Υπερπλασία προστάτου και κακοήθεια .. ανδρική υπόθεση για 50ρηδες ...

 

Ο καρκίνος του προστάτη χαρακτηρίζεται πλέον ως ένα πολύ σοβαρό ιατρικό πρόβλημα απ την στιγμή που τουλάχιστον 2,6 εκατομμύρια ασθενείς με καρκίνο του προστάτη διαγιγνώσκονται κάθε χρόνο στην Ευρώπη είναι ο πιο συχνός καρκίνος στον άνδρα ,

ο 2ος πιο θανατηφόρος και βρίσκεται στην ίδια συχνότητα με τον καρκίνο του μαστού στις γυναίκες.

Αποτελεί το 30 - 40 % των νεοδιαγνωσθέντων καρκίνων. 

Κάθε 15 λεπτά ένας θάνατος συμβαίνει και 5 άνδρες μαθαίνουν ότι πάσχουν από καρκίνο στον προστάτη παγκοσμίως.

Οι μελέτες στις ΗΠΑ αποδεικνύουν ότι ο 1 στους 6 άνδρες κινδυνεύει κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Είναι ασυμπτωματικός όπως και όλοι οι καρκίνοι συνήθως στ'αρχικά στάδια, δηλαδή δεν μας δίνει συμπτώματα εκτός και αν συνυπάρχει και διόγκωση του προστάτη. Η Εξέταση Στον Ειδικό Ουρολόγο Τουλάχιστον Μία Φορά Τον Χρόνο Στην Ηλικία Των 50 Και Άνω Θεωρείται Απαραίτητη Και Σώζει Ζωές..

Έχει μεγάλη σημασία η σταδιοποίηση του καρκίνου, διότι από αυτήν εξαρτάται η θεραπεία που θα ακολουθήσουμε καθώς επίσης και η αναγνώριση του καρκίνου σε αρχικά στάδια, διότι η θεραπεία στα στάδια αυτά συνοδεύεται από πλήρη ίαση της νόσου. Η διάγνωση στηρίζεται στο ιστορικό, την κλινική εικόνα και στα εργαστηριακά ευρήματα. Ο προσδιορισμός του ειδικούπροστατικού αντιγόνου PSAστο αίμα βοηθάει στην έγκαιρη διάγνωση του καρκινώματος.

Κάθε ασθενής με αυξημένη τιμή PSA ή μεδακτυλική εξέτασηύποπτη για καρκίνωμα, πρέπει να υποβάλλεται σε βιοψία του προστάτη, που γίνεται διορθικά μέσω της ειδικής κεφαλής των υπερήχων. Ποτέ μα ποτέ το PSA χωρίς να συνοδεύεται από την Δακτυλική εξέταση , ποτέ το ένα χωρίς το άλλο.
Να ξέρετε πως είναι αδύνατη η εκτίμηση χωρίς των συνδυασμό των δύο αυτών εξετάσεων. Έτσι ο ειδικός Ουρολόγος μπορεί πλέον εύκολα να αναζητά και να βρίσκει τον καρκίνο έγκαιρα, όταν είναι εντοπισμένος μέσα από την κάψα
Υπάρχει ,λοιπόν, θεραπεία κι εφόσον διαγνωσθεί στ αρχικά στάδια όπου και τότε δύναται να χειρουργηθεί.

Η ανάπτυξη του αδενοκαρκινώματος, όπως και εκείνη της καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη ΚΥΠ, φαίνεται ότι :

επηρεάζεται θετικά από τηντεστοστερόνηκαι την δι-ϋδρο-τεστοστερόνη,

Διότι Η Ορχ-εκτομή Συνοδεύεται Από Την Διακοπή Της Εξέλιξης Του Καρκίνου Και Την Υποστροφή Του Όγκου,

ενώ το καρκίνωμα δεν εμφανίζεται σε ευνούχους, όπως και σε άτομα με συγγενή έλλειψη του ενζύμου .. 5-α-αναγωγάση, που μετατρέπει την τεστοστερόνη σε

δι-ϋδρο-τεστοστερόνη. Το καρκίνωμα του προστάτη είναι ασυμπτωματικό, για μεγάλη χρονική περίοδο από τη στιγμή της εμφάνισής του.

Μόνο όταν έχει διηθήσει παρακείμενα όργανα (κύστη ή ουρήθρα), δίνει συμπτώματα από τον ερεθισμό της κύστης, όπως :

• δυσουρία,
• επιτακτική ούρηση και
• συχνουρία ή
• συμπτώματα απόφραξης της ουρήθρας,

παρόμοια προς εκείνα της καλοήθους υπερπλασίας, με την οποία συχνά συνυπάρχει.

Συχνά την πρώτη εκδήλωση της πάθησης αποτελούν τα συμπτώματα από τις μεταστάσεις, όπως η αναιμία, τα φουσκώματα στην κοιλιά και οι γαστρεντερικές διαταραχές από ηπατικές μεταστάσεις ή ακόμη συχνότερα από τις οστικές μεταστάσεις, όπως οι πόνοι στη μέση, στη λεκάνη, στον αυχένα,

που επιμένουν στη φαρμακευτική θεραπεία.

Ο έλεγχος με την ακτινογραφία των οστών, αποδεικνύει ότι οι πόνοι προκαλούνται από μεταστάσεις, που στην πλειονότητα τους είναι οστεοπλαστικές (παραγωγή νέου οστού) και προσδίδουν μία μαρμαρώδη εμφάνιση στα οστά ή σπανιότερα οστεολυτικές, που προκαλούν αραίωση των οστών, όπως σε οστεοπόρωση ή ακόμη και μικρά ασυμπτωματικά κατάγματα.

Το σπινθηρογράφημα των οστών, δείχνει με ευκρίνεια τις εστίες ή θέσεις αυξημένης μεταβολικής δραστηριότητας των οστών και επιβεβαιώνει τη διάγνωση.
Το αδενοκαρκίνωμα του προστάτη εμφανίζεται συχνότερα στηνπεριφερική ζώνη του προστάτη(75-80%) ή στηνκεντρική (15%) ζώνη και πολύ σπανιότερα (5-10%) στημεταβατική,όπου αναπτύσσεται όπως ήδη αναφέρθηκε η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη. Η εξέλιξή του είναι βραδεία και σιγά-σιγά επεκτείνεται και πέραν της κάψας του προστάτη, στο περιπροστατικό λίπος, τις σπερματοδόχους κύστεις, την ουρήθρα και την ουροδόχο κύστη ή με τα λεμφαγγεία στα επιχώρια λεμφογάγγλια (λεμφογάγγλια θυροειδούς βόθρου) ή σε απομακρυσμένα όργανα (οστά, πνεύμονες, ήπαρ). Αρχικά στάδιαθεωρούνται εκείνα που χαρακτηρίζονται από όγκους που εντοπίζονται μέσα από την κάψα του προστάτη (εντοπισμένα καρκινώματα), όπως το στάδιοΤ1και το στάδιοΤ2.Όταν ο όγκος έχει διασπάσει την ανατομική κάψα του προστάτη και έχει διηθήσει το περιπροστατικό λίπος ή τις σπερματοδόχους κύστεις (στάδιο Τ3) ή έχει διηθήσει γειτονικά όργανα (στάδιο Τ4), τότε το καρκίνωμα παρουσιάζει τοπική επέκταση.

Πολύ σπάνια, υπάρχουν μεταστάσεις στα επιχώρια γάγγλια σε εντοπισμένα καρκινώματα, όμως είναι συχνότερες όταν υπάρχει τοπική επέκταση του όγκου.

Η κατάσταση των λεμφογαγγλίων ελέγχεται με την αξονική τομογραφία, που επίσης ελέγχει τα όργανα της κοιλιάς και του θώρακα, όπως και των οστών.

Όμως μέθοδος εκλογής για τον έλεγχο της κατάστασης των οστών, είναι το σπινθηρογράφημα των οστών (scanning των οστών με γ-camera ), που δείχνει τη μεταβολική τους δραστηριότητα.

Όταν Υπάρχουν Μεταστάσεις Στα Οστά Ή Σε Άλλα Όργανα, Η Νόσος Θεωρείται Προχωρημένη Και Το Στάδιο Της Είναι Μεταστατικό .

* Note: Invasion into the prostatic apex or into (but not beyond) the prostatic capsule is not classified as T3, but as T2.

NX Regional lymph nodes cannot be assessed 

NO No regional lymph node metastasis 

N1 Metastasis in a single lymph node, 2 cm or less in greatest dimension 

N2 Metastasis in a single lymph node, more than 2cm but not more than 5 cm in greatest dimension, or multiple lymph nodes, none more than 5 cm in greatest dimension N3 Metastasis in a lymph node more than 5 cm in greatest dimension

MX Presence of distant metastasis cannot be assessed 

MO No distant metastasis 

M1 Distant metastasis 

M1a Non¬ regional lymph nodes 

M1b Bone 

M1c Other. sites.

ΔΙΑΓΝΩΣΤΙΚΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ

Η διάγνωση στηρίζεται στο ιστορικό, την κλινική εικόνα και στα εργαστηριακά ευρήματα, όπως κλασικά αναφέρεται σε κάθε πάθηση. Όμως, όπως έγινε φανερό από τη μέχρι τούδε περιγραφή, αν στηριχθούμε σ΄ αυτά και μόνο, πιθανόν θα βρισκόμαστε σε προχωρημένα στάδια της νόσου και η θεραπεία που θα εφαρμόσουμε θα είναι μόνο συμπτωματική ή παρηγορική.
Η περιοδική ανά έτος μέτρησή του σε συνδυασμό με τη δακτυλική εξέταση, που μπορεί να είναι φυσιολογική ή παθολογική για κάποια εξεργασία, μας βοηθούν στη διάγνωση και στη διαφορική του διάγνωση από άλλες παθήσεις.

Κάθε Ασθενής Με Αυξημένη Τιμή PSA

Ή Με Δακτυλική Εξέταση Ύποπτη Για Καρκίνωμα, Πρέπει Να Υποβάλλεται Σε Βιοψία Του Προστάτη, Που Γίνεται Διορθικά Μέσω Της Ειδικής Κεφαλής Των Υπερήχων, Που Κατευθύνει Τη Βελόνη Σε Ύποπτες Περιοχές Ή Σε Πολλαπλές Θέσεις .

Έτσι ο ειδικός Ουρολόγος μπορεί πλέον εύκολα να αναζητά και να βρίσκει τον καρκίνο έγκαιρα, όταν είναι εντοπισμένος μέσα από την κάψα ή όταν έχει επεκταθεί τοπικά, χωρίς την παρουσία μεταστάσεων και όχι μόνο όταν είναι συμπτωματικός, οπότε είναι συνήθως και προχωρημένος.

Η τριάδα τηςΔακτυλικής εκτίμησηςDRE(Digital Rectal Examination)εικ.1τωνPSA του ορού, τουδιορθικού υπερήχουκαι τηςβιοψίας του προστάτηχρησιμοποιούνται στην έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου του προστάτη.

Εικόνα1. Η Δακτυλική Εκτίμηση DRE (Digital Rectal Examination)

Ο συνδυασμός της Δακτυλικής εκτίμησης DRE και του PSA στον ορό αποτελούν την δοκιμασία της πρώτης γραμμής όσον αφορά την εκτίμηση στον καρκίνο του προστάτη.

To προστατικό αντιγόνο (PSA) είναι μια πρωτεΐνη που παράγεται από τα κύτταρα του προστάτη αδένα.

Η εξέταση PSA μετρά το επίπεδο του PSA στο αίμα. 

Επειδή το PSA παράγεται από τον οργανισμό και μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την ανίχνευση της νόσου, γι αυτό και μερικές φορές καλείται ως ένας βιολογικός δείκτης . 

Εδώ θα πρέπει να τονίσουμε ότι το PSA είναι μία τιμή ενδεικτική και όχι αποδεικτική.

Έτσι ,λοιπόν, είναι φυσιολογικό για τους άνδρες να έχουν χαμηλά επίπεδα PSA στο αίμα τους ωστόσο,

Ο ΚαρκίνοςΉ Και ΗΚαλοήθης Υπερππλασία Του ΠροστάτηΉ ΚαιΗ ΠροστατίτιδαΜπορεί Να Αυξήσουν Τα Επίπεδα PSA.

Μπορεί όμως το PSA να είναι φυσιολογικό και να υπάρχει καρκίνος στον προστάτη.

Αυτό ειναι και το συχνότερο.
Το PSA εμφανίζεται ως ελεύθερο ή συνδεδεμένο με πρωτείνες αναστολείς στον ορό ή το πλάσμα. Οι κυριότερες μορφές του είναι:

-Free PSA:Αντιπροσωπεύει μια ενζυματικά ανενεργή μορφή οποία δεν μπορεί να συνδεθεί με αναστολείς. 

Αποτελεί την επικρατέστερη μορφή του PSA στο σπέρμα.

-PSA-ACT:Δημιουργείται από την σύνδεση του ελεύθερου PSA με τον αναστολέα άλφα-1-αντιχυμοτρυψίνη (alfa-1-antichymotrypsin). 

Είναι ενζυματικά ενεργή και η επικρατέστερη μορφή του PSA στον ορό.

 Σε ασθενείς με καρκίνο του προστάτη εμφανίζεται υψηλό ποσοστό της μορφής αυτής στον ορό τους σε σύγκριση με υγιείς ή με αυτούς που έχουν καλοήθη υπερπλασία του προστάτη.

-PSA-a2M: Το ελεύθερο PSA μπορεί επίσης να συνδεθεί με την άλφα-2-μακροσφαιρίνη (alpha-2-macroglobulin, a2M) σχηματίζοντας σύμπλοκο υψηλού μοριακού βάρους. Η άλφα-2-μακροσφαιρίνη περιβάλλει το μόριο του PSA κρύβοντας όλες τις πιθανές θέσεις σύνδεσης (επίτοποι).

 Η μορφή αυτή δεν είναι ανιχνεύσιμη.

Ποιες είναι οι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται για την διάγνωση; 

Ηδιαγνωστική διαδικασίαπου χρησιμοποιείται για την αξιολόγηση της προστατικής νόσου είναι:

- ΜέτρησηPSAορού 

-Δακτυλική εξέταση (DRE) 

-Διορθικός υπέρηχος (TRUS) εικ.2 ή έγχρωμο Dopplerεικ.3 

- Βιοψία Προστάτου

Εικόνα 2:O Διορθικός Υπέρηχος TRUSEικόνα 

Εάν η μέτρηση του PSA ορού και η δακτυλική εξέταση δίνουν ενδείξεις για παρουσία καρκίνου του προστάτη, τότε θα πρέπει να ακολουθήσει βιοψία.

Κατευθυνόμενη βιοψία προστάτου με το διορθικό Υπερηχογράφημα

Ο ασθενής πρέπει να διακόψει την λήψη αντιπηκτικών φαρμάκων (που αραιώνουν το αίμα όπως π.χ ασπιρίνη,ιβουπροφαίνη κ.α) για μία εβδομάδα έως 10 ημέρες πριν την εξέταση.

Λαμβάνεται από την προηγούμενη μέρα αντιβίωση (π.χ.όπως κινολόνη). 

Επίσης μπορεί να γίνει χρήση κάποιου υπακτικού την προηγουμένη για τον καθαρισμό του εντέρου. 

Ο ασθενής μπορεί να τοποθετηθεί σε πλαγία θέση ή σε γυναικολογική ανάλογα τον ασθενή και την εμπειρία του θεράποντος ιατρού.Υπάρχει τοπική ,δηλαδή στην περιοχή του προστάτου,νάρκωση ,οπότε και η πράξη της βιοψίας είναι ανώδυνη. 

Η εξέταση δεν συνδέεται με παρενέργειες ή επιπλοκές ιδιαίτερες.Ο ασθενής φεύγει από την κλινική ή και το ιατρείο μόλις τελειώσει η βιοψία.Η διάρκεια είναι μικρή - επιπλοκές ανυπαρκτες η σημαντικότητα όμως είναι πολύ μεγάλη.

Το αποτέλεσμα μπορεί να μας βοηθήσει στην διάγνωση και φυσικά στην απόλυτη θεραπεία του ασθενούς.

Θα πρέπει όμως να γνωρίζουμε ότι η βιοψία του προστάτη Θέτει την διάγνωση όταν είναι θετική

και Σε αρνητική δεν σημαίνει ότι ο ασθενής είναι ελεύθερος από Ca
ιδιαίτερα σε περιπτώσεις με Eυρήματα από DRE (δακτυλική εξέταση) ή/και PSA Διορθικό Υπερηχογράφημα Η διορθική υπερηχογραφία, Transrectal ultra sound (TRUS),

προσφέρει στον ουρολόγο πάρα πολλές και σημαντικές πληροφορίες για τον προστάτη.
Μας δίνει εικόνες του περιβάλλοντος ιστού κι επιτρέπει στο γιατρό να εξετάσει τον αδένα για τυχόν ανωμαλίες

(π.χ. αν είναι υπερπλαστικός - διογκωμένος προστάτης , αν υπάρχει υποψία για καρκίνο στον προστάτη,

προστατίτιδες,αποστήματα , λιθιάσεις κ.α). Παρ΄όλα αυτά θα πρέπει να τονίσουμε την μεγάλη αξία του έγχρωμου Doppler στην διαγνωστική προσέγγιση του καρκίνου του προστάτη. Toέγχρωμο Dopplerδείχνει περιοχές στον προστάτη αδένα οι οποίες μπορεί να έχουν αυξημένη αγγείωση.Αυτό είναι και το κλειδί της εξέτασης .Είναι γνωστό ότι όταν δημιουργείται ένα καρκίνωμα υποστηρίζεται και από ένα δίκτυο νεόπλαστων (καινούριων-νέων) αγγείων και αυτό αναγνωρίζεται με την εξέταση αυτή.

Είναι πάρα πολύ σημαντικό διότι:

1 . Δεν χρειάζεται ,τελικά , όλα τα περιστατικά να οδηγούνται σε βιοψία στον προστάτη και φυσικά εφ όσον διενεργείται η βιοψία
2 . Τουλάχιστον να είναι πιο εύστοχη , όχι δηλαδή άστοχες λήψεις ιστοτεμαχίων που ενώ μπορεί ο ασθενής να έχει καρκίνωμα στον προστάτη να μην λαμβάνονται τα αντίστοιχα ιστοτεμάχια με αποτέλεσμα η βιοψία να είναι τελικά αρνητική για κακοήθεια.

Η σύγκριση των δύο διαγνωστικών μεθόδων αποδεικνύει την υπεροχή του διορθικού έγχρωμου Doppler σε σχέση με τον TRUS σε ποσοστό που ξεπερνά τουλάχιστον το 31,03%. Προτείνουμε ,λοιπόν,την χρήση του έγχρωμου Doppler στην βιοψία του προστάτη,

απ' την στιγμή που διαφαίνεται να προσεγγίζει περισσότερο την εύστοχη βιοψία από τις περιττές ή επαναλαμβανόμενες βιοψίες του προστάτη.

Θεραπεία - Αντιμετώπιση

Τα εντοπισμένα καρκινώματα του προστάτη

αντιμετωπίζονται πολύ καλά με ριζική προστατεκτομή ή με ακτινοθεραπεία, με δεκαετή επιβίωση, που ξεπερνά το 90% για την πρώτη και το 80% για τη δεύτερη.

Η πρώτη γίνεται με προσπέλαση υπερηβική (υπερηβική ριζική προστατεκτομή) ή η ριζική προστατεκτομή με την σύγχρονη διατήρηση του αγγειο-νευρώδους δεματίου(Nerve Sparing Radical Prostatectomy), ή δια του περινέου (περινεϊκή προστατεκτομή) με πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα για την κάθε μία από αυτές.

Οπωσδήποτε πρέπει να γνωρίζουμε όμως ότι

η ριζική προστατεκτομή

αναφέρεται στην αφαίρεση ολόκληρου του προστάτη, μαζί με τις σπερματοδόχους κύστεις και λυκήθους, όπως και με τα επιχώρια λεμφογάγγλια, που βρίσκονται στον θυροειδή βόθρο .

Η ακτινοθεραπεία

παρέχεται με δύο μορφές :

• της εξωτερικής και
• της βραχυθεραπείας .
• 

Η πρώτη κατευθύνει την ακτινοβολία μόνο στον προστάτη, τα όρια του οποίου προσδιορίζονται επακριβώς μέσω υπολογιστού, για να αποφεύγονται οι επιπλοκές από τον ερεθισμό των παρακείμενων οργάνων (κύστης και εντέρου).

Η Δεύτερη Προσφέρει Την Ακτινοβολία Μέσω Ραδιενεργών Εμφυτευμάτων, Συνήθως Ιωδίου 125, Που Τοποθετούνται Στον Προστάτη Με Τη Βοήθεια Των Υπερήχων Ή Της Αξονικής Τομογραφίας.
Τα καρκινώματα με τοπική επέκταση αντιμετωπίζονται καλύτερα με ακτινοβολία, που συχνά συνδυάζεται και με ορμονοθεραπεία, που αρχίζει πριν από αυτήν και συνεχίζεται για 1 έως 2 χρόνια ακόμη.

Τοπική επέκταση του όγκου μπορεί να διαπιστωθεί και σε ιστολογικά παρασκευάσματα προστάτου, που αφαιρέθηκαν με ριζική προστατεκτομή. Στις περιπτώσεις αυτές ακολουθεί συμπληρωματική θεραπεία, που είναι η ακτινοβολία ή η ορμονοθεραπεία, ανάλογα με την περίπτωση και την προτίμηση του ειδικού.
Τα προχωρημένα καρκινώματα αντιμετωπίζονται μόνο με ορμονοθεραπεία. Η τελευταία στρέφεται στην ελάττωση της τεστοστερόνης που κυκλοφορεί στο αίμα και επιδρά στον προστάτη ή υπεισέρχεται στο μεταβολισμό της τεστοστερόνης μέσα στα επιθηλιακά κύτταρα του προστάτη, τα οποία νεκρώνονται και αναστέλλεται η ανάπτυξη και η πρόοδος της νεοπλασματικής νόσου. 

Αυτό επιτυγχάνεται με τον καλούμενο πλήρη ανδρογονικό αποκλεισμό, που συνδυάζει τη χρήση των 

LH-RH ανάλογων (Arvekap, Daronda, Elityran, Zoladex) 

και των αντιανδρογόνων φαρμάκων (Flutamide, Gozelerin).

Τα πρώτα αναστέλλουν την έκκριση της LH ορμόνης και έστι και της τεστοστερόνης, που φθάνει σε επίπεδα ορχεκτομής, ενώ τα δεύτερα δεσμεύουν τους υποδοχείς της διυδροτεστοστερόνης στα κύτταρα του προστάτη, περεμποδίζοντας τη δράση άλλων ανδρογόνων που παράγονται από όργανα εκτός των όρχεων, ιδιαίτερα εκείνων από τα επινεφρίδια .

Η Θεραπεία στα αρχικά στάδια Είναι χειρουργική και ονομάζεται ριζική προστατεκτομή.

Η ριζική προστατεκτομή είναι μία επέμβαση που σκοπό έχει την εξαίρεση του καρκίνου του προστάτη.

Βασικά αρνητικά της επέμβασης αυτής είναι η πλήρης και μόνιμη σεξουαλική ανικανότητα λόγω διατομής του αγγειο-νευρώδους δεματίου βασική προυπόθεση στην αιμάτωση και νεύρωση του πέους.
Σε κάποιες όμως περιπτώσεις ,οι οποίες είναι αρκετές, μπορεί να εκτελεσθεί η ριζική προστατεκτομή με την σύγχρονη διατήρηση του αγγειο-νευρώδους δεματίου (Nerve Sparing Radical Prostatectomy).Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την διατήρηση της στύσης και κατ επέκταση την φυσιολογική σεξουαλική ζωή του άντρα. Και στις δύο τεχνικές

ο καρκίνος αφαιρείται ριζικά με αποτέλεσμα να μιλάμε έως και για πλήρη ίαση.

Υπάρχει ,λοιπόν,θεραπεία κι εφόσον διαγνωσθεί στ αρχικά στάδια όπου και τότε δύναται να χειρουργηθεί.

Αν και οι μοριακοί μηχανισμοί ανάπτυξης και εξέλιξης του προστατικού καρκίνου δεν έχουν πλήρως διευκρινισθεί Είναι σίγουρο ότι:

"Στην κακοήθη εξαλλαγή οδηγεί μια σειρά γενετικών μεταλλάξεων στην οποία συμμετέχουν και εξωγενείς - περιβαλλοντικοί παράγοντες"

Πρέπει να γίνουν τουλάχιστον 5-10 μεταλλάξεις σε ένα κύτταρο ο νέος φαινότυπος με κακοήθη συμπεριφορά.

Έτσι, είναι απαραίτητη η ανίχνευση και όλων των εξωγενών παραγόντων που οδηγούν σε καρκίνο προστάτη όπου σημαντικό ρόλο έχουν

η δίαιτα και η διατροφή.

Τα χαμηλότερα ποσοστά καρκίνου του προστάτη υπάρχουν:

στην Ασία (Ιαπωνία - Κίνα) και τα υψηλότερα (στις ΗΠΑ, Δυτ. Ευρώπη, Αυστραλία)
Νοσηρότης 1/100.000 Κίνα ~ 62/100.000 Αμερικανοί~ 82/100.000 Μαύροι
Θνησιμότης 4/100.000 Ιαπωνία ~ 16-18/100.000 Ευρώπη - ΗΠΑ

Οι διαφορές στη δίαιτα και στον τρόπο ζωής μεταξύ των γεωγραφικών αυτών περιοχών.

Η μεγάλη συσχέτιση καρκίνου του προστάτη και μεγάλης καταναλώσεως -per capita- λίπους, κόκκινου κρέατος, γαλακτοκομικών και τέλος, οι στατιστικές ότι: "η δεύτερη γενιά μεταναστών από την Ιαπωνία στην Αμερική έχει τουλάχιστον 9 φορές περισσότερες πιθανότητες για ανάπτυξη καρκίνου του προστάτη" Shimizw et al, Urology, 1991

Μελέτες που έγιναν σε πειραματόζωα, έδειξαν ότι η περιορισμένη πρόσληψη θερμίδων μείωσε την επίπτωση ή καθυστέρησε την ανάπτυξη του καρκίνου σε αυτά Η μείωση των θερμίδων 40% - μείωσε δραματικά την εμφάνιση του καρκίνου σε πειραματόζωα (Albanes D. Total cal. Body weight and tumor incidence in mice. Cancer Res. 1987)

(Aviva M, Nutrition Reviews Jan 1999 Στο UROLOGY, Vol 50, 1997 CLINICAL REVIEW
CANCER OF THE PROSTATE: A NUTRITIONAL DISEASE? (FAIR W et al)

πηγή
===============================================

Σημείωση ιστολογίου : Μπορείτε ελεύθερα να αναδημοσιεύσετε όποιο κείμενο θέλετε . Απαραίτητη προϋπόθεση όμως για την αναδημοσίευση κειμένων του ιστολογίου ***ΜΑΚΕΔΩΝ*** , είναι η σαφής αναφορά σ΄αυτό μ΄ενεργό λινκ .