Το "ξανθό γένος" δεν θα έρθει να μας σώσει !!! —Ethan Allen Η μεγάλη απάτη των προφητειών .

Είναι αλήθεια πως ορισμένοι από τους επονομαζόμενους "προφήτες" ή "προφητεύσαντες" ήταν πολύ συγκεκριμένοι στις "προφητείες" τους, με αποτέλεσμα φυσικά να διαψευστούν οικτρά.

Επειδή όμως οι χριστιανοί ισχυρίζονται πως οι "προφήτες" λένε ό,τι λένε μετά από "θεία φώτιση", τα πράγματα μπερδεύονται όταν οι προφητείες αποδεικνύονται μπαρούφες. Είτε η θεία φώτιση δεν υπήρχε είτε ο προφήτης έλεγε ό,τι του κατέβαινε είτε και τα δύο. Τι γίνεται τότε; Απλό! Παίρνουμε τις "προφητείες" του "προφήτη", προσθέτουμε μερικά πράγματα και περιμένουμε εκ νέου να εκπληρωθούν.

Ας ρίξουμε μια ματιά στην προφητεία περί Κωνσταντινούπολης που λέει ο όσιος Αντρέας ο Σαλός, όπως καταγράφτηκε από τον Νικηφόρο πρεσβύτερο Κωνσταντινούπολης και υπάρχει στο πρωτότυπο (Νικηφόρου Πρεσβυτέρου "Βίος του Οσίου Ανδρέα του διά Χριστόν Σαλού", PG 111, 1863, σελ. 853)

Ο όσιος Αντρέας λέει ξεκάθαρα πως η Κωνσταντινούπολη δεν πρόκειται να πέσει στα χέρια άλλων στον αιώνα τον άπαντα, γιατί τη φυλάει η Παναγία. Πολλοί θα προσπαθήσουν να την πάρουν αλλά θα συντριβούν στα τείχη της και θα αποχωρήσουν ντροπιασμένοι. Εκεί τελειώνει και η προφητεία περί άλωσης. Την Κωνσταντινούπολη την άλωσαν οι Τούρκοι, η προφητεία διαψεύστηκε, τέλος της ιστορίας.

Επειδή όμως δεν είναι δυνατόν (κατά τους χριστιανούς) ένας όσιος να λέει μπαρούφες, η παραπάνω οικτρά διαψευσθείσα προφητεία, έπρεπε να ... ανακατασκευαστεί. Έτσι, με την ευγενή συμβολή των πλαστογράφων, η παραπάνω προφητεία άλλαξε τελείως μορφή και παρουσιάζεται σήμερα στους χριστιανούς ανακατασκευασμένη. Άλλωστε είναι γνωστή η ευπιστία αλλά και η έλλειψη ερευνητικού πνεύματος αυτών που πιστεύουν σε ... "προφητείες".

Ας δούμε τώρα και τη νεότερη έκδοση της προφητείας, όπως αυτή παρουσιάζεται στο βιβλίο "Ο βίος του οσιου Ανδρέα" έκδ. της Ι.Μ. Παρακλήτου (σελ. 171) και στην οποία ... έχουν προστεθεί ορισμένα πράγματα.

Ολόκληρη η δεύτερη παράγραφος αποτελεί ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΗ ΠΡΟΣΘΗΚΗ στην "προφητεία" του όσιου Ανδρέα και προστέθηκε για λόγους συμβατότητας της προφητείας με τα γεγονότα και φυσικά για λόγους "αληθοφάνειας" του "προφήτη" και εγκυρότητας της "φώτισης" που υποτίθεται ότι είχε.

Σε κανένα σημείο της "προφητείας" του ο όσιος Ανδρέας (που πιάνει περίπου 10 σελίδες, καθώς αναφέρεται σε διάφορα εσχατολογικά) δε μιλάει για ξανθό γένος, για δέκατο έβδομο γράμμα ή για οτιδήποτε άλλο σχετίζεται με την Κωνσταντινούπολη.

