Ο ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ - ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

                                            Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΤΗΣ ΥΠΑΤΙΑΣ
Α. ΓΕΝΙΚΑ
Ο Επίσκοπος Αλεξανδρείας Κύριλλος, γεννημένος στην Μαχαλά ελ-Κουμπρά, αγιοποιημένος από την ορθόδοξη εκκλησία, προφανώς λόγω του έντονου ανθελληνισμού του και της πρωτοστασίας του στη δολοφονία της Νεοπλατωνικής Φιλοσόφου Υπατίας, κρατάει επάξια μια εξέχουσα θέση στο σύνολο των χριστιανών "πατέρων" που καταφέρονται κατά των Ελλήνων, του ελληνισμού και της ελληνικης σκέψης. Για τον προαναφερθέντα χριστιανό, ο Αγιος Ισίδωρος είχε πει πως "πρόκειται για άτομο που προωθεί τα προσωπικά του μίση αντί να ασχολείται με την αλήθεια του Ιησού Χριστού" (Ισίδωρος ο Πηλουσιώτης, Επιστολές) ενώ ο επίσκοπος Θεοδώρητος Κύρου έγραψε με αφορμή το θάνατο του Κύριλλου:

"Οι ζωντανοί είναι ευτυχισμένοι. Οι νεκροί ίσως να λυπούνται καθώς φοβούνται ότι θα έχουν τη συντροφιά του. Οι νεκροθάφτες ας βάλουν επάνω στον τάφο του έναν βαρύ βράχο, ώστε να μην επιστρέψει πάλι. Ας πάρει τα δόγματά του μαζί στην Κόλαση κι ας τα διδάσκει στους κολασμένους νύχτα και μέρα".

Β. ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ
Ο Κύριλλος (όπως και πολλοί άλλοι χριστιανοί πατέρες) δε μένει μόνον στις κατάρες και τις ύβρεις κατά των Ελλήνων αλλά ορίζει εμμέσως πλην σαφώς και ποιούς εννοεί, διαψεύδοντας a priori τους μεταγενέστερους εντεταλμένους ελληνοχριστιανούς ειδικούς και μη, που στην προσπάθειά τους να δικαιολογήσουν την ορθοδοξία στο θέμα των ανθελληνικών ύβρεων, ερμηνεύουν τον όρο "Ελληνας" κατά το δοκούν. "Δεν εννοεί τους Ελληνες, αλλά τους ειδωλολάτρες γενικά", λένε και προσπαθούν (χωρίς πάντως να το τεκμηριώνουν) να υποστηρίξουν την άποψη αυτή, βασιζόμενοι κυρίως στην άγνοια των Ελλήνων περί των γραφομένων των χριστιανών πατέρων. Ελα όμως που οι ίδιοι οι πατέρες τους διαψεύδουν πανηγυρικά.

Ας δούμε αν ο Κύριλλος μιλάει για "ειδωλολάτρες γενικά" ή αν μιλάει για τους Ελληνες ειδικά.

"Διά δε του Ελληνιστί, την φυσικήν θεωρίαν ως μάλλον του Ελληνικού έθνους, παρά τοις άλλοις ανθρώποις τη φυσική σχολάσαντος φιλοσοφίαν" (Σχολιασμός στον ευαγγελιστήν Λουκάν).

Εδώ Ο Κύριλλος μιλάει για το "Εθνος των Ελλήνων", εκτός κι αν οι "ειδωλολάτρες γενικά" έχουν ένα κοινό έθνος του οποίου η καταγραφή ... μάλλον ξέφυγε από τους ελληνοχριστιανούς ιστορικούς.

"Επιφανής Αντίοχος πλείστην τε όσην συναγαγών εκ της Ελλήνων χώρας" (Σχολιασμός εις τον προφήτη Ζαχαρία, 748).

"Αλλά την των Ελλήνων φαντάζομαι χώραν" (εις το κατά Ιωάννην ευαγγέλιον, βιβλίο Δ΄).

Εδώ βλέπουμε πως οι Ελληνες που υβρίζονται, λοιδωρούνται και αναθεματίζονται στα γραπτά του, εκτός από έθνος έχουν και δική τους χώρα. Είναι δηλαδή κάποιοι που αποτελούν εθνική ομάδα που είναι μοναδικά ορισμένη (λέει "έθνος" και όχι "έθνη") και που ζουν σε συγκεκριμένο γεωγραφικό χώρο επίσης μοναδικό ("χώρα" και όχι "χώρες").

