέξουμε. Όχι να λατρεύουμε το παρελθόν καθεαυτό, αλλά να είναι μια γόνιμη αφετηρία. Δεν υπάρχει κίνησις προς το μέλλον, αν δεν υπάρχει κάποιο θεμέλιο.

Η.Ν.: Είναι η Ιστορία το «εργαλείο» για να κάνουμε αυτή τη «διαδρομή»; Όχι μόνο από το παρελθόν στο τώρα, αλλά και προς το μέλλον...

Ε.Μ.: Την Ιστορία την υφαίνουμε εμείς οι ίδιοι. Και όχι μόνον την υφαίνουμε είναι βίωμα μας, μέρος του ψυχισμού μας. Χωρίς τον ιστορικό βίο, εμείς είμαστε ένα σωματίδιον.
Η Ιστορία είναι το ένδυμα μας, ο χιτώνας που φορούμε. Διότι ενυφαίνεται μέσα εις το άτομο αυτή η έννοια της Ακροπόλεως, των μνημείων της Ακροπόλεως. Ο χρόνος δεν είναι κάτι ανεξάρτητο ημών. Η χρονικότητα ως μορφή εσωτερικής εποπτείας, όπως θα έλεγε ο Καντ, είναι δικό μας πράγμα. Και αναφαίρετο. Θα φύγει μόνο όταν πεθάνουμε.

Οι επιπτώσεις της μετατροπής της Ιστορίας σε μάθημα επιλογής

Η.Ν.: Τι επιδιώκεται, λοιπόν, αφαιρώντας ουσιαστικά την Ιστορία (με τη μετατροπή της σε μάθημα επιλογής) στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση;

E.M.: Απαξιώνεται γενικά το παρελθόν, το οποίον είναι μια πλούσια Ιστορία. Μοναδική στην παγκόσμια Ιστορία, όσο και αν θέλουμε, εξετάζοντας την εις βάθος, να βρούμε και τρωτά της σημεία.
Αυτή η Ιστορία δεν ήταν μόνο κάτι το θαυμαστό. Είχε και τραγωδία. Το κλασικό είναι μαζί γοητεία και φρίκη. Η Ελληνι­κή Ιστορία είναι δραματική. Δεν είναι μόνο εξάρσεις. Είναι και καταπτώσεις, είναι και αλώσεις...

Η.Ν.: Γιατί ενοχλεί τόσο;

Ε.Μ.: Διότι θέλουν να μας τα αποστερήσουν όλα αυτά και να τα πάρουν άλλοι λαοί. Για παράδειγμα, οι Τούρκοι περιμέ­νουν: αν εσείς απεμπολήσετε την Εφεσο, τη Μίλητο, την Κων­σταντινούπολη, τα κάνουμε δικά μας! Ο Νταβουτογλού έχει πει πολύ χαρακτηριστικά: «Εμείς θα αξιοποιήσουμε όλα τα πα­ρελθόντα. Μεταξύ αυτών [των παρελθόντων] είναι και το ελληνικό. Και με αυτά θα φτιάξουμε το παρελθόν μας, τον Τουρκισμό μας, που ουδείς επιτρέπεται να τον θίξει.»Έχουμε, λοιπόν, μια έξαρση του εθνικισμού τους, σε αντίθεση με εμάς. Και από την άλλη πλευρά, ξέρετε τι λέει ο Εθνικός Ύμνος των Ιταλών, που είναι φιλελεύθερος λαός; Ουέ και αλοίμονο, αν είχαμε εμείς τέτοιο εθνικό ύμνο! «Αδελφοί Ιταλοί, η Ιταλία ξύπνησε, φόρεσε την περικεφαλαία του Σκιπίωνος, η Νίκη εί­ναι δική μας! Δούλοι μας, θα στρατευτείτε σ' αυτό τον μεγάλο αγώνα, έτοιμοι να φτιάξετε τη ζωή σας; - Ναι, φωνάζουν όλοι»! Όλοι οι λαοί, στους εθνικούς τους ύμνους, έχουν μια προτροπή: «Μπρος, ξυπνήστε, κάντε κάτι!»
Η.Ν.: Ποιοι είναι οι κίνδυνοι που διατρέχουμε; Ε.Μ.: Το γενικό σχέδιο που διαβλέπω είναι η μείωσις της εννοίας «Ελλάς». Η μείωσις γίνεται κατά δυο τρόπους: ή παίρνουμε μια ψαλίδα και κόβουμε εδάφη -δεν ξέρω αν εί­ναι στη Θράκη, στο Αιγαίο ή κάπου άλλου- και το άλλο είναι η ψαλίδα της χρονικότητος.
Κατά καιρούς, έχουμε δει περιορισμό της Ιστορίας στο Γυ­μνάσιο ή πραγματική περικοπή. Θα πουν ότι «αυτό δεν μας ανήκει». Άλλοτε είπαν: «Η Ελληνική Ιστορία κόβεται περί το 476 ή κόβεται στο 146, διότι τότε γίνεται Ρωμαϊκή και, από εκεί και πέρα, δεν έχουμε Ελληνική Ιστορία». Εμείς λέμε «Υπάρχει Ελλάδα κατω από τη Ρώμη». Διότι η Ρώμη εσεβάσθη τον ελληνικό πολιτισμό, σχεδόν τον προώθησε. Είχε, μεν, ρωμαϊκό μανδύα πολιτειακό, αλλά πολιτιστικά ανεπτύσσετο πάρα πολύ καλά. Έτσι, η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, στη βυζαντινή της περίοδο, είναι και δική μας εθνική ιστορία, την οποία δεχθήκαμε και απετέλεσε μέρος του εθνικού μας κορμού.
Αλλά, όταν τα περισσότερα μέρη της Μ. Ασίας τα οικειο­ποιούνται και τα σφετερίζονται οι Τούρκοι, καταλαβαίνετε τι κάνουμε εμείς...

