1691 λέξεις , απολύτως χωρίς κανένα νόημα !

Το πλήρες κείμενο της εκκλησίας της Ελλάδος για την σημερινή κατάσταση , με κάποια καυστικοχιουμοριστικά σχόλια .

Οι ημέρες πού ζούμε είναι δύσκολες και κρίσιμες.(Το ξέρουμε , πρώτοι εμείς το βιώνουμε) Περνάμε ως χώρα μία δεινή οικο­νομική κρίση πού δημιουργεί στους πολλούς ανασφάλεια και φόβο.(Σ΄εσάς δεν ...;) Δεν γνωρίζου­με τι είναι αυτό πού μάς έρχεται την επόμενη μέρα.(Ε ναί αλλά το φανταζόμαστε) Ή χώρα μας φαίνεται να μην είναι πλέον ελεύθερη αλλά να διοικείται επί τής ουσίας από τούς δανειστές μας.(Σας πήραν την πρωτιά, ε ;) Γνωρίζουμε ότι πολλοί περιμένετε από την ποιμαίνουσα Εκκλησία να μιλήσει και να τοποθετηθεί πάνω στα γεγονότα πού παρακολουθούμε.(Όχι , δεν περιμένουμε να μιλήσει ... να πληρώσει περιμένουμε ... που δεν πληρωσε ποτέ της τίποτα η ρουφιάνα !)



Είναι αλήθεια ότι αυτό πού συμβαίνει στην πατρίδα μας είναι πρωτόγνωρο και συ­νταρακτικό. (Ε ναι ... τώρα πια δεν ανήκουμε στο ιερατικό βιλαέτι σας)  Μαζί με την πνευματική, κοινω­νική και οικονομική κρίση συμβαδίζει και ή πάσης φύσεως ανατροπή. Πρόκειται για προσπάθεια εκρίζωσης και εκθεμελίωσης πολλών παραδεδομένων, τα όποια ως τώ­ρα θεωρούνταν αυτονόητα για τη ζωή του τόπου μας. Από κοινωνικής πλευράς επιχειρείται μία ανατροπή δεδομένων και δι­καιωμάτων και μάλιστα με ένα πρωτοφανές επιχείρημα. Τα απαιτούν τα μέτρα αυτά οι δανειστές μας. Δηλώνουμε δηλαδή ότι είμαστε μία χώρα υπό κατοχή και εκτελούμε εντολές των κυριάρχων - δανειστών μας. Το ερώτημα, Το όποιο γεννάται, είναι εάν οι απαιτήσεις τους αφορούν μόνον σε οικονομικά και ασφαλιστικά θέματα ή αφο­ρούν και στην πνευματική και πολιτιστική φυσιογνωμία τής Πατρίδος μας.(Ο Έλληνας βιάστηκε πνευματικά και έγινε Χριστιανός, κακοποιήθηκε εθνικά και έγινε Βυζαντινός , δολοφονήθηκε συνειδησιακά και έγινε Ρωμιός . )


Μπροστά στην κατάσταση αυτή ό κάθε λογικός άνθρωπος διερωτάται: Γιατί δεν πή­ραμε νωρίτερα όλα αυτά τα δύσκολα μέ­τρα, πού σήμερα χαρακτηρίζονται αναγκαία (Αλήθεια , γιατί η εκκλησία αρνήθηκε την φορολόγησή της ; Δεν είχε έρθει η ώρα της ; ). "Όλες αυτές τις παθογένειες τής κοινωνίας και τής οικονομίας πού σήμερα επι­χειρούμε με βίαιο τρόπο να αλλάξουμε, γιατί δεν τις αλλάξαμε στην ώρα του; (γιατί δεν πληρώνει η εκκλησία τους ιεράρχες της και επιβαρύνει τον Ελληνικό λαό με μισό δις ευρώ τον χρόνο;) Γιατί έπρεπε να φθάσουμε ως εδώ; Τα πρόσωπα στην πολιτική σκηνή του τόπου μας είναι, εδώ και δεκαετίες, τα ίδια. Πώς τότε υπολό­γιζαν Το πολιτικό κόστος, γνωρίζοντας ότι οδηγούν τη χώρα στην καταστροφή και σή­μερα αισθάνονται ασφαλείς, γιατί ενεργούν ως εντολοδόχοι; Σήμερα γίνονται ριζικές ανατροπές για τις οποίες άλλοτε θα αναστατωνόταν όλη ή Ελλάδα και σήμερα επιβάλ­λονται χωρίς σχεδόν αντιδράσεις.(για τον ίδιο λόγο που δεν αρχίσαμε και εσάς στις κλωτσιές όταν παραδίνατε την Θεσσαλονίκη στους Τουρκους ..)

