Ω της μαλακίας ύψιστον μέγεθος !!!

 

Tο νέο βιβλίο ιστορίας της Μαρίας Ρεπούση (αποσπάσματα)

 Τον σουβλίζανε ανώδυνα !!!!!!!!! Άπαικτο!
  Τον Απρίλιο του 1821, ένας Ιεροδιάκονος από τη Μουσουνίτσα Φωκίδας, ονόματι Αθανάσιος Διάκος, ζήτησε από τον Ομέρ Βρυώνη, έναν Τουρκαλβανό Στρατιωτικό Διοικητή, να ... πληρώσει διόδια προκειμένου να του επιτρέψει να περάσει με το ασκέρι του από τη γέφυρα της Αλαμάνας, του Σπερχειού ποταμού. Ο Ομέρ Βρυώνης δεν δέχτηκε, ισχυριζόμενος ότι δεν υπήρχε φιρμάνι που να επιβάλλει διόδια στο οδικό δίκτυο της Ελλάδας. Ο Διάκος όμως επέμενε, έγινε μάχη, οι Τούρκοι νίκησαν και ο Διάκος πιάστηκε αιχμάλωτος. Τότε, ο Ομέρ Βρυώνης έδωσε διαταγή στους στρατιώτες του να θανατώσουν τον Διάκο, αλλά όσο γίνεται πιό ανώδυνα. Εξ ού και το: ‘‘Τον Διάκο τον σουβλίζανε κι αυτός χαμογελούσε.’’ (Ναι μωρή μαλάκο , τον άρεσε ! Εσένα ;)

 Επάγγελμα «Γενίτσαρος». Προλαβαίνω να αλλάξω επαγγελματικό προσανατολισμό! 

 Λόγω της κακής εκπαίδευσης που υπήρξε κατά την προηγούμενη περίοδο (επί Βυζαντινής Αυτοκρατορίας), πολλοί έστελναν τα παιδιά τους για σπουδές στη Δύση. Όταν όμως κυριάρχησαν οι Οθωμανοί, η Τουρκική Διοίκηση οργάνωσε πολλά Κολλέγια Ανώτερης και Ανώτατης Εκπαίδευσης, οι απόφοιτοι των οποίων έβρισκαν αμέσως δουλειά. Έτσι, πολλοί Έλληνες έστελναν τα παιδιά τους στα Κολλέγια αυτά για να κάνουν καριέρα στο Τουρκικό Δημόσιο. Οι απόφοιτοί τους ονομάζονταν Γενίτσαροι.  (Τους δίναν και πτυχίο ε ; Κάνανε και πρακτική ;! Άντε ρε γαμήσου ...)

 

Μωρή ξεμωραμένη ... τι πίνεις ! 

Τι πίνεις γαμώ την κατάρα μου !

πηγή