Η.Ν.: Και τι κάνουμε εμείς γι' αυτό;

Ε.Μ.: Πολιτική, η οποία δεν είναι εθνικώς πρέπουσα!

Η.Ν.: Ποιοι «εμείς», κύριε καθηγητά; Να πούμε ξεκάθαρα και ποιοι το επιδιώκουν;

Ε.Μ.: Πολλοί κάνουν σχέδια. Εγινε ένα σχέδιο: να αναπλα­στεί, να αναδιαμορφωθεί η Νοτιοανατολική Ευρώπη. Συγ­γράφτηκε, λοιπόν, μια τετράτομη ιστορία Τι πρέπει να διδά­σκεται, πώς πρέπει να είναι, πού πρέπει να τείνει αυτή η Νο­τιοανατολική Ευρώπη. Αυτή η ιστορία μειώνει την Ελλάδα, γιατί κανείς εκ των συγγραφέων της δεν ήταν Ελλην - από την Κροατία, τη Ρουμανία, τη Γιουγκοσλαβία κ.λπ. Κανείς Έλλην.

Η.Ν.: Να μου επιτρέψετε να επιμείνω στο να ειπωθούν κά­ποια ονόματα.

Ε.Μ.: Δεν λέω ονόματα, διότι δεν αξίζει τον κόπο.....

Η.Ν.: Αυτή την τετράτομη ιστορία την έχει δεχθεί το Υπουρ­γείο Παιδείας;

Ε.Μ.: Δεν μας έχει δοθεί ακόμη. Εν πάση περιπτώσει, σε όλα έχει μειωθεί η Ελλάδα. Και ο αγώνας του 1821 δεν δικαιώνε­ται. Διότι λένε: «Κάνατε ένα αγώνα εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ενώ περνούσατε καλά». Δικαιώνει ουσιαστι­κά τους Τούρκους εις το ότι ήταν μάλλον άχρηστος ο αγώνας. Εδώ αμφισβητείται ακόμη και το φρόνημα των ηρώων της Επανάστασης! Ενώ αυτοί που έκαναν την Επανάσταση, αν και ήσαν ολιγογράμματοι και αγράμματοι, είχαν έντονο εθνικό φρόνημα. Πίστευαν στην αρχαιότητα και σε όλες τις φάσεις του Ελληνικού Κόσμου. Όλοι αυτοί είχαν έντονο εθνικό συ­ναίσθημα. Ζούσαν το παρελθόν πολύ έντονα, το θεωρούσαν δικό τους και έτειναν στο μέλλον. Είχαν ένα εθνικό όραμα!

Το θέμα της γλώσσας

Η.Ν.: Ποια είναι η δική μας ευθύνη, όχι απαραίτητα προσωπι­κώς, και ιδιαιτέρως των εκπαιδευτικών;

Ε.Μ.: Και προσωπικώς! Όταν διδάσκουμε παν ό,τι άλλο πλην της ελληνικής μας κληρονομιάς, αυτό είναι φυσικά καθ' οιονδήποτε τρόπο περιορισμός του μαθήματος της Ιστορίας, αλλά και των πολιτιστικών αγαθών. Για παράδειγμα, των Αρ­χαίων Ελληνικών. Διότι, εδώ που τα λέμε, η ελληνική γλώσ­σα είναι εκείνη που μας συνδέει με το παρελθόν αμεσότερα. Εδώ παρατηρείται ότι κάνουμε παν το δυνατόν να τονίσου­με ότι είναι άλλη γλώσσα η Αρχαία και άλλη η Νέα Ελληνική! Η ιδέα ότι είναι «άλλη» γλώσσα καλλιεργείται με κάθε τρό­πο. Και, μάλιστα, γίνεται και προσπάθεια να αλλοιώνεται η γλώσσα, ώστε να γίνεται απομάκρυνση...

Η.Ν.: Με ποιον τρόπο, γίνεται αυτή η «απομάκρυνση»;
Ε.Μ.: Λέγοντας, για παράδειγμα, όχι στους τόνους: απλοποιείς την ορθογραφία, βάζεις το λατινικό αλφάβητο. Αυτή η επιδίωξις είναι εθνικώς επιβλαβής. Εμείς πρέπει να είμεθα συνδετικώτατοι στη γλώσσα. Συνδετικώτατοι είναι πολλοί λαοί: οι Γάλλοι, οι Άγγλοι... Συνδετικώτατοι είναι και οι Ισραηλινοί, οι οποίοι δεν είχαν γλώσσα. Και είναι «θαύμα» αυτό που έγινε στο Ισραήλ. Ενώ δεν είχαν ομιλούμενη γλώσσα, κάθησαν οι λόγιοι και κατασκεύασαν γλώσσα ομιλούμενη από τη γλώσσα της Βίβλου, που ήταν απρόσφορη. Διότι δεν ήταν εύκολο να κατα­σκευάσεις από μια γλώσσα της Βίβλου -της λεγομένης από εμάς «Παλαιάς Διαθήκης», που είναι σχεδόν ποιητική και δεν παρέ­χει στοιχεία ομιλούμενης γλώσσας- μια γλώσσα ομιλούμενη.
Εάν, για παράδειγμα, έσπαγε η γλωσσική παράδοση και στο μέλλον θέλαμε να κάνουμε από την αρχή ελληνική γλώσσα ομιλούμενη, για μας θα ήταν πολύ ευκολότερο απ' ό,τι για τους Ισραηλινούς. Διότι η ελληνική γλώσσα, με την τραγωδία της, παρέχει διαλογικά στοιχεία. Και με τους διάλογους του Πλά­τωνος ή του Λουκιανού κ.λπ.