Ή οικονομική μας κρίση με πολύ απλά λόγια οφείλεται στη διαφορά μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης.(Ώπα λέμε ! Και ινστρούκτορες της οικονομίας γίνατε βρε !) Στον αργό ρυθμό τής παραγωγής πού επιτυγχάνουμε απέναντι στο υψηλό βιοτικό επίπεδο πού μάθαμε να ζούμε.(Με λίγα λόγια μαζί τα φώγαμε ε ; Ολαός φταίει ε ;) Όταν όσα καταναλώνουμε είναι πολύ περισσότερα από όσα παράγουμε, τό­τε Το οικονομικό ισοζύγιο γέρνει προς την πλευρά των εξόδων. (τον κακό σας τον καιρό ) Ή χώρα μας για να ανταπεξέλθει, αναγκάζεται να δανείζεται με την ελπίδα ότι το διαταραγμένο ισοζύγιο θα ανακάμψει. Όταν αυτό δεν γίνεται και οι δανειστές απαιτούν την επιστροφή των δανεισθέντων συν τόκο, τότε φθάνουμε στην κρί­ση και στην χρεοκοπία. (αλλά εσείς δεν λέτε να βοηθήσετε την χώρα με κανένα τρόπο ) Ή οικονομική κρί­ση, ή οποία ταλαιπωρεί και δυναστεύει τη χώρα μας είναι ή κορυφή τού παγόβουνου. Είναι συνέπεια και καρπός μιάς άλλης κρίσης, τής πνευματικής.(όσο η εκκλησία έχει λόγο στο υπουργείο παιδείας η πνευματική αφασία θα ισχυροποιεί την εδραίωσή της . Δεν μπορεί να διδάσκονται τα αρχαία ελλήνικά με χριστιανικά κείμενα τύπου : εγω ειμί η άμπελος κλπ είναι αίσχος !)

Ήδη ή δυσαναλογία μεταξύ παραγωγής και κατανάλωσης συνιστά όχι μόνον οικο­νομικό μέγεθος, αλλά πρωτίστως πνευματι­κό γεγονός. Σημείο πνευματικής κρίσης, Το όποιον αφορά τόσο στην ηγεσία, όσο και στον λαό. Μία ηγεσία πού δεν μπόρεσε να σταθεί υπεύθυνα απέναντι στο λαό, πού δεν μπόρεσε ή δεν ήθελε να μιλήσει τη γλώσσα τής αληθείας, πού πρόβαλε λαθεμένα πρό­τυπα, πού καλλιέργησε τις πελατειακές σχέσεις, μόνο και μόνο γιατί είχε ως στόχο την κατοχή και τη νομή τής εξουσίας. Μία ηγε­σία πού στην πράξη αποδεικνύεται ότι ουσιαστικά υπονόμευσε τα πραγματικά συμφέροντα τής χώρας και του λαού. (Θα πείτε ποτέ στο "ποίμνιο"  γιατί καμμία κυβέρνηση δεν τόλμησε να ακουμπήσει το θέμα εκκλησία και εκκλησιαστική περιουσία ; Οχι βέβαια ! Διοτι οι πελατειακές σχέσεις της εκκλησίας είναι πρωτίστος το μέλιμά της ... δεν συμφέρει να ξεφύγουν τα πρόβατα από την στάνη )

