ΚΟΙΝΗ ΔΗΛΩΣΗ Των καθηγητών Συνταγματικού Δικαίου
Γιώργου Κασιμάτη, Ομότιμου Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών
Ανδρέα Δημητρόπουλου, Καθηγητή Πανεπιστημίου Αθηνών
Γιώργου Κατρούγκαλου, Καθηγητή Πανεπιστημίου Θράκης
Ηλία Νικολόπουλου , Καθηγητή Παντείου Πανεπιστημίου
Κώστα Χρυσόγονου, Καθηγητή Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Αισθανόμαστε την υποχρέωση να επισημάνουμε προς τη Βουλή και τον ελληνικό λαό ότι το κείμενο, το οποίο καλείται σήμερα να ψηφίσει η λαϊκή αντιπροσωπεία, παραβιάζει κατάφωρα θεμελιώδεις διατάξεις του Συντάγματος και του ευρωπαϊκού και διεθνούς δικαίου για τους λόγους που ακολουθούν:
1. Η παρούσα Βουλή εκλέχθηκε τον Οκτώβριο του 2009 κάτω από εντελώς διαφορετικές πολιτικές προϋποθέσεις και η λαϊκή εντολή προς αυτή, κατά την έννοια του άρθρου 41 του Συντάγματος, ήταν διαμετρικά αντίθετη από όσα προβλέπει τώρα το κατατεθειμένο κείμενο. Λείπει, συνεπώς, η δημοκρατική νομιμοποίηση για την ψήφισή του.
2. Το περιεχόμενο του κειμένου, που καλείται να ψηφίσει η Βουλή είναι προϊόν οικονομικού και πολιτικού εκβιασμού, εκ μέρους των εκπροσώπων των δανειστών, κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου (άρθρο 52 της Διεθνούς Σύμβασης της Βιέννης του 1969).
3. Το κείμενο που κατατέθηκε για ψήφιση δεν αποτελεί κατά το Σύνταγμα ούτε σχέδιο νόμου, δεδομένου ότι δεν περιλαμβάνει διατάξεις νομοθετικού περιεχομένου ούτε σχέδιο νόμου κυρωτικού διεθνούς σύμβασης, δεδομένου ότι δεν περιέχει το υπογεγραμμένο κείμενο της διεθνούς σύμβασης. Πρόκειται για κείμενο προγράμματος, που επιχειρείται να δεσμεύσει ανεπίτρεπτα επί δεκαετίες το μέλλον της χώρας. Παρουσιαζόμενο, συνεπώς, ως δεσμευτικό κείμενο νόμου, παραβιάζει την αντιπροσωπευτική αρχή και την κατά το Σύνταγμα άσκηση της νομοθετικής λειτουργίας (άρθρο 26 Σ).
4. Το κείμενο επιχειρείται να υπερψηφιστεί κατά παράβαση του άρθρου 29 του Συντάγματος, στο βαθμό που επιβάλλεται κομματική πειθαρχία χωρίς προηγούμενη εσωτερική ψηφοφορία και απόφαση συλλογικών κομματικών οργάνων.
5. Η πρόβλεψη ότι οι νέες δανειακές συμβάσεις θα ισχύουν από την υπογραφή τους, χωρίς κύρωση από την Βουλή, παραβιάζει τα άρθρα 28 παρ. 2 και 36 παρ. 2 του Συντάγματος, καθώς και το διεθνές δίκαιο.