Η.Ν.: Που σημαίνει ότι δεν ελλοχεύει κίνδυνος εξαφάνισης της ελληνικής γλώσσας;

Ε.Μ.: Εγώ πιστεύω ότι, ακόμα κι αν προς στιγμήν παραμερί­σουμε τα Αρχαία Ελληνικά, θα επανέλθουν. Το 2100, το 2200, δεν ξέρω. Αυτή είναι η ουσία της Παιδείας. Τα Αρχαία Ελλη­νικά έχουν ένα ζωντανό, παιδευτικό χαρακτήρα. Ανανεώ­νουν τον άνθρωπο. Τον πτερώνουν. Όταν, κατά την Αρχαιό­τητα, τα Ελληνικά εγκαταλείφθηκαν στο δυτικό μέρος της αυ­τοκρατορίας χάρη των Λατινικών, έσβησαν σε όλη τη μεσαιω­νική περίοδο. Εδιδάσκοντο στην Κωνσταντινούπολη, αλλά όχι στο δυτικό κράτος. Οπότε, περί την Αναγέννηση, τους ήρθε μια έντονη λαχτάρα να γυρίσουν στην Ελλάδα και, σιγά-σιγά, άρχισαν να διαβάζουν τα Αρχαία Ελληνικά. Η Αναγέννηση αυτή της Ελλάδος εσήμανε την Αναγέννηση της Ευρώπης. Το ξαναγέννημα του Ανθρώπου, που είχε βυθι στεί στον Μεσαίωνα, που είχε χάσει την έννοια της ανθρωπιάς. Τώρα (με την Αναγέννηση) ο άνθρωπος χαίρεται τη Φύση, συνομιλεί μαζί της, αισθάνεται πτέρωμα ψυχικό, ώστε αυτός ο πολιτισμός φέρει τον πολιτισμό. Δηλαδή, δημιουργεί τον άνθρωπο στην τελειότερη του μορφή.


Πανεπιστημιακή... τρομοκρατία!

Η.Ν.: Τότε γιατί χτυπιέται τόσο άγρια (από παντού) αυτός ο πολιτισμός;

Ε.Μ.: Χτυπιέται κατά τούτο: θα μελετάτε, αλλά με μια προϋπόθεση: θα θεωρείται (αυτός ο πολιτισμός) «κοινή μεσογειακή κληρονομιά», όχι ελληνική. Δεν είναι προνόμιο της Ελλάδος ότι αυτή τον έχει ως παρακαταθήκη και κληρονομιά της. Είναι κληρονομιά «όλων μας». Η φράση αυτή προβάλλεται στο Τμήμα Ιστορίας, τώρα που δεν είμαι εκεί πρόεδρος.

Η.Ν.: Δηλαδή ο εκάστοτε πρόεδρος ελέγχει και καθορίζει το τι διδάσκεται στο τμήμα του;
Ε.Μ.: Η κακομοιριά των Πανεπιστημίων έφερε όλα αυτά τα πράγματα. Διότι αρνηθήκαμε να υπηρετούμε εκείνο για το οποίο έχουμε κληθεί. Διότι υπάρχουν αυτοί που θέλουν να ικανοποιούνται τα σχέδια που λένε μείωση της Ελλάδος, σε κάθε τομέα. Και εδαφικώς και χρονικώς (ιστορικώς). Πρέπει να περιοριστεί η Ελλάδα. «Πολύ ψηλά» είχε πάει το όνομα της Ελλάδος!

Η.Ν.: Εννοείτε Ελληνες καθηγητές;
Ε.Μ.: Έλληνες μίσθαρνα όργανα στο Τμήμα Ιστορίας, στο τμήμα που υφαίνει την ιστορική πραγματικότητα. Σε αυτό το Τμήμα, πιστεύω ότι έχω παίξει ένα ρόλο κατά τούτο: είδα ό,τι αποκλείνει - δηλαδή, ό,τι υπηρετεί τον σκοπό που θέλουν αυτοί. Και επειδή το είδα αυτό, έφυγα από το Φιλολογικό Τμήμα, με δική μου αίτηση, και πήγα στο Ιστορικό. Το να πάω στο Ιστορικό δεν ήταν απλώς ένας λόγος.'Επρεπε να πάρω και την προεδρία. Διότι, χωρίς προεδρία, δεν κατευθύνεις το Τμήμα.
Εβαλα υποψηφιότητα και βγήκα πρόεδρος. Έπαιρνα πάντοτε 70% των ψήφων. Άρα, η ετυμηγορία του τμήματος ήταν 70 προς 30. Εάν -προσέξτε τη δραματικότητα- ζητούσα φανερή ψηφοφορία, δεν θα έπαιρνα καμία ψήφο! Καταλαβαίνετε πόσο μεγάλη πίεση ασκείται; Τρομοκρατία. Αυτό δείχνει ότι οι λίγοι αυτοί (το 30%) έχουν τη μεγάλη δύναμη...
Εδώ αρχίζει το θέμα της τρομοκρατίας στο Πανεπιστήμιο. Η ηγετική μορφή από αυτούς, που τους κατευθύνει, εξέπεσε από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Ζήτησα από τον Πρύτανη να εφαρμόσει την απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας, όπως κάνουμε πάντοτε. Κατά το Σύνταγμα, οι αποφάσεις του Σ.τ.Ε. είναι άμεσα εκτελεστές. Κανένας Πρύτανης, ούτε Γέροντας, ούτε Δημόπουλος, ούτε Μπαμπινιώτης εφήρμοσε την απόφαση! Τον άφησαν εκεί, να διδάσκει και να πιέζει...