Κι από την άλλη πλευρά, ένας λαός, εμείς, πού λειτουργήσαμε ανεύθυνα. Παραδοθή­καμε στην ευμάρεια, στον εύκολο πλουτι­σμό και στην καλοπέραση, επιδοθήκαμε στο εύκολο κέρδος και στην εξαπάτηση.(αυτό είναι αλήθεια ... 17 αιώνες τώρα είστε στην χλίδή ... ακόμη και επί τουρκοκρατίας ξεδιάντροπα απομιζούσατε τον πένιτα ελληνικό λαό φορολογόνταστον ) Δεν προβληματισθήκαμε για την αλήθεια των πραγμάτων.(αλήθεια vs εκκλησία : 0 - 1700)  Η αυθαίρετη απαίτηση δικαιω­μάτων από συντεχνίες (αγροτικές επιδοτήσεις σε μοναστήρια ...) και κοινωνικές ομάδες με πλήρη αδιαφορία για την κοινωνική συνοχή συνετέλεσαν κατά ένα μεγάλο μέρος στην σημερινή κατάσταση (μία αναζήτηση στο google με τον όρο "η εκκλησία διεκδικει" θα πείσει και τον πιό αδαή ποιές είναι αυτές οι κοινωνικές ομάδες ..).

Ή ουσία της Πνευματικής Κρίσης είναι ή απουσία νοήματος ζωής και ό εγκλωβισμός τού ανθρώπου στο ευθύγραμμο παρόν, δη­λαδή ό εγκλωβισμός του στο εγωκρατούμενο ένστικτο. "Ένα παρόν χωρίς μέλλον, χωρίς όραμα. "Ένα παρόν καταδικασμένο στο ανιαρό και μονότονο. Ή μετατροπή τής ζωής σ' ένα χρονικό διάστημα ανάμεσα σε δύο ημερομηνίες, αυτές, τής γέννησης και τής ταφής, με άγνωστο το μεταξύ τους διάστη­μα.(ψευτοκουλτουριάρηδες ...Όταν το πείτε αυτό στο εκκλησίασμα ρωτήστε και αν κατάλαβε κανείς κάτι ...) Σε Μία τέτοια προοπτική Το άσκοπο συναγωνίζεται Το παράλογο και τον αγώνα τον κερδίζει πάντα Το τραγικό. Όταν απευθύνεσαι σε νέους ανθρώπους και τούς έρωτάς: «γιατί παιδί μου παίρνεις ναρκωτι­κά;» και σου απαντούν: «πέστε μου σεις για­τί να μην πάρω; Δεν ελπίζω τίποτα, δεν περι­μένω τίποτα, ή μόνη μου χαρά είναι όταν τρυπάω την ένεση και ταξιδεύω»· ή όταν επισημαίνεις σε ένα νέο άνθρωπο ότι παίρνοντας ναρκωτικά θα πεθάνει και εκείνος σου άπαντά με ένα τραγικό χαμόγελο: «σεις δεν καταλαβαίνετε ότι εγώ παίρνω ναρκωτι­κά για να ζήσω», τότε αντιλαμβάνεσαι πόσο απίστευτα αληθινά και πόσο τραγικά επίκαιρα είναι τα παραπάνω λόγια. (κλασική περίπτωση αρνητικού παραδείγματος ,για δημιουργία συναισθηματικής φώρτησης ή φοβικού κλίματος ή ψυχολογικής βίας ,το οποίο συντελεί στην εκδήλωση ταύτισης της γνώμης του αναγώστη  με τον συγγραφέα ή τον ρήτορα ... η πρακτική των ευαγγελίων ... ) Αντί λοιπόν για νόημα ζωής κυνηγήσαμε (το ξέρουμε , το ξέρουμε !) την ευμάρεια, την καλοπέραση, την οικονομική ισχύ. Όταν όμως δεν υπάρχει άλλο όραμα ζωής πέρα από την κατανάλωση, όταν ή οικονο­μική δύναμη και ή επίδειξη της γίνεται ό μόνος τρόπος κοινωνικής καταξίωσης, τότε ή διαφθορά (μη λέτε για διαφθορά ...τζιζ ) είναι ό μόνος δρόμος ζωής, διότι διαφορετικά, αν δεν είσαι διεφθαρμένος, είσαι ανόητος. Έτσι σκέφθηκαν και έπρα­ξαν πολλοί, έτσι φθάσαμε στη διαφθορά και τής εξουσίας, αλλά και μέρους του λαού μας. Το ερώτημα - δίλημμα του Ντοστογιέφ­σκι «ελευθερία ή ευτυχία;» Το ζούμε πλέον σε όλη του την τραγικότητα. Διαλέξαμε Μία πλαστή ευμάρεια και χάσαμε την ελευθερία του προσώπου μας, χάσαμε την ελευθερία τής χώρας μας. Σήμερα ό άνθρωπος δικαίως ίσως τρέμει μήπως μειωθεί Το εισόδημα του, αλλά δεν ανησυχεί Το ίδιο για Το έλλειμμα παιδείας πού αφορά στα παιδιά του και δεν αγωνιά για τα παιδιά πού σβήνουν μέσα στις ποικίλες εξαρτήσεις, δεν αγωνιά για τον ευτελισμό του ανθρωπίνου προσώπου. Αυτή λοιπόν είναι ή ουσία τής αληθινής κρίσης και ή πηγή τής οικονομικής κρίσης την οποία τόσο ανελέητα εκμεταλλεύονται οι σύγχρονοι «έμποροι των Εθνών».(Σήμερα η πλουσιότερη εκκλησια -Αποστολική Διακονία της εκκλησίας της Ελλάδος - διεκδικει περιπου 1,3 εκ ευρω απο το Υπ. Παιδειας ... τι λέγατε άγιέ μου... )

Στην Σύνοδο τής Ιεραρχίας εμείς, οι πνευματικοί σας πατέρες, κάναμε την αυτοκριτική μας, (σε ποιό σημείο γελάνε :) θελήσαμε να αναμετρηθούμε με τις ευθύνες μας και να αναζητήσουμε με τόλμη Το μερίδιο τής ενδεχομένης δικής μας υπαιτιότητας στην παρούσα κρίση. Ξέρουμε ότι κάποιες φορές σάς πικράναμε, σάς σκανδα­λίσαμε ίσως. Δεν αντιδράσαμε άμεσα και καίρια σε συμπεριφορές πού σάς πλήγω­σαν. Οι έμποροι τής κατεδάφισης τής σχέσης του λαού με την ποιμαίνουσα Εκκλησία του εκμεταλλευτήκαν (υπόδειγμα αυτοκριτικής !!!) στο έπακρο και πραγματι­κά ή κατασκευασμένα σκάνδαλα (όπως το Βατοπαίδι ας πούμε ...) και προ­σπάθησαν να διαρρήξουν την εμπιστοσύνη σας στην Εκκλησία.

θέλουμε να σάς πούμε ότι ή Εκκλησία έχει Το αντίδοτο τής κατανάλωσης ως τρόπο ζωής και αυτό είναι ή άσκηση. (???) Και εάν ή κα­τανάλωση είναι Το τέλος, γιατί ή ζωή δεν έχει νόημα, ή άσκηση είναι δρόμος, γιατί οδηγεί σε ζωή με νόημα. Ή άσκηση δεν είναι στέρη­ση της απόλαυσης, αλλά εμπλουτισμός τής ζωής με νόημα. Είναι ή προπόνηση του αθλητή πού οδηγεί Στον αγώνα και στο με­τάλλιο και αυτό Το μετάλλιο είναι ή ζωή πού νικά Το θάνατο, ή ζωή πού πλουτίζεται με την αγάπη. Ή άσκηση είναι τότε οδός ελευθερίας, εναντίον τής δουλείας του περιττού.(εντάξει ντε ... όταν πεθάνουμε θα σας αφήσουμε κληρονόμους της περιτής περιουσίας μας !)  Είναι αυτή ή δουλεία πού σήμερα μάς ευτελίζει.

Μάς προβληματίζει ή κατάσταση τής Παιδείας μας, γιατί Το σημερινό εκπαιδευτικό σύστημα αντιμετωπίζει Το μαθητή όχι ως πρόσωπο αλλά σαν ηλεκτρονικό υπολογιστή και Το μόνο πού κάνει είναι να «τον φορ­τώνει» με ύλη αδιαφορώντας για την όλη του προσωπικότητα και γι' αυτό τα παιδιά μας δικαιολογημένα αντιδρούν. (καλό θα ήταν να καταργηθούν όλα τα μαθήματα πλην ων θρησκευτικων ... άλλωστε τι τα χρειαζόμαστε τα μαθηματικά αφού η δουλειά μα γίνεται και με ένα κομπιουτεράκι ε ; Τι την χρειαζόμαστε την ιστορία που μας λέει για τον αφορισμό του Υψηλάντη  από τον πατριάρχη ε ; ) Γι' αυτό αγωνιούμε για Το νέο Λύκειο πού ετοιμάζε­ται. Πιστεύουμε ότι όντως τα σχολικά βιβλία γράφονται με την ευθύνη τής Πολιτείας, αλλά Το περιεχόμενο τους αφορά και Στον τελευταίο Έλληνα πολίτη, πού περιμένει από την Εκκλησία του να μεταφέρει με δύ­ναμη τη δική του ταπεινή φωνή.

Αισθανόμαστε ότι όλοι οι ενοριακοί μας ναοί πρέπει να γίνουν χώροι φιλόξενοι για τούς νέους μας, όπως είναι ήδη αρκετοί από αυτούς, στους οποίους πολλά νέα παιδιά καταφεύγουν ζητώντας νόημα και ελπίδα.(Ωχ ! Επιστροφή στον μεσαίωνα)

Ξέρουμε ότι ζητάτε από εμάς, (πως το ξέρετε βρε μπαγάσηδες ) τούς Ποιμένες σας, Μία Εκκλησία με ηρωισμό, (ναί , όπως τότε που παραδώσατε τον Γενναίο Κολοκοτρώνη στα αφεντικά σας ) με νεύρο, με λόγο προφητικό (θα έρθει μια μέρα μπλα μπλα μπλα ), με σύγχρονο νε­ανικό λόγο,(σας πάω βρε )  όχι εκκοσμικευμένη, αλλά αγιαζομένη και αγιάζουσα, Μία "Εκκλησία ελευθέρα και ποιμαίνουσα μετά δυνάμεως. Μία Εκκλησία πού δεν θα φοβάται να αμυνθεί στο πονηρό σύστημα αυτού του κόσμου, έστω κι αν ή αντίσταση σημαίνει διωγ­μό ή και μαρτύριο.(κα΄να φραπεδάκι θα κεράσετε ; )

Ή Εκκλησία είναι ό μόνος οργανισμός πού μπορεί να σταθεί άμεσα δίπλα στον άνθρωπο και να τον στηρίξει.(πότε έγινε κάτι ανάλογο ; )  Εκκλησία όμως είμαστε όλοι μας και αυτή είναι ή δύναμή μας και ή δύναμή της. Την ενότητα μεταξύ των ποιμένων και του λαού έχουν στό­χο οι έμποροι των λαών γι' αυτό προσπα­θούν να την ναρκοθετήσουν. Ξέρουν ότι άμα θα «πατάξουν» τον ποιμένα, εύκολα θα σκορπίσουν τα πρόβατα και θα τα υποτάξουν.(δεν είστε για γέλια αλλά για κλάματα ) Διδαχθείτε από την ιστορία ότι όπου ό Θεός πολεμήθηκε τελικός στόχος ήταν ό άνθρωπος και ό ευτελισμός του. Η ενανθρώπιση του Θεού είναι μεγαλύτερη κατα­ξίωση του ανθρωπίνου προσώπου. Ή Εκ­κλησία δεν αντιμάχεται την Πολιτεία, αλλά εκείνους πού εκμεταλλευόμενοι την Πολι­τεία και κρυμμένοι πίσω από την εξουσία επιχειρούν να σάς στερήσουν την ελπίδα. Να θυμάστε ότι για πολλούς οικονομολόγους ή παρούσα κρίση είναι κατασκευασμέ­νη, είναι Μία κρίση - εργαλείο πού αποβλέπει Στον παγκόσμιο έλεγχο από δυνάμεις πού δεν είναι φιλάνθρωπες.(σωστό αλλά σ΄αύτες τις δυνάμεις ανήκετε και εσείς εδώ και 1700 χρόνια )


Η Εκκλησία του Χριστού έχει λόγο για την σημερινή κρίσιμη κατάσταση, διότι δεν έπα­ψε να αποτελεί σάρκα του κόσμου, μέρος τής Ιστορίας . Δεν μπορεί να ανέχεται κανενός είδους αδικία, αλλά οφείλει να δείχνει ετοιμότητα για μαρτυρία και μαρτύριο. Γνω­ρίζουμε ότι οι άνθρωποι δίπλα μας πεινούν, βρίσκονται σε ένδεια, ασφυκτιούν οικονομι­κά, η απελπισία πολλές φορές κυριεύει την καρδιά τους. (Ασφαλως το γνωρίζετε , όπως επίσης γνωρίζετε πως την εκκλησία δεν την αγγίζει η κρίση , ποτέ δεν την άγγιξε ) Το γνωρίζουμε γιατί πρώτος σταθμός τους στην αναζήτηση ελπίδας είναι ό Ναός τής περιοχής τους, η ενορία τους . Στόχος και αγώνας μας είναι ή κάθε ενορία να γίνει Το κέντρο απ' όπου όλη ή ποιμαντι­κή δραστηριότητα τής τοπικής Εκκλησιάς θα αγκαλιάσει όλη την τοπική κοινωνία.

Άπόφασή μας είναι να δημιουργήσουμε ένα παρατηρητήριο κοινωνικών προβλημά­των προκειμένου να παρακολουθήσουμε από κοντά και να αντιμετωπίσουμε με τρόπο μεθοδικό τα προβλήματα πού δημιουργεί ή παρούσα κρίση. Στόχος μας είναι να αναπτύξουμε Το προνομιακό έργο της κάθε ενορίας ώστε να μην υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος πού να μην έχει ένα πιάτο φαγητό.(αν θέλουμε και δεύτερο πιάτο ; και καμιά πορτοκαλάδα ; και κανένα παντελόνι ,παπούτσια ; Αν θέλουμε  να σπουδάσουμε τα παιδιά μας ; να πάρουμε κανένα ποδήλατο τα εγγόνια μας ; )  Γνωρίζετε και σεις ότι στο σημείο αυτό ή Εκκλησία επιτελεί τεράστιο έργο. (τεράστια μικρό έργο !) Το γνωρίζετε, γιατί πολ­λοί από σάς αυτήν την προσπάθεια τής ενορίας σας την στηρίζετε εθελοντικά και την ενισχύετε οικονομικά. Σάς καλούμε να πλαισιώσετε ό καθένας και ή καθεμιά την ενορία σας για να αντιμετωπίσουμε από κοινού τις δύσκολες αυτές ώρες (να ευχεστε όλοι σας -εκκλησία και πολιτεία- να μην ξυπνήσει το θηρίο ο Ελληνας . Αν ξυπνησει θας σας πετάξει όλους στον πιο βαθύ γκρεμό ).

Ό λαός μας πέρασε και άλλοτε και φτώ­χεια και πείνα, αλλά άντεξε και νίκησε γιατί τότε είχε οράματα (ναι ρε , ήθελε την ελευθερία του από τον τούρκικο ζυγό με τον οποίο εσείς είχατε μία αγαστή συνύπαρξη , ήθελε να ξηλώσει την γερμανική αρβύλα την οποία εσείς καλοδεχτήκατε , ήθελε να δίωξει την χούντα την οποία εσείς ορκίσατε ...) . Όλοι μαζί μπορούμε να βοηθήσουμε τον ένα και ό ένας τούς πολλούς. Ό Θεός δεν μάς έδωσε πνεύμα δειλίας, αλλά δυνάμεως και αγάπης. Με αυτό το πνεύμα, συσπειρωμένοι γύρω από την μεγάλη μας οικογένεια, την Εκκλησία, επισημαίνοντας τα λάθη μας, αναζητώντας νόημα ζωής στην αγάπη, θα βγούμε από αυτή τη δύσκολη ώρα.

Η ΙΕΡΑΡΧΙΑ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