Και μια και συζητάμε για πλαστογραφίες, θα πρέπει να σημειώσουμε πως οι χριστιανικές ιστοσελίδες (απολογητές, οοδε, ιστοσελίδες μοναστηριών), απ'όπου αντιγράφουν οι χριστιανοί "ερευνητές" του φόρουμ, έχουν φυσικά την "αναθεωρημένη" έκδοση προς τους πιστούς τους, θεωρώντας βέβαιο πως ό,τι και να τους πούνε, αυτοί θα το καταπιούν. Αλλωστε, το κριτικό πνεύμα και η "έρευνα της γραφής" απουσιάζει από τον πιστό, κι αυτό είναι μάλλον κάτι που το γνωρίζουν αυτοί που τους σερβίρουν τη μασημένη τροφή, έτοιμη προς κατάποση.

Από την άλλη, είναι λύπης άξιο πως κάποιοι πιστοί ανέχονται να τους κοροϊδεύουν κατάμουτρα και όχι μόνο να μην αντιδρούν, αλλά να είναι χαρούμενοι γι'αυτό.

Ας δούμε όμως το ιστορικό αυτής της προφητείας . 

Η προφητεία αυτή είναι ιδιαίτερα σημαντική για τους χριστιανούς καθώς πάνω της βασίστηκαν ένα σωρό επόμενες ασυναρτησίες, από του ανύπαρκτου Αγαθάγγελου και του Καντιώτη Κοσμά μέχρι τον Παϊσιο.

Πρόκειται για την προφητεία του "εκ πενίας βασιλέως" ο οποίος θα είναι πεθαμένος (σύμφωνα με το Λέοντα) ή ζωντανός (σύμφωνα με τον ίδιο!) που θα αναστήσει ο Γιαχωβάς και θα οδηγήσει τους χριστιανούς στην τελική νίκη.

Αυτός ο βασιλιάς θα πολεμήσει τους Ισμαηλίτες (που οι χριστιανοί ταυτίζουν με τους Τούρκους). Δίνει και μάλιστα σημαντικά στοιχεία για την αναγνώρισή του από τους πιστούς (μην τυχόν τους ξεφύγει, αν και με την περιγραφή αυτή δεν υπάρχει περίπτωση να υπάρχουν πάνω από δύο σε ολόκληρο τον πλανήτη).

1. ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ "ΠΤΩΧΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ"

Σύμφωνα με τις περιγραφές του Λέοντα, ο αναγεννητής της χριστιανοσύνης, θα αναγνωρίζεται από τα εξής σημάδια:

Θα έχει κάλο στο μεγάλο δάχτυλο του δεξιού ποδιού
("ο όνυξ του μεγάλου δακτύλου του δεξιού ποδός τήλωμα έχων")

Θα είναι γκέυ
("το είδος αυτού γυναικείον")

μεσόκοπος
("μέσος την ηλικίαν")

φαλακρός και κοντός
("φαλακρός, μικρόν")

με καμπουρωτή μύτη
("η ρίς αυτού επικεκυφυία")

με γλαρωμένα μάτια
("οι οφθαλμοί μετέωροι")

με το δεξί μάτι αλλοίθωρο
("από του δεξιού οφθαλμού αυτού, ος έστι στρεβλός οφθαλμός")

γεμάτος ελιές στην ωμοπλάτη, στο πόδι, στο αυτί και στο δεξί φρύδι
("ελαίας έχων και μάλλον του ωμοπλάτου, επί τε του μηρού και του ωτός και επί τη δεξιάν οφρύν")

(Λέοντος Σοφού, "Απαντα", PG107, 1863, σελ. 1141-1145)

Αυτόν το... παλληκάρι υποτίθεται θα διαλέξει ο θεός (σύμφωνα με το Λέοντα) για να αναλάβει τον πόλεμο κατά των Ισμαηλιτών και τον εκχριστιανισμό της οικουμένης, αφού θα σφάξει όλους τους μη χριστιανούς. Θα στείλει μάλιστα ο θεός δύο αγγέλους που θα μοιάζουν με λευκοφορεμένους ευνούχους (ίσως για να ταιριάζουν με το βασιλιά) για να του πουν τι θα κάνει:

"Οδηγήσουσι δε αυτόν και δύο άγγελοι εν ομοιώματι ανθρώπου λευκοφόρου ευνούχου· και εις τα ώτα αυτού λαλήσουσι τι μέλλει πράττειν"

Το όνομά του ... παληκαριού δεν μας το κάνει γνωστό ο Λέων. Μας ενημερώνει όμως ο Άγιος Ταράσιος, πατριάρχης Κωνσταντινούπολης, ότι το όνομά του θα αρχίζει από "Ι" και θα τελειώνει σε "ς". Όπως είναι φυσικό, το πρώτο πράγμα που έρχεται στο μυαλό είναι πως το όνομα του "εκ πενίας βασιλέως" θα είναι Ιπποπόταμος.

Από την περιγραφή που κάνει ο Λέων ο ΣΤ΄, είναι φανερό πως με έναν τέτοιο λεβέντη, οι Τούρκοι θα τρέξουν να κρυφτούν στα βάθη της Ασίας... από την τρομάρα τους...

2. Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ "ΠΤΩΧΟΥ ΒΑΣΙΛΕΩΣ" ΚΑΙ Η ΑΝΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗΣ

Η προφητεία του Λέοντος μιλάει για ένα ξανθό γένος που θα πάρει την Κωνσταντινούπολη από τους Ρωμαίους! Απ'αυτό το ξανθό γένος θα την ανακτήσει μετά ο πτωχός βασιλιάς που αναφέρθηκε πιο πάνω.

"Βύζαντος αυλή, εστία Κωνσταντίνου... αλλά σε πυρίστατον και ξανθόν γένος πάσαν τεφρώσαι και τον σον λύσαι κράτος" (Λέοντος άπαντα, "Χρησμός περί αναστάσεως της Κωνσταντινουπόλεως", 1863, σελ. 1119)

Βέβαια, οι Τούρκοι που την κατέλαβαν το 1453 ούτε "ξανθό γένος αποτελούν ούτε "πυρίστατον".

Ας μην ξεχνάμε πως η "προφητεία" γράφεται στο τέλος του 9ου-αρχές του 10ου αιώνα και την Κωνσταντινούπολη την έχουν οι Ρωμαίοι. Προφανώς, το ξανθό γένος που περιγράφει ο Λέων, δεν θα ήταν χριστιανοί (εφ'όσον ο πτωχός βασιλέας θα τους πολεμούσε με τη βοήθεια του θεού και θα τους εκχριστιάνιζε). Αργότερα, οι χριστιανοί, διαστρέφοντας την παραπάνω προφητεία, έκαναν το "ξανθό γένος" χριστιανούς και θεωρούν πως αυτοί είναι που θα πάρουν την Κωνσταντινούπολη από τους Τούρκους. Ότι του φανεί του Λολοστεφανή...

Πού θα τον βρεί όμως αυτόν τον βασιλέα ο θεός; Ο Λέων είναι κατηγορηματικός. Ο άνθρωπος αυτός θα είναι ζωντανός, ψαράς στο επάγγελμα και θα έχει και βάρκα δική του.

"Ο αληθινός βασιλεύς, ος κατοικεί εν υγρώ τόπω, όν εδίωξαν της οικίας αυτού οι άνθρωποι και δεδώκασι την στρωμνήν αυτού εν τοις νήσοις, πλέοντος και αλιεύοντος, εβδοματικού εβδόμα χρόνου εις το τέλος των Ισμαηλιτών αποκαλυφθήσεται" (Λέοντος, ό.π. σελ. 1141)

Τρεις παραγράφους παρακάτω, o Λέων είναι επίσης κατηγορηματικός πως ο άνθρωπος αυτός θα είναι πεθαμένος(ίσως για να καλύψει όλες τις πιθανότητες). Βλέπουμε λοιπόν να του λέει ο άγγελος (που θα μοιάζει με ευνούχο):

"Εγειραι ο καθεύδων και ανάστα εκ του μνημείου" (Λέοντος, ό.π. σελ. 1141)

Δεν μπορείς να σηκώσεις κάποιον από το μνήμα αν δεν είναι πεθαμένος (εκτός αν ο εν λόγω βασιλιάς έμπαινε μόνος του στο μνήμα, κάνοντας πρόβα για τον άλλο κόσμο).

