Ισκαντάρ διεκδικείται σήμερα από Ελλάδα και Δημοκρατία Μακεδονίας. Ταυτόχρονα προβάλλεται σαν εθνικός ήρωας των Αλβανών. Τόσον η μητέρα του Μυρτάλη (μετονομάσθηκε από τον Φίλιππο σε Ολυμπιάδα) όσο και η γιαγιά του Ευριδίκη (μητέρα του Φιλίππου) ανήκαν στην Ιλλυρική φυλή. Το όνομα Αλέξανδρος ετυμολογείται από τις Αλβανικές λέξεις Α – Λε – Σι – Αντερ που σημαίνουν “Γενημμένος σαν όνειρο”.Το σημερινό Αλβανικό νόμισμα ΛΕΚ σημαίνει Αλέξανδρος. Το γεγονός ότι ο Αλέξανδρος μετά το διαζύγιο της μητέρας του με τον Φίλιππο κατέφυγε στο βασίλειο των Ιλλύριων και όχι των Ηπειρωτών όπως έκανε η Ολυμπιάδα, αποδεικνύει πως αισθανόταν Ιλλύριος.Η μητέρα του είχε ονειρευθή τον Αιγύπτιο Θεό Αμμωνα Ρα ο οποίος με μορφή φιδιού εισχώρησε στην μητρα της και την γονιμοποίησε. Η Ολυμπιάδα λάτρευε τα φίδια και κοιμόταν μαζί τους. Ο Φίλιππος είχε ονειρευθή ότι η μήτρα της Ολυμπιάδας φρουρείτο από ένα λεοντάρι. Ο Αλέξανδρος δεν θεωρούσε τον Φίλιππο πατέρα του. Η Ολυμπιάδα του είχε αποκαλύψει πως πραγματικός του πατέρας ήταν ο υπέρτατος Θεός της Αιγύπτου Αμμων Ρα.
ΨΕΜΑ 1 :
Η πατρότητα του Μέγα Αλέξανδρου είναι Ελληνική και διεκδικείται απο την FYROM (Former Yugoslav Republic of Macedonia) όπως επίσημα λέγεται απο τον ΟΗΕ (βλέπε Μέλη του ΟΗΕ) και εν μέρει απο τους Αλβανούς.
ΨΕΜΑ 2 :
Η μητέρα του Μέγα Αλέξανδρου Ολυμπιάδα, λεγόταν όπως μας λέει ο έγκριτος ιστορικός Waldemar Heckel “Πολυξένη όταν ήταν παιδί, Μυρτάλη όταν παντρεύτηκε, και αργότερα μετονομάστηκε Ολυμπιάδα και Στρατονίκη”. Ο βασιλικός οίκος των Μολοσσών ήταν Ελληνικός καθώς οι ίδιοι θεωρούσαν τους εαυτούς τους Έλληνες και οι υπόλοιποι Έλληνες τους θεωρούσαν το ίδιο.
ΨΕΜΑ 3 :΅
Η μητέρα του Φίλιππου Ευρυδίκη ήταν μέλος του βασιλικού οίκου των Λυγκηστών, ενός ακόμα Ελληνικού βασιλικού οίκου, προερχόμενου απο τους Βακχιάδες της Κορίνθου. Υπάρχει μια θεωρία ότι ο πατέρας της μπορεί να ήταν Ιλλυριός αλλά παραμένει θεωρία. (Για περισσότερα βλέπε Καπετανόπουλο Σίρρας και Ευριδίκη)
ΨΕΜΑ 4 :
Το όνομα του Αλέξανδρου προέρχεται απο το αρχαίο ρήμα Αλέξω το οποίο σημαίνει “υπερασπίζομαι” + Ανδρός “τους άνδρες” όπως βεβαιώνεται άλλωστε απο τό σύνολο της ιστορικής κοινότητας.
ΨΕΜΑ 5 :
Το γεγονός ότι ο Αλέξανδρος πήγε στους Ιλλυριούς δεν σημαίνει τίποτα άλλο παρά το ότι την προκείμενη στιγμή ο Αλέξανδρος έψαχνε για συμμάχους ανάμεσα στους Ιλλυριούς. Ο ισχυρισμός του προπαγανδιστή παραπέμπει σε δείγμα φαιδρότητας εκ μέρους του η ίσως και ηλιθιότητας. Το γεγονός π.χ ότι ο Θεμιστοκλής όταν εκδιώχθηκε απο την Αθήνα, πήγε διαδοχικά στην Ήπειρο, Μακεδονία και Περσία, δεν σημαίνει ούτε ότι είναι Ηπειρώτης, ούτε Μακεδόνας και σίγουρα όχι Πέρσης.
ΨΕΜΑ 6 :
Ο ισχυρισμός ότι “Ο Αλέξανδρος δεν θεωρούσε τον Φίλιππο πατέρα του” ανάγεται στο παράλληλο σύμπαν, ξεχωριστό απο το δικό μας, που δείχνει να ζεί ο συγγραφέας του. Σε όλες τις αρχαίες πηγές, αρχαιολογικά ευρήματα, ο Αλέξανδρος αναφέρεται στον Φίλιππο σαν πατέρα του.
Η ΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΛΕΞΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ
Το όνομα Αλέξανδρος δεν είναι Ελληνικό για τον απλούστατο λόγο ότι κανένα ιστορικό πρόσωπο της αρχαίας Ελλάδος δεν ονομαζόταν Αλέξανδρος. Το ίδιο ισχύει και για το όνομα Φίλιππος. Πρόκειται για ελληνοποιημένη μορφή άλλου ονόματος με Ινδοευρωπαϊκή/Θρακοϊλλυρική προέλευση που εμπεριέχει την ινδευρωπαϊκή ρίζα ander. Ολοι οι αρχαίοι Ελληνες συγγραφείς χρησιμοποιούσαν ελληνοποιημένα ονόματα για τους ηγεμόνες άλλων κρατών.
ΨΕΜΑ 7 :
Στο σημείο αυτό φανερώνεται η πλήρη άγνοια του συγγραφέα και η εσκεμμένη παραποίηση ιστορικών γεγονότων.
Ο Συγγραφέας προφανώς αγνοεί τα ακόλουθα ιστορικά πρόσωπα με το όνομα Αλέξανδρος. Απο το http://www.wikipedia.org/
· Alexander of Corinth, 10th king of Corinth (816–791 BC)
· Alexander I of Macedon
· Alexander of Pherae despot of Pherae between 369 and 358 BC
. Alexander I of Epirus king of Epirus about 342 BC
. Alexander II of Epirus king of Epirus 272 BC
· Alexander II of Macedon
· Alexander the Great (Alexander III of Macedon), King of Macedon, 336–323 BC
· Alexander IV of Macedon
· Alexander Balas, ruler of the Seleucid kingdom of Syria between 150 and 146 BC
· Alexander Severus, (208–235), Roman Empire
Όπως και άλλους γνωστούς αρχαίους Έλληνες με το όνομα Φίλιππος.
Φίλιππος απο την Ακαρνανία (Γιατρός του Μεγ. Αλεξάνδρου)
Φίλιππος απο την πόλη Όπους (αρχ. Λοκρίδα)
Παράλληλα ο συγγραφέας δειχνει να αγνοεί το γεγονός πως τα παραπάνω ονόματα όπως και των υπόλοιπων αρχ. Μακεδόνων ήταν όλα Ελληνικά, χρησιμοποιούμενα κατα κόρον στην Αρχαία Ελλάδα. Εντελώς διαφορετική περίπτωση απο τα Περσικά ονόματα όπως Ξέρξης, Δαρείος Σισύκαμβις, κτλπ τα οποία δεν βρίσκονται καθόλου στον Ελληνικό χώρο, μαρτυρώντας πως πρόκειται για εντελώς ξένα ονόματα.
Το Μακεδονικό βασίλειο ιδρύθηκε από τον βασιλιά Περδίκα Α΄ (Κάρανο) στα τέλη του 9ου πΧ αιώνα. Οι αρχαίοι Μακεδόνες μιά πολεμοχαρής Ιλλυρική φυλή από την Δαρδανία, εισέβαλε κατακτητικά στα Βαλκάνια και εγκαταστάθηκε στην πεδιάδα της Ημαθίας απωθώντας τους γηγενείς Φρύγες στην Μ. Ασία. Οι Φρύγες, ο αρχαιότερος λαός της ιστορίας σύμφωνα με τον Ηρόδοτο, είχαν εγκατασταθή ειρηνικά μαζί με τους Λύδες στα εδάφη της μετέπειτα Μακεδονίας την 3η χιλιετηρίδα πΧ στο τέλος της μεγάλης Ινδοευρωπαϊκής μετανάστευσης. Η κάθοδος των Μακεδόνων τον 9ο αι. πΧ εγκαινίασε μιά νέα εποχή που τέσσερις αιώνες αργότερα θα άλλαζε την όψη του αρχαίου κόσμο.
ΨΕΜΑ 8 :
Οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν είχαν καμία σχέση με τους Ιλλυριούς και ούτε προέρχεται απο την Δαρδανία, όπως μαθαίνουμε απο τις αρχαίες πηγές. Όλες οι ιστορικές πηγές φανερώνουν, η εθνογέννεση των αρχαίων Μακεδόνων να έχει γίνει στην Πίνδο και να σχετίζεται με τους Δωριείς.
ΨΕΜΑ 9 :
Οι Βρύγες και όχι “Φρύγες” (μετονομάστηκαν Φρύγες μόνο όταν μετακινήθηκαν στην Μ.Ασία) βρίσκονταν στον χώρο της Μακεδονίας απο το ( 1150 – 800 π.χ) και ο πολιτισμός τους ονομάστηκε ‘Lausitz Culture’ και πιο συγκεκριμένα για την Βαλκανική ‘Βρυγικός πολιτισμός’ (βλέπε Cambridge Ancient History) . Ο ισχυρισμός για την 3η χιλιετηρίδα πχ είναι απλά γελοίος.
Οι αρχαίοι Μακεδόνες ήσαν Ινδοευρωπαϊκός λαός συγγενής με τους Ιλλύριους. Αποτελούντο από διάφορες φυλές όπως οι Ορεστιότες (ή Ορέστες) που ζούσαν στην περιοχή μεταξύ Καστοριάς και Κορυτσάς, οι Ληγκηστές στην περιοχή Φλώρινας, οι Δουρίοπες στην περιοχή Κρούσοβο-Πρίλεπ, οι Ελιμιώτες στην περιοχή Κοζάνης-Γρεβενών, οι Τυμφαίοι στην περιοχή Κόνιτσας, οι Μολοσσοί στην περιοχή Ιωαννίνων (Τσαμουριά), οι Εορδαίοι στην περιοχή Πτολεμαϊδας, οι Πίερες στην περιοχή Κατερίνης και οι Βοττιαίοι στην περιοχή Πέλλας.
ΨΕΜΑ 10:
Οι αρχαίοι Μακεδόνες ήταν Ελληνικό φύλο, και όχι συγγενικό με τους Ιλλυριούς. Οι αυτόχθονες Εορδαίοι, Πιέρες, Βοττιαίοι ήταν Θράκες που εκδιώχθηκαν απο τους Μακεδόνες, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι κάποιοι ελάχιστοι απο αυτού παρέμειναν και αποτέλεσαν τμήμα του αρχ. Μακεδονικού κράτους. Οι Μολοσσοί ήταν ακόμα ένα Ελληνικό φύλο και πιο συγκεκριμένα Ηπειρωτικό.
Ο αρχικός πυρήνας του Μακεδονικού κράτους υπήρξε η Φρυγική πόλη Εδεσσα που μετονομάσθηκε Αιγαί. Το αρχικό Μακεδονικό βασίλειο ονομαζόταν Ημαθία. Η λέξη Ημαθία έχει Ιλλυρική προέλευση. Παράγεται από την λέξη EMadhe που σημαίνει μεγάλη πόλη. Στα τέλη του 5ου πΧ αι. η πρωτεύουσα μεταφέρθηκε στην Ιλλυρική κωμόπολη Βούνομος της Βοττιαίας που μετονομάσθηκε Πέλλα. Η λέξη Πέλλα παράγεται από την Αλβανική λέξη Πέλε που σημαίνει πηγή και κατ’ άλλους γριά.
ΨΕΜΑ 11 :
Η Πέλλα ήταν αρχικά ένας Παιονικός συνοικισμός και όχι Ιλλυρικός, και ακόμα πιο σίγουρα δεν προέρχεται απο την Αλβανική γλώσσα που ακόμα είναι αμφίβολη, η Ιλλυρική της καταγωγή.
Οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν θεωρούσαν τον εαυτό τους Ελληνες. Από τα τέλη του 5ου αι. πΧ η αριστοκρατική τους τάξη άρχισε να μαθαίνει σαν δεύτερη γλώσσα την λεγόμενη Κοινή (Αττική) διάλεκτο. Ωστόσο οι Ελληνες εξακολουθούσαν να θεωρούν τους Μακεδόνες βάρβαρους δηλ. αλλόγλωσσους και να μη δέχονται την κυριαρχία που τους επέβαλε ο βασιλιάς Φίλιππος Β΄ και στην συνέχεια ο γυιός του Αλέξανδρος.
ΨΕΜΑ 12 :
Οι αρχαίοι Μακεδόνες θεωρούσαν τον εαυτό τους Έλληνες όπως αποδεικνύεται περίτρανα απο τις διασωζόμενες αρχαίες πηγές και αρχαιολογική ευρήματα. Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν τους Μακεδόνες “μέρος της Ελλάδας” (βλέπε Στράβωνα) αλλά πολιτιστικά κατώτερους κυρίως λόγω του θεσμού της Βασιλείας, όπως ακριβώς και άλλες Ελληνικές φυλές (βλέπε Ηπειρωτικές). Οι μοναδικοί που αποκάλεσαν τους Μακεδόνες βασιλείς “βάρβαρους” σαν προσβολή ήταν προκατειλημένοι αντι-Μακεδονικοί πολιτικοί σαν τον Δημοσθένη και τον Θρασύμαχο, στην προσπάθεια τους να δαιμονοποιήσουν τους αντιπάλους τους.
Για περισσότερα μπορείτε να ανατρέξετε στα παρακάτω Links:
Αρχαίες Μακεδονικές μαρτυρίες για την Ελληνική τους καταγωγή.
http://history-of-macedonia.com/wordpress/2007/01/02/ancient-macedonian-testimonies-about-their-ethnicity/
Μαρτυρίες άλλων Αρχαίων Ελλήνων για την Ελληνικότητα των Μακεδόνων.http://history-of-macedonia.com/wordpress/2007/03/16/ancient-greeks-references-to-macedonians-as-greeks/
Ο Περδίκας γυιός του Αργαίου επικεφαλής των Μακεστών (Μακεδόνων) μόλις έφθασε στην Ακρόπολη της Εδεσσας προερχόμενος από την άνω Ιλλυρία έκανε θυσία στον ύψιστο (Θεό) Σαβάζ(ι)ον. Στην συνέχεια αφού κυρίευσε την χώραν του Μίδα, τους ξένους Γκρεκούς εξόντωσε αμέσως οργισμένος επειδή βαρύνοντο με ραδιουργίες, ενώ τους γηγενείς Φρύγες άφησε να περιπλανώνται μακρυά, επειδή αυτοί οι δύο λαοί ήσαν ξενόγλωσσοι Από τότε ως γηραιός βασιλέας της Φρυγίας εκμεταλλευόταν την πανάρχαιη αυτή πόλη (Εδεσσα) αφού πρώτα την μετονόμασε σε Αιγαί εμπόδιζοντας τους φυγάδες να επιστρέψουν εκτός από αυτούς που συλλαμβάνοντο αιχμάλωτοι Την μαρμάρινη αυτή επιγραφή χάραξε σε Γκρεκική γλώσσα ο Δρέδας γυιός του Γορδίου σαν χρονικό θλιβερής ανάμνησης.
ΨΕΜΑ 13 :
Ο όλος ισχυρισμός μαζί και το κείμενο της “επιγραφής” αποτελεί αντικείμενο γέλιου. Αν έπαιρνει κανείς σοβαρά τα όσα, λέει η περιοχή της Μακεδονίας κατοικούνταν απο Φρύγες και Έλληνες ΠΡΙΝ τους Μακεδόνες. Το χοντρό γέλιο πέφτει στον ισχυρισμό για γκρεκική γλώσσα και ότι η επιγραφή είναι χαραγμένη απο τον Δρέδα, υιό του Γόρδιου.
Ο Μίδας, γιος του Γόρδιου έζησε στο τέλος του 8ου αιώνα. Ο Περδίκας ο Α’ έζησε 150 χρόνια αργότερα τουλάχιστον. Ο Δρέδας για να παραμένει ακμαίος και ζωντανός 200 χρόνια έπειτα απο τον θάνατο του..πατέρα του και να γράφει και επιγραφές πρέπει να έχει τουλάχιστον…υπεράνθρωπες δυνάμεις.
Πηγή : http://history-of-macedonia.com/
Αρχική σελίδα
.png)
..webp)
.jpg)
.jpg)
Αναρτήσεις