Ποιά είναι λοιπόν αυτή η "χώρα των Ελλήνων" και ποιό το "έθνος των Ελλήνων" το οποίο υβρίζεται ασύστολα στα κείμενα (και) του Κύριλλου; Ρητορική ερώτηση φυσικά.

Γ. ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΙ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Ο Κύριλλος δε μασάει τα λόγια του. Όπως και το έτερο εκλεκτό τέκνο του χριστιανισμού που είδαμε, έτσι κι αυτός δε φείδεται χαρακτηρισμών κατά των Ελλήνων σαν έθνος (όπως ομολογεί ο ίδιος), της ελληνικής φιλοσοφίας, των Ελλήνων φιλοσόφων και της ελληνικής σκέψης. Όλες οι αναφορές έχουν παρθεί από το έργο "ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΚΥΡΙΛΛΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ ΤΑ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΑ ΠΑΝΤΑ", τόμοι 1-10, με επιμέλεια του Joannis Auberti, έκδοση Παρισιού 1864. Το παρόν έργο έχει ενσωματωθεί στο έργο "Patrologiae Cursus Completus" του J.P. Migne, τόμοι 68-77.

Ετσι, για τον Κύριλλο, οι Ελληνες (που ζουν σε συγκεκριμένη χώρα και αποτελούν συγκεκριμένο έθνος, για να μην ξεχνιόμαστε) είναι:

δυσεβείς:
"και της Ελλήνων δυσεβείας το αίσχος απογυμνούν σπουδάζουμε" (Κατά Ιουλιανού, λόγος Β΄)

αμαθείς:
"της Ελλήνων αμαθείας κατεγνώκαμεν" (ό.π.)

δεισιδαίμονες:
"Εν ακμαίς δε ούσης της ελληνικής δεισιδαιμονίας" (ό.π. Λόγος Δ΄)
"Ο μεν ουν φιλόθεος νους και των αλλοκότων απηλλαγμένων δογμάτων Ελληνικής τε ως πορρωτάτω δεισιδαιμονίας αναφυγών" (Εις τον κατά Ιωάννην ευαγγέλιον, τ. Ε΄)

ανόητοι:
"της Ελλήνων αβελτηρίας (=ανοησίας) τα αισχίω βεβουλημένον" (Περί της εν Πνεύματι και αληθεία προσκυνήσεως και λατρείας, λόγος ΣΤ΄)
"της Ελλήνων αβελτηρίας έγκλημα δέον καταλογίσαμεν" (ότι εις ο Χριστός).

φρενοβλαβείς:
"Ελληνικής δε ταύτα φρενοβλαβείας εγκλήματα" (εις τον προφήτην Αμώς, τ. α΄)

ασελγείς:
"... αλλά Ελληνικής ασελγείας το ανώνυμον και άθεον φρόνημα" (Ομιλίαι εορταστικαί, λόγος Λ΄)

δαιμονικοί:
"Και ει μη το εν Ελλησι δαιμόνιον υπήρχεν εν σοι, δαιμονιώντας γαρ εκάλουν τους Ελληνας" (Γλαφυρόν εις τους αριθμούς)

γεννημένοι απατεώνες:
"Ψευδή δε και των Ελλήνων άπαντα, σοφία και λόγοι και ζωή" (Εις τους Ψαλμούς, ια΄)
"Ελληνικής δε απάτης αποπεπαυμένοι κατά το λέγοντα" (Εις τον προφήτην Ιωήλ, τ. Β΄)
"αρκέσειν απολαμβάνω προς έλεγχον της Ελληνικής απάτης" (Εις τον κατά Ιωάννην ευαγγέλιον, τ. Ε΄)

χυδαίοι και τεμπέληδες:
"Ευρήσομεν, φησί την παρ'υμίν ασέβειαν εκ τε της Ιουδαϊκής τόλμης και της Ελληνικής χυδαιότητας συγκειμένη" (Κατά Ιουλιανού, λόγος Ζ΄)
"Βίον δε φαύλον και επισεσυρμένον εκ της παρ'αυτοίς ραθυμίας ελέσθαι φησίν ημάς, χυδαιότητά τε και ραθυμίαν ονομάζων Ελληνικήν" (ό.π. Λόγος Β΄)

που αποτελούν αγέλη:
"Ηγουν ταις Ελλήνων αγέλαις, τίς ο ακουσόμενος η οποία των λόγων ή όνησις έσται;" (Ερμηνεία εις την προς Κορινθίους επιστολή Α΄)

όμοιοι με βρωμερά σκυλιά γεμάτοι ακαθαρσίες:
"Καταφωραθείν, αν ουκ εν μείοσι γραφαίς της Ελλήνων αβελτηρίας. (...) Γέγοναι γαρ αυτοίς το της αληθούς παροιμίας "Κύων επιστρέψας επί το ίδιο ξέραμα, και υς λουσαμένη εις κύλισμα βορβόρου" (ότι εις ο Χριστός)

Δ. ΑΝΑΘΕΜΑΤΙΣΜΟΙ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΚΕΨΗΣ
Οι Ελληνες φιλόσοφοι γενικά και ο Πλάτωνας ειδικότερα αναθεματίζονται επίσης από τον Κύριλλο, όπως ακριβώς αρμόζει σε ένα χριστιανό πατέρα της ορθοδοξίας και όπως αρμόζει στους άξιους συνεχιστές, χειροκροτητές και οπαδούς της ασιατικής θρησκείας.

Οι Ελληνες σοφοί λοιπόν, χαρακτηρίζονται από τον Κύριλλο ως:

αισχροί:
"την ούτως αισχράν και απίθανον των Ελλήνων εικαιομυθίαν μονονουχί και διαλακτίσαντες" (κατά Ιουλιανού, λόγος Β΄)
"Φαίην δ'αν ως ήδιστα τοις Ελλήνων λογάσι, οι των τοιούτων αισχρών επιτηδευμάτων ευρεταί γεγόνασι" (Περί της εν Πνεύματι και αληθείας προσκυνήσεως και λατρείας, λόγος ΣΤ΄)

μωρολόγοι και ψεύτες:
"Αλλ' ουδέ κατά τας Ελλήνων ψευδομυθίας εξ ειμαρμένης επιρριπτόμενος ήγουν από της ώρας κατά τον παρ'εκείνους ληρούντα (=μωρολόγο) λόγον" (Εις το κατά Ιωάννην ευαγγέλιον, τ. Ε΄)

"Απλούς των αγίων ο λόγος και της Ελλήνων περιεργείας (=ματαιότητας, ανοησίας) απαλλαγμένος" (ό.π.)

ανόητοι:
"και γε κατέβοσκεν αυτούς ο Σατανάς τους Ελλήνων ψευδηγορίαις και τοις παρ'αυτοίς λογάδων ανοήτοις ευστομίαις" (Σχολιασμός εις τον ευαγγελιστήν Λουκάν).

ανόσιοι:
"των εκ της σοφίας Ελληνικής ανοσίων δογμάτων". (Περί της εν πνεύματι και αληθειας προσκυνήσεως και λατρείας, λόγος ε΄)

αρρωστημένοι:
"διεπτυσμένοι δε παρά τους την Ελλήνων νοσούσιν πλάνησι" (εις το κατά Ιωάννην ευαγγέλιον, τ. ι΄)

βρωμεροί:
"Οι παρ' Ελλησι σοφοί ουδέν των αναγκαίων ημάς δίδαξαν. (...) Η γαρ πνευματική ευτροφία ανθίστασθαι αυτών ποιεί και ακαθάρτοις πνεύμασι και της εν πλάνης δασκάλων". (Εις τους Ψαλμούς, κβ΄)
ενώ χειρότερος όλων είναι ο Πλάτωνας:
"Ου γαρ δη χείρους αναφανούνται των παρ' Ελλησι σοφών, ων εις τις έφη περί Θεού, Πλάτων ούτος ην" (Περί Αγίας και Ομοουσίου Τριάδος, λόγος Δ΄)

ενώ η ελληνική φιλοσοφική σκέψη, η κορυφαία για όλους τους πολιτισμένους λαούς μέχρι σήμερα, είναι απάτη βουτηγμένη στις ακαθαρσίες για τους χριστιανούς:
"Καίτοι της Ελλήνων διανοίας, τους την απάτης βορβόροις εμβεβυσμένης (Κατά Ιουλιανού, λόγος Β΄)

Κι αυτός ο χριστιανός πατέρας, ο πλήρης μίσους και χολής κατά των Ελλήνων, ο παραβάτης του κοινού ποινικού δικαίου, έγινε άγιος από την ορθοδοξία, και μάλιστα του αποδόθηκαν δύο μέρες το χρόνο προς τιμή του... ίσως γιατί εκτός από το θεωρητικό του μισελληνισμό, έλαμψε και στο πεδίο της πράξης, παρακινώντας το χριστιανικό όχλο της Αλεξανδρείας στην αποτρόπαια δολοφονία της Υπατίας. Αξιο τέκνο του χριστιανισμού.



Συνεχίζεται.... (Συντακτης του κειμενου ειναι ο εκπαιδευτικος Κωνσταντινος Θεοδωριδης)


Αρχική σελίδα