Τέλος, για όσους θέλουν να κανονίσουν το πρόγραμμά τους, ο Λέοντας μας ενημερώνει πως η παραπάνω ανάσταση θα συμβεί Παρασκευή στις 3:45 τα ξημερώματα.

Στην συνέχεια έχουμε τον Αγαθάγγελο .

Οι "προφητείες" του Αγαθάγγελου που έκαναν λόγο για το "ξανθό γένος" που θα κατέβαινε από το βορρά και θα ελευθέρωνε τους Ελληνες, παρουσιάστηκαν σε έντυπη μορφή το 1751 σε ένα βιβλίο γραμμένο από τον Αρχιμανδρίτη Αδριανουπόλεως Θεόκλητο Πολυείδη, που υποτίθεται ότι ήταν η μετάφραση του πρωτοτύπου από τη λατινική.
Σύμφωνα με το βιβλίο αυτό, κάποιος μοναχός, ονόματι Ιερώνυμος Αγαθάγγελος, είδε ένα όραμα το 1279 στη Σικελία όπου ήταν μοναχός και με βάση το "όραμα" αυτό, ο Αγαθάγγελος έγραψε το βιβλίο με τις "προφητείες" του στα ελληνικά, κατόπιν μεταφράστηκαν στα λατινικά και από τα λατινικά ο Πολυείδης το ξαναμετάφρασε στα ελληνικά.
Φυσικά, δεν υπάρχει κανένα πρωτότυπο του 1279 ούτε στα ελληνικά ούτε στα λατινικά. Ούτε Αγαθάγγελος υπήρξε ποτέ, ούτε προφητείες έγραψε ποτέ. Κανείς μέχρι το 1751 δεν έχει ακούσει για τον τύπο αυτό ή για τις "προφητείες" του και κανείς δεν αναφέρει οτιδήποτε γι'αυτόν. Οι υποτιθέμενες προφητείες του γραμμένες το 1279, στην πραγματικότητα είναι εξιστόρηση γεγονότων που έχουν ήδη συμβεί και αποτελούν προϊόντα κατασκευασμένα στη ρωσική αυλή που δημοσιεύθηκαν το 1751.
Ο Νίκος Ροτζώκος (καθηγητής νεότερης ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο) και ο Διονύσης Τζάκης (καθηγητής ιστορίας στο Ιδρυμα Μείζονος Ελληνισμού), σε άρθρο τους στην εφημερίδα τα ΝΕΑ (23 Αυγ. 2000) λένε για τις υποτιθέμενες "προφητείες" του Αγαθάγγελου και τη σχέση τους με την καταστροφή των Ορλώφ:
"Τέτοιες προφητείες, που την εποχή εκείνη αφορούσαν το "ξανθό γένος" και θεματοποιήθηκαν ως "προφητείες του Αγαθάγγελου, τις διέδιδαν ιδίως κληρικοί και μοναχοί, που συχνά ήταν απόστολοι της ρωσικής πολιτικής."
Ουσιαστικά, οι "προφητείες" της εποχής κατασκευάζονταν στη Ρωσία, αποδίδονταν σε προγενέστερους ανύπαρκτους "προφήτες" και ο σκοπός τους ήταν η προώθηση των ρωσικών πολιτικών συμφερόντων.
Οι "προφητείες" του Αγαθάγγελου έχουν ιδιαίτερη σημασία γιατί ενέπνευσαν δύο από τους κορυφαίους "προφήτες" του αιώνα μας: Τον Καντιώτη, που μας πρόσφερε τις "προφητείες" του Κοσμά και τον Παϊσιο, που με βάση τις "προφητείες" του Αγαθάγγελου, διατύπωσε τις δικές του (όπως τουλάχιστον ισχυρίζονται οι διάφοροι βιβλιέμποροι που καταγράψανε τις "σοφίες" του σε βιβλίο).