Η.Ν.: Και ποιο είναι το όνομα του, κύριε καθηγητά;
Ε.Μ.: Τον ξέρει όλος ο κόσμος! Λιάκος λέγεται. Άρα, αυτή τη στιγμή, το Τμήμα αυτό δεινοπαθεί. Δεν υπάρχει μια δύναμη να φέρει μια ανάσχεση!
Χαρακτηριστικό είναι ότι, όταν έκανα την πρώτη τετραετία (προε­δρίας) και επειδή θα μεσολαβούσαν δυο χρόνια για να ξαναθέσω υπο ψηφιότητα, έλειψα για να κάνω ένα σημαντικό έργο (Κέντρο Ελληνικού Πολιτισμού) και στην Κίνα, και στην Ινδία. Γυρίζοντας ξαναβγήκα πρόεδρος, και η πρώτη μου δουλειά ήταν να δω τι γίνεται στο Τμήμα Ιστορίας. Βλέποντας τον κατάλογο των διδακτορικών των υπο­ψηφίων διδακτόρων που έχουμε στο Τμήμα, είδα ότι, ενώ ο νόμος καθόριζε να πάρουμε μόνο δύο στην ανωτέρα Ιστορία, που είναι η κρίσιμη Ιστορία για το μεταπτυχιακό πρόγραμμα, υπήρχαν διακόσιοι! Αυτοί οι διακόσιοι ταχέως αποκτούν το διδακτορικό, χωρίς εμπόδια, και έχουν τη δυνατότητα να κάνουν 7μελείς επιτροπές με «δικούς τους» και να τους προ­ωθούν «διδακτοροποιούντες τους»!
Είναι μεγάλη υπόθεση αυτό. Να έχεις το «έμψυχο υλικό». Διότι αυτοί που θέλουν να δράσουν, πρέπει να έχουν ένα φυ­τώριο. Να έχουμε διακόσιους ανθρώπους που να έχουν τοπο­θετηθεί σε διακόσιες πανεπιστημιακές μονάδες ή σε ινστιτού­τα πνευματικά ή να έχουν πάρει κάποιες θέσεις με κάποιο τίτλο - δηλαδή, να μην είναι απλοί απόφοιτοι πανεπιστημίων, αλλά να έχουν κάποιο διδακτορικό. Πολύ σκληροί στα διδα­κτορικά «των άλλων» και πολύ εύκολοι στα διδακτορικά αυτών. Θα ήταν ευχής έργον να γραφεί μια διατριβή «τι απέγι­ναν οι διακόσιοι λαθραίως εισελθόντες εις το μεταπτυχιακόν πρόγραμμα»...

Η.Ν.: Όσοι συνάδελφοι σας δεν λειτουργούν έτσι (ακόμη και αν είναι λίγοι), γιατί δεν αντιδρούν;
Ε.Μ.: Είναι πολλοί. Αλλά είτε δεν αντιλαμβάνονται το πρόβλημα, είτε σκέπτονται «πού να μπλεχτώ τώρα σε φασαρίες. Θέλω να εξελιχθώ σε μια ανώτερη βαθμίδα».
Είναι πολύ φυσικό. Ο καθηγητής, όταν μπαίνει στο Πανεπι­στήμιο, έχει τέσσερις βαθμίδες: είναι λέκτωρ, επίκουρος, ανα­πληρωτής και καθηγητής. Η κύρια μεριμνά του είναι πώς να πάει στην επόμενη βαθμίδα! Αυτό δεν το κατακρίνω. Είναι θεμιτό.
Αλλά υπάρχουν και μερικά όρια. Διότι έχουμε έναν σκοπό. Έχουμε Τμήμα Ιστορίας; Έχουμε Εθνική Ιστορία; Ποια είναι αυτή; Ποιο είναι το εθνικό μας πρόβλημα; Τι θα πει «Ελλάς»; Τι σήμα εκπέμπει η Ελλάς; Εκπέμπει ένα σήμα, που σημαίνει ορισμένα πράγματα.
Σήμα = σημαία. Μπορεί να είναι «πανί», αλλά είναι σύμβο­λο. Και εδώ «συμβάλλει», μαζεύεται η όλη εθνική υπόστασις. Η σημαία είναι το οπτικό σύμβολο του Έθνους, το σύντομο. Ο Εθνικός μας 'Υμνος λέει τι γυρεύω ως Έθνος. Αν σβήσουμε ως Έθνος, τότε τι είμεθα; Είδατε κάποιο κράτος, όπως τη Γερ­μανία, την Ιρλανδία, τη Σουηδία ή τη Γαλλία, να εγκαταλείπει την εθνικότητα του; Θα μας «πετάξουν έξω»! Είναι σαν να μας «γδύνουν» ψυχικώς. Δεν ζεις χωρίς Έθνος!

