Του Γιώργου Χαρβαλιά
Διαμαρτύρομαι εντονότατα για όσους κακόβουλους ισχυρίζονται ότι ο προσωρινός πρωθυπουργός της χώρας, δεν αγωνίστηκε με όλες του τις δυνάμεις, για την «ιστορική» συμφωνία διάσωσης της πατρίδας μας. Ξέρετε πόσο δύσκολο είναι να κρατάς τους καφέδες της Μέρκελ στο ένα χέρι και το αναψυκτικό του Νταλάρα στο άλλο;…
Κακά τα ψέματα. Σηκώνουν τα χέρια ψηλά ακόμη κι εκείνα τα εγχώρια κέντρα συμφερόντων που στήριξαν τον «τραπεζίτη-τεχνοκράτη με τις υψηλές διεθνείς επαφές» ως…μοναδική λύση για την άρση του ελληνικού οικονομικού αδιεξόδου. Γιατί η παρουσία του στις Βρυξέλλες, υπήρξε αμιγώς διεκπεραιωτική. Και η συμφωνία, αν και προεξοφλημένη στην κεντρική της ιδέα, αποδείχτηκε στις λεπτομέρειες, χειρότερη του αναμενομένου, με εξαιρετικά δυσβάστακτα φορτία για τη χώρα μας.
Η πρώτη αυτή εικόνα ωστόσο, αδικεί την παρουσία ενός ανθρώπου που, έστω και διά της σιωπής του, είναι σε θέση να προσφέρει υπηρεσίες. Στην πατρίδα του, σίγουρα όχι. Αλλού όμως πιθανότατα ναι. Και η μεγαλύτερη υπηρεσία που προσέφερε, κάτω από τη μύτη, ακόμη και των Γερμανών, ήταν στο παλαιό «μαγαζί» όπου σταδιοδρομούσε κατέχοντας το αξίωμα του αντιπροέδρου. Την περίφημη Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που δεν δέχτηκε να υποστεί την παραμικρή απώλεια από το «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων! Και εις αντάλλαγμα δεσμεύτηκε γενναιόψυχα να δώσει λίγα…ψιλά από το ταμείο, στα κράτη μέλη, ώστε να χαμηλώσουν μισή μονάδα το επιτόκιο του ελληνικού δανεισμού σε βάθος τριετίας, όπου…ποιος ζει-ποιος πεθαίνει…
Όχι έξι, αλλά περισσότερα από εικοσιπέντε δις θα μπορούσαν να έχουν βρεθεί για να καλύψουν τις αστοχίες της τρόικας στην ευφάνταστη κατάρτιση του ελληνικού προϋπολογισμού, αν η ΕΚΤ είχε υποχρεωθεί να συμμετάσχει στο PSI, όπως εύκολα θα μπορούσε να είχε απαιτήσει ο κ. Παπαδήμος. Και προσοχή: Ας μην ισχυριστεί κανείς, ότι δεν μπορούσε να τα βάλει με τον πανίσχυρο Μάριο Ντράγκι. Γιατί σε αυτή την κατεύθυνση ήταν απολύτως σύμφωνο, τόσο το ΔΝΤ που τάσσεται επί της αρχής κατά της διακριτικής μεταχείρισης μεταξύ ομολογιούχων, αλλά και η γερμανική Bundesbank, που ζήτησε το «κούρεμα» των ομολόγων της ΕΚΤ σύμφωνα με άκρως αποκαλυπτικά δημοσιεύματα των έγκυρων Φαινάνσιαλ Ταιμς!
Τι συνέβη όμως; Λίγες ημέρες πριν την κρίσιμη σύνοδο η ΕΚΤ μονομερώς και αυθαιρέτως αντάλλαξε τα ομόλογα της με άλλα του ελληνικού δημοσίου, απαλλασσόμενη από οποιαδήποτε συμμόρφωση σε ενδεχόμενη επιβολή ρήτρας συλλογικής δράσης.
Η υιοθέτηση της CAC, για την οποία πέρασε και το σχετικό νομοθετικό πλαίσιο, θεωρείται πλέον στις αγορές μαθηματική βεβαιότητα. Και η εφαρμογή της (με όλα τα νομικά εχέγγυα «υποχρεωτικής συμμόρφωσης») σε περίπτωση που δηλώσει συμμετοχή στο PSI μια πρώτη πλειοψηφία 66.6% των ιδιωτών ομολογιούχων, θα είχε ως αποτέλεσμα το «κούρεμα» των ομολόγων ύψους 45-50 δις της ΕΚΤ κατά 53,5% και την εξοικονόμηση στο χρέος περισσότερων από 25 δις. Το ίδιο θα μπορούσε επίσης να ισχύσει και για τα περίπου 12 δις ομόλογα που κατέχουν οι «εθνικές» κεντρικές τράπεζες. Και κάπως έτσι θα μπορούσε να υπάρχει μία θεωρητική πιθανότητα μελλοντικής εξυπηρέτησης του ελληνικού χρέους.
Αντ’ αυτού η ΕΚΤ εξαιρέθηκε με σκανδαλώδη, αδιαφανή και παρασκηνιακή διαδικασία, ενώ αντίθετα στο κούρεμα υποχρεώνονται να συμμετάσχουν τα διαλυμένα ελληνικά ασφαλιστικά ταμεία, οι χρεωμένες ΔΕΚΟ, ιδιώτες που έχουν «πληρωθεί» αντί για ρευστό με κρατικά ομόλογα και άκουσον-άκουσον τα 11500 φυσικά πρόσωπα που έχουν στα χέρια τους 5,5 δις ελληνικών ομολόγων! Πρακτικά δηλαδή, «κουρεύονται», όλοι από τις τράπεζες και τους κερδοσκόπους, μέχρι τους πιο συντηρητικούς μικροαποταμιευτές, αλλά δεν αγγίζεται η ιερή αγελάδα της ΕΚΤ…
Άξιος λοιπόν(ο προηγούμενος) μισθός του κ. Λουκά, για το delivery, μόνο που για καλό και για κακό ας ετοιμάζει τις βαλίτσες του για τις ΗΠΑ…
(Δημοσιεύεται στον Τύπο της Κυριακής)
0 αναγνώστες άφησαν σχόλιο:
Δημοσίευση σχολίου