ΟΙ "ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ" ΤΟΥ ΑΓΑΘΑΓΓΕΛΟΥ
Το βιβλίο με τις "προφητείες" του Αγαθαγγέλου κυκλοφόρησε το 1751 με τον τίτλο: "Οπτασία του Μακαρίου Ιερωνύμου Αγαθαγγέλου του εκ της μοναδικής πόλεως του Μεγάλου Βασιλείου." και σε δεύτερη έκδοση το 1877.
Το 1849, ο Κοσμάς Φλαμιάτος, αρχηγός της "Φιλορθοδόξου Εταιρείας", και συνέταιρος του απατεώνα (και αγιοποιημένου σήμερα) Παπουλάκου, κυκλοφορεί ένα βιβλίο με τον τίτλο "Ερμηνεία των χρησμών του Αγαθαγγέλου" όπου μέσα από τις ασυναρτησίες του Πολυείδη (ή του Αγαθάγγελου, όπως προτιμάει κανείς) προσπαθεί να δώσει ερμηνείες των γεγονότων που υποτίθεται ότι περιγράφει ο Αγαθάγγελος.
Ακόμη κι αν αφήσουμε στην άκρη το γεγονός πως για 500 χρόνια κανείς δεν έχει πάρει χαμπάρι πως υπάρχει τέτοιο κελεπούρι-προφήτης που έχει παρουσιάσει αυτό το ... κορυφαίο έργο, ακόμη κι αν δεν είναι κανείς ειδικός, μπορεί με μια μόνο ματιά στις "προφητείες" του Αγαθάγγελου να διαπιστώσει ότι είναι πολύ μεταγενέστερες της εποχής που υποτίθεται ότι γράφτηκαν.
Λέει για παράδειγμα ο Αγαθάγγελος στο Α΄ κεφάλαιο των "χρησμών" του στη σελίδα 9:
"Έμεινα ως αναίσθητος λίθος από της λύπης, και πεσών καταγής μετά μεγάλου ολολυγμού και δακρύων, έκλαιον τον βυζαντινόν αφανισμόν"
και στη σελ. 8:
"Κωνσταντίνος ήρξατο και Κωνσταντίνος απολέσει της Ανατολής το Βυζαντινόν Βασίλειον"
Ο όρος "βυζαντινός" δεν υπήρχε το 1279 που υποτίθεται ότι γράφτηκαν οι προφητείες. Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά 300 χρόνια μετά, το 1562. Προφανώς ο Θεόκλητος Πολυείδης, που έγραψε στην πραγματικότητα τις "προφητείες" τo 1751, δεν το γνώριζε αυτό (οι καλόγεροι δα δεν φημίζονταν και για τη μόρφωσή τους) και χρησιμοποίησε τον όρο αυτό για να περιγράψει την Ανατολική Ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Με τον ίδιο τρόπο, στο πρώτο κεφάλαιο αναθεματίζεται ο Λούθηρος και η μεταρρύθμισή του (ο οποίος όμως γεννήθηκε 170 χρόνια μετά την χρονιά που υποτίθεται ότι γράφτηκαν οι προφητείες). Ο αναθεματισμός του Λούθηρου δεν παρουσιάζεται εν είδει προφητείας αλλά ως γεγονός που έχει ήδη γίνει.
Αλλά, μέσα στην αγγραματοσύνη του, ο συντάκτης των "προφητειών" κάνει και σοβαρά λάθη. Λέει για παράδειγμα σχετικά με τον αυτοκράτορα που θα βασίλευε κατά την πτώση της Κωνσταντινούπολης:
"Αρίθμησον από του πρώτου Κωνσταντίνου έως του δωδέκατου αριθμού του ομοίου ονόματος".
Αλλά ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος, τελευταίος αυτοκράτορας του Βυζαντίου δεν ήταν ο 12ος, ήταν ο 11ος. Φαίνεται πως κατά τη φώτιση του Αγαθάγγελου από το θεό, υπήρχαν παράσιτα που εμπόδιζαν τη σωστή λήψη κι έτσι ο άνθρωπος δεν φωτίστηκε όπως θα έπρεπε... Ηταν και ο "μεταφραστής" άσχετος... τι να σου κάνει κι αυτός.
Οι "προφητείες" του Αγαθάγγελου θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως το απαύγασμα της ανθρώπινης ασυναρτησίας. Στα 10 κεφάλαια που περιλαμβάνουν, είναι γεμάτες με πόρνες, γυμνές γυναίκες σε συμπλέγματα (ο πεινασμένος καρβέλια ονειρεύεται) και τέρατα απ'αυτά που μόνον οι καλόγεροι (και τα πρεζόνια) βλέπουν.
Κορυφαίο από τα τέρατα είναι ένας κύκνος(!) με 2 κέρατα στο κεφάλι (!!), τρία βραχιόλια στα πόδια (!!!) ένα αστέρι στο μέτωπο(!!!!) που κρατάει στο ράμφος του μια περγαμηνή από δέρμα προβάτου.
Είναι σημαντικό πως βασικά οι "προφητείες" του Αγαθάγγελου ασχολούνται κυρίως με δύο πράγματα: Αφενός με την εξύμνηση της ρωσικής πολιτικής, των Ρώσων ηγετών και γενικά οτιδήποτε ρώσικου και αφετέρου με τις κατηγορίες εναντίον της Γερμανίας και της Αυστρίας. Απαραίτητη σάλτσα ο αναθεματισμός του Πάπα και του Λούθηρου (ο οποίος επίσης δεν υπήρχε το 1279) και η "προφητεία" περί απελευθέρωσης της Πόλης το 1853(!). (αυτό όντως ήταν προφητεία, καθώς γράφτηκε πριν το "γεγονός", αλλά -όπως όλες οι προφητείες- δυστυχώς ...ατύχησε!).
Οι "προφητείες" του Αγαθάγγελου αποτελέσανε τη βάση του κύματος "προφητειών", καθώς οι μετέπειτα "προφήτες" (Κοσμάς, Παϊσιος και λοιπές εσχατολογικές δυνάμεις) ουσιαστικά μυρηκάζανε τις "προφητείες" αυτές, διανθισμένες με τα δικά τους "οράματα". Ταυτόχρονα ο τρόπος εμφάνισης των προφητειών ακολούθησε τον τρόπο εμφάνισης των προφητειών του Αγαθάγγελου. Εμφανίζονται πάντα μετά τα γεγονότα που υποτίθεται ότι προφητεύουν. Από την άποψη αυτή θα μπορούσαμε να πούμε πως ο ανύπαρκτος Αγαθάγγελος παρήγαγε σημαντικό έργο, καθώς έδειξε το δρόμο στους κατοπινούς "προφήτες" (ή δημιουργούς προφητών) για το πώς να κατασκευάζουν ανύπαρκτες προφητείες από υπαρκτούς ή ανύπαρκτους προφήτες.

Μετά την εμφάνιση με παρόμοιο τρόπο των "προφητειών" του Κοσμά, ξεπήδησε ένα άνευ προηγουμένου προφητολογικό εσχατομάνι και γέμισε βιβλία (και τσέπες) εις βάρος των αφελών πιστών, οι οποίοι όχι μόνο ανέχονται να τους κοροϊδεύουν στα μούτρα οι επιτήδειοι αλλά είναι και περήφανοι γι'αυτό.

Κων/νος Θεοδορίδης