Η.Ν.: Το να «μας πετάξουν έξω» μπορεί να επιτευχθεί ευκολότερα μέσα από την Παιδεία;
Ε.Μ.: Εγώ στην Παιδεία βλέπω ότι, με τον περιορισμό των Αρχαίων Ελληνικών και της Ιστορίας, δεν έχουμε καλή προοπτική. Με αυτή τη χαλάρωση που υπάρχει, ευνοείται η αμεριμνησία, η ολιγωρία περί τα εθνικά θέματα.
Στο Πανεπιστήμιο, οι περισσότεροι λένε «αν μιλήσω και φωνάξω, δεν θα εξελιχθώ».Έπειτα, οι φοιτητές με τους οποίους συνεργάζεσαι, ψηφίζουν. Και δεν σε «βγάζουν» Πρύτανη, αν δεν σου βρουν κάποια «τρωτά». Τα «τρωτά» έγιναν... προτέρημα! Έχω πολλές περιπτώσεις που οι Πρυτάνεις ακολουθούν την τακτική που τους λένε οι φοιτητές. Οι καταλήψεις διαδέχονται η μία την άλλη. Το λεγόμενο «άσυλο» έχει τόσο παραχαραχθεί, ώστε θα ευχόμουν σήμερα να βρούμε ένα... άσυλο να μας γλυτώσει από το υπάρχον άσυλο!
Πουθενά δεν γίνεται τέτοια απαξίωση της εθνικής μας ζωής, όσο μέσα στο Πανεπιστήμιο! Εν ονόματι του άσυλου, μπορεί να πας στο Πανεπιστήμιο και να κάνεις του κόσμου τις αθλιότητες, χωρίς να παρέμβει κανείς. Αν αποφασίσουν οι φοιτητές να κλείσουν τη Σχολή (και είναι γνωστός ο τρόπος με τον οποίο αποφασίζουν), οι καταλήψεις διαδέχονται η μία την άλλη. Αυτό δεν το μαθαίνει ο κόσμος. Αυτό είναι κατάχρησις του ασύλου! Διότι, ενώ λένε ότι «το άσυλο είναι για να μπορεί ελευθέρως ο καθηγητής να κυκλοφορεί και να λέει ό,τι θέλει» (ελευθερία και διδασκαλία ιδεών), δεν του επιτρέπεται! Όχι μόνο να έχει ελευθερία διακινήσεως ιδεών, αλλά ούτε να μπει στο Πανεπιστήμιο! Δηλαδή τελεία αχρήστευσις της εννοίας του ασύλου.

...Στην παιδεία, με τον περιορισμό των Αρχαίων Ελληνικών και της ιστορίας, δεν έχουμε καλή προοπτική. Με αυτή τη χαλάρωση που υπάρχει, ευνοείται η αμεριμνησία και η ολιγωρία περι τα εθνικά θέματα.

Το άγνωστο παρασκήνιο στα ΑΕΙ

Η.Ν.: ...και αντίθετα με την έννοια της Δημοκρατίας.
 Ε.Μ.: Ποια έννοια Δημοκρατίας; Είναι η Δημοκρατία των ολίγων, η δημοκρατία του «συφερτού». Αυτοί επιβάλλονται με μερικούς καθηγητές. Και μερικοί φοιτητές, που είναι «συφερτός», κάνουν ό,τι θέλουν. Αποφασίζουν: θα καταλάβουμε τη Φιλοσοφική Σχολή!
Ενας καθηγητής μεμονωμένα, το πολύ-πολύ, να πει «δεν θα κάνω εξετάσεις». Το λένε πολλοί, αλλά μόλις προχωρήσουν στην ημέρα των εξετάσεων, σιωπούν. Άρα, οι φοιτητές ξέρουν ότι, ακόμα κι αν απειλήσει ο καθηγητής, υπάρχουν τρόποι εύκολοι τρόποι. Θα «του σύρει» μια φωνή ο Πρύτανης, ο οποίος συνεργάζεται μαζί τους και τον κάνουν ό,τι θέλουν - τον έχουν εκλέξει! Εσύ, ο καθηγητής, δεν μπορείς να βρεθείς ανάμεσα στους φοιτητές και τους Πρυτάνεις. Δηλαδή ανάμεσα σε Συμπληγάδες...
Θα σας πω ένα χαρακτηριστικό, για το οποίο καμαρώνω. Ως Κοσμήτωρ της Σχολής έχεις τον δεύτερο ρόλο στο Πανεπιστήμιο, μετά τον Πρύτανη. Το Πανεπιστήμιο έχει τέσσερις Κοσμήτορες. Περί το 2000, έπρεπε να πούμε για μια φορά ότι «θα χάσουμε το εξάμηνο». Να μη μείνει απειλή, αλλά να το κάνουμε. Γιατί, επαναλαμβάνω, τέτοιες απειλές έχουν γίνει σε όλα τα Πανεπιστήμια.
Έχω, λοιπόν, τη θέση του Κοσμήτορος και πρέπει να θέσω αυτό το πρόβλημα για όλη τη Φιλοσοφική Σχολή (πάνω από 10 τμήματα, 25.000 φοιτητές). Αρχίζει η κατάληψις. Απαγορεύεται η είσοδος των φοιτητών και των καθηγητών στο Πανεπιστήμιο. Φυσικό ήταν να τους πω: «Πού πάτε, με αυτό τον τρόπο θα χάσετε το εξάμηνο σας.» - «Καλά, μας το είπαν και άλλοι.» -«Σας καλώ και κάνω και συνεδρίαση. Έλα κι εσύ, κύριε Πρύτανη, να είσαι παρών», του λέω, «για να δεις ότι η απειλή είναι άμεση». - «Ας τελειώσουμε το εξάμηνο και θα μετρήσουμε τις εβδομάδες μαθήματος, αν έγιναν 13», λέει ο Πρύτανης. Ούτε μία δεν είχε γίνει! Κατάλαβα ότι είχαν συνεννοηθεί.
Όταν τελείωσε το εξάμηνο, βγάζω μία ανακοίνωση η οποία κοινοποιείται σε όλα τα μέλη της Φιλοσοφικής Σχολής, και στους φοιτητές, και στο διοικητικό προσωπικό και στους συναδέλφους καθηγητές: «Αγαπητοί συνάδελφοι, το εξάμηνο ετελείωσε. Όλοι ξέρουμε πώς. Δεν έγιναν μαθήματα. Αφού δεν έγιναν μαθήματα, δεν θα κάνουμε εξετάσεις»!
Ε, τότε άρχισε ο πόλεμος. Λέει ο Πρύτανης να πάμε το πρόβλημα στη Σύγκλητο και εκείνη να αποφασίσει. Η Σύγκλητος γυρίζει το θέμα στα επί μέρους τμήματα.