6. Οι συνταγματικές και οι διεθνούς δικαίου εγγυήσεις σεβασμού και προστασίας της εθνικής κυριαρχίας προσβάλλονται επιπλέον:
(α) Με την επανάληψη -όπως και στη Σύμβαση Δανειακής Διευκόλυνσης της 10.5.2010- της ρήτρας παραίτησης από τις ασυλίες της εθνικής κυριαρχίας, (β) με τον υπερδανεισμό της χώρας και την άμεση στέρηση της δυνατότητας ικανοποίησης των βασικών αναγκών του ελληνικού λαού και της αξιοπρεπούς διαβίωσης των ελλήνων πολιτών, (γ) με τη σώρευση «επαχθούς» δανεισμού και (δ) με την εφαρμογή του αγγλικού δικαίου και όχι του δημοσίου διεθνούς δικαίου που διέπει τις διεθνείς συμβάσεις των κρατών. Συνεπώς, το κείμενο που καλείται η Βουλή να ψηφίσει παραβιάζει στον πυρήνα τους τις συνταγματικές εγγυήσεις της εθνικής κυριαρχίας, της λαϊκής κυριαρχίας και της δημοκρατικής αρχής (άρθρο 1 του Συντάγματος).
7. Τα μέτρα που προβλέπει το προς ψήφιση κείμενο ότι θα επιβληθούν στον ελληνικό λαό παραβιάζουν τις αρχές της ισότητας των βαρών, του κοινωνικού κράτους δικαίου (άρθρα 4 παρ. 5 και 25 παρ. 1 του Συντάγματος) και τις εγγυήσεις των κοινωνικών δικαιωμάτων των Ελλήνων (άρθρα 22 και 23 του Συντάγματος). Παραβιάζουν επίσης θεμελιώδεις εγγυήσεις της Συνθήκης της Λισαβόνας (του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων) και του διεθνούς δικαίου, καθώς και εγγυήσεις του διεθνούς εργατικού δικαίου.
Η ψήφιση του νομοσχεδίου συνιστά, συνεπώς, εκτροπή από τη συνταγματική, την ευρωπαϊκή και τη διεθνή νομιμότητα.
ΔΗΛΩΣΗ ΚΑΣΙΜΑΤΗ
Το περιεχόμενο του Κειμένου που καλείται να ψηφίσει η Βουλή των Ελλήνων, καθώς και τα κείμενα των Δανειακών Συμβάσεων του Μαϊου 2010 αποτελούν, στην ουσία τους, παλαιό σχέδιο του ΔΝΤ, που εφαρμοζόταν μέχρι σήμερα σε χώρες του τρίτου κόσμου. Το σχέδιο αυτό δανεισμού χωρών που βρίσκονται σε οικονομική κρίση είναι αντίθετο προς το Διεθνές Δίκαιο, γιατί παραβιάζει την αρχή της προστασίας της εθνικής κυριαρχίας και θεμελιώδη δικαιώματα των λαών.
Αντί του σχεδίου αυτού του ΔΝΤ, στο πλαίσιο του Διεθνούς Δικαίου ισχύει η αρχή ότι η κυβέρνηση της οφειλέτριας χώρας οφείλει πρώτα να εξασφαλίσει την ικανοποίηση των βασικών αναγκών του λαού της και μετά να εκπληρώσει τις δανειακές της υποχρεώσεις. Σύμφωνα με αυτή την αρχή, έχει διαμορφωθεί ο κανόνας ότι η οφειλέτρια χώρα έχει το δικαίωμα με μονομερή δήλωση να κηρυχθεί σε κατάσταση οικονομικής ανάγκης και να προβεί σε αναστολή πληρωμών μέχρι να υπολογιστεί το επαχθές τμήμα του χρέους και η απάλειψή του, καθώς και κήρυξη της ακυρότητας των συμβάσεων ή όρων τους που παραβιάζουν το Διεθνές Δίκαιο. Οι δανειστές δεν δικαιούνται να προβούν σε αντίποινα ή σε μη εκτέλεση των δικών τους υποχρεώσεων απέναντι στην οφειλέτρια χώρα.
Περισσότερα: http://www.schizas.com/site3/index.php?option=com_content&view=article&id=44375:2012-02-12-142146&catid=22:ellinides-fones&Itemid=200#ixzz1mBrVWHsu
.png)
..webp)
.jpg)
.jpg)
Αναρτήσεις
