Επαφές του "πατριώτη" Ζέρβα με το 22ο Σώμα του Γερμανικού Στρατού

Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011 | 0 αναγνώστες άφησαν σχόλιο

 (απ' το Πολεμικό Ημερολόγιο της  Ε΄ Στρατιάς )


Οι δωσίλογοι τις Ελλάδας

| 0 αναγνώστες άφησαν σχόλιο

Οι «άνθρωποι-σκιές» του δωσιλογισμού

Στο φως οι συνεργάτες των στρατευμάτων κατοχής που διέφυγαν στο εξωτερικό ακολουθώντας τα γερμανικά στρατεύματα

Στις 25 Μαΐου 1945, δύο μεσήλικες παρουσιάστηκαν σε άθλια κατάσταση στην είσοδο της ελληνικής πρεσβείας στη Βέρνη. Ο φύλακας τούς λυπήθηκε και πώς να γινόταν διαφορετικά. Του είπαν ότι ήταν αντιστασιακοί, ότι είχαν συλληφθεί από τους Γερμανούς και ότι είχαν μεταφερθεί ως όμηροι στη Γερμανία. Δεν ζητούσαν παρά τα απαραίτητα για να επιστρέψουν στην Ελλάδα και στις οικογένειές τους. Εδωσαν τα ονόματά τους: Γρηγόριος Παζιώνης και Διονύσιος Αγάθος. Ηταν τα μοναδικά αληθινά στοιχεία.

ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΝΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΚΑΣΤΑ

| 0 αναγνώστες άφησαν σχόλιο


Η ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ Η ΕΠΑΝΑΠΡΟΤΑΣΗ ΕΝΟΣ ΚΕΙΜΕΝΟΥ
ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΝΑ ΤΟ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Η ΚΑΣΤΑ
Του Μιχάλη Χαραλαμπίδη

Η πρόταση μου για την δημιουργία Κυβέρνησης Εθνικής Συνεννόησης με Πρωθυπουργό και Υπουργούς τεχνοκράτες είχε ορισμένες πολιτικές αφετηρίες, αυτονόητες για τις ώριμες Δημοκρατικά χώρες. Ακολούθησε μια παράλληλη πρόταση του κ. Μητσοτάκη που κινήθηκε σε μια λογική κάλυψης μεν του κενού αλλά στα πλαίσια συντήρησης των τελματικών για την χώρα ισορροπιών και όχι υπέρβασης τους.

Η μια αφετηρία είναι ιστορικού τύπου. Η Ελλάδα πρέπει – έστω και στο και πέντε – να μπει στον νέο αιώνα με την μεγαλύτερη συγκέντρωση και ενεργοποίηση δυνάμεων, θελήσεων, προσδοκιών. Ένα πολιτικό 1909. Μια ώριμη δημοκρατία σε αυτές τις περιόδους σκέφτεται με όρους ιστορικού κύκλου και Εθνικής ευθύνης. Επιδιώκει όχι μόνον μια υψηλή αλλά μια άλλη σφαίρα συγκατάθεσης και εκκίνησης. Όχι την συγκυριακή τακτοποίηση και συντήρηση των παρακμιακών υπολειμμάτων της μεταπολίτευσης. Ένα λίφτινγκ ενός γερασμένου και διεφθαρμένου οικοδομήματος. Στα πλαίσια μιας επιβαλλόμενης εκβιαστικής συγκατάθεσης, σε συνθήκες της υψηλότερης ιστορικά αναξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος. Με μια ομάδα που κατέχει το κράτος με το χαμηλότερο ποσοτικά και ποιοτικά ποσοστό αποδοχής.