Η.Ν.: Γιατί;
Ε.Μ.: Διότι αυτό ζήτησαν οι φοιτητές! Πηγαίνουν στη συνεδρίαση κάθε Τμήματος και αποφασίζουν αυτοί και εξω-πανεπιστημιακά στοιχεία.Ετσι βγαίνει απόφασις από μέλη που δεν ανήκουν στο Τμήμα ή πηγαίνουν από Τμήμα σε Τμήμα. Άρα, τα ίδια πρόσωπα λαμβάνουν αποφάσεις να κάνουν εξετάσεις χωρίς να έχουν γίνει (λόγω καταλήψεων) καθόλου μαθήματα. Εξετάσεις επί ποίας ύλης; Επί μηδαμινής. Εμπαιγμός, δηλαδή.
Κατά σύμπτωση, δεν ήμουν μόνο Κοσμήτωρ, αλλά και πρόεδρος στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Λέω: «Ας γίνουν στα άλλα Τμήματα, στο δικό μου δεν θα γίνουν εξετάσεις.» Οι φοιτητές φώναζαν. Άρχισαν να με πιέζουν. Εγώ δεν υπέκυπτα. Και έκαναν το εξής τρομακτικό: πάει ο Πρύτανης με τον Υπουργό Παιδείας και με απολύουν! Η θητεία μου τελείωνε σε δύο μήνες. Αλλά έπρεπε να γίνουν οι εξετάσεις... Άπαξ και παύομαι εγώ, αναλαμβάνει ο αναπληρωτής και κάνει εξετάσεις!
Το τελευταίο μετερίζι που μου έμενε ήταν το δικό μου μάθημα. Είπα, λοιπόν: «Κάντε εσείς εξετάσεις όπου θέλετε, εγώ δεν κάνω στο δικό μου μάθημα.» Αλλά δεν ήταν μόνο το Φιλολογικό. Είχα και άλλα Τμήματα. Οπότε πήγαν στον Πρύτανη και απαίτησαν να βρεθεί λύση. Και βρήκαν τον τρόπο: να κάνουμε μια συνεδρίαση Συγκλήτου, στην οποία συμμετέχουν μόνο οι πρόεδροι των τμημάτων και ορισμένος μικρός αριθμός φοιτητών. Αλλά απαίτησαν από τον Πρύτανη να γίνει η συνεδρίαση όχι στη μικρή αίθουσα που συνεδριάζει η Σύγκλητος, αλλά στη μεγάλη αίθουσα των τελετών του Πανεπιστημίου. Γέμισε, λοιπόν, η αίθουσα με φοιτητές που άρχισαν να με απειλούν. Παρά τις πιέσεις δεν υποχώρησα και, παρά την απόφαση του Πρύτανη να γίνουν οι εξετάσεις με μια επιτροπή, τελικά εξετά­σεις δεν έγιναν. Και βρήκαν τρόπο να μη μου δώσουν τον βαθμό του «ομότιμου» καθηγητού - ένα βαθμό που τον παίρ­νουν όλοι. Βεβαίως, για μένα είναι άκρως τιμητικό. Και, βεβαίως, οι φοιτητές πέτυχαν να έχουν στο ενεργητικό τους την τιμωρία ενός καθηγητή που δεν έκανε εξετάσεις, αφού δεν είχαν γίνει μαθήματα ολόκληρο το εξάμηνο λόγω καταλήψε­ων. Πρέπει να είμεθα πειθήνια όργανα σε όλα. Καταλαβαίνετε τι μηχανισμοί κινούνται και σε μπλέκουν...

Η.Ν.: Οι φοιτητές που δημιουργούν αυτές τις καταστάσεις προωθούνται;
Ε.Μ.: Βεβαίως. Αυτοί συνήθως παίρνουν τίτλους. Αυτούς προωθούν, καμιά φορά, και στα μεταπτυχιακά. Γιατί αυτοί είναι όργανα. Δεν είναι κακά παιδιά. Τους χαλάει το σύστημα. Αν υπήρχε κάπως η έννοια ότι υπάρχει τάξις, κάποια δυνατότητα να επιβληθεί κάποια ποινή... Όπως είπε ένας φιλόσοφος: «Αν φτάσουμε στο σημείο να υπάρχει ανεπιπληξία, δηλαδή να απαγορεύεται η απλή επίπληξις, τότε χαθήκαμε»! Διότι Παι­δεία είναι έπαινος και ψόγος. Όταν ισοπεδώνονται όλοι, δεν υπάρχει Παιδεία!

Η.Ν.: Το σύστημα αυτό, όμως, επιβάλλεται εκ των άνω, που σημαίνει ότι και οι καθηγητές έχουν ευθύνες. Ε.Μ.: Αυτοί που θέλουν να εξασθενήσουν την Παιδεία έχουν τρόπους να το προωθούν και να τους καθοδηγούν.
Η.Ν.: Σε «αυτούς» συμπεριλαμβάνονται και πολιτικά πρόσωπα; Ε.Μ.: Για τους πανεπιστημιακούς μιλάω. Η Πολιτεία λέει: «Εχετε αυτοδιοίκηση, κάντε ό,τι θέλετε».
Είναι εύκολο να βρεις 5 ανθρώπους και να τους καθοδηγείς. Πολύ εύκολο. Ο σχεδιαστής ενός τέτοιου προγράμματος θα πει: «Πρέπει να βρούμε καμιά 20αριά καθηγητές να ενεργή­σουν. Εμπροσθοφυλακή.» Θα πάρουν μερικούς καθηγητές, οι οποίοι είναι ευάλωτοι. Θα βρουν μερικές εφημερίδες, μερικά εκδοτικά συγκροτήματα να τους βοηθήσουν. Είναι πολύ εύκο­λο να σκεφθεί κάποιος πώς γίνεται η άλωσις. Η άλωσις δεν γίνεται με στρατό, γίνεται με αυτό τον τρόπο.Ολοι είναι ωνητοί.

Πηγή: Περιοδικό Hellenic Nexus τεύχος Ιουλίου σελ. 16
========================================================
Σημείωση ιστολογίου : Μπορείτε ελεύθερα να αναδημοσιεύσετε όποιο κείμενο θέλετε . Απαραίτητη προϋπόθεση όμως για την αναδημοσίευση κειμένων του ιστολογίου ***ΜΑΚΕΔΩΝ*** , είναι η σαφής αναφορά σ΄αυτό μ΄ενεργό λινκ .

1911: «Αν κάποιος θέλει να αλλάξει το κόσμο, υπάρχει άλλος τρόπος πιο αποτελεσματικός απο τον πόλεμο;»

| 0 αναγνώστες άφησαν σχόλιο


Βρισκόμαστε στα μέσα του 20ού αιώνα(1954) στις ΗΠΑ. Η βουλή των Αντιπροσώπων διαπίστωσε ότι στις ΗΠΑ υπήρχαν μη φορολογούμενα ιδρύματα, τα οποία είχαν ένα επίσημο καταστατικό και περίεργες δραστηριότητες.

Κάποια στιγμή δημιουργήθηκε μια επιτροπή με πρόεδρο τον Caroll Reece με σκοπό να ερευνηθούν αυτά τα ιδρύματα, ποιοί είναι οι πραγματικοί τους στόχοι, ποιοί τα χρηματοδοτούν.

Κάποιος ονομαζόμενος Norman Dodd μέλος της επιτροπής αποκάλυψε τα συμπεράσματα και τα στοιχεία της έρευνας και εκδόθηκε ένα βιβλίο το «THE TAX-EXEMPT FOUNDATIONS» (by William H. McIlhany,II).

Ένα απο τα ιδρύματα με τα οποία ασχολήθηκαν ήταν το Carnegie Endowment for International Peace. Πρόεδρος ήταν ο δρ. Joseph Johnson, ο οποίος επέτρεψε στον Dodd να ερευνήσει τα αρχεία του ιδρύματος. Ερεύνησαν τις χρονιές απο το 1910 μέχρι το 1920 και σοκαρίστηκαν απο το υλικό του Dodd.
-        Στα πρακτικά του 1911 το ίδρυμα ασχολήθηκε με το ερώτημα: «Αν κάποιος θέλει να αλλάξει το κόσμο, υπάρχει άλλος τρόπος πιο αποτελεσματικός απο τον πόλεμο;» Η συζήτηση κράτησε ένα χρόνο περίπου και αποφάνθηκαν ότι με τα δεδομένα αυτής της εποχής δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Το επόμενο που έθεσαν ήταν με πιο τρόπο θα μπλέξουμε τις ΗΠΑ σε πόλεμο. Ενα ακόμη ερώτημα που έθεσαν είναι το πως θα καταφέρουμε να ελέγξουμε τους διπλωμάτες των ΗΠΑ. Στα πρακτικά φαίνεται καθαρά ότι οι επίτροποι του ιδρύματος συνέχαιραν ο ένας τον άλλον όταν μπήκαν στον πόλεμο οι ΗΠΑ.
-        Στα πρακτικά του 1914 είχαν θέσει το ερώτημα «Πως μπορούν να ελέγξουν την ανατροφή των Αμερικανόπαιδων. Και κατέληξαν ότι πρέπει να ελέγξουν την εκπαίδευση. Τότε πλησίασαν το ίδρυμα Ροκφέλερ και όλως περιέργως το ίδρυμα Ροκφέλερ έκανε ότι χρειάζεται για να ελέγξουν το εκπαιδευτικό σύστημα των ΗΠΑ. Δηλαδή αποφάσισαν ότι το κλειδί είναι ο τρόπος με τον οποίο διδάσκεται η Αμερικανική ιστορία. Έτσι πλησίασαν τους πιο μεγάλους  Αμερικάνους ιστορικούς εκείνης της εποχής για να τους πείσουν να αλλάξουν την προσέγγιση με την οποία παρουσιάζουν τα γεγονότα. Ωραιοποίηση της ιστορίας δηλαδή. Ότι κάνει τώρα Βερέμης, Λιάκος, Φραγκουδάκη.100 σχεδόν όμως χρόνια πριν. Τα πρακτικά δείχνουν σύμφωνα με τον Dodd ότι οι καθιερωμένοι ιστορικοί αντιστάθηκαν οπότε το ίδρυμα Carnegie μαζί με το ίδρυμα Guggenheim διέθεσαν νέες υποτροφίες σε νέους ιστορικούς με την υποχρέωση φυσικά να παρουσιάσουν την ιστορία όπως ήθελε το ίδρυμα....



Θυμηθείτε ότι μετά την πτώση της Χούντας όλοι οι παραδοσιακοί ιστορικοί κατηγορήθηκαν σαν εθνικόφρονες και απολύθηκαν. Οι απολύσεις αυτές συνεχίζονται ακόμη και τώρα. Χαρκατηριστική είναι η περίπτωση του καθηγητή Μιχαλόπουλου(πληροφορίες για την περίπτωσή του μπορείτε να δείτε στο διαδίκτυο). 

Την θέση των παλιών ιστορικών την παίρνουν άνθρωποι με ελαστική συνείδηση και μεγάλη άγνοια της ιστορίας, το κύριο όμως χαρακτηριστικό τους είναι ότι είναι απόλυτα υπάκουοι στην Νέα Τάξη Πραγμάτων.
Κάποια στιγμή το ίδρυμα κατάφερε να φτιάξει την δική του «ομάδα μαϊμού ιστορικών» και παρ’ όλες τις αντιδράσεις με την πάροδο των χρόνων η ομάδα αυτή επιβλήθηκε στην Αμερικάνικη Ιστορική Ένωση.
Όταν λοιπόν στέλνουμε τα παιδιά μας να σπουδάσουν στην Αμερική τέτοιοι ιστορικοί αναλαμβάνουν να τα μορφώσουν.
Ο Dodd αποκαλύπτει οτι πίσω απο τα ιδρύματα αυτά κρύβεται μια πολύ ισχυρή ομάδα ατόμων που ενδιαφέρονται να αλλάξουν το σύνολο της ζωής στη Γη. Δημιούργησαν λοιπόν τέτοια ιδρύματα για να πετύχουν το στόχο τους με το λιγότερο δυνατό κόστος. Υποστηρίζει ακόμη ότι τα ιδρύματα αυτά έχουν τους φανερούς στόχους όπως φιλανθρωπίες, διαλέξεις κτλ, ενω οι πραγματικοί στόχοι των ιδρυμάτων αυτών δεν αποκαλύπτονται ποτέ φαίνονται όμως απο τα ίχνη των πράξεων του ιδρύματος.
Ένας ακόμη απο τους σκοπούς σύμφωνα με τον Dodd είναι η μετατροπή όλων των χωρών της Γης σε σοσιαλιστικού τύπου κράτη.
Πίσω απο τα ιδρύματα αυτά βρίσκονται οι μεγάλες εβραϊκές οικογένειες των Cecil Rhodes και Milner.
Να προσθέσουμε δε για χάρη της ιστορίας ότι η κυριαρχία των Κομμουνιστών στην Κίνα είχε προσχεδιαστεί απο αυτά τα ιδρύματα. Η έρευνα αυτή όμως είναι περίπου 1300 σελίδες και δεν είναι δυνατόν να περιγραφεί σε ένα τόσο μικρό άρθρο.
Κλείνουμε το άρθρο με την σημαντικότατη επισήμανση του Dodd οτι πίσω απο τα ιδρύματα αυτά κρύβονται μεγάλες οικογένειες τραπεζιτών(όλες είναι εβραϊκές αλλά ο Dodd δεν το αναφέρει για ευνόητους λόγους) αλλά ακόμη πιο σημαντικό είναι οτι «όλα τα ιδρύματα και οι οργανισμοί αυτοί συνιστούν μια ολότητα με συγκεκριμένο στόχο και πρόγραμμα. Και ο στόχος είναι η παγκόσμια διακυβέρνηση».
Όπως καταλαβαίνετε ο σοσιαλισμός είναι δικός τους προσωρινό εφεύρημα.
Αυτά τα βιβλία δεν επανεκδίδονται. Ψάξτε σε αγγλικά κείμενα για περισσότερες πληροφορίες.
Δείτε εδω αρκετές πληροφορίες

Από Αντιπληροφόρηση
======================================================== 
Σημείωση ιστολογίου : Μπορείτε ελεύθερα να αναδημοσιεύσετε όποιο κείμενο θέλετε . Απαραίτητη προϋπόθεση όμως για την αναδημοσίευση κειμένων του ιστολογίου ***ΜΑΚΕΔΩΝ*** , είναι η σαφής αναφορά σ΄αυτό μ΄ενεργό λινκ .