Έχει γούστο ! Λέτε ;

 Έλληνας εφοπλιστής στα πετρέλαια του Αιγαίου;

Μέσα στον ορυμαγδό της επικοινωνιακής εκστρατείας, πέρασε απαρατήρητη και μένει επίσημα ανεπιβεβαίωτη μια πληροφορία, ενδεχομένως με ιδιαίτερη σημασία για την τύχη της χώρας: το σημαντικότερο πετρελαϊκό κοίτασμα της χώρας πέρασε την περασμένη εβδομάδα στον έλεγχο ενός Έλληνα εφοπλιστή!

Σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας «Πρωινή», που δεν επιβεβαιώνεται επίσημα από το υπουργείο Ανάπτυξης, ούτε και από την ενδιαφερόμενη εταιρεία Ενεργειακή Αιγαίου, αλλά δεν έχει διαψευσθεί ως τώρα, την περασμένη εβδομάδα εγκρίθηκε από τον κ. Κωστή Χατζηδάκη η μεταβίβαση των δικαιωμάτων για τα κοιτάσματα στα ανατολικά της Θάσου.

Το δημοσίευμα της εφημερίδας αναφέρει, ότι:

-         «Εδώ και πολλές εβδομάδες φημολογούνταν το ενδιαφέρον της Ενεργειακής Αιγαίου για τα κοιτάσματα ανατολικά της Θάσου (Μπάμπουρας κ.λπ). Όμως το όλο θέμα «σκάλωνε» στην άρνηση της κυβέρνησης να εγκρίνει αυτή τη μεταβίβαση των δικαιωμάτων.

-         Χθεσινές πληροφορίες αναφέρουν ότι το θέμα έληξε. Πρόσφατα (την προηγούμενη εβδομάδα) ο υπουργός Ανάπτυξης κ. Χατζηδάκης ενέκρινε την μεταβίβαση των δικαιωμάτων. Έτσι η Ενεργειακή Αιγαίου γίνεται κυρίαρχος του παιχνιδιού αφού πέραν όλων των άλλων έχει αυτή τα δικαιώματα στα ανατολικά της νήσου Θάσου. Τα απέκτησε από την Denison (που προηγουμένως τα είχε μεταβιβάσει σε άλλη εταιρία δικών της συμφερόντων).

Είναι ενδιαφέρον, ότι το υπουργείο Ανάπτυξης τήρησε χθες σιγή ιχθύος για το θέμα, ενώ, σύμφωνα με πληροφορίες του “Sofokleous10”, ο διευθύνων σύμβουλος της Ενεργειακής Αιγαίου, Μαθιός Ρήγας βρισκόταν στο Λονδίνο και από την πλευρά της εταιρείας που εκμεταλλεύεται σήμερα τα εναπομείναντα κοιτάσματα του Πρίνου δεν υπήρξε επίσημη αντίδραση.

Το δημοσίευμα, όμως, έχει προκαλέσει πολλές απορίες στους γνώστες των ενεργειακών θεμάτων, που μπορούν να αντιληφθούν τη σημασία της. Το κοίτασμα στα ανατολικά της Θάσου, που ανακαλύφθηκε επί χούντας, στις αρχές της δεκαετίας του ’70, θεωρείται το μεγαλύτερο στον ελλαδικό χώρο, ενδεχομένως μάλιστα να κρύβει απολήψιμες ποσότητες πετρελαίου άνω των 500 εκατ. βαρελιών και να κατατάσσεται στην κατηγορία των «μεγάλων κοιτασμάτων».

Λόγω του εκτιμώμενου υψηλού κόστους ανάπτυξης του κοιτάσματος, αλλά και των τουρκικών διεκδικήσεων στο Αιγαίο, το συγκεκριμένο κοίτασμα έχει παραμείνει επί δεκαετίες «ξεχασμένο», αποτελώντας ουσιαστικά μια από τις «εφεδρείες» του διεθνούς ενεργειακού συστήματος, η οποία θα κινήσει το ενδιαφέρον των μεγάλων της πετρελαϊκής αγοράς, όταν οι διεθνείς τιμές σταθεροποιηθούν σε επίπεδα που να δικαιολογούν την άντληση «μαύρου χρυσού» από το βυθό του Αιγαίου.

Οι παλαιότεροι στην ενεργειακή αγορά θυμούνται καλά, ότι πίσω από την ελληνοτουρκική κρίση του 1987, που οδήγησε τις δύο χώρες στα πρόθυρα θερμού επεισοδίου, κρύβονταν οι αξιώσεις της καναδικής Denison, στην οποία ανήκουν (ή μήπως ανήκαν;) τα δικαιώματα του «ανατολικού κοιτάσματος», να επεκτείνει τις δραστηριότητές της στην επίμαχη περιοχή, εκτός των χωρικών υδάτων της Ελλάδας.

Για το «ανατολικό κοίτασμα», σύμφωνα με πληροφορίες που δεν είχαν διαψευσθεί, είχε εκδηλώσει ενδιαφέρον πριν από τέσσερα χρόνια η Shell, προτείνοντας στην ελληνική κυβέρνηση μάλιστα να μεσολαβήσει μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας, για την επίτευξη  μιας συμφωνίας που θα επέτρεπε την ανάπτυξη του κοιτάσματος!

Είναι απορίας άξιον, τονίζουν στελέχη της αγοράς, πώς μια πληροφορία που αφορά τη μεταβίβαση των δικαιωμάτων για ένα τόσο «ευαίσθητο» κοίτασμα εμφανίζεται εν μέσω της προεκλογικής περιόδου, χωρίς μάλιστα να διαψεύδεται ή να επιβεβαιώνεται αμέσως. Είναι δυνατόν μια εταιρεία ενός Έλληνα εφοπλιστή, του κ. Στάθη Τοπούζογλου, που ιδρύθηκε μόλις πριν από δύο χρόνια, να αποκτά τα δικαιώματα σε ένα τόσο σημαντικό κοίτασμα, χωρίς να εκδίδεται καν μια επίσημη κυβερνητική ανακοίνωση;

Το νέο «μυστήριο» του Αιγαίου αναμφίβολα θα «φωτισθεί» τις επόμενες ημέρες. Ενδεχομένως πίσω από τις πληροφορίες της τοπικής εφημερίδας να κρύβονται πολλά, ενδεχομένως και τίποτα…