Το πέρασμα στην Δημοκρατία.
Το γεγονός ότι δεν είναι και τόσο απλό σήμερα να περάσουμε από τον Κοινοβουλευτισμό ή από οποιαδήποτε άλλη σύγχρονη ολιγαρχική πολιτειακή παραλλαγή στη Δημοκρατία δε δικαιολογεί να σφετερίζονται το όνομα της Δημοκρατίας και να ονομάζουνε Δημοκρατία τον Κοινοβουλευτισμό και τα άλλα σύγχρονα πολιτεύματα, που είναι όλα τους -δεν πειράζει που το επαναλαμβάνουμε- ολιγαρχικές πολιτειακές παραλλαγές.
Ο Κοινοβουλευτισμός δεν είναι Δημοκρατία. Η Ρεπούμπλικα δεν είναι Δημοκρατία. Ο Κοινοβουλευτισμός και κάθε άλλο μη δημοκρατικό πολίτευμα δεν είναι σε θέση να λύσουν τα προβλήματα της Ανθρωπότητας. Γιατί βέβαια το κύριο πρόβλημα της Ανθρωπότητας είναι πολιτικό κι όχι οικονομικό. Και το κύριο πολιτικό πρόβλημα της Ανθρωπότητας είναι η διάκριση των πολιτών σε άρχοντες και αρχόμενους. Δηλάδη σε μια μικρή μερίδα πολιτών που έχει πλήρη πολιτικά δικαιώματα, που ασκεί την εξουσία και στη μεγάλη πλειονότητα των πολιτών που η μικρή μερίδα τη βαυκαλίζει ότι έχει πολιτικά δικαιώματα με το να την καλεί κάθε τόσο να ψηφίζει πρόσωπα που συχνά δεν την εκφράζουν, χωρίς η ίδια να έχει μερτικό στην εξουσία.
Σήμερα ζούμε στο πολιτικό σύστημα που βασίζεται στον ολιγαρχικό θεσμό της εκλογής και του διαχωρισμού των ανθρώπων σε άρχοντες και αρχόμενους. Και σ' αυτή τη διάκριση βρίσκεται η ρίζα του κάθε κακού. Ορισμός της ελευθερίας : Ὑ πόθεσις μὲν οὖν τῆς δημοκρατικῆς πολιτείας ἐ λευθερία ... Ἐλευθερίας δέ ἓν μὲν τὸ ἐν μέρει ἄρχειν καὶ ἄρχεσθαι ... ἓν δὲ τὸ ζῆν ὡς βούλεταί τις ... [Προϋπόθεση της δημοκρατικής πολιτείας είναι η ελευθερία ... Και ένα χαρακτηριστικό της ελευθερίας είναι το να άρχει και να άρχεται κανείς με τη σειρά του ... και άλλο ένα το να ζει, όπως θέλει ... ] (Αριστ. Πολ. Ζ, 1317a 40 - 1317b 12). ’ρα ελεύθερος είναι μόνο εκείνος που συμμετέχει στην εναλλαγή για τη διαχείριση της εξουσίας και φυσικά ο ελεύθερος άνθρωπος ζει όπως θέλει, χωρίς να λογοδοτεί σε κανένα αλλά -αυτό είναι αυτονόητο- πάντα μέσα στο νομικό πλαίσιο της πόλης. Πρόκειται για το μόνο μη ταυτολογικό ορισμό της ελευθερίας.
Η Δημοκρατία είναι το μόνο μέσο για να καταργηθεί σταδιακά κι αναίμακτα αυτή η καθόλου αθώα διάκριση και να ζήσουμε με πνεύμα συνδιαλλαγής και ομοφροσύνης, χωρίς κίνητρα για αντικοινωνική συμπεριφορά, με μειωμένη -ίσως μηδενική- εγκληματικότητα. Η Δημοκρατία βασίζεται στην κλήρωση των αρχών και την κατάργηση του διαχωρισμού των ανθρώπων σε άρχοντες και αρχόμενους. Η Ανθρωπότητα, μόνο αν περάσει ειρηνικά και βαθμιαία από τον Κοινοβουλευτισμό στη Δημοκρατία, θα μπορέσει να λύσει τα προβλήματά της, θα μπορέσουμε να δούμε καλύτερες μέρες.
Το Παρελθόν της Ελλάδας είναι το Μέλλον της Ανθρωπότητας.
0 αναγνώστες άφησαν σχόλιο:
Δημοσίευση